Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2020/757 Esas
KARAR NO : 2022/227

DAVA : İtirazın İptali (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 27/12/2020
KARAR TARİHİ : 23/03/2022

Mahkememizde görülmekte olan İtirazın İptali (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dava: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkili şirketin, 3996 Sayılı Bazı Yatırım ve Hizmetlerin Yap-İşlet-Devret Modeli Çerçevesinde Yaptırılması Hakkında Kanun hükümlerine göre … işletme hakkı sahibi; davalı ise, işletme hakkı müvekkili şirkette bulunan köprü ve otoyolları ticari iş yapmak amacıyla kullanmış olan kişi olduğunu, 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanun’un “Geçiş Ücretini Ödememe ve Güvenliğin İhlali” başlıklı 30. maddesinin 5. fıkrası ” 4046, 3465 ve 3996 sayılı kanunlar çerçevesinde işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarından geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapan araç sahiplerinden, işletici şirket tarafından geçiş ücreti ödemeden giriş çıkış yaptığı mesafeye ait geçiş ücreti ile birlikte, bu ücretin dört katı tutarında ceza, genel hükümlere göre tahsil edilir.” hükmünün haiz olduğunu, işletme hakkının müvekkili şirkette bulunan köprü ve otoyollarından geçişler, mezkur madde gereği ücretlendirilmekte, ücret ödemeden yapılan geçişlerde, geçiş ücreti ile birlikte dört katı tutarında ceza tutarı uygulandığını, bununla birlikte aynı kanunun 30. maddesinin 7. fıkrası “Geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapanlardan, ödemesiz geçiş tarihini izleyen on beş gün içinde yükümlü olduğu geçiş ücretini usulüne uygun olarak ödeyenlere, bu maddenin beşinci fıkrası ile beşinci fıkrada belirtilen cezalar uygulanmaz.” hükmünün haiz olduğunu, anılan madde gereği otoyol ve köprüden çıkış yapılan tarihi izleyen 15 gün içinde ödeme yapılması durumunda belirtilen oranda ceza uygulanmadığını, davalı, 18.07.2018 tarihi ile 12.11.2018 tarihleri arasında birçok kez geçiş ücreti ödemeksizin köprü ve/veya otoyollarından ihlâlli geçiş yaptığını, bedeli ödenmeden yapılan geçiş ücretleri 15 günlük sürede de ödenmediği için davalı hakkında … 20. İcra Müdürlüğünün… E. sayılı dosyasıyla takip başlatıldığını, davalı taraf itiraz dilekçesi ile borca ve icra müdürlüğünün yetkisine itiraz ettiğini, bunun sonucunda takibin durdurulduğunu ve müvekkili şirketin mağduriyetine sebep olunduğunu, itiraz dilekçesinin taraflarına tebliğ edilmediğini, haricen yapılan kontrol esnasında görüldüğünü beyanla davalının haksız ve hukuki dayanaktan yoksun itirazının iptali ile takibin devamına, davalının itirazının kötü niyetli olması ve alacağın likit olması sebebiyle asgari %20 oranında icra inkâr ve kötü niyet tazminatına hükmedilmesine, tüm yargılama giderleri ile vekâlet ücretinin davalı yana tahmiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Cevap: Davalı asil cevap dilekçesinde özetle; 18.07.2018 tarihi ile 12.11.2018 tarihleri arasında birçok kez geçiş ücretini ödemeksizin davacı tarafa ait köprü ve/veya otoyollarından geçiş yapmıştır iddiasının gerçekleri yansıtmadığını, sunulan iddialardan olan haksız, kötü niyetli itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar, kötü niyet tazminatından hüküm giyecek bir eylemde kasıtlı şekilde bulunmadığını, haksız ve kötü niyetli olan davacı tarafın olduğunu, söz konusu davacı şirketin ödemeler konusunda birçok müşteri ile sıkıntı yaşadığı, ulusal ve uluslararası haberlere konu olduğu, çalışma sistemleri ve iddiaların şaibeli olduğu gün gibi ortada olduğunu, bu şirketin kamu vicdanında büyük rahatsızlık oluşturmakla kalmayıp, hak iddia ettiği faizli alacaklar ile ülkemizin ulaşım alanında kronik sorunu olduğunu, davacı şirket otomatik (OGS-HGS) ödeme yöntemleri konusunda oluşan teknik sorunların kendilerini bağlamadıklarını iddia ederek, 8/6/1994 tarihli ve 3996 sayılı Bazı yatırım ve Hizmetlerin Yap-İşlet-Devret Modeli Çerçevesinde Yaptırılması Hakkında Kanun ile 24/11/1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun hükümlerine göre işletme hakkı verilen veya devredilen karayollarında geçiş ücretinin belirlenmesi ve ödenmesine ilişkin usul ve esaslarda Madde 3 (1) Bu yönetmelikte geçen s) Hızlı Geçiş Sistemi: Araç içerisinde bulunan araç içi etiketin (pasif etiketin) gişe sahasında bulunan antenler ile elektromanyetik dalga kullanarak haberleşmesi sonucu geçiş ücretinin banka hesabından otomatik olarak düşülmesini sağlayan operatörsüz geçiş ücreti toplama sistemini, ifade eder şeklindeki yasal mevzuatın davacı şirketi bağladığını, (OGS-HGS) ödeme sekli davacı şirketinde kullanmış olduğu bir tahsilat yöntemi olduğunu, bu yöntemle alakalı oluşan teknik sorunlardan kendilerini sorumlu görmemeleri fazlaca şaibeli olduklarını işaret ettiğini, Karayolları Genel Müdürlüğünün Sorumluluğu Altında Bulunan Yollar ile Erişme Kontrolünün Uygulandığı Karayollarında Geçiş Ücretlerinin Belirlenmesi ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğinin Birinci Bölümü Madde 1 (2). Bendinde 28/05/1988 tarihli ve 3465 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğü Dışındaki Kuruluşların Erişme Kontrollü Karayolu (Otoyol) Yapımı, Bakımı ve İşletilmesi ile Görevlendirilmesi Hakkında Kanun 8/6/1994 tarihli ve 3996 sayılı Bazı Yatırım ve Hizmetlerin Yap-İşlet-Devret Modeli Çerçevesinde Yaptırılması Hakkında Kanun ile 24/11/1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun hükümlerine göre işletme hakkı verilen veya devredilen karayollarında geçiş ücretinin belirlenmesine ilişkin usul ve esaslar kapsamında İkinci Bölüm Madde 9 (3). Bendinde İdari para cezaları ile geçiş ücretleri, TEBLİĞ tarihinden itibaren bir ay içerisinde ödenir hükmü kanunla sabit olduğunu, davacı tarafın, belirtmiş olduğu kanunun usul ve esaslarına uymadığının çok açık ortada olduğunu, kendilerinin borçluya borcunu tebliğ etmedikleri yazılı beyanlarında bulunduğunu, davacı tarafın iddiasına göre 18.07.2018 tarihinden 12.11.2018 tarihine kadar birçok kez geçiş ücreti ödemeksizin köprü ve otoyollarından ihlalli geçiş yapmıştır beyanının doğru bir iddia olmadığını, söz konusu tarihler arasından adına tescilli … plakalı araç ile davacı tarafın işletme hakkına sahip köprü ve otoyollardan toplam geçiş sayım 105 adet olduğunu, bu tarihler arasında ödenmemiş olarak iddia edilen ihlalli geçiş sayısı 55 olarak raporlandığını, bu dengesiz ödeme tablosunda herhangi bir dahli olmadığını, kötü niyetli ve ücreti ödememe gibi bir niyeti olsa davacı tarafa ait köprü ve otoyollardan hiç geçiş ücreti ödemeyeceğini, raporlanan ihlalli geçişlerden neredeyse 1 yıl sonra haberi olduğunu, çünkü ihlalli geçişlerin yapıldığı tarihlerde 50 adette ihlalsiz geçiş yaptığını, belirtilen ihlalli geçişler hakkında kendi ödeme yöntemimin sağlayıcısı olan HGS kartının yasal işletme sahibi … A.Ş. ye defalarca kez …’nda HGS etiketlerinde ödemeler konusunda teknik sorunlar yaşandığını bizzat bildirdiğini, HGS etiketinde yeterli bakiye olmasına rağmen ödeme yapılamadığını veya … ödemeyi almadığını her iki tarafın işletmesine belirtmesine rağmen herhangi bir sonuca ulaşamadığını, Karayolları Genel Müdürlüğü’ne ait …. numaralı çağrı merkezindeki düzeltme, inceleme ve itiraz taleplerinin hep sonuçsuz kaldığını, yine Karayolları Genel Müdürlüğü’nün söz konusu köprü ve otoyollardaki ödeme alanında yaşanan teknik sorunlar hakkında yoğun şekilde şikayet aldıklarını belirterek konuyla ilgili çalışmaların sürdüğünü, … A.Ş. nin HGS etiketleriyle ilgili sorunun kendilerinden değil davacı tarafın işletme hakkına sahip olduğu köprü ve otoyollarında kaynaklandığını belirttiklerini, sayısız kez davacı işletmeye konuyla alakalı bir çözüm sunmalarını belirtmesine rağmen HGS ile yaşanan ödeme sorunlarından kendilerinin sorumlu olmadığını belirttiklerini, iki farklı şirketin ödeme anında yaşanan teknik sorunlarından oluşan ziyanın faturasını faiziyle ödemeye mahkum edilmesinin kabul edilemeyeceğini, habersiz olduğu asıl borcun miktarı 3.176.53 TL iken 15.564.90 TL olarak talep edilmesinin bir zulüm olduğunu, borcu olan ücreti tebliğ etme yükümlülüğünü yok sayarak, yasal mevzuatın belirtmiş olduğu HGS sistemini kullanan bu şirket kendi cephelerinden süreci amatörce yürütürken, haksız ve kötü niyetli diyerek mesnetsiz iddialarla haydutluk yaptığını, hukukta ceza vermenin gerekçesi tekrar aynı suçun işlenmemesi için alınan kararların caydırıcı olmasının hedeflendiğini, buradaki tabloda ise böyle hukuksuz bir yaklaşımın insanları suçu işlemesini caydırmaktan çok onları kamçıladığını, hukukun var oluş sebebi kaybedilen bir insanı topluma geri kazanmak olduğunu ki hak etmediği faizli cezalar, inkar ve kötü niyet tazminatı taleplerini kabul etmediğini beyanla davacının haksız ve hukuki dayanaktan yoksun itirazın iptali talebinin reddine, takibin devamına, talebinin ve asgari %20 oranında icra inkar ve kötü niyet tazminatı taleplerinin reddine, faizden arındırılmış sadece 3.176.53 TL olan ana borcuna hükmedilmesine, tüm yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davacı tarafına yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Delillerin Değerlendirilmesi, Davanın Hukuki Niteliği ve Gerekçe ;
… 20. İcra Müdürlüğü’nün…Esas sayılı takip dosyası, araç tescil eski yeni tescil ve sahip bilgileri raporu, vergi kayıtları, araç tescil raporları, ihlalli geçiş listesi, ihlalli geçişe yönelik kamera görüntüleri, provizyon kayıtları celp edilmiş incelenmiştir.
Dosya, Mali Müşavir bilirkişi …’ye tevdi edilmiş, bilirkişi tarafından dosyaya sunulan 20/09/2021 tarihli bilirkişi raporunda özetle ve sonuç olarak; “…Dosya kapsamı ve dosyaya sunulan CD incelendiğinde davalıya ait yukarıda gösterilen plakalı araca ait tespit edilen dönem içindeki ihlali geçiş listesi ve sistem dökümü (Provizyon Sorgularını içeren Tablonun) bulunduğu ve dava konusu icra işlemi uygulanılan araç plakasının aynı olduğu, tabloda plakası yazılı olan aracın otoyol gişelerinden geçişi esnasında ücret ödemeden geçmesi sonucu yukarıda detaylı olarak hesaplama sonucu, 3.101,20 TL geçiş ücreti + 12.404,80 TL. ceza olmak üzere 15.506,00TL. asıl alacak, bu alacağa ilişkin yıllık faiz oranı üzerinden 875,20 TL. İşlemiş faiz ve bu faize % 18 oranındaki 157,50 TL. hesaplanan KDV’ si olmak üzere toplamda 16.538,70 TL. davacının davalıdan talepte bulunabileceği, tarafların diğer talep ve isteklerinin değerlendirme ve takdirinin sayın mahkemeniz yetkisinde kaldığı…” şeklinde tespit edilmiştir.
