Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2018/377
KARAR NO : 2019/850

DAVA : İTİRAZIN İPTALİ
DAVA TARİHİ : 27/04/2018
KARAR TARİHİ : 10/12/2019

Mahkememizde görülmekte olan İtirazın İptali davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVACININ TALEBİ:
Davacı … Şti. vekili verdiği dava dilekçesinde davalı … A.Ş. ile otel odası alış verişinden kaynaklı alacaklarının bulunduğunu, bu alacaklarının taraflarına ödenmemesi nedeniyle …Noterliğinin 11.01.2018 tarih ve … sayılı ihtarnamesini gönderdiklerini, sonrasında ise İstanbul … İcra Dairesinin … sayılı dosyasından icra takibi başlattıklarını, takibe davalı tarafın itiraz etmesi nedeniyle de itirazın iptali davası açtıklarını belirtmiştir.

DAVALININ TALEBİ:
Davalı …A.Ş. vekili verdiği cevap dilekçesinde davacı tarafla 21.10.2016 tarihinde “….com Tek Yetkili Kontenjan Sözleşmesi” başlıklı ciro garantili sözleşme yaptıklarını, sözleşmeye göre alacak bakiyelerinin 31.10.2017 tarihinden sonra on beş gün içinde kapatılacağının kararlaştırıldığını, 29.08.2017 tarihinde de taahhütname yapıldığını, buna göre; 2018 yılına tek yetkili sözleşmesinin biterek alacağın bakiye olarak devredildiğinin ve faizinde talep edilmeyeceğinin kararlaştırıldığını, bu nedenle de davacı tarafa doğmuş bur borçları olmadığı için davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

DAVANIN HUKUKİ NİTELİĞİ:
Dava, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 502 ve davamı maddelerine göre vekâlet ve iş görme sözleşmesinden kaynaklı alacak için başlatılmış icra takibine itiraz nedeniyle 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu m. 67’ye göre itirazın iptali davasıdır.

DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Davacı taraf, …Noterliğinin 11.01.2018 tarih ve … sayılı ihtarnamesini, İstanbul … İcra Dairesinin … sayılı dosyasını, taraflara ait ticari defterleri ve bilirkişi incelemesini delil olarak sunmuştur.
Davalı taraf, 21.10.2016 tarihli Tatilvitrini.com Tek Yetkili Kontenjan Sözleşmesini, 29.08.2017 tarihli taahhütnameyi, tanık beyanlarını taraflara ait ticari defterleri ve bilirkişi incelemesini delil olarak sunmuştur.
Dava, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 502 ve davamı maddelerine göre vekâlet ve iş görme sözleşmesinden kaynaklı alacak için başlatılmış icra takibine itiraz nedeniyle 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu m. 67’ye göre itirazın iptali davasıdır.
Taraflar arasında yapılan sözleşmeye göre davacı şirket kendisine ait oteli davalı şirketin turizm acentesi olarak aracılık edeceği müşterilerine kiralaması konusunda davacı şirketle sözleşme yapmıştır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 502/II’ye göre; “Vekâlete ilişkin hükümler, niteliklerine uygun düştükleri ölçüde, bu Kanunda düzenlenmemiş olan işgörme sözleşmelerine de uygulanır.” hükmüne göre taraflar arasındaki sözleşme iş görme sözleşmesi niteliğindedir.
Tarafların her ikisi de hem kendi hem de karşı tarafın ticari defterlerine delil olarak dayanmıştır. Davacı tarafın talep ettiği alacak kalemlerinin tespiti için 6100 sayılı HMK m. 266’ya göre davacı taraf ticari defterlerinde bilirkişi incelemesi yapılmasına karar verilmiş ve davacı tarafın bulunduğu yer mahkemesine talimat yazılmıştır. Talimatla hazırlanan 24.09.2019 tarihli bilirkişi raporunda davacı tarafın ticari defterlerine göre davacının 31.274,63 TL alacaklı olduğu tespit edilmiştir.
Taraflar arasında yapılan 21.10.2016 tarihli ….com Tek Yetkili Kontenjan Sözleşmesi incelendiğinde sözleşmenin 2’inci maddesine göre sözleşmenin 21.04.2017 – 15.10.2017 tarihlerinde geçerli olmak üzere yapıldığı görülmektedir. Sözleşmenin 13’üncü maddesinde “Tesis, işbu sözleşme ile sözleşmenin 2017 yılı boyunca acenteye yurt içi ve Kuzel Kıbrıs pazarında tek yetkili satıcı imtiyazlarını verdiğini kabul ve taahhüt eder.” hükmü düzenlenmiş; 16’ncı maddesinde de “…Turizm ve Hotel arasındaki kontrat 2017 yılını kapsar.” hükmü düzenlenmiştir. Sözleşmedeki bu maddelerden sözleşmenin sadece 2017 yılı için yapıldığı anlaşılmaktadır.
Sözleşmenin 54’üncü maddesinde de “31.10.2017 tarihinde karşılıklı mutabakatlar gerçekleştirilerek 15 gün içerisinde karşılık alacak bakiyeleri +/- kapatılır.” hükmü düzenlenmiştir. Dolayısıyla sözleşmenin 2017 yılı içinde son bulması kararlaştırılmıştır. Sözleşmede, sözleşmenin bir sonraki yıla uzayacağına ilişkin bir hüküm bulunmamaktadır.
Davalının dosyaya delil olarak sunduğu 24.08.2017 tarihli “Taahhütname” başlıklı belgenin konu kısmında “21.10.2016 tarihli ….com Tek Yetkili Kontenjan Sözleşmesi ve 54’üncü maddesi hakkında” ibaresi yazılı olup taahhütname dava konusu sözleşme hakkında düzenlenmiştir. Buna göre; sözleşmenin 54’üncü maddesindeki “31.10.2017 tarihinde karşılıklı mutabakatlar gerçekleştirilerek 15 gün içerisinde karşılık alacak bakiyeleri +/- kapatılır.” hükmünün yerine 31.08.2017 tarihli 0107432 sayılı … Bankası A.Ş. tarafından verilmiş ve davacıya ait çekin davalı tarafa iade edilmesi ve 31.07.2017 tarihine kadar da davacı tarafın kesmiş olduğu faturalara yapılan ödeme ile virman yapılması karşılığında kalacak bakiyenin 2018 yılına tek yetkili sözleşme biterek alacak bakiye olarak devredileceği ve faiz talep edilmeyeceği davacı tarafça kararlaştırılmıştır. Çekle ilgili ayrı bir protokol yapılmış ancak bu protokolde başka çeklerin iadesi kararlaştırılmıştır. Taahhütname sadece davacı tarafından imzalanmış ancak çek iade protokolü her iki tarafça imzalanmıştır.
Taahhütname ve çek iade protokolü birlikte incelendiğinde; tarafların sözleşmenin 54’üncü maddesine göre 31.10.2017 tarihinde sona erdirmeyi kararlaştırdıkları sözleşmeyi 31.08.2017 tarihli 0107432 sayılı …Bankası A.Ş. tarafından verilmiş ve davacıya ait çekin davalı tarafa iade edilmesi ve bunun karşılığında da davalı tarafın davacıya yaptığı fatura ödemelerine virman yapılması sonucunda hesap bakiyesinin kapatılarak sözleşmenin sona erdirildiği, alacak bakiyesinin ise alacak bakiye olarak devredildiği anlaşılmaktadır. Daha sonra yapılan çek iade protokolündeki çek bilgilerinin değişmesi bu anlaşmanın değiştiğini göstermemekte sadece karşılıklı mahsup ve takas işlemlerine konu çeklerde değişikliğe gidildiğini göstermektedir.
