Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2019/539
KARAR NO : 2020/34

DAVA : Alacak
DAVA TARİHİ : 18/06/2012
KARAR TARİHİ : 23/01/2020

Mahkememizde görülmekte olan alacak davasının yapılan açık yargılaması sonunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle;…Merkezindeki boş alana, davalı tarafından çadır kurulması ve bu çadırın kiralanması ile ilgili 15/03/2012 tarihinde sözleşme imzalandığını, sözleşmenin 32. Maddesinde çadırda bulunması gereken özelliklerin ayrıntılı olarak yazıldığını, buna göre; bu özelliklere havi çadırı, 4/1. Maddeye göre 22/04/2012 tarihinde eksiksiz olarak kullanıma hazır hale getirilerek müvekkiline teslim etmeyi taahhüt ettiğini, ancak davalı, çadırı sözleşmeye göre 22/04/2012 tarihinde müvekkili şirketin kullanıma sunmakla yükümlü olmasına rağmen, davalı bu yükümlülüğü getirmemiş olup, 26/04/2012 tarihinde çadırın teslim edilemediğine ilişkin Bakırköy …Sulh Hukuk Mahkemesinde … D.İş sayı ile teslim yaptırıldığını, tespitte teslim tarihinin üzerinden 4 gün geçmiş olmasına rağmen halen çadırın bitmediği, inşaatın devam ettiğinin açıkça ortaya koyulduğunu, çadırda geç teslim ve birçok eksiklikle fuar yapılabildiğini, katılımcılar ve müvekkili şirketin mağdur olduğunu, sözleşmenin iş programı, teslim süresi ve şekli başlıklı 4.Maddesinin 3. Fıkrasında; kiracı iş bu sözleşmeden kaynaklanan taahhütlerini yerine getirmesine rağmen, kiraya verenin sürelere uymaması durumunda kiraya veren, kiracıya 500.000TL ödemekle yükümlü olduğunu, yine 4.4 fıkrada; kiracı iş bu sözleşmeden kaynaklanan taahhütlerini yerine getirmesine rağmen, kiraya verenin işi eksik teslim etmesi durumunda, kirayı veren kiracıya 500.000TL ödemekle yükümlü olduğunu, sürelere uyulmaması ve işin eksik teslim edilmesi halinde davalının ceza ödemesi kararlaştırıldığını, arz ve izah edilen nedenlerle; 500.000TL cezai şart ile Bakırköy…Sulh Hukuk Mahkemesi … D.İş sayılı tespit dosyasında yapılan giderlerin ihtarname tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle tahsiline, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı taraf üzerine bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Taraflar arasında imzalanan sözleşmenin uyuşmazlıkların çözülmesi başlıklı 14.Madde göz önünde bulundurulmadan davacı tarafın davayı açtığını, sözleşmedeki bu madde tarafların aralarında yetki sözleşmesi yaptıkları açıkça görüldüğünü, taraflar bu maddeyle HMK.17.Maddesine göre yetki sözleşmesi yaparak kendilerince, uyuşmazlıkların çözümünde İstanbul Mahkeme ve İcra Dairelerini yetkili kıldığını, ancak iş bu dava Bakırköy …Asliye Tic.Mah.Açıldığını, yetkili mahkeme yetki sözleşmesi uyarınca İstanbul Mahkemeleri, genel yetki kuralı gereğince de Kadıköy mahkemelerinin yetkili olduğunu, davacı yan tarafından çadırın kurulacağı yer hazır bulundurulmadığını, davacı taafından çadır kurma yerinin geç teslim edilmesine rağmen, müvekkili şirket edimlerini yerine getirmiş olup, sözleşmeye, bilim ve fenne uygun şekilde çadırı kurmuş olup, davacı tarafa sözleşmeye uygun bir şekilde teslim edildiğini, fuar öncesi ve esnasında davacı tarafla yapılan görüşmelerde giderilmesi gereken ve değiştirilmesi ya da tamamlanması gereken hiçbir eksiklik müvekkili şirkete beyan edilmemiş olup, aksine müvekkiline teşekkür edildiğini, bu hususlarla birlikte Kadıköy …Noterliğinin 18/05/2012 tarih… yevmiye nolu ihtarnamesinde bildirilen işin başlangıcında müvekkili şirkete verilen avansın teminatını teşkil etmek üzere davacıya tevdi edilen T. … nolu teminat çeki de henüz iade edildiğini, yukarıda açıklanan ve resen dikkate alınacak nedenlerle davanın reddine vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin karışı yana yükletilmesi karar verilmesini savunmuştur.
Taraflar arasında fuar çadırının imalatı, fuar süresince davacıya kiralanması ve fuar süresinin bitiminde alanın boşaltılması hususunda sözleşme imzalandığı, sözleşmede çadırın teknik özellikleri ile teslim zamanının açıkça belirtildiği ancak davanın süresinde çadırı tamamlayarak teslim etmediği ileri sürülmekte ve sözleşmede yazılı cezai şartın davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmektedir.
Taraflar arasındaki sözleşmenin eser sözleşmesi niteliğinde olduğu, talebin eserin zamanında teslim edilmemesinden kaynaklanan cezai şart istemine ilişkin olduğu kabul edilmiştir.
Mahkememizce taraflar arasındaki uyuşmazlıkla ilgili olmak üzere tanıklar dinlenmiş, bilirkişi incelemesi yapılmış,sonuç olarak davacının sözleşmede belirtilen 500.000,00 TL cezai şartın tahsilini talep hakkının bulunduğu,ancak davalının ekonomik mahfına yol açacağı gerekçesiyle yapılan indirim sonucunda ise 300.000,00 TL cezai şartın davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair hüküm oluşturulmuştur.
Mahkememizce verilen…E….K.sayılı ilamın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede Yargıtay 15.H.D. 2015/1730E.2018/5065K.sayılı ilamında;
“Dava, taraflar arasında düzenlenen, fuar çadırı imalatı, kurulumu, kullanıma hazır hale getirilmesi, kiralanması ve fuar sonunda sökülmesi işlerini konu alan sözleşmeