Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO:2017/1031
KARAR NO:2020/791

DAVA: ALACAK
DAVA TARİHİ:09/01/2013
KARAR TARİHİ:18/11/2020

Mahkememizde görülmekte olan Alacak davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVACININ TALEBİ:
Davacı … Ltd. Şti. vekili verdiği dava dilekçesinde davalı … A.Ş.’ye ait taşınmazı 06.06.2012 tarihinde satın aldıklarını, taşınmazın davalı adına kayıtlıyken dava dışı … A.Ş.’ye aylık KDV dahil 16.666,00 USD karşılığı kiralandığını, satış işlemlerinden sonra bu durumun kiracıya bildirildiğini, ancak satış tarihinden sonraki Haziran 2012 dönemine ait kira parası olan 19.666,00 USD’nin TL karşılığı KDV dahil 36.199,19 TL’nin davalı tarafından tahsil edilmiş olduğunu öğrendiklerini, satış işleminin 06.06.2012 tarihinde yapıldığını, bu nedenle de Haziran ayının ilk 6 günlük kirasının davalı şirkete ait olduğunu, kalan 24 günlük kiranın ise kendilerine ait olduğunu, tahsil edilen kira parasından 24 günlük kira parası düşüldüğünde geriye KDV’si ile birlikte 28.959,35 TL kaldığını, bu paranın satış tarihi olan 06.06.2012 tarihinden itibaren faizi ile birlikte tarafına ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
DAVALININ TALEBİ:
… A.Ş. vekili verdiği cevap dilekçesinde, davaya konu kira parasının taşınmaz henüz devredilmeden önce muaccel hale geldiğini, bu nedenle de Haziran ayı kira parasının kendilerinden istenilmesinin mümkün olmadığını, kira parasının KDV hariç olarak tahsil edildiğini, tahsil edilmeyen KDV’nin kendilerinden istenemeyeceğini, KDV’yi davacının kiracıdan her zaman tahsil edebileceğini, bu gerekçelerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
DAVANIN HUKUKİ NİTELİĞİ:
Dava, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 77’ye göre sebepsiz zenginleşme nedeniyle alacak davasıdır.
DELİLLERİN DEĞELENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Davacı taraf, tapu kayıtlarını, ihtarnameyi, ticari defterleri, tanık beyanlarını, keşif ve bilirkişi incelemesini delil olarak sunmuştur.
Davalı taraf, kira sözleşmesini, tarafların ticari defterlerini, yemin delilini ve bilirkişi incelemesini delil olarak sunmuştur.
Dava, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 77’ye göre sebepsiz zenginleşme nedeniyle alacak davasıdır.
6098 sayılı TBK m. 77’ye göre; “Haklı bir sebep olmaksızın, bir başkasının malvarlığından veya emeğinden zenginleşen, bu zenginleşmeyi geri vermekle yükümlüdür. Bu yükümlülük, özellikle zenginleşmenin geçerli olmayan veya gerçekleşmemiş ya da sona ermiş bir sebebe dayanması durumunda doğmuş olur.” Dava konusu olayda dava konusu taşınmaz 06.06.2012 tarihinde davalı tarafından davacıya satılıp devredilmiş ancak davalı satıştan önce Haziran ayının kirasını taşınmazda kiracı olarak bulunan şirketten tahsil etmiştir. Dolayısıyla davalı açısından Haziran ayının 24 günü için haksız zenginleşme gerçekleşmiş olup davacının 24 günlük kira parası için talepte bulunmakta hukuki yararı bulunmaktadır. Taraflar arasında Haziran ayı kira parasının davalı tarafından tahsil edildiği konusunda bir anlaşmazlık bulunmamakta ancak davalı taraf hem Haziran ayı kira parasının satış ve devir işleminden önce muaccel hale gelmiş olmasından ötürü hem de kira parasının KDV’sini tahsil etmediğinden ötürü davanın reddini talep etmektedir.
Dosya içerisine alınan kira sözleşmesi incelendiğinde aylık kira parasının 16.667,00 USD (Amerikan Doları) + KDV olarak belirlendiği görülmektedir. KDV dahil kira parası miktarı 19.667,00 USD yapmaktadır.
Davacı tarafın ticari defterlerinde inceleme yapılmak üzere …. Asliye Ticaret Mahkemesine talimat yazılmış ve 15.11.2018 tarihinde bilirkişi raporu hazırlanmışsa da bu raporun dava konusu uyuşmazlığı çözmeye bir etkisi olmadığı anlaşıldığından hükme esas alınmamıştır.
