Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2018/462 Esas
KARAR NO : 2018/1210
DAVA : Tanıma Ve Tenfiz
DAVA TARİHİ: 15/05/2018
KARAR TARİHİ: 04/12/2018
Mahkememizde görülmekte olan Tanıma Ve Tenfiz davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ -İSTEM /
Davacı vekili dava dilekçesinde ve özetle; müvekkilinin Çin Halk Cumhuriyetinde faaliyet gösteren bir banka olduğunu, dava dışı asıl borçlu şirketlerin 2 adet gemi satın alabilmek için davacı bankadan 103.600.000,00 ABD doları tutarında kredi kullandıklarını, taraflar arasında 18/02/2011 tarihli kredi sözleşmesi bağıtlandığını, davalının da 18/02/2011 tarihli GAranti sözleşmesi ile davacıya bağımsız bir garanti taahhüdünde bulunduğunu, kredinin borcunun ödenmemesi üzerine asıl borçlu ve garantörlerine yazılı başvuruda bulunulduğunu, buna rağmen ödeme yapılmadığından İngiltere ve Galler Ticaret Mahkemesi nezdinde … sayılı alacak davası açıldığını, mahkemenin 10/11/2017 tarihli kararı ile tüm davalıları toplam 9.875.067,85 ABD doları, 5.052.600,97 Çin Yuanı ve 140.000,00 İngiliz Starlini ödemeye mahkum ettiğini belirterek, MÖHUK-50-60 maddeleri uyarınc; anılan mahkeme kararının tanınmasına ve tenfizine karar verilmesini istemiştir.
S A V U N M A /
Davalı vekili cevap dilekçesinde ve özetle; dosyaya sunulan garanti sözleşmesinde müvekkili şirket adına atılan imzaların şirket yetkilisine ait olmadığını, dolayısıyla uyuşmazlığın çözümünde İngiliz Mahkemelerinin yetkisinin bulunmadığını, müvekkilinin İngiliz Mahkemesinde yapılan yargılamaya katılmadığını, iddiaları red etmiş sayılması gerektiğini MÖHUK 54.maddesinde belirtilen tenfiz koşullarının oluşmadığını, tenfizi istenen kararın usulüne uygun şekilde mahkeme tarafından tebliğ edilmediğini, müvekkilinin mahkemede temsil edilmediğini, 20/0/2017 tarihli mektubun müvekkili şirketi bağlamayan mahkeme kararını geçerli hale getirmeyeceğini, müvekkili şirketin tüm malvarlığının üzerinde TMSF nin tedbir ve haczi bulunduğunu, … borcu ödeninceye kadar davacıya ödeme yapılmasının mümkün olmadığının, bu hususun bekletici mesele yapılması gerektiğini belirterek, davanın haksızlığını savunmuştur.
KANITLAR VE GEREKÇE /
Dava, 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Kanunun 50 ve izleyen maddelerine dayalı olarak açılmış olup, İngiltere Galler Ticaret Mahkemesince verilen Kararın Türkiye’de tenfiz edilmesi istemine ilişkindir.
Türk mahkemelerinin tenfiz kararı verebilmesi için 5718 sayılı yasanın 50 ve devamı madddeleri gereğince; tenfize konu kararı veren mahkemenin bağlı bulunduğu ülke ile “karşılıklılık” esasının bulunması, ilamın Türk Mahkemelerinin kesin yetkisine girmeyen bi konuda verilmiş olması, Türk kamu düzenine açıkça aykırı olmaması, tenfizi istenen tarafa o yer kanunları uyarınca usulüne uygun olarak savunma hakkı verilmiş olması, yabancı mahkeme kararının kesinleşmiş olması ve yabancı mahkeme kararının o ülke makamlarınca usulen onanmış aslı ve kararı veren Yargı organı tarafından onanmış örneği ile onanmış tercümesi, ilamın kesinleştiğini gösteren ve ülke makamlarınca usulün onanmış yazı veya belge ile onanmış tercümesinin tenfiz talebi ekinde yerel mahkemeye sunulmuş olması gerekir. Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacı vekili tarafından tenfize konu yapılan İngiltere Galler Ticaret Mahkemesince verilen CL-2017-000219 sayılı, 10/11/2017 tarihli ilamının onaylı sureti ve tercümesi ile mahkeme kararının kesinleştiğine ilişkin şerhin dosyaya ibraz edildiği, kesinleşme şerhinde kararın 19/01/2018 tarihinde kesinleştiğinin açıkça belirtildiği, kararın Türk Mahkemelerinin kesin yetkisini ilgilendiren bir konuda verilmemiş olduğu, davalıya usulüne uygun savunma hakkının tanındığı, kararı veren İngiltere ile Türkiye Cumhuriyeti Devleti arasında “Karşılıklılık” esasının bulunduğu, kararın davalının savunma haklarına uyularak verilmiş olduğu anlaşılmakla; davanın kabulüne karar verilmesi gerektiği sonuç ve kanaatine varılarak aşağıdaki biçimde hüküm kurulmuştur.
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
H Ü K Ü M /
Davanın KABULÜNE,
İngiltere ve Galler Ticaret Mahkemesi tarafından verilen … sayılı ve 10/11/2017 tarihli hükmün TENFİZİNE ve işbu mahkeme kararının eki sayılmasına,
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince hesap olunan 35,90 TL maktu karar ve ilam harcının davalıdan tahsiline, peşin alınan harcın mahsubuna,
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Ücret Tarifesi gereğince hesap olunan 2.180,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak, davacıya verilmesine,
Davacı tarafından tarafından yapılan ve aşağıda dökümü yazılı toplam 239,00 -TL yargılama giderinin davalıdan alınarak, davacıya verilmesine,
HMK nun 333. Maddesi gereğince davacı tarafından yatırılan 295,00 -TL gider avansından geriye kalan 133,00 -TL nin hüküm kesinleştiğinde davacıya iadesine,
Davalı tarafından gider avansı yatırılmadığından, bu konuda hüküm kurulmasına yer olmadığına,
Taraf vekillerinin huzurunda, kararın tebliğ tarihinden itibaren 2 hafta içinde mahkememize verilecek dilekçe ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemeleri’nde istinaf yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. Açıklandı.
Başkan …
Üye …
Üye …
Katip …
HARÇ BEYANI /
35,90- TL. KARAR HARCI
35,90 TL. PEŞİN HARÇ
00,00 -TL. KALAN HARÇ
DAVACI GİDERİ /
77,00 TL İLK GİDER
162,00 TL POSTA MAS.
239,00 TL TOPLAM