Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO:2016/411 Esas
KARAR NO:2020/495

DAVA : Menfi Tespit
DAVA TARİHİ:15/04/2016
KARAR TARİHİ:29/09/2020

Davacı vekili tarafından davalı aleyhine mahkememize açılan; “Menfi Tespit” davasının yapılan yargılaması sonunda;
D A V A /
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı müvekkili firmanın, davalı kurumun … abone numaralı … Mah. … Mevkii, … Sk. No;… adresindeki asfalt şantiyesinin elektrik abonmanı olduğunu, bugüne kadar tüm elektrik faturalarını muntazam olarak gününde ödediğini ve hiçbir borcunun olmadığını, son olarak dilekçeleri ekinde sundukları 31.03.2016 tarihli 2016/3 dönemine ait 01.01.2016 – 05.04.2016 dönemleri arası olan 2.658,000 ilk endeks, 2.975,728 son endeks 38.127,360 tüketim olarak gösterilen 180.941,60 TL tutarlı faturanın tahakkuk ettirilerek tahsil edilmek istendiğini, müvekkili şirket tarafından faturaya kış döneminde asfalt santralinin çalışmadığı, üretim yapılmadığı, dolayısıyla bu kadar faturayı gerektirecek tüketimin mümkün oimadığı gerekçesinin ileri sürerek itiraz edildiğini, ancak davalı işletme tarafından önceki sayacın 07.07.2015 tarihinde söküldüğünü yerine yeni sayacın takıldığını 01.01.2016 tarihi ile 05.04.2016 tarihleri arası gerçekleşen tüketim bedelinin 7.661,07 TL olduğunu, geriye kalan meblağın ise eski sayacın arızalı olabileceğini, bu nedenle 08.07.2014 tarihi ile sayacın değiştirildiği 08.07.2015 tarihleri arası en yüksek fatura baz alınarak bunun tüm sene ile çarpılarak tahmini bir bedel tahakkuk ettirildiğini ileri sürerek faturadaki meblağın bundan dolayı fazla olduğu söylenerek tahakkuk ettirilen faturanın iptal ettirilerek bu faturadan dolayı müvekkili firmanın borçlu olmadığının tespitinin gerektiğini, eski sayacın arızalı olmasının, eksik göstermesinin sorumluluğunun bakımını ve kontrollerini düzgün yapmayan davalı işletmeye ait olduğunu, davalı işletmenin ne sayaç değişiminden müvekkili şirketin haberdar edilmediğini, davacı müvekkili firmanın yazın belirli bazı aylarda çalışma yaptığını ve geriye kalan aylar ile kışın tamamen devre dışı kaldığını ve hiçbir faaliyet göstermediğini, davalı işletmenin ise kesmiş bulunduğu bu tahmini fatura ile usulsüz olarak tüm sene boyunca en yoğun kapasitede çalıştığı varsayılarak faturalandırma yoluna gittiğini, bu hususun sayacın değişim tarihi olan 07.07.2015 tarihinden sonra gelmiş olan son faturada Ocak, Şubat, Mart 2016 aylarına ait gerçek kullanım bedelinin 7.661,07 TL belirlenmesinden dahi en iyi biçimde anlaşıldığını, işbu nedenlerden dolayı müvekkili firmanın aleyhine tahakkuk ettirilen faturanın kullanım bedelinin dışındaki geri kalan 173.280,53 TL bedelden borçlu olmadığının tespitine, yargılama masrafları ve vekalet ücretinin davalıdan tahsilline karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.
