Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO:2020/614
KARAR NO :2021/176

DAVA:Tazminat
DAVA TARİHİ:09/11/2020
KARAR TARİHİ:02/03/2021

Mahkememizde görülmekte olan Tazminat davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; …” ünvanlı ticari işletmenin sahibi müvekkili dayanıklı tüketim malları sektöründe ticari faaliyet yürüttüğünü, bu ticari faaliyet kapsamında müşterilerine talep ettikleri ürünleri kargo şirketleri ile var olan anlaşmaları çerçevesinde teslimini sağladıklarını, müvekkilinin müşterilerinden …’e 17/04/2018 tarihinde 1.250,00-TL bedelli(EK-2) televizyon sattığını ve müşterisinin talebi doğrultusunda … Mahallesi … Sok. D:… No:… … / …” adresinde bulunan … isimli şahsa teslim edilmek üzere davalı kargo şirketine teslim ettiğini, bu teslime ilişkin davalı şirket tarafından bilgi fişi ve kargo hizmetine karşılık müvekkili tarafından ödenen 112,16-TL’lik bedel için tahsilat makbuzu düzenlendiğini, 17/04/2018 tarihinde davalı kargo şirketine sıfır kutusunda teslim edilen ürünün 19/04/2018 tarihinde …’e teslim edilmek istendiğini, …’in kendisinin yaşlı olması ve ürünü kontrol etmesinin mümkün olmaması sebebi ile bilgi fişinde yazılı numaranın oğluna ait olduğunu ve onun aranmasını istediğini, davalı kargo şirketi çalışanlarının bilgi fişinde yazılı numarayı aradıklarını ve …’in oğlu ile görütüklerini, …’in oğlunun on dakika içerisinde orada olacağını söylemesine rağmen kargo şirketi çalışanları vakitlerinin olmadığını üründe bir sorun olması halinde kendilerine ulaşılabileceğini ifade ettiğini, bunun üzerine ürün …’in imzasına teslim edildiğini, …’in oğlunun gelip sıfır kutusunda gönderilen ürünü açtığında gönderilen televizyonunun taşımadan kaynaklı olarak kullanılamayacak derecede zarar gördüğünü fark ettiğini, Konuya ilişkin hemen kargo şirketi çalışanlarını aradığını ve davalı şirket çalışanları tarafından sesli tutanak tutulduğunu ve kargonun iade alındığını, müvekkilin durumdan haberdar olması akabinde 23/04/2018 tarihli dilekçe ile davalı şirketin … Şube Müdürlüğüne başvurulduğunu ve zararın tazmini talep ettiğini, ancak davalı şirketin … Bölge Müdürlüğü tazmin birimi ile yapılan görüşme sonucunda kargonun teslim alınmış olması, teyit nüshasının ve sorumluluk belgesinin mevcut olmasından bahisle tazmin talebinin olumsuz sonuçlandığını beyan ettiklerini, müvekkilinin tazmin talebinin olumsuz sonuçlanması ve dava tarihi itibari ile de halen dava konusu ürünün kargo şirketinde olup müvekkile teslim edilmemiş olması sebebi ile iş bu davanın açılmasının mecburiyetinin doğduğunu, bu sebeplerle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla; davanın kabulüne, 1.250,00TL televizyon bedeli ve 112,16 Kargo bedeli olmak üzere müvekkilin 1.362,16-TL’lik zararının dava tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı yan üzerine bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının dava dilekçesinde talep etmiş olduğu zararların zamanaşımına uğradığını, TTK. 855. ile 904. Maddeleri uyarınca davacı tarafça süresinde dava açılmadığını, TTK. 855 maddesine göre “(1) Bu Kitap hükümlerine tabi taşımalarda, yolcunun bir kaza sonucu ölmesi veya bedensel bütünlüğü zedeleyen bir zarara uğraması hâlinde istem hakları on yılda; diğer zararlarda ise bir yılda zamanaşımına uğrar.” hükmünün