Dosya, davacı vekilinin işlemiş faize yönelik itirazları ve hesaplama hatalarının giderilmesi için Mali Müşavir bilirkişi …’ye tevdi edilmiş,, bilirkişi tarafından dosyaya sunulan 04/01/2022 tarihli bilirkişi ek raporunda özetle ve sonuç olarak;”…a-Davacı vekili tarafından yapılan itirazın değerlendirilmesi – neticesinde; TCMB tarafından ilan edilen ve aşağıdaki tabloda gösterilen % 19,50 oranındaki faiz uygulanarak hesaplama yapıldığını, b- Faiz Hesaplaması: Raporumuzun “Temerrüt Tarihi Tespiti” kısmında yapılan açıklamaya istinaden ihlalli geçişlerde 15 (on beş) günlük süre sonrası tarih temerrüt tarihi olarak tespit edilerek, hesaplamalar temerrüt tarihi ve takip_tarihi aralığında gerçekleştirilmiştir. 3.101,20 TL + 12.404,80 TL = 15.506,00 TL. tutarlı asıl alacak (geçiş bedeli+ceza) bedeline, temerrüt tarihi olan 15 günlük Geçiş Ücretini cezasız ödeyebileceği süre ile takip tarihi 17.04.2019 aralığında yıllık 19,50 faiz oranı dahilinde 1.659,34 TL. faiz tutar hesaplanmıştır. Hesaplanan bu faize ait KDV – 1.659,34 x 0,18 – 298.,68 TL.’dir.
c- Yukarıda yapılan hesaplama sonucu, 3.101,20 TL geçiş ücreti + 12.404,80 TL. Ceza olmak üzere 15.506,00TL. asıl alacak, bu alacağa ilişkin yıllık faiz oranı üzerinden 1.659,34 TL. İşlemiş faiz ve bu faize 94 18 oranındaki 298,68 TL. hesaplanan KDV’si olmak üzere toplamda 17.464,02 TL. davacının davalıdan talepte bulunabileceği…” şeklinde tespit edilmiştir. Denetime açık ve gerekçeli bilirkişi ek raporu taraflara usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir. Taraflarca ek rapora karşı herhangi bir itirazda da bulunulmamıştır.
Dava, ticari hizmet sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Hemen belirtmek gerekir ki, davalı icra dosyasında ödeme emrine itiraz dilekçesi ile birlikte İstanbul İcra Müdürlüklerinin yetkisine itirazda bulunarak genel yetki kuralları uyarınca kendi yerleşim yeri icra müdürlüğü olan Kırşehir İcra Müdürlüklerinin yetkili olduğunu belirtmiş ise de; taraflar arasında otoyol ve köprülerden bedeli karşılığında geçiş yapılmasına yönelik ticari hizmet sözleşmesinin bulunduğu, sözleşmelerden doğan davalarda özel yetki kuralları gereğince ifa yeri mahkemesinin de yetkili olduğu, İİK 50. madde atfı ve HMK 10. ile TBK 89. madde hükümleri uyarınca uyarınca sözleşmeden doğan alacağın para alacağı olması, para alacaklarının alacaklının yerleşim yerinde ifa edilmesi zorunluluğu karşısında davacı şirketin yerleşim yeri icra müdürlüğünün de somut olayda yetkili olduğu, bu bağlamda davacının yerleşim yeri (Sarıyer/İstanbul) Mahkememiz yargı çevresinde bulunduğundan İstanbul İcra Müdürlüklerinin takip hukuku açısından yetkili olduğu (Bakınız. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. H.D. 2020/1311 Esas, 2020/2033 Karar) anlaşılmakla, davalının yetki itirazı yerinde görülmemiş, davanın esasının incelenmesine geçilmiştir.
Yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamı hep birlikte değerlendirildiğinde; davacı şirketin işletme hakkına sahip olduğu köprü ve otoyollardan davalıya ait araçların geçiş ücreti ödemeksizin kullanım yaptıkları, davacının geçiş ücreti ve 6001 sayılı Kanundan kaynaklanan cezalarının tahsili amacıyla davalı hakkında icra takibi başlattığı, … 20. İcra Müdürlüğünün …Esas sayılı takip dosyasında davalı borçlunun ödeme emrine itiraz ettiği, ödeme emrine itiraz dilekçesinde kendisine hesabının yetersiz olduğuna yönelik herhangi bir bildirim yapılmadığını belirtmiş, ancak davalı yargılama sırasında sunduğu cevap dilekçesi ile birlikte ihlalli geçiş yaptığını ikrar etmiş, ana borcu kabul ettiğini ve ödeyeceğini ancak geçiş ücretleri dışında cezaların alınmaması yönünde savunmada bulunduğu görülmüştür. .