S A V U N M A /
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle: Davalı vekili özetle; davacı ile müvekkili kurum arasında elektrik tüketimine ilişkin … no’lu abonelik ilişkisinin bulunduğunu, davacının 31.03.2016 tarihli 2016/3 dönemine ait faturasını dava konusu ettiğini, davacının … seri numaralı … marka sayacının müvekkili kurum tarafından 08.07.2015 tarihinde değiştirildiğini, yapılan incelemeler sonucunda sayacın hatalı okuma yaptığının tespit edildiğini ve müvekkili kurumca eksik tüketime ilişkin mevzuata uygun olarak ilave tüketim hesabının yapıldığını ve 2016/3 dönem faturasına yansıtıldığını, davacının yeni takılan sayaç tarihinden itibaren 08.07.2015 ile 31.12.2015 tarihleri arası tüketimleri referans alınarak 08.07.2014 ila 08.07.2015 tarihleri arasına 567.605,23 kWh ilave tüketim hesabının yapıldığını, Elektrik Piyasası Tüketim Hizmetleri Yönetmeliği md. 13/6-a-l “Tüketim miktarının hesabında esas alınacak süre; doğru bulgu ve belgenin bulunması halinde 12 ayı aşamaz” hükmüne amir olduğunu, müvekkili kurumca yapılan hesaplamanın işbu hükme ve mevzuata uygun olduğunu, dava tarihinin 15.04.2014 olmakla, davacının müvekkili kurumla 02.05.2016 tarihinde dava konusu borca ilişkin taksitlendirme protokolü imzaladığını, davacının borcu ödemeyi sözleşmeyi imzalamak suretiyle taahhüt ettiğinden işbu davayı açmakta herhangi bir hukuki yararının kalmadığını, davacının açmış olduğu menfi tespit davasının hukuki yararının bulunmadığından reddine, yargılama giderleri ücret-i vekaietin davacıdan tahmiline karar verilmesini taiep etmiştir.
G E R E K Ç E /
Dava, davacıya yansıtılan fatura kapsamında 173.280,53 TL bedel yönünden menfi tespit talebine ilişkin olarak açılmış olup, davacı vekilince sunulan 25/12/2017 havale tarihli ıslah dilekçesi ile müvekkilinin elektrik kesintisi ve icra takibi baskısı altında kalması tehdidiyle karşı karşıya olması nedeniyle talep edilen bedelin ödendiği ve davaya 173.280,53 TL bedel yönünden istirdat davası olarak devam ettiklerini bildirmeleri üzerine davaya İ.İ.K. Madde 72/6 kapsamına göre istirdat davası olarak devam edilmiştir.
Taraf delilleri toplanmış, dosya kapsamında uyuşmazlık teknik çözümü gerektiğinden bilirkişi incelemeleri yaptırılmıştır.
Taraflar arasında … Mah … Mevkii … Sok. No:… … adresinin elektrik tüketimine ilişkin … numaralı abonelik ilişkisi bulunduğu görülmüştür. Davacının itiraz etmiş olduğu ve davasına konu etmiş olduğu faturanın 31/03/2016 tarihli … numaralı KDV dahil 180.941,60 TL meblağlı olduğu, 01/01/2016 ilk okuma, 05/04/2016 son okuma, 31/03/2016 fatura tarihli … numaralı faturanın Enerji tüketim bedeli 7.661,07 TL, Aktif kWh tüketim bedeli 107.157,23 TL, trafo kaybı 387,49 TL, kapasitif bedeli 976,23 TL, dağıtım bedeli 32.550,08 TL, enerji fonu 1.152,06 TL, TRT Payı 2.304,12 TL, BTV tutarı 1.152,06 TL, önceki yuvarlama 0,06 TL, güncel yuvarlama -0,09 TL, KDV Matrahı 153.340,31 TL, %18 KDV bedeli 27.601,26 TL olmak üzere toplamda; 180.941,60 TL bedelli fatura tanzim edildiği görülmüştür.
Taraflar arasında dava tarihinden sonra tanzim edilen 02/05/2016 tarihli taksitlendirme protokolü ile banka dekontları üzerinde yapılan incelemede; 152.336,55 TL (gecikme cezası dahil) borcu kapsayan taksitlendirme protokolü tanzim edildiği, taksitlendirme neticesinde toplam 160.356,12 TL’ nin davacı şirket tarafından davalı kuruma ödenmesi hususunda anlaştıkları ve ödemenin banka vasıtasıyla yapıldığı, ayrıca bu protokolden önce ancak yine davadan sonra ise davacı tarafından davalı kuruma 29/04/2016 tarihinde 30.000,00 TL ödendiği, toplamda ise ödenen miktarın 190.356,12 TL olduğu görülmüştür.
Dosya kapsamında ilk olarak 14.08.2017 havale tarihli Elektrik Mühendisi bilirkişi raporu, sonrasında SMMM bilirkişi …’den 11.01.2019 havale tarihli rapor ve 17.07.2019 havale tarihli ek rapor alınmış ancak alınan bu raporlar uyuşmazlığı çözecek mahiyette bulunmadığından ve taraflarında itirazları devam ettiğinden bu raporlara itibar edilmeyerek 3 kişilik uzman bilirkişi heyeti oluşturularak rapor alınmıştır.
