Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
21. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2020/333 Esas
KARAR NO : 2021/671
DAVA : Menfi Tespit (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 21/07/2020
KARAR TARİHİ : 06/10/2021

Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili sunduğu dava dilekçesi ile, davacının davalı ile yurtdışında yatırım yapılmasına ilişkin teknik alt yapı ve teknolojik destek konusunda hizmet alım sözleşmesi çerçevesinde davalıya 250.000-USD bedelli bono verdiğini, ancak hizmetin verilmediğini, bu durumda senedin karşılıksız kaldığını beyanla, davacının 09.04.2020 düzenleme tarihli 30.06.2020 vade tarihli 250.000-USD bedelli senet nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitine ve davalının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı tarafın sunduğu dilekçe ekindeki ihtarnamede ve senet bilgilerinde davalı tarafa dava konusu edilmeyen başka senetlerin de verildiği anlaşılmıştır.
Davacı tarafın ihtiyati tedbir talebi mahkememizce reddedilmiş ve daha sonra davaya konu senedi … Asliye Ticaret Mahkemesinin 2020/… D.iş sayılı dosyasında alınan ihtiyati haciz kararı ile … İcra Müdürlüğünün 2020/… Esas sayılı dosyasında takibe geçildiği anlaşılmıştır.
Davalı taraf cevabında, davanın haksız olduğunu, iddianın soyut olup senetle ispatı gerektiğini, senedin teminat bonosu olduğuna dair bir kayıt bulunmadığını, Yargıtay içtihatları uyarınca da davanın yazılı belge ile ispatı gerektiğini, şirket yetkilileri ile davacı arasında yapılan elektronik yazışmalarda da davacının borcunu ikrar ettiğini, davaya konu senet ile birlikte toplam davacının toplam 2.150.000-USD borcu olduğunu ve bu miktarda bonoların müvekkilinde olduğunu beyanla, davanın reddini talep etmiştir.
Davacı mahkememizce isticvap edilmiş ve isticvabında, “Ben yurtdışında foreks işlemleri için bir şirket ile anlaştım, onlarla sözleşme yaptık ve bunun için teknolojik destek ve sunucular, müşteriler ile ilgili kayıtları tutabileceğim sistemler almak için 5 yıl süreliğine davalı taraf ile anlaşma yaptım, anlaşmamıza göre 2.400.000,00Dolar ödeme yapacaktım, ancak sözleşme yapamadık, sözleşmenin yapılmamasının nedeni bir prosedür gerektiğinin söylenmesiydi, Kapalıçarşı esnafı olduğum için söze itibar ettim, ancak daha sonra davalı tarafça işin resmiyete dökülmesi için bir ödeme yapmam gerektiği söylendi, ben de nakit olmaz ancak teminat senedi verebileceğimi söyledim, 9 – 10 tane senet imzaladım, toplam 2.400.000,00Dolar’a denk geliyor, 2019 Aralık ayında Dubai’deki şirketle anlaşma yaptım, Nisan 2020 gibi burada bana altyapı verildiği gibi işe başlayacaktım, altyapıyı bana davalı verecekti, pandemi araya girdi, oradaki işler de askıya alındı, davalıdan hiçbir hizmet almadım, davalı taraf ile görüşüyorduk, ancak davalı taraf iş olacak diye beni oyaladı ve en son noterden senedimi geri istedim, zaten onlar da senedin ödenmesi gerektiğine dair bana ödeme talebi ilettiler, gerçekte bir borcum yoktur, dosyaya davalı tarafça sunulan mesajlar bana ait değildir, ne olduklarını bilmiyorum, ben … uygulamasını zaten kullanmıyorum, bana “…” ismi ile hitap edilmiyor, mesajlardaki … bey ve … bey kimdir bilmiyorum, duruşmada hazır bulunan şirket yetkilisi olduğu söylenen … ‘nu tanımıyorum, daha önce hiç görmedim, … (veya …) ile görüşmüştüm, senetleri de ona vermiştim, onunla birlikte birkaç kişi daha vardı, ancak isimlerini bilmiyorum, sunulan internet sayfasındaki resim bana aittir, fakat bu kişi ben değilim, ben … Üniversitesinden mezunum, … AŞ diye bir şirket var ise de amcamların şirketidir, benim bir ilgim yoktur, sadece soyisim benzerliğidir, bana gösterilen bu linkedln hesabı bana ait değildir.” şeklinde beyanda bulunmuştur.
