Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO : 2018/44 Esas
KARAR NO : 2018/944
DAVA : Tanıma Ve Tenfiz
DAVA TARİHİ : 12/01/2018
KARAR TARİHİ : 11/10/2018
Davacı tarafından davalı aleyhine açılan Tanıma ve Tenfiz davasının mahkememizde yapılan açık yargılaması sonunda dosya incelendi.
D A V A /
Davacı vekili tarafından Mahkememize verilen dava dilekçesinde özetle; … Mahkemesi’nin… sayılı kararı uyarınca; davalı şirketten, davacı … şirketi lehine 15.270,975 Ruble 42 Kapik ana para, 16.476,078 Ruble 83 Kapik tutarında gecikme faizi tahsiline karar verildiğini, yabancı mahkemeye konu kararın davacısı tarafından, bu karara konu alacağın 27/11/2017 tarhinde… şirketine devir ve temlik edildiğini, bu şirket tarafından da bu alacağın 20/12/2017 tarihinde müvekkili şirkete devir ve temlik edildiğini, açıklanan nedenlerle; yabancı mahkeme kararının tamamının Türkiye’de tanınması ve tenfizine, yargılama giderleri ve ücreti vekaletin karşı tarafa tahmiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
S A V U N M A /
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın görevsiz mahkemede açıldığını, davanın görevli Asliye Hukuk Mahkemesinde görülmesi gerektiğini, usulüne uygun yürütülmeyen hatalı ve eksik tahkim süreci sonucunda verilen kararın tanınması ve tenfizine karar verilmesinin hatalı olacağını belirterek haksız ve hukuki dayanaktan yoksun davanın reddine, vekalet ücreti ve yargılama giderinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
G E R E K Ç E /
Talep, 12/01/2015 kesinleşme tarihli yabancı mahkeme(tahkim mahkemesi) ilamının tanınması ve tenfizi istemine ilişkindir.
Yabancı olarak nitelendirilen mahkeme kararları ile hakem kararları ancak tanıma veya tenfiz edilebilme koşulu ile ülkemizde sonuç doğurabilir. Tanıma; icra kabiliyetinden ayrı olarak, yabancı mahkeme kararı ya da hakem kararının tanıma işleminin yapıldığı devlet tarafından kabul edilmesi anlamına gelmekte, tenfiz; yabancı mahkeme kararının ya da hakem kararının tenfiz işleminin gerçekleştiği ülkede icra kabiliyeti kazanmasını ifade etmektedir.
Yabancı mahkemelerden hukuk davalarına ilişkin olarak verilen ve o devlet kanunlarına göre kesinleşmiş bulunan ilamların ve hakem kararlarının Türkiye’de icra olunabilmesi, yetkili Türk Mahkemesi tarafından tenfiz kararı verilmesi şartına bağlıdır (5718 sayılı MÖHUK m 50, mülga 2675 sayılı Kanun 34/1.m).Yine bu ön şart yanında 5718 sayılı Kanun 54.maddesinde(mülga 2675 sayılı Kanun’un 38.m) tenfizin şartları da sayılmış bulunmaktadır. Buna göre; Türkiye Cumhuriyeti ile ilamın verildiği devlet arasında mütekabiliyet esasına dayanan bir anlaşma veya o devletten Türk Mahkemelerinden verilmiş ilamların tenfizini mümkün kılan bir kanun hükmünün veya fiili uygulamanın bulunması, ilamın Türk Mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda verilmiş olması, hükmün kamu düzenine açıkça aykırı bulunmaması, kendisine karşı tenfiz istenen tarafın savunma hakkına ilişkin usulü işlemlere uyulmuş olması ve Türklerin kişi hallerine ilişkin davalarda Türk Kanunlar İhtilafı kaidelerinin gösterdiği hukukun uygulanmış olması tenfiz kararı verilebilmesinin şartlarını oluşturmaktadır.
Tanıma ve tenfiz istemine konu kararın verildiği ülke olan Rusya/Moskova ile ülkemiz arasında da fiili karşılılıklılık bulunduğu sabittir.