3 kişilik bilirkişi heyetinin 06.01.2010 havale tarihli raporunda özetle;”Taraflar arasında … Mah … Mevkii … Sok. No:… … adresinin elektrik tüketimine ilişkin … numaralı abonelik ilişkisi bulunduğu;
Dava konusu faturanın 31/03/2016 tarihli … numaralı KDV dahil 180.941,60 TL tutarlı davalı tarafından düzenlenen ve davacı yanca itiraza uğrayan fatura olduğu, faturada 01/01/2016 ilk okuma, 05/04/2016 son okuma, 31/03/2016 fatura tarihli … numaralı faturanın Enerji tüketim bedeli 7.661,07 TL, Aktif kWh tüketim bedeli 107.157,23 TL, trafo kaybı 387,49 TL, kapasitif bedeli 976,23 TL, dağıtım bedeli 32.550,08 TL, enerji fonu 1.152,06 TL, TRT Payı 2.304,12 TL, BTV tutarı 1.152,06 TL, önceki yuvarlama 0,06 TL, güncel yuvarlama -0,09 TL, KDV Matrahı 153.340,31 TL, %18 KDV bedeli 27.601,26 TL olmak üzere ödenecek tutarın 180.941,60 TL olduğu, yukarıda açıklanan davalı kurum tarafından davacı şirket adına düzenlenen dava konusu 31.03.2016 tarih … no’lu elektrik faturasının toplam tutarının 180.941,60 TL, olduğu, bu tutar içerisinde (38.127,36 kWh x 0,200934 TL) 7.661,07 TL’ sının davacı şirketin 01.01.2016-05.04.2016 tarihleri arasındaki elektrik enerjisi tüketimine ait olduğu, 107.157,23 TL’ sının (567.605,23 kWh x0,188788 TL) ise davalı kurumun savunma dilekçesinden anlaşıldığı üzere 08.07.2014 -08.07.2015 tarihleri arası 567.605,23 kWh “İlave Tüketim Bedeli” olduğu, ayrıca trafo kaybı 387,49 TL, kapasitif bedeli 976,23 TL, dağıtım bedeli 32.550,08 TL, enerji fonu 1.152,06 TL, TRT Payı 2.304,12 TL, BTV tutarı 1.152,06 TL hesaplandığının tespit edildiği;
Dava konusu faturaya ilişkin olarak davacı tarafça davalı kuruma yapılan ödemelerin, 02.05.2016 tarihli taksitlendirme protokolü kapsamında 02.06.2016 tarihinde 31.038,57 TL, 01.07.2016 tarihinde 31.574,39 TL, 02.08.2016 tarihinde 32.060,95 TL, 02.09.2016 tarihinde 32.581,06 TL, 03.10.2016 tarihinde 33.101,15 TL olmak üzere toplam 160.356,12 TL olduğu, ayrıca 29.04.2016 tarihinde de 30.000,00 TL olmak üzere toplam 190.356,12 TL olduğu;
Davacı şirketin 2014 ve 2015 yıllarında … Şantiyesinden yapmış olduğu asfalt satışlarının incelenmesinde, 2014 yılında toplam 24.775,60 Ton asfalt satışı ve 2015 yılında da toplam 163.736,69 Ton asfalt satışı yapıldığının görüldüğü, davalı kurum tarafından dava konusu faturaya yansıtılan 567.605,23 kWh ilave elektrik tüketiminin 08.07.2014 -08.07.2015 tarihleri arasında olduğunun beyan edildiği, davacı şirketin … Şantiyesinden 08.07.2014 -08.07.2015 tarihleri arasında yapmış olduğu asfalt satışları incelendiğinde, 2014/Temmuz – 2015/Nisan (dahil) dönemleri arasında asfalt satışının bulunmadığı, 2015/Mayıs döneminde 2.655,85 Ton, 2015/Haziran döneminde 760,60 Ton ve 2015/Temmuz döneminde de 1.696,05 Ton (01-07/Temmuz 2015 arası 7 günlük asfalt satışları 221,85 Ton) asfalt satışının olduğunun tespit edildiği, davacı şirketin 2014 ve 2015 yıllarında … Şantiyesinden yapmış olduğu asfalt satış miktarları (Ton) ile bu dönemlerde kullanmış olduğu elektrik enerjisi (kWh) dönemler itibariyle aylık olarak tespit edildiği, karşılaştırmalı olarak tabloda gösterildiği;
