Emsal Mahkeme Kararı İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi 2016/349 E. 2018/318 K. 08.03.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2016/349
KARAR NO : 2018/318

DAVA : İstirdat (Ticari Satımdan Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 01/04/2016
KARAR TARİHİ : 08/03/2018

Mahkememizde görülmekte olan İstirdat (Ticari Satımdan Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
DAVA /
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Elektrik Piyasası Tüketici Yönetmeliği kapsamında serbest tüketici olan müvekkili şirketin davalı ile imzaladığı Enerji Satış Sözleşmesi kapsamında elektrik enerjisi satın aldığını, sözleşme süresi içinde davalıdan elektrik enerjisi satın alan müvekkili şirkete davalı tarafından her ay tahakkuk ettirilen tüketim bedelleri içinde hizmet bedeli karşılığı olmayan kayıp/kaçak bedelinin de bulunduğunu, davalının bu bedelleri kanuna, ilgili mevzuata ve anayasaya aykırı olarak tahakkuk etirerek tahsil ettiğini, bu nedenlerle 01/02/2015-30/11/2015 tarihleri arasında toplam 384.108,30.-TL tutarındaki kayıp/kaçak bedeli ile bu bedel üzerinden alınan TRT payı ve Enerji Fonu payı ve BTV nin herbir faturanın ödendiği tarihten itibaren işleyecek en yüksek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP /
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkili … Ticaret A.Ş.nin elektrik piyasasında tedarik lisansı ile faaliyet gösteren bir şirket olduğunu, faturalara yansımış olan dava konusu bedellerin EPDK tarafından ilan edilen bedeller olduğunu, elektrik perakende ve toptan satış şirketleri tarafından uygulanmakta olan elektrik enerjisinin maliyet unsurları içinde kaldığını, müvekkilinin EPDK tarafından belirlenen ve tüketiciye yansıtılan bu bedelleri, elektrik üretim şirketlerine ve elektrik iletim şirketlerine aktarmakta olduğunu; bu nedenle husumet itirazında bulunduklarını, EPDK tarafından belirlenmiş bedellerin faturalar aracılığı ile tüketicilerden aracı sıfatı ile toplanarak diğer şirketlere aktarıldığını, müvekkili şirketin EPDK tarafından belirlenmiş faturalar aracılığı ile tüketicilerden toplandığı bu bedelleri tahsil edip etmeme gibi insiyatiflerinin bulunmadığını, kaldı ki davacı … enerji kullanıcısı abonelik sözleşmesi tesis ederken, yakarıdaki yazılı mevzuatı kabul ve taahhüt ettiğini; EPDK nın kararlarına istinaden bu bedelleri tahsil etmekte yetkili olduklarını; Mevzuat gereği, elektriğin iletimi ve iletim hatlarıyla ilgili tüm sorumluluk ve iletim sistemindeki kayıp ve kaçakları önleme yükümlülüğünün Dağıtım Şirketlerine ait olduğunu, tedarik şirketlerinin kayıp ve kaçak bedellerinin tüketiciden tahsiline sadece aracılık etmekte olup, işbu bedellerden herhangi bir kar ya da gelir sağlamadığını,
talep edilen kayıp kaçak bedellerin iadesi için her hangi bir yasal dayanağın da bulunmadığını belirterek davanın reddini ve davanın … A.Ş.ne ihbar edilmesini talep etmiştir.
İhbar olunan … A.Ş.vekili davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLER ve GEREKÇE /
Dava elektrik abonesi olan davacıdan tahsil edilen kayıp kaçak bedelinden kaynaklanan alacak davasıdır.
