Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO: 2018/116
KARAR NO: 2019/573

DAVA : Menfi Tespit
DAVA TARİHİ: 05/02/2018
KARAR TARİHİ: 27/09/2019

Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVACININ TALEBİ:
Davacı …A.Ş., davalı bankadan kredi kullandığını, kredi karşılığında da ipotek verdiğini, krediyi tek seferde kapatmak için toplam kredi borcunun kendilerine bildirilmesini davalı banka şubesinden istediklerini, davalı bankanın …Şubesinin 14.12.2107 tarihli …sayılı yazısı ile taraflarına 685.201,16 Euro, 101.006,25 USD toplamı karşılığı olarak 3.501,240,31 TL borç bildiriminde bulunulduğunu, bu bildirimin saat 11.30’da yapıldığını, kendilerine yapılan bildirime uygun olarak bu tutar parayı aynı gün saat 14.00’de ödediklerini, ancak davalı bankanın 11.000.00 Euro daha borç çıkarttığını, bu borçla ilgili olarak davalı bankadan açıklama istediklerini ancak açıklama yapılmadığını, bu nedenle borçlarının olmadığının tespitine karar verilmesini talep ettiklerini belirtmiştir.

DAVALININ TALEBİ:
Davalı …. verdiği cevap dilekçesinde davacının saat 14.00’de kendilerine bildirilen kredi borcunu ödediğini, ancak aynı gün saat 14.00’de Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın Para Politikası Kurulu’nun para politikası ile ilgili kararlarını açıkladığını, döviz kurunda değişiklik olduğunu ve bu nedenle davacının ödeme yapması gereken miktarda 11.000,00 Euro tutarında bir fark oluştuğunu, kendilerinden bu farkı talep ettiklerini, bu fark için de ipoteğin kaldırılması işlemlerini geciktirmeyerek yerine getirdiklerini belirtmişlerdir.

DAVANIN HUKUKİ NİTELİĞİ:
Dava, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 386 ve devamı maddelerine göre tüketim ödüncünden kaynaklı uyuşmazlık için 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu m. 72’ye göre açılmış menfi tespit davasıdır.

DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Davacı taraf, kredi sözleşmesini, davalı tarafın cevap yazısını, borç yazısını, ihtarnameyi, ödeme makbuzlarını, yemin delilini, tanık beyanlarını ve bilirkişi incelemesini delil olarak sunmuştur.
Davalı taraf, kredi sözleşmesini, davalı tarafın cevap yazısını, borç yazısını, ihtarnameyi, ödeme makbuzlarını, yemin delilini, tanık beyanlarını ve bilirkişi incelemesini delil olarak sunmuştur.
Dava, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 386 ve devamı maddelerine göre tüketim ödüncünden kaynaklı uyuşmazlık için 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu m. 72’ye göre açılmış menfi tespit davasıdır.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 386’ya göre; “Tüketim ödüncü sözleşmesi, ödünç verenin, bir miktar parayı ya da tüketilebilen bir şeyi ödünç alana devretmeyi, ödünç alanın da aynı nitelik ve miktarda şeyi geri vermeyi üstlendiği sözleşmedir.” Bu maddeye göre taraflar arasında yapılan genel kredi sözleşmesi tüketim ödüncü sözleşmesi niteliğindedir. Sözleşme dövize endeksli olarak yapılmış olup davacı USD ve Euro olarak tüketim ödüncü almış ve aynen ifa yükümlülüğü altına girmiştir. Dava konusu uyuşmazlık davacının yapmış olduğu ödemenin davalı banka tarafından kendisine bildirilen Türk Lirası tutarında ödeme yapıldığı halde fazladan 11.000,00 Euro daha ödeme istenilmesinden kaynaklanmaktadır.
Davalı banka tarafından davacının ödeyeceği miktarın ne kadar olduğu saat 11.30’da davacıya bildirilmiş, davalı tarafında da saat 14.00’de ödeme yapılmıştır. Bildirimin yapıldığı saat ile ödemenin yapıldığı saat konusunda anlaşmazlık bulunmamaktadır. Ancak bankacılık işlemlerinin belli bir zaman alıyor olması nedeniyle kredinin kapatılması işlemlerinin zamanında başlatılıp başlatılmadığı ve Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın kur rakamlarını açıklaması arasında geçen zaman süresi içinde bankanın kusurunun bulunup bulunmadığı konusunda 6100 sayılı HMK m. 266’ya göre bilirkişi incelemesi yapılmasına karar verilmiştir.
Hazırlanan 04.12.2018 tarihli bilirkişi heyeti raporuna göre, davacıya ait hesap bakiyesinin saat 14.04’den itibaren müsait olmasına rağmen davalı bankanın krediyi kapama işlemlerine aynı gün saat 16.20’den itibaren başladığı tespit edilmiştir.
Bu durumda aldığı ödüncü bankanın kendisine bildirdiği Türk Lirası karşılığı olarak hesaba yatıran davacı kendi edimini yerine getirmiş olup taraflar arasındaki genel kredi sözleşmesine göre borcunu ifa etmiş durumdadır. Genel kredi sözleşmesinden kaynaklı borcun kapatılması işlemlerini geç başlatan davalı bankanın kur farkından kaynaklı 11.000,00 Euro fazladan ödeme istemekte hukuken yararı bulunmamaktadır. Bu gerekçelerle davanın kabulüne ve davacının borçlu olmadığının tespitine yönelik olarak aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
Temmuz 2019 tarihinde hakim değişikliği olmuş ve dosya mahkememize atanan Hakim … tarafından karara bağlanmıştır.

HÜKÜM: Gerekçesi Yukarıda Açıklandığı Üzere;
1-Davanın KABULÜNE,
2-… Şubesi’nde bulunan ve davacıya ait … numaralı hesapta borç olarak kaydedilen 11.000 Euro borcun davacı tarafından davalılara borçlu olmadığının tespitine,
3-11.000 Euro’nun davalı …’den ödeme tarihi olan 14/12/2017 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davacıya ödenmesine,
4-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince hesaplanan 3.524,12-TL nispi karar harcından peşin alınan 881,03-TL harcın mahsubu ile bakiye 2.643,09-TL harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak hazineye gelir kaydına,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Ücret Tarifesi gereğince hesap olunan 6.024,90-TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
6-Davacı tarafından yapılan toplam 2.499,63-TL’nin ( 35,90-TL BVH, 5,20-TL VH, 881,03-TL Peşin Harç, 277,50-TL tebliğler, 1.300,00-TL bilirkişi ücreti) yargılama giderinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
7-Taraflarca yatırılan ve artan gider avansının karar kesinleştiğinde ve talep halinde ilgilisine iadesine,
Dair, taraf vekillerinin yüzüne karşı gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 hafta içinde İstinaf kanun yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.

Katip …

Hakim …
¸