Davacı şirketin … Şantiyesinden 08.07.2014 -08.07.2015 tarihleri arasında yapmış olduğu asfalt satışları incelendiğinde, 2014/Temmuz – 2015/Nisan dahil dönemleri arasında asfalt satışının bulunmadığının tespit edildiği, davacı şirketin üretiminin olmadığı bu 10 aylık dönemde elektrik enerji tüketiminin 23.938,20 kWh olduğunun belirlendiği, davacı şirketin 2015/ Mayıs ayında 2.655,85 ton asfalt satışı yaptığı, buna karşılık aynı ayda 33.653,28 kWh elektrik enerjisi tükettiği, 2015/Haziran ayında 760,60 Ton asfalt satışı yaptığı buna karşılık aynı ayda 14.400,12 kWh elektrik enerjisi tükettiği, 2015/Temmuz ayında 1.696,05 Ton asfalt satışı yaptığı buna karşılık da aynı ayda 21.882,72 kWh elektrik enerjisi tükettiğinin tespit edildiği, davacı şirketin 2014 ve 2015 yılında yapmış olduğu asfalt satış miktarının elektrik enerjisi tüketimine oranının 2014 Yılı Elektrik Enerjisi + 2015 Yılı Elektrik Enerjisi/ 2014 Yılı Asfalt Satışı + 2015 Yılı Asfalt Satışı olmak suretiyle 81.820,92 kWh + 403.496,88 kWh/ 24.775,60 Ton + 163.736,69 Ton= 2,57 kWh/Ton olarak hesaplandığı, davacı şirketin … şantiyesindeki elektrik eneriisi tüketiminin, asfalt satışlarına oranları 2015/ Mayıs döneminde 12,67 kWh/ Ton, 2015/ Haziran döneminde 18,93 kWh/ ton ve 2015/ Temmuz döneminde 12,90 kWH / ton olarak hesaplandığı, bu 3 döneme ait hesaplanan oranların, davacı şirketin 2014 ve 2015 yılları için hesaplanan ortalama 2,57 kWh/Ton oranının üzerinde olduğu, diğer bir ifadeyle davacı şirketin 08.07.2014 -08.07.2015 tarihleri arasında yapmış olduğu 5.112,50 Ton asfalt satışı mevcutken karşılığında 93.874,32K kWh tüketimin tahakkuk ettirilmiş olduğu, neticede davacı şirketin asfalt satışları için hesaplanan eksik tüketim bedelinin bulunmadığının tespit edildiği;
Davalı kurum tarafından davacı şirket adına düzenlenen dava konusu 31.03.2016 tarih … no’lu elektrik faturasının toplam tutarının 180.941,60 TL olduğu, bu tutar içerisinde, yeni takılan sayaç tarihinden İtibaren 08.07.2015 – 31.12.2015 tarihleri tüketimleri referans alınarak 08.07.2014 – 08.07.2015 tarihleri arasına 567.605,23 kWh ilave tüketim hesabı yapıldığının görüldüğü, davacı şirketin dava dosyasında mübrez mali tabloları ve asfalt satış faturaları ile elektrik enerjisi tüketim faturaları üzerinde yapılan inceleme neticesinde, davacı şirketin 08.07.2014 – 08.07.2015 tarihleri arasındaki asfalt satışları miktarının, ilave tüketim hesabı yapılmasını gerektirmediğinin tespit edildiği, yukarıdaki inceleme ve değerlendirmeler neticesinde, dava konusu faturanın içeriğinin 01.01.2016 – 05.04.2016 tarihleri arasındaki 38.127,36 kWh elektrik enerjisi tüketimine ait olması gerektiği tespit edildiğinden T.C. Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu’nun “Fatura Hesaplama Programı” üzerinden dava konusu 01.01.2016 ilk okuma, 05.04.2016 son okuma tarihli 38.127,36 kWh elektrik enerji tüketimi yapılan faturanın yeniden hesaplatılarak hesaplanan bedelin 12.793,86 TL bulunduğu, T.C. Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu’nun “Fatura Hesaplama Programı” üzerinden yapılan hesaplama neticesinde, 01.01.2016 – 05.04.2016 tarihleri arasındaki 38.127,36 kWh elektrik enerjisi tüketimine ait dava konusu fatura tutarının 12.793,86 TL olması gerektiği, bu durumda daha önce davalı kurum tarafından davacı şirkete fatura edilen 180.941,60 TL bedelli faturadan, EPDK Fatura Hesaplama programı üzerinden hesaplanan 12.793,86 TL fatura bedeli mahsup edildiğinde davalı tarafından davacı firmaya fazladan (180.941,60 -12.793,86 =) 168.147,74 TL faturalandırma yapıldığı, ancak davaya konu fatura ile ilgili olarak davacının davalıya ödemiş olduğu toplam miktarın 190.356.12 TL olduğu dikkate alındığında, davacının davalıya yapmış olduğu 177.562,26 TL ödemenin yersiz olduğunun tespit edildiği” bildirilmiştir.
İddia, savunma, toplanan deliller ve son alınan ve hüküm kurmaya ve denetime elverişli bulunan bilirkişi heyeti raporunun değerlendirilmesinde;
Taraflar arasında … Mah … Mevkii … Sok. No:… … adresinin elektrik tüketimine ilişkin … numaralı abonelik ilişkisi bulunduğu;
Davacının itiraz edip ve davasına konu etmiş olduğu faturanın 31/03/2016 tarihli … numaralı KDV dahil 180.941,60 TL meblağlı fatura olduğu;
Taraflar arasında dava tarihinden sonra tanzim edilen 02/05/2016 tarihli taksitlendirme protokolünün yapıldığı, taksitlendirme neticesinde toplam 160.356,12 TL’ nin davacı şirket tarafından davalı kuruma ödenmesi hususunda anlaştıkları ve ödemenin banka vasıtasıyla yapıldığı, ayrıca bu protokolden önce ancak yine davadan sonra ise davacı tarafından davalı kuruma 29/04/2016 tarihinde 30.000,00 TL ödendiği, toplamda ise ödenen miktarın 190.356,12 TL olduğu; görülmüştür ki bu hususlar taraflar arasında da çekişmesizdir.
Uyuşmazlık; davalı yanca davacıya düzenlenen faturanın yerinde olup olmadığı, yani faturanın yüksek düzenlenip düzenlenmediği, fatura kapsamında ödenen bedelden davacı talebi ile bağlı kalınmak suretiyle 173.280,53 TL. bedelin davacı yana iadesinin gerekip gerekmediği noktalarında toplanmaktadır.
Öncelikli olarak, davalı yanın “davacı tarafça ödenen fatura bedelinin ihtirazı kayıt ileri sürülmeden ödendiği, davayı açmakta hukuki yararın bulunmadığı, ödenen bedelin talep edilemeyeceği” yönündeki savunmaların değerlendirilmesi gerekmiştir;
Elde ki davamız 15.04.2016 tarihinde menfi tespit davası olarak açılmıştır. Gerek taraflar arasında yapılan protokol kapsamında yapılan toplam 160.356,12 TL’ lik ödemeler gerek ise 29/04/2016 tarihinde yapılan 30.000,00 TL’ lik ödeme dava tarihinden sonra yapılmıştır. Yapılan protokol tarihi de davadan sonradır. Dosyamızdan verilen bir ihtiyati tedbir kararı da bulunmamaktadır. İ.İ.K.’ nun 72/6 maddesinde “borçlunun menfi tespit davası zımmında tedbir kararı almamış ve borç ta ödenmiş olursa davaya istirdat davası olarak devam edileceği” açıkça vurgulanmıştır. Bu açıklamalar ışığında davacının davadan sonra yapmış olduğu ödemelerde ihtirazı kayıt ileri sürmemesinin davacının dava açmaktaki hukuki yararının varlığını etkilemeyeceği sadece menfi tespit olarak açılan davaya istirdat davası olarak devam edileceği, davalı yanca emsal olarak sunulan kararların davadan önce ihtirazı kayıt ileri sürmeksizin yapılan ödemelere ilişkin olduğu, davamıza emsal alınamayacağı sonucuna ulaşılmış, davalı yanın bu savunmalarına itibar edilmemiştir.