düzenlendiğini, söz konusu taşıma işi 17/04/2018 tarihinde olup açılan davanın yasada belirtilen 1 yıllık süre geçtikten sonra açıldığını, bu kapsamda zamanaşımı yönünden davacının davasının reddine karar verilmesi gerektiğini, müvekkili şirketin sektöründe öncü bir firma olup mezkûr taşımada kendisinden beklenen tüm dikkat ve özeni eksiksiz şekilde yerine getirdiğini, müvekkili şirketin 2003 yılında kurulan 800’den fazla şubesi, 7 tanesi Teknolojik Aktarma Merkezi olmak üzere toplam 25 Aktarma Merkezi, 15 Bölge Müdürlüğü, 8000’ü aşkın çalışanı, 2200’den fazla kara taşıma aracı ve 6 uçağıyla hizmet verdiğini, müvekkili şirketin, Türkiye’nin bir ucundan diğer ucuna ve dünyada 220 farklı ülkede, günde 700 bin adrese dünya standartlarında hizmet ulaştıran Türkiye’nin lider kargo şirketlerinden olduğunu, müvekkili şirketin, sektörde ilk ve tek Teknolojik Aktarma Merkezlerine sahip kargo şirketi olduğunu, bu çağ değiştiren teknoloji sayesinde saatte 65 bin kargoyu yüksek hızda ayrıştırıp, el değmeden hatasız olarak hat araçlarına yükleyerek teslimat sağladığını, davacının, her ne kadar dilekçesinde müvekkili şirketin üstlenmiş olduğu taşıma işi neticesinde zarara uğramış olduğunu, müvekkili şirketin kusuru olduğunu iddia ederek bunun müvekkili şirket tarafından tazmin edilmesini talep etmiş ise de, mezkur taşımaya ilişkin olarak müvekkili şirketin davacıya karşı herhangi bir sorumluluğu bulunmadığını, sayın Mahkeme’ye delil olarak sundukları Kargo Hareket Takip Formu’ndan da görüleceği üzere dava konusu kargonun, …’e 19.04.2018 tarihinde teslim edildiğini, dolayısıyla dava dilekçesindeki, dava tarihine kadar kargonun alıcıya teslim edilmediği beyanının gerçeği yansıtmamakta olup, sunulan deliller sonucunda işbu iddianın asılsız olduğunun ortaya çıkacağını, olayda tam tazminata hükmedilmesini gerektiren koşulların bulunmadığını, müvekkili şirketin sorumluluğunun kesinlikle kabul anlamına gelmemekle birlikte, TTK M.886 uyarınca tam tazminata hükmedilebilmesi için zararın meydana gelmesinde taşıyıcının kast ve pervasız davranış kusuru varlığının da ispat edilmesi gerektiğini, tüm bu nedenlerle davacı tarafın kargoya ilişkin fahiş tazminat talebinin yersiz ve dayanıksız olup reddinin gerektiğini, işbu uyuşmazlık konusunun teknik ve uzmanlık gerektiren hususları içerdiğini, bu sebeple kara taşıma hukuku konusunda uzman bilirkişice incelenmesi ve değerlendirilmesi gerektiğini, müvekkili şirketin kargo taşımacılığı alanında faaliyette bulunduğunu, bu sebeple taşımanın kara taşımacılığı alanında uzman bilirkişilerce incelenmesinin zaruri olduğunu, açıklandığı üzere davacının ileri sürdüğü iddiaların gerçeği yansıtmadığını, müvekkili şirketin davacıya karşı herhangi bir sorumluluğu bulunmadığını, müvekkili şirketin üzerine düşen edim yükümünü tam ve eksiksiz olarak ifa ettiğini, işbu dava konusunda dosyanın uzman bilirkişilerce incelenmesini, yapılacak incelemede müvekkili şirketin durumunun ayrıca ve özel olarak değerlendirilmesi gerektiğini, bu sebepler ve mahkemece re’sen dikkate alınacak hususlar doğrultusunda; davanın zamanaşımı yönünden reddini, Mahkeme aksi kanaatte ise izah ettikleri sebeplerden davanın esastan reddini, yargılama masraflarının ve vekâlet ücretinin davacı taraf üzerinde bırakılması yönünde karar verilmesini talep etmiştir.
Taraflar arasında uyuşmazlık bulunan hususların; davacının davalı kargo şirketi aracılığıyla müşterisine gönderdiği TV’nin taşıma sırasında zarar görmesi sebebiyle uğradığı maddi zararın tespiti ve tazmini talebinden ibaret olduğu görülmüştür.
DELİLLER;
Davacı vekili dava dilekçesi ekinde; dava konusu televizyon faturasını, 17/04/2018 tarihli … Kargo … Şubesi Kargo Alımına dair bilgi fişi ve tahsilat makbuzunu Mahkeme dosyasına sunmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE;
Mahkememizce yapılan yargılama sonucunda; tarafların beyanları, deliller ve tüm dosya kapsamına göre;
Dava 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu m. 850 ve devamı maddelerine göre taşıma işlerinden kaynaklı alacak davasıdır.
Davacı taraf, müşterisine teslim edilmek üzere davalı kargo firması aracılığı ile gönderilen ve davalı firma tarafından kaybedilen ürünün bedelini ve kargo bedelini talep etmektedir. Uyuşmazlık davalı tarafın kargonun kaybolmasında hukuki sorumluluğunun bulunup bulunmadığı noktasındadır.
6102 sayılı TTK m. 875/I’e göre; “Taşıyıcı, eşyanın taşınmak üzere teslim alınmasından teslim edilmesine kadar geçecek süre içinde, eşyanın zıyaından, hasarından veya teslimindeki gecikmeden doğan zararlardan sorumludur.” Bu madde kapsamında taşıyıcıya getirilen sorumluluktan kurtuluş yolu ise aynı yasanın 876’ncı maddesinde “Zıya, hasar ve gecikme, taşıyıcının en yüksek özeni göstermesine rağmen kaçınamayacağı ve sonuçlarını önleyemeyeceği sebeplerden meydana gelmişse, taşıyıcı sorumluluktan kurtulur.” şeklinde düzenlenmiştir.
Davaya konu ürünün davalı kargo firmasına teslim edildikten sonra kaybolması, özen sorunu olduğunu göstermektedir. Bu durumda davalı kargo şirketi 6102 sayılı TTK m. 876’ya göre zararın kendisinin en yüksek özeni göstermesine rağmen kaçınamayacağı ve sonuçlarını önleyemeyeceği sebeplerden meydana geldiğini kanıtlamakla yükümlüdür. Dolayısıyla sorumluluktan kurtuluş kanıtı getirme yükümlülüğü davalı kargo firmasında olup davalı kargo firması, sorumluluktan kurtuluş kanıtı sayılabilecek bir delili dosyaya sunamamıştır. Taşınan eşyanın alıcıya ulaşmamasının uygun ve kabul edilebilir bir açıklamasını yapamayan davalı taşıyıcının ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu bağlamda davanın kabulüne karar verilerek zayi olan malın ve kargo bedelinin davalıdan tahsiline karar vermek gerekmiş, aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
Davanın KABULÜNE;
1-1.362,16TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince hesaplanan 93,05TL karar harcından peşin alınan 54,40TL harcın mahsubu ile eksik 38,65TL harcın davalıdan tahsili ile HAZİNEYE GELİR KAYDINA;
3-Davacı tarafından yargılama sırasında yapılan toplam 222,606TL ( 54,40 BVH, 7,80TL VSH, 54,40TL Peşin Harç, 106,00TL posta ve tebliğler,) yargılama giderinin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
4-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/2 maddesi gereğince 1.362,16TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
5-Taraflarca yatırılan ve artan gider avansının hüküm kesinleştiğinde ve talep halinde ilgili tarafa iadesine,
Dair, taraf vekillerinin yüzüne karşı miktar itibari ile kesin olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 02/03/2021

Katip …
e-imzalıdır

Hakim …
e-imzalıdır