Kayıp kaçak bedeli, iletim bedeli, dağıtım bedeli, perakende satış hizmet bedeli ve sayaç okuma bedeli ile ilgili Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 21/05/2014 tarihli 2013/72454 Esas – 2014/679 karar sayılı hükmü ile “Anayasanın vergi ödevi başlıklı 73 maddesinde ” herkes kamu giderlerini karşılamak üzere, mali gücüne göre vergi ödemekle yükümlüdür. Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülükler Kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır. Vergi, resim , harç ve benzeri mali yükümlülüklerin muaflık, istisnalar ve indirimleri ile oranlarına ilişkin hükümlerin de Kanunun belirttiği yukarı ve aşağı sınırlar ile değişiklik yapma yetkisi bakanlar kuruluna verilebilir” şeklindeki düzenlemeye göre kayıp kaçak bedeli, iletim bedeli, dağıtım bedeli, perakende satış hizmet bedeli ve sayaç okuma bedeli uygulamasının EPDK kararları ve tebliğleri çerçevesinde uygulama arz eden Kanunlar ve ikincil mevzuat hükümleri çerçevesinde EPDK tarafından belirlenerek uygulandığından; bu tarihteki mevcut hukuki düzenlemenin EPDK’na sınırsız bir fiyatlandırma ve tarife unsuru belirleme hak ve yetkisi vermediği, özellikle kaçak elektrik bedellerinin kurallara uyan abonelerden tahsili yoluna gitmenin hukuk devleti ve adalet düşünceleri ile bağdaşmadığı, bu faturalara yansıtılan bedel miktarlarının şefaflık ilkesi ile denetlenebilmesi ve hangi hizmetin karşısında ne kadar bedel ödendiğinin bilinmesinin de şeffaf hukuk devletinin vazgeçilmez unsuru olduğundan EPDK kararları ile bu bedellerin mevcut mevzuat kapsamında tüketicilerden alınması doğru bulunmayarak hukuka uygun olmadığı kabul edilmiştir.”
Davada hukuk genel kurulunun bu kararına dayalı olarak açılmıştır.
Dava tarihinden sonra 17/06/2016 tarihinde 29745 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6719 sayılı Yasanın 21. Maddesi ile 6446 sayılı Kanunun 17. Maddesinin birinci, üçüncü ve dördüncü fıkraları ile altıncı fakrasınm a-ç-d ve f bentleri değiştirilmiş ve aynı maddeye eklenen onuncu bent ile ” kurum tarafından gelir ve tarife düzenlemeleri kapsamında belirlenen bedellere ilişkin olarak yapılan başvurularda ve açılan davalarda; tüketici hakem heyetleri ile mahkemelerin yetkisi , bu bedellerin kurumun düzenlediği işlemlerine uygunluğunun denetimi ile sınırlıdır.” hükmü getirilmiştir.
Ayrıca 6719 sayılı Yasa ile eklenen geçici 19. Maddede “bu maddeyi ihdas eden kanunla ön görülen düzenlemeler yürürlüğe konuluncaya kadar kurul tarafından yürürlüğe konulan mevcut yönetmelik tebliğ ve kurul kararlarının bu kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur” ve geçici 20. Maddede ise kurul kararlarına uygun şekilde tahakkuk ettirilmiş, kayıp kaçak bedeli, iletim bedeli, dağıtım bedeli, perakende satış hizmet bedeli ve sayaç okuma bedeli ile ilgili olarak açılmış olan her türlü ilamsız icra takibi, dava ve başvurular hakkında 17. Madde hükümleri uygulanır” hükmü düzenlenmiştir. Söz konusu maddeye göre Tüketici Hakem Heyeti ve Mahkemelerin bu konuda açılacak davalarda inceleme ve araştırma yetkileri, geçmişe de etkili olarak sadece dağıtım, sayaç okuma, perakende satış hizmeti, iletim ve kayıp kaçak bedellerinin kurumun bu konudaki düzenleyici işlemlerine uygunluğunu denetimi ile sınırlanmıştır.
Diğer bir ifade ile yerindelik denetimi yapılamayacağı kabul edilmiştir.
Hal böyle olunca dava tarihinden sonra yürürlüğe giren 6719 sayılı Kanun ve yapılan değişikliklerin 17/06/2016 yürürlük tarihinde önceki dönemde geçerli olan EPDK kararlarına dayalı olarak tahsil edilmiş ve dava konusu edilmiş olan kayıp kaçak bedeli, iletim bedeli, dağıtım bedeli, perakende satış hizmet bedeli ve sayaç okuma bedellerin ile ilgili olarak açılan ve halen devam eden alacak davalarında da geçmişe etkili olacak şekilde uygulanması gerektiği anlaşılmaktadır.