Dava konusu faturanın yerinde olup olmadığı, ödenen bedellerin istirdatının gerekip gerekmediği hususlarının değerlendirilmesinde;
Davacının iş yerindeki elektrik sayacının, arızalı olduğundan bahisle davalı kurumca değiştirildiği, ancak dosyamıza sayacın arızasının ne olduğuna, nasıl ve ne kadar eksik ölçtüğüne dayanak olacak bilgi, belge ve bir rapor sunulmamıştır. Dava konusu fatura içeriğinin bilirkişilerce incelenmesinde, yeni takılan sayaç tarihinden itibaren 08.07.2015 – 31.12.2015 tarihleri tüketimleri referans alınarak 08.07.2014 – 08.07.2015 tarihleri arasına 567.605,23 kWh ilave tüketim hesabı yapıldığının görüldüğü, bu hesabın farazi bir hesap olduğu, somut bir veriye dayanmadığı, bu hususta ispat külfetinin davalı kuruma ait olduğu;
Dava konusu 31.03.2016 tarih … no’lu elektrik faturasının toplam tutarının 180.941,60 TL, olduğu, bu tutar içerisinde (38.127,36 kWh x 0,200934 TL) 7.661,07 TL’ sının davacı şirketin 01.01.2016-05.04.2016 tarihleri arasındaki elektrik enerjisi tüketimine ait olduğu, 107.157,23 TL’ sının (567.605,23 kWh x0,188788 TL) ise davalı kurumun savunma dilekçesinden anlaşıldığı üzere 08.07.2014 -08.07.2015 tarihleri arası 567.605,23 kWh “İlave Tüketim Bedeli” olduğu, ayrıca trafo kaybı 387,49 TL, kapasitif bedeli 976,23 TL, dağıtım bedeli 32.550,08 TL, enerji fonu 1.152,06 TL, TRT Payı 2.304,12 TL, BTV tutarı 1.152,06 TL olarak hesaplandığı;
Dava konusu faturaya ilişkin olarak davacı tarafça davalı kuruma yapılan ödemelerin, 02.05.2016 tarihli taksitlendirme protokolü kapsamında 02.06.2016 tarihinde 31.038,57 TL, 01.07.2016 tarihinde 31.574,39 TL, 02.08.2016 tarihinde 32.060,95 TL, 02.09.2016 tarihinde 32.581,06 TL, 03.10.2016 tarihinde 33.101,15 TL olmak üzere toplam 160.356,12 TL olduğu, ayrıca 29.04.2016 tarihinde de 30.000,00 TL olmak üzere toplam 190.356,12 TL olduğu;
Bilirkişi heyetince davacı şirketin 2014 ve 2015 yıllarında … Şantiyesinden yapmış olduğu asfalt satış miktarları (Ton) ile bu dönemlerde kullanmış olduğu elektrik enerjisi (kWh) dönemler itibariyle aylık olarak tespit edildiği, karşılaştırmalı olarak tabloda gösterildiği, davacı şirketin 08.07.2014 -08.07.2015 tarihleri arasında yapmış olduğu 5.112,50 Ton asfalt satışı mevcutken karşılığında 93.874,32K kWh tüketimin tahakkuk ettirilmiş olduğu, neticede davacı şirketin asfalt satışları için hesaplanan eksik tüketim bedelinin bulunmadığının tespit edildiği;
Davalı kurum tarafından davacı şirket adına düzenlenen dava konusu 31.03.2016 tarih … no’lu elektrik faturasının toplam tutarının 180.941,60 TL olduğu, bu tutar içerisinde, yeni takılan sayaç tarihinden itibaren 08.07.2015 – 31.12.2015 tarihleri tüketimleri referans alınarak 08.07.2014 – 08.07.2015 tarihleri arasına 567.605,23 kWh ilave tüketim hesabı yapıldığının görüldüğü, davacı şirketin dava dosyasında mübrez mali tabloları ve asfalt satış faturaları ile elektrik enerjisi tüketim faturaları üzerinde yapılan inceleme neticesinde, davacı şirketin 08.07.2014 – 08.07.2015 tarihleri arasındaki asfalt satışları miktarının, ilave tüketim hesabı yapılmasını gerektirmediğinin tespit edildiği, dava konusu faturanın içeriğinin 01.01.2016 – 05.04.2016 tarihleri arasındaki 38.127,36 kWh elektrik enerjisi tüketimine ait olması gerektiği, T.C. Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu’nun “Fatura Hesaplama Programı” üzerinden yapılan hesaplama neticesinde, 01.01.2016 – 05.04.2016 tarihleri arasındaki 38.127,36 kWh elektrik enerjisi tüketimine ait dava konusu fatura tutarının 12.793,86 TL olması gerektiği, bu durumda daha önce davalı kurum tarafından davacı şirkete fatura edilen 180.941,60 TL bedelli faturadan, EPDK Fatura Hesaplama programı üzerinden hesaplanan 12.793,86 TL fatura bedeli mahsup edildiğinde davalı tarafından davacı firmaya fazladan (180.941,60 -12.793,86 =) 168.147,74 TL faturalandırma yapıldığı, ancak davaya konu fatura ile ilgili olarak davacının davalıya ödemiş olduğu toplam miktarın 190.356.12 TL olduğu dikkate alındığında, davacının davalıya yapmış olduğu 177.562,26 TL ödemenin yersiz olduğu, davacının dava açmakta haklı olduğu sonuç ve kanaatine ulaşılmıştır.