Davacı taraf, yapılan taahhütname ve çek protokolleri sonucunda alacak bakiyelerinin doğduğunu ve bunun da taraflarına ödenmesi gerektiğini belirterek önce davalı tarafa ihtarname göndermiş daha sonra da icra takibi yapmıştır. Davalı tarafsa alacak taahhütnamede yazılı olduğu üzere alacak bakiyesinin 2018 yılına bakiye olarak devredildiğini belirterek alacağın muaccel hale gelmediğini ileri sürmektedir.
Anlaşmazlık noktası taahhütnamede yazılı olan “ödeme ile virman yapılarak kalacak bakiyenizin 2018 yılına tek yetkili sözleşme biterek alacak bakiye olarak devredileceğini” ifadesinin tarafların farklı yorumlaması oluşturmaktadır. Sözleşmenin 2, 13, 16 ve 54’üncü maddeleri sözleşmenin sadece 2017 yılı için yapıldığını kuşkuya yer bırakmayacak şekilde açıkça ortaya koymaktadır. Taahhütnamedeki bu ifadenin, sözleşmenin 2018 yılına uzadığı ve 6102 sayılı TTK m. 59’a göre taraflar arasında yapılan sözleşmenin aynı zamanda cari hesap sözleşmesi niteliğinde olduğu, dolayısıyla da hesap kesim tarihinin artık 2018 yılı olacağından davacı tarafından talep edilebilir bir alacak bakiyesinin bulunmadığı anlamına gelip gelmediğinin tartışılması gerekmektedir.
Taahhütnamede yazılı olan “ödeme ile virman yapılarak kalacak bakiyenizin 2018 yılına tek yetkili sözleşme biterek alacak bakiye olarak devredileceğini” ifadesinde öncelikle “tek yetkili sözleşme biterek” ifadesiyle sözleşmenin sona erdiği, sözleşmenin 2, 13, 16 ve 54’üncü maddeleri ile çelişmeyecek şekilde açıkça ifade edilmiştir. Dolayısıyla belirli süreli olarak yapılmış ve sadece 2017 yılı içinde geçerli olan sözleşmenin 2018 yılına uzaması anlamına gelecek bir ifade taahhütnamede bulunmamaktadır. Taahhütnamede geçen ifade tamamen alacak bakiyesinin 2018 yılında talep edilebilir yani muaccel hale gelecek olmasıdır ki davacı da alacak bakiyesini 2018 yılı içinde … Noterliğinin 11.01.2018 tarih ve 1494 sayılı ihtarnamesi ile talep etmiştir. Dolayısıyla gerek taahhütnamenin gerekse çek iade protokolünün sözleşmeyi 2018 yılına uzatan bir özelliği bulunmamaktadır.
Yapılan bilirkişi incelemesi sonucunda da davacının ticari defterlerine göre davacının 31.274,63 TL alacaklı olduğu tespit edilmiştir. Davalı taraf sadece kendi ticari defterlerine değil davalı defterlerine de delil olarak dayandığından davalı defterleri üzerinde ayrıca bilirkişi incelemesi yapılması yoluna gidilmemiştir. Bu gerekçelerle davanın kabulüne yönelik olarak aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
Davalı tarafın taraflar arasındaki sözleşme, taahhütname ve çek iade protokollerine göre sadece 2017 yılını kapsar şekilde davacı ile anlaşmış olmalarını biliyor olması, yapılan son hesap bakiyesine göre de davacı tarafın alacaklı olduğunu biliyor olmasına karşın başlatılan icra takibine itirazda bulunması iyiniyetli görülmeyerek davacı lehine icra inkâr tazminatına hükmedilmiştir.

HÜKÜM: Gerekçesi Yukarıda Açıklandığı Üzere;
1-Davanın kabulü ile İstanbul … İcra Dairesi’nin … sayılı takip dosyasına, davalının itirazının iptali ile takibin takip talebindeki diğer koşullarla devamına,
2-Asıl alacak likit ve hesaplanabilir olduğundan asıl alacağın %20’si oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
3-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince hesaplanan 2.139,53 nispi karar harcından peşin alınan 378,83-TL harcın mahsubu ile bakiye 1.760,70-TL harcın davalıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAD KAYDINA,
4-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Ücret Tarifesi gereğince hesap olunan 3.758,51-TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
5-Davacı tarafından yapılan toplam 1.140,43-TL’nin ( 35,90-TL BVH, 5,20-TL VH, 378,83-TL Peşin Harç, 120,50-TL tebliğler, 600,00-TL BK ) yargılama giderinin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
6-Taraflarca yatırılan ve kullanılmayarak artan gider avansının karar kesinleştiğinde ilgili tarafa iadesine,
Dair, tarafların yokluğunda gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 hafta içinde İstinaf kanun yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.

Katip …
*e-imzalıdır

Hakim …
*e-imzalıdır