6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki Kanun’un 30. maddesinde geçiş ücretini ödememe ve güvenliğin ihlali hali düzenmiş, 1. fıkrasında “Genel Müdürlük işletimindeki otoyollar ile erişme kontrolünün uygulandığı karayolları için belirlenen geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yaptığı tespit edilen araç sahiplerine Genel Müdürlük tarafından, geçiş ücreti ödemeden giriş çıkış yaptığı mesafeye ait geçiş ücretinin on katı tutarında idarî para cezası verilir.” (25/05/2018 tarihli, 30431 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 7144 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun 18. maddesi ile “on” ibaresi “dört” şeklinde değiştirilmiştir.)
3. fıkrasında “Bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen idari para cezaları ile geçiş ücretleri ve ikinci fıkrasında yer alan idari para cezaları tebliğ tarihinden itibaren bir ay içinde ödenir. Bu sürede ödenmeyen geçiş ücretleri ve idarî para cezaları 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre ilgili vergi dairesi tarafından takip ve tahsil edilir. Vergi daireleri tarafından tahsil edilen geçiş ücretleri, tahsilatın yapıldığı ayı takip eden ayın sonuna kadar Genel Müdürlük hesaplarına aktarılır.”,
5. fıkrasında “4046, 3465 ve 3996 sayılı kanunlar çerçevesinde işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarından geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapan araç sahiplerinden, işletici şirket tarafından geçiş ücreti ödemeden giriş çıkış yaptığı mesafeye ait geçiş ücreti ile birlikte, bu ücretin on katı tutarında ceza, genel hükümlere göre tahsil edilir. Ücretin on katı (değişiklikle dört katı) fazlası olarak tahsil edilen ceza tutarının yüzde altmışı, tahsilini izleyen ayın yedinci günü mesai bitimine kadar, işletici şirket tarafından Hazine payı olarak, yıllık kurumlar vergisi yönünden bağlı olduğu vergi dairesine şekli ve içeriği Maliye Bakanlığınca belirlenen bir bildirimle ödenir. İşletici şirket tarafından Hazine payının eksik bildirilmesi veya hiç bildirilmemesi ya da bildirildiği halde süresinde ödenmemesi halinde, Hazine payının ödenmesi gerektiği tarih ile tahsil edildiği tarih arasında geçen süreye 6183 sayılı Kanunun 51 inci maddesine göre uygulanacak gecikme zammı ile birlikte ilgili vergi dairesince 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre takip ve tahsil edilir.” (25/05/2018 tarihli, 30431 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 7144 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun 18. maddesi ile “on” ibaresi “dört” şeklinde değiştirilmiş, ikinci ve üçüncü cümleler yürürlükten kaldırılmıştır.)
6. fıkrasında “4046, 3465 ve 3996 sayılı kanunlar çerçevesinde işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarından ücretsiz geçiş yapan araçlar, işletici şirket tarafından bu maddenin yedinci fıkrasında öngörülen sürenin bitimini takip eden ilk iş gününde en yakın trafik kuruluşuna bildirilir.”
7. fıkrasında “Geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapanlardan, ödemesiz geçiş tarihini izleyen on beş gün içinde yükümlü olduğu geçiş ücretini usulüne uygun olarak ödeyenlere, bu maddenin birinci fıkrası ile beşinci fıkrasında belirtilen cezalar uygulanmaz.”
Davacı şirket tarafından geçiş ücretlerinin ve ceza bedellerinin tahsili noktasında uygulanması gereken yasal düzenleme, yasanın 30. maddesinin 5, 6 ve 7. fıkralarıdır. Zira 3. fıkrada düzenlenen tebliğ hükmünün, maddenin birinci fıkrasında belirtilen idari para cezaları ile geçiş ücretleri ve ikinci fıkrasında yer alan idari para cezaları yönünden geçerli olduğu açıkça düzenlenmiş olup, idari para cezalarının ise Genel Müdürlükçe yetkilendirilen personel veya trafik polisi, trafik polisinin görev alanı dışında kalan yerlerde jandarma personeli tarafından verileceği belirtilmiştir. Davacı şirket tarafından tahsil edilen geçiş ücretleri ve cezalar ise bu kapsamda olmadığından yasal düzenleme ile tebliğ zorunluluğunun olmadığı ve geçiş tarihinden itibaren 15 günlük süre içerisinde ödenmesi gerektiği açıktır.
