Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2018/154 Esas
KARAR NO : 2018/1338

DAVA : Tenfiz
DAVA TARİHİ : 15/02/2018
KARAR TARİHİ : 27/12/2018

Mahkememizde açılan davanın yapılan yargılaması sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde ve aşamalardaki beyanlarında özetle; taraflar arasında 120 nolu reasürans sözleşmesi akdedildiğini, ardından bu sözleşmenin 121, 124, 126, 130, 131 ve 132 numaralı sözleşmeler ile uzatıldığını, davalının ilgili sözleşmelerden kaynaklanan yükümlülüklerini yerine getirmediğini, bunun üzerine davacı tarafından söz konusu sözleşmelerde yer alan tahkim şartı uyarınca tahkim yoluna başvurulduğunu, tahkim yargılaması neticesinde davalının davacıya 120.393,99-USD ile faiz ve tahki masraflarını ödemesine karar verildiğini ancak bu kararın davalı tarafından göz ardı edildiğini, sorunun dostane yolla çözülmesi amacı ile ihtarname gönderildiğini ancak bir sonuç alınamadığını belirterek 30/04/2013 tarihli hakem kararının New York sözleşmesi uyarınca tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde ve aşamalardaki beyanlarında özetle; davaya konu kararın müvekkili şirketin gıyabında, temsil hakkı verilmeksizin ve tek taraflı olarak alındığını, davacı taraf ile müvekkili şirket arasında geçerli şekilde akdedilmiş bir sözleşme veya tahkim şartı bulunmadığını, davacı tarafça sunulan 28/02/1978 tarihli reasürans sözleşmesinde müvekkili şirketin imzasının bulunmadığını belirterek haksız ve dayanaksız davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Dava; yabancı hakem kararının tenfizi talebine ilişkindir. Türk Hukuku’nda yabancı hakem kararlarının tenfizi Türkiye’nin taraf olduğu yabancı hakem kararlarının tanınması ve tenfizi hakkında 1958 tarihli New York Anlaşması veya 5718 sayılı MÖHUK hükümleri çerçevesinde gerçekleştirilmektedir. New York Anlaşması, Türkiye tarafından 08/05/1991 tarih ve 3732 sayılı kanun ile onaylanmış ve 25/09/1991 tarihli resmî gazetede yayınlanarak yürürlüğe konulmuştur. Türkiye, New York Anlaşmasının I/3 maddesi hükmü uyarınca anlaşmayı çekince ile onaylamış olup, bu sebeple anlaşma Türkiye’de, sadece Türk Hukuku’na göre ticarî sayılan işlem ve ilişkilerden doğan uyuşmazlıklarla ilgili olarak anlaşmaya taraf olan devletlerde verilen hakem kararlarının tanınması ve tenfizine uygulanacaktır. Somut olayda davaya konu kararın verildiği ülke Amerika Birleşik Devletleri olup, New York Anlaşması’nın tarafıdır. Bu durum karşısında iş bu davada New York Anlaşması hükümlerinin uygulanması gerekmektedir. Somut olayda hakem kararının tenfizi talep edilmiştir. Tenfiz, yabancı karara devletin cebri icra organları marifeti ile icraîlik gücünün verilmesi ve dolayısı ile bu vasfı kazanan yabancı kararın yerine getirilmesidir. Prensip olarak yabancı hakem kararlarının tenfizi istemlerinde tenfizi istenen kararın şeklî ve maddî anlamda kesinleşmesi gerekir. New York Anlaşması’nın IV/1-e maddesinde de yabancı hakem kararının tenfizi kararın taraflar açısından “Bağlayıcı” hale gelmiş olması şartına bağlanmıştır. New York Anlaşması’na göre (m.IV) Türk Mahkemelerinde tenfiz davası açan davacının dava dilekçesi ile birlikte mahkemeye 1-Hakem kararının onaylanmış aslını veya aslına uygunluğu onaylanmış bir suretini, 2-Hakem kararının dayandığı tahkim şartı veya sözleşmenin usulüne uygun aslını veya asla uygunluğu onaylanmış bir suretini, 3-Şayet karar ve tahkim şartı ya da sözleşmesi tenfiz ülkesinin resmi dilinde değilse hakem kararı ile tahkim sözleşmesi veya şartının usulüne uygun ve onaylı tercümelerini ibraz etmek zorunda olup, iş bu belgelerin dosyaya ibrazı için davacı vekiline yargılama aşamasında süre verilmiş ancak belgeler tamamlanmamıştır. Yüksek Yargıtay’ın yerleşik uygulaması gereği dava dilekçesine eklenmesi gereken belgeler tenfiz şartı olarak kabul edilmiş olup, somut olayda anılan belgelerin noksansız olarak ibraz edilmemesi nedeni ile tenfiz şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar vermek gerektiği kanaatine varılarak aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM / Ayrıntısı ve gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın reddine,
2-Harçlar kanunu uyarınca alınması gereken 35,90-TL maktu karar ve ilam harcının davacı tarafça yatırılan 7.885,90-TL harçtan mahsubu ile bakiye 7.850,00-TL’nin karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,
3-Davalı tarafından yapılan yargılama gideri olmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,
4-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
5-Avukatlık asgari ücret tarifesi uyarınca davalı vekili lehine takdir olunan 2.180,00-TL maktu vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine,
6-Davacı tarafça yatırılan gider avansından arta kalan kısmın karar kesinleştiğinde ve talep halinde HMK 333. maddesi uyarınca taraflara iadesine,
Dair; taraf vekillerinin yüzlerine karşı kararın taraflara tebliğinden itibaren 2 haftalık süre içinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesine istinaf yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 04/01/2019

Başkan …
e-imza
Üye …
e-imza
Üye …
e-imza
Katip …
e-imza