Davacı yanın istirdat talep ettiği toplam miktar 173.280,53 TL.’ dir. Davacı vekiline bu dava konusu miktarın hangi tarihli ödemeleri hangi oran ve miktarda kapsadığına dair açıklama yapması bakımından süre verilmiştir.
Davacı vekili uyaptan sunduğu 19.03.2020 tarihli dilekçesi ile açıklamada bulunmuş, beyanında, Toplam 173.280,53 TL. ‘nin; 02.06.2016 tarihli 31.038,57 TL, 01.07.2016 tarihli 31.574,39 TL, 02.08.2016 tarihli 32.060,95 TL, 02.09.2016 tarihli 32.581,06 TL, 03.10.2016 tarihli 33.101,15 TL ödemelerin tamamı ile geriye kalan kısmının ise 29.04.2016 tarihindeki ödemeye ilişkin olduğunu açıklamıştır.
Tarafların tacir olduğu, her bir ödeme için ödeme tarihinde temerrütün oluştuğu, her bir ödeme için ödeme tarihlerinden itibaren ticari avans faizi talep edilebileceği değerlendirilerek davanın kabulü ile ” Toplam 173.280,53 TL. ‘nin 31.038,57 TL’sinin 02/06/2016 ödeme tarihinden, 31.574,39 TL’sinin 01/07/2016 ödeme tarihinden, 32.060,95 TL’sinin 02/08/2016 ödeme tarihinden, 32.581,06 TL’sinin 02/09/2016 ödeme tarihinden, 33.101,15 TL’sinin 03/10/2016 ödeme tarihinden, 12.924,41 TL’sinin 29/04/2016 ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizleri ile birlikte davalı yandan alınarak davacı yana verilmesine dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M / Yukarıda açıklanan nedenlerle;
DAVANIN KABULÜ İLE
1- Toplam 173.280,53 TL. ‘nin 31.038,57 TL’sinin 02/06/2016 ödeme tarihinden, 31.574,39 TL’sinin 01/07/2016 ödeme tarihinden, 32.060,95 TL’sinin 02/08/2016 ödeme tarihinden, 32.581,06 TL’sinin 02/09/2016 ödeme tarihinden, 33.101,15 TL’sinin 03/10/2016 ödeme tarihinden, 12.924,41 TL’sinin 29/04/2016 ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizleri ile birlikte davalı yandan alınarak davacı yana verilmesine
2-Alınması gereken 11.836,79 TL karar ve ilam harcından davacı tarafından peşin olarak yatırılan 2.959,20 TL’ nin mahsubu ile bakiye 8.87759 TL’ nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, davacı tarafından peşin olarak yatırılan 2.959,20 TL’ nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
3-Davacı tarafından yapılan 29,20 TL başvurma harcı parası, 226,00 TL müzekkere ve posta masrafı, 1.000,00 TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplamda; 1.255,20 TL yargılama masrafının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
4-Davalı yanın sarfetmiş olduğu yargılama masraflarının kendi üzerinde bırakılmasına,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca hesap ve takdir edilen 20.411,65 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
6-HMK 120 maddesi uyarınca taraflarca yatırılan gider- delil avanslarından arta kalan kısımların ilgililere re’ sen iadesine,
Dair, karar taraf vekillerinin yüzüne karşı HMK’nun 341/1 vd. maddeleri uyarınca gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde mahkememize ya da mahkememize gönderilmek üzere başka yer mahkemesine istinaf dilekçesi sunulmak suretiyle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere karar verildi. 29/09/2020

Katip …
e-imza

Hakim …
e-imza