Geçiş ücreti ödemeksizin ihlalli geçiş yapılması halinde dört katı tutarında ceza uygulaması yapılmasının dayanağı bizatihi 6001 s. Kanundan kaynaklandığına göre, yasal düzenlemenin aksine mevcut cezanın hukuka aykırı olduğundan bahsedilemez. Geçiş ücreti ödemeksizin otoyol veya köprüyü kullanan davalının 15 günlük süre içinde ödeme yapması halinde herhangi bir cezaya maruz kalmayacağı da, yukarıda değinilen Kanunun emredici hükmüdür. Dolayıyla bu cezanın tahakkuk edilmesine engel olmak ve 15 günlük süre içinde geçiş ücretinin ödenmesi imkanına sahip olan davalının bu hak ve imkanı kullanmayarak kendisine ihbar yapılmadığını ileri sürmesi ve cezayı ödemekten kaçınmaya çalışması dürüstlük kuralına aykırılık teşkil etmektedir. Öte yandan, tekraren ifade etmek gerekirse, cezaya yönelik ihbar yapılması konusunda davacı şirkete herhangi bir yasal yükümlülük de yüklenmemiştir. O halde, davalının asıl alacak tutarının dört katı tutarında olan ceza miktarından sorumlu olduğu ve ödemesi gerektiği konusunda duraksama bulunmadığından davalının geçiş ücreti dışında ceza alınmaması yönündeki savunmasına açıklanan yasal nedenlerle itibar edilmemiştir.
Dosyaya sunulan kamera görüntüleri ve provizyon kayıtları uyarınca davalıya ait araçların köprü ve otoyollardan geçiş ücreti ödemeksizin ihlalli geçiş yaptıklarının sübuta erdiği, SMMM bilirkişi … vasıtasıyla yapılan incelemeler sonucunda ihlalli geçiş tarihleri itibariyle araçların hesaplarında yeterli bakiye bulunmaması sebebiyle ilgili yol ve köprü ücretlerinin davalıdan tahsil edilemediği, davalının köprü ve otoyolu kullanmasına rağmen ödeme yapmadığı, ödemeye ilişkin ya da hesapta yeterli bakiye bulunduğu hususunda hiçbir delil sunmadığı anlaşıldığından borcu bulunmadığına yönelik savunmaların ispatlanamadığından yerinde görülmediği, ihlalli geçiş kayıtlarının provizyon sonuçlarıyla uyumlu olması, davalının cevap dilekçesinde ihlalli geçişler ile geçiş ücretlerine yönelik ana borcunu kabul ederek ikrarda bulunması ve uzman bilirkişi tarafından düzenlenen 04/01/2022 tarihli ek raporun denetime açık ve hüküm kurmaya elverişli olması, esasen bilirkişi raporuna karşı tarafların herhangi bir itirazının da bulunmaması karşısında, gerekçeli ve hüküm kurmaya müsait bilirkişi ek raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar vermek gerekmiş aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: (Gerekçesi ve Ayrıntısı Yukarıda Açıklandığı Üzere);
Davanın KABULÜ ile;
1-Davalının … 20. İcra Müdürlüğünün … Esas sayılı takip dosyasına yönelik yapmış olduğu İTİRAZIN İPTALİ ile takibin kaldığı yerden aynı koşullar altında ve aynen DEVAMINA,
2-Alacağın likit ve muayyen olduğu anlaşılmakla asıl alacağın %20’si oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE,
3-Kabul edilen dava değeri (17.464,02 TL) üzerinden alınması gereken 1.192,96 TL harçtan başlangıçta peşin alınan 210,93 TL harcın mahsubu ile eksik kalan bakiye 982,03 TL harcın davalıdan alınarak HAZİNEYE GELİR KAYDINA,
4-Davacı tarafından yargılama nedeniyle yapılan 210,93 TL peşin harç, posta ve tebligat masrafı 107,40-TL, bilirkişi ücreti 1.000,00 TL olmak üzere toplam 1.318,33 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE,
5-Davacı yargılama sırasında kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden kabul edilen dava değeri üzerinden hesaplanan ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesi uyarınca maktudan az olmamak koşulu ile belirlenen 5.100,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE,
6-Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanan 1.320,00 TL arabuluculuk sarf ücretinin davalıdan tahsil edilerek HAZİNEYE GELİR KAYDINA,
7-HMK’ nın 333. maddesi uyarınca taraflarca yatırılan anacak kullanılmayarak artan bakiye gider avansının karar kesinleştiğinde resen ilgili tarafa veya vekiline İADESİNE,
Dair, davacı vekilinin yüzüne karşı, davalının yokluğunda, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki (2) haftalık yasal süresi içerisinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi’ne istinaf yasa yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup anlatıldı.23/03/2022

Katip
e-imza *

Hakim
e-imza *