Bundan başka davanın devamı sırasında dava konusu alacağın ödenmesi, menkul malın davacıya teslim edilmesi, gayrımenkulün tahliye edilmesi gibi nedenlerle veya davanın açılmasından sonra yürürlüğe giren yeni bir kanun veya Anayasa mahkemesinin iptali kararı ile davanın konusuz kalması mümkün olup davanın bu şekilde konusuz kaldığının tespit edilmesi halinde ; mahkemece davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair bir hüküm kurulmakta olup böyle bir karar aynı zamanda dava konusu hakkın artık mevcut kalmadığının da tespiti niteliğindedir.
Davanın konusuz kalması halinde dava tarihindeki haklılık önem kazanmış olup hangi taraf haklı ise o taraf lehine yargılama gideri ve vekalet ücretinin taktiri gerekmektedir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 18/11/2009 tarih 2009/18-421 Esas – 2009/526 Karar sayılı ilamında ; benzer bir olayda ” dava tarihinde davasında haklı bulunan davacının, davadan sonra yürürlüğe giren yasa nedeniyle haksız duruma düşmesi söz konusu olamayacağından, dava davadan sonra yürürlüğe giren yasal değişiklik nedeniyle konusuz kalmışsa davacı lehine vekalet ücreti hükmedilmesi gerekir” şeklindeki kararı mahkememizce nazara alınarak;
Olayımızda, mahkememizce bilirkişi incelemesi yaptırılmış, davaya konu alacak kalemleri hususunda rapor alınmıştır.
Dava tarihi itibariyle yukarıda işaret edilen 21/05/2014 tarihli HGK gereğince davasında haklı olan ve 6719 sayılı yasa kabul edilmese talep ettiği fazladan tahsilatı geri alabilecek konumda olan davacının ; dava tarihi itibariyle haklı olduğu; bu nedenle yargılama harç ve giderlerinin kural olarak HMK 326/1 maddesi uyarınca haksız çıkan aleyhine yükletileceği ve yine aynı şekilde HMK 330/1 maddesi gereğince vekalet ücretinin de dava anında haksız olan tarafa yükletileceğine ilişkin usul hukuku düzenlemeleri çerçevesinde ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesinin 24. Hukuk Dairesinin 2016/12 Esas -12 Karar sayılı hükmüde nazara alınarak, aşağıdaki şekilde karar vermek gerekmiştir.
Belirtilen nedenlerle:
HÜKÜM /
1-Konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına,
2-Karar tarihi itibariyle alınması gereken maktu harcın mahsubu ile bakiye 6.523,71.-TL harcın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacı tarafa iadesine,
3-Davacı tarafın yapmış olduğu aşağıda dökümü yapılan toplam 828,90.-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-Davacı kendisini vekil ile temsil ettiğinden A.A.Ü.T ne göre hesaplanan 2.180,00.-TL maktu vekalet ücretinin davanın ve verilen kararın niteliği itibariyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
5-Taraflarca tarafından yatırılan ve kullanılmayarak artan gider/delil avansının karar kesinleştiğinde ve talep halinde taraflara iadasine,
Dair, taraf vekillerinin yüzüne karşı, kararın tebliğinden itibaren 2 hafta içerisinde Bölge Adliye Mahkemesi ilgili dairesine ( istinaf ) başvuru yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 08/03/2018

Başkan …

Üye …

Üye …

Katip …

MASRAF DÖKÜMÜ :
İlk dava harçları : 69,40.-TL
Bilirkişi Ücretleri : 600,00.-TL
Tebligat müzekkere gideri : 159,50.-TL

Toplam : 828,90.-TL