Davaya konu yabancı mahkeme ilamı incelendiğinde; öncelikle bir yabancı hakem kararı olmadığı ve davacı ile davalı arasında imzalanan … Nolu 16/02/2012 tarihli Müteahhitlik Sözleşmesi gereğince, … Mahkemesinin … sayılı Kararı gereğince davalı şirketin davacı şirket lehine 15.270,975 Ruble 42 Kapik ana para, 16.476.078 Ruble 83 Kapik tutarında gecikme faizi ve 159.145 Ruble 37 kapik tutarında harcın tahsiline karar verildiği hüküm altına alınmıştır. Davalının sözleşme kapsamında yükümlülüklerini ifa etmediği gerekçesiyle ve sözleşme hükümleri doğrultusunda davacı tarafça … Mahkemesi’nde dava açılmış ve mahkemece davalı yana tebligat yapılmak suretiyle yargılama yapılıp, verilen kararın usulüne uygun şekilde kesinleştiği saptanmıştır. Bu itibarla tenfiz istemine konu ilamın hukuk davasına ilişkin bir yabancı tahkim mahkemesi ilamı olduğu açıktır. Tenfiz istemine konu mahkeme kararı taraflar arasında imzalanan Müteahhitlik sözleşmesinden kaynaklanan bir alacağa ilişkin olup, Türk Mahkemelerinin münhasır yetkisine giren bir durum söz konusu değildir. Ayrıca ilamda Türk Kamu düzenini ihlal edici bir hüküm bulunmadığı gibi, davalıya resmi tebligatın yapılması suretiyle yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır. İki ülke arasında Mahkeme kararlarının tenfizi bakımından tenfize konu kararın verildiği ülke hukukuna göre benzer nitelikteki Türk Mahkemesi kararlarının (Türk Hukukundakine eşit veya yakın şartlarla) hukuken tenfizinin mümkün olması halinde hukuki mütekabiliyetin gerçekleştiği kabul edilir. Bu anlamda kararın verildiği ülke hukukundaki tenfiz şartlarının Türk Hukukundakine eşit veya benzer ağırlıkta olması da gerekmektedir. Ayrıca hukuki mütekabiliyetin varlığı için fiili mütekabiliyetin gerçekleşmesi de şart değildir. Rusya ile ülkemiz arasında karşılıklılık bulunduğu da sabittir. Rusya/Moskova usul yasalarına uygun tebligat yapılmak suretiyle yargılamanın görülüp sonuçlandırıldığı ve aynı şekilde kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır. Ayrıca ilamda Türk Kamu düzenini ihlal edici bir hüküm bulunmadığı gibi davalıya Rusya Federasyonu Usul Yasası 118 maddesi uyarınca resmi tebligatın yapılması suretiyle yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır. Rusya Federasyonu ile Türkiye arasında yabancı hakem kararlarının tanınması ve tenfizi hakkındaki 1958 tarihli New York sözleşmesine taraf olmaları itibariyle hakem kararlarının tenfizi bakımından mütekabiliyet bulunmaktadır ve Türk Mahkemelerinin münhasır yetkisine giren bir durum da söz konusu değildir. Keza taraflar arasındaki sözleşmede tahkim şartı da mevcuttur. Açıklanan tüm bu sebeplerle Mahkememizce yapılan yargılama ile tüm dosya kapsamına nazaran talebe konu yabancı tahkim mahkemesi ilamının tanınmasına ve tenfizine ilişkin aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M / Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davanın KABULÜ ile, … Mahkemesinin … sayılı
Kararının TANINMASINA ve TENFİZİNE,
2-Harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına YER OLMADIĞINA,
Davacının peşin olarak yatırdığı 35,90 TL harcın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
3-Davacı davada kendini vekille temsil ettirmiş olmakla; karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesaplanan 2.180,00 TL ücreti vekaletin davalıdan alınıp, davacıya VERİLMESİNE,
4-Davacının yaptığı ilk masraf 49,30 TL, posta gideri 74,00 TL olmak üzere toplam 123,30 TL’nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
5-Tarafların HMK 120 madde gereğince yatırdığı gider avansından kalan miktarın karar kesinleştiğinde taraflara iadesine,
Dair, karar davacı vekilinin yüzüne karşı davalı tarafın yokluğunda HMK’nun 341/1 vd. maddeleri uyarınca gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde mahkememize ya da mahkememize gönderilmek üzere başka yer mahkemesine istinaf dilekçesi sunulmak suretiyle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.
Başkan …
Üye …
Üye …
Katip …