Davaya konu kira parasının davalı tarafından tahsil edilip edilmediği, tahsil edildiyse KDV ile birlikte mi tahsil edildiğinin tespiti için 6100 sayılı HMK m. 266’ya göre davalı tarafın ticari defterleri üzerinde bilirkişi incelemesi yapılmasına karar verilmiştir. Bilirkişiden davalının Haziran 2012 kirasını tahsil edip etmediği, davalının Haziran 2012 kirasını tahsil ettiyse ne miktarda tahsil ettiği, davalının Haziran 2012 kirasını tahsil ettiyse KDV’si ile birlikte hesaplanmasının istenilmesine ve davalının Haziran 2012 kirasını USD olarak tahsil etmesi durumunda kira sözleşmesinin düzenleme tarihi olan 01.05.2009 tarihine göre USD hesabının yapılması istenilmiştir.
Hazırlanan 25.06.2020 tarihli bilirkişi raporunda davalının Haziran 2012 kira parasını KDV’si ile birlikte tahsil ettiği, 24 günlük kira parasının 13.332,80 USD olduğu, bunun 24.541,82 TL’ye karşılık geldiği, avans faizinin de 2.367,61 TL olduğu tespit edilmiştir. Bilirkişi raporunda kira parasının KDV’sinin hesaplanmamış olması, davacının alacaklı olduğu miktarın faiz hesabının yasal faiz oranı üzerinden yapılması gerekirken avans faiz üzerinden yapılmış olması nedeniyle aynı bilirkişiden ek rapor alınmasına karar verilmiştir.
Hazırlanan 08.09.2020 tarihli ek raporda 24 günlük kira parasının 13.332,80 USD olduğu, bunun 24.541,82 TL’ye karşılık geldiği, kira parasının KDV’sinin 4.417,53 TL olduğu, toplam rakamın 28.959,35 TL olduğu, taşınmazın satış tarihi olan 06.06.2012 tarihinden itibaren işlemiş yasal faizinin de 1.360,72 TL olduğu tespit edilmiştir.
Davaya konu taşınmazın Haziran 2012 kirasının davalı tarafından tahsil edildiği konusunda taraflar arasında bir anlaşmazlık bulunmamaktadır. Davalı taraf taşınmaz kendi adına kayıtlı iken muaccel hale gelmiş olan kira parasını taşınmazı devretmiş olması nedeniyle davacı tarafa ödemek yükümlülüğünde olmadığını ileri sürmektedir. Kira sözleşmesinin aylık olarak yapılmış olması ve Haziran ayında da sadece 6 gün davalının mülkiyetinde ve kiralayan sıfatında kalmış olması nedeniyle kalan 24 gün için davalının almış olduğu kira parasını 6098 sayılı TBK m. 77’deki sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre iade etme yükümlülüğü bulunmaktadır.
6098 sayılı TBK m. 117’ye göre sebepsiz zenginleşmede zenginleşmenin gerçekleştiği tarihte borçlu temerrüde düşmüş olur. Davaya konu taşınmazın devredildiği 06.06.2012 tarihinde davalının dava dışı kiracıdan aldığı 24 günlük kira parasını davacıya verme borcu doğduğundan davalı bu tarihte temerrüte düşmüş olup faiz hesabı bu tarihe göre yapılmıştır.
Davalı tarafın ikinci itirazı ise kira parasını tahsil ettiğini ancak KDV’sini tahsil etmediğini bu nedenle de tahsil etmediği bir paradan ötürü hukuken sorumlu tutulamayacağını belirtmiştir. Hazırlanan 25.06.2020 tarihli bilirkişi raporunda davalının Haziran 2012 kira parasını KDV’si ile birlikte tahsil ettiği anlaşılmakla davalının bu itirazının doğru olmadığı anlaşılmış ve 24 günlük kira parasının KDV’si ile birlikte toplam tutarı olan 28.959,35 TL’nin satış tarihi olan 06.06.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi Yukarıda Açıklandığı Üzere;
1-Davanın KABULÜNE,
2-28.959,35-TL’nin 06/06/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
3-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince hesaplanan 1.978,21-TL nispi karar harcından peşin alınan 494,60-TL harcın mahsubu ile bakiye 1.483,61-TL harcın davalıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAD KAYDINA,
4-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Ücret Tarifesi gereğince hesap olunan 4.343,90-TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
5-Davacı tarafından yapılan toplam 2.733,15-TL’nin (24,30-TL BVH, 3,75-TL VH, 494,60-TL Peşin Harç, 700,00-TL Talimat, 700,00-TL BK ücreti, 618,50-Tebliğ ve posta, 192,00-TL “İstanbul 15. Asliye Hukuk Mahkemesi masrafları”) yargılama giderinin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
6-Taraflarca yatırılan ve kullanılmayarak artan gider avansının karar kesinleştiğinde ilgili tarafa iadesine,
Dair, taraf vekillerinin yüzüne karşı gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 hafta içinde İstinaf kanun yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.18/11/2020

Katip …
e-imzalıdır

Hakim …
e-imzalıdır