Davalı şirket yetkilisi … mahkememizce isticvap edilmiş ve isticvabında, “Ben davacıyı tanımıyorum, bize dövizci olduğunu söylediler, bizim yurtdışında çeşitli kişilerden olan alacaklarımızı davacıya temlik ettik, bir – iki defa kendisi yurtdışından tahsilat yapıp getirdi, sonrasında getirmemeye başladı, bu senetleri de temlik aldığı alacağa karşılık verdi, kendisine toplam 3.000.000,00Dolar’dan fazla temlik yaptık, yazılı bir temlik sözleşmesi yapılmadı, avukatlarımız ve şirketin profesyonel yöneticileri görüşüyordu, dosyaya sunulan davacının kendi mesajlarıdır, kendisi … … diye kendini bildirmektedir, buna ilişkin linkedln.com sitesinin ekran görüntüsünü sunuyorum, davacı yalan söylemektedir.” şeklinde beyanda bulunmuştur.
Davalı tarafın sunduğu internet üyelik kaydına ilişkin sayfa örneği ve skype üzerinden yapılan yazışma örnekleri dosyamız arasına alınmış, incelenmiştir.
Dosyamız bilirkişiye verilmiş, bilirkişi tarafından verilen raporda, dava konusu senetlere karşılık bir mal ve hizmet kaydının bulunmadığı, 13 tane senedin defterlere kaydedildiği, bunların üçünün 09.04.2020 tarihinde, 10 tanesinin ise 14.04.2020 tarihinde tanzim edilmiş olan ve davalı tarafça defterlerine 05.11.2020 tarihinde “alınan siparişler avansları” hesabına kaydediliği bildirilmiştir.
Taraflar arasında yazılı bir sözleşme olmadığı, taraflar arasında sözlü bir anlaşma yapıldığına dair de davacı tarafın iddiasını ispatlar bir delil sunulmadığı görülmüştür.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE
Dava, bonodan kaynaklı menfi tespit istemine ilişkindir.
Davacının keşideci olduğu bonoların birden fazla olduğu ve sadece bir tanesi için işbu dava açıldığı anlaşılmaktadır.
Davacı beyanında senetlerin teknolojik destek sözleşmesi kapsamında teminat olarak verildiğini iddia etmiş ise de, bunu destekler herhangi bir delil sunamamıştır.
Davalı taraf yetkilisi isticvabında, senetlerin yurtdışındaki alacakların temliki karşılığında alındığını ve internet üzerinden yapılan yazışmalardan da anlaşıldığı üzere davacıdan alacaklı olduklarını, iddia edilen teknolojik destek ile ilgili bir sözleşme olmadığını beyan etmiş, yetkilinin bu beyanı bağlantısız birleşik ikrar olarak değerlendirilmiş ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2011/473 Esas – 607 Karar ve Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 2013/5539 Esas – 6941 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere ispat yükünün davacı üzerinde kaldığı ve davacının davalı tarafça ileri sürülen hususun gerçek olmadığını ispatlaması gerektiği, davacının bu konuda herhangi bir ispat vasıtasının bulunmadığı, dolayısıyla ispat yükü üzerinde bulunan davacının davasının ispatlanamadığı anlaşılmıştır.
İspat yükü davacıda olmasına rağmen senedin teminat senedi olduğuna dair iddiasının ispatlanamadığı, davalı tarafça dosyaya sunulan internet üyelik kaydı ve mesajlaşmalar dikkate alındığında davacının savunmasına itibar edilemeyeceği, internet sayfasında … … ismiyle yapılan üyelikle … AŞ bilgileri ile davacının mezun olduğu üniversite bilgilerinin davacı bilgileriyle uyuştuğu, bu haliyle davacının savunmasına itibar edilemeyeceği ve davanın reddi gerektiği vicdani kanaat hasıl olmuş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM :
1-Davacının davasının sübuta ermediğinden REDDİNE,
2-Alınması gereken 59,30TL karar harcının, 29.255,90TL peşin harçtan mahsubu ile ‭29.196,6‬TL fazla harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine,
3-Zorunlu Arabuluculuk başvurusu nedeniyle harcanan 1.320,00TL’nın davanın açılmasına sebebiyet verilen davacıdan alınarak hazineye ödenmesine,
4-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesap ve takdir edilen 92.759,38TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
5-Davacı tarafça yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
6-Davalı tarafça yapılan yargılama gideri bulunmadığından, bu konuda hüküm kurulmasına yer olmadığına,
7-Dosyada artan gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
İlişkin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde mahkememize ya da mahkememize gönderilmek üzere başka yer mahkemesine verilecek bir dilekçe ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf yolu açık olmak üzere oy birliği ile verilen karar açıkça okunup, usulen anlatıldı. 06/10/2021

Başkan …
e-imzalıdır

Üye …
e-imzalıdır

Üye …
e-imzalıdır

Katip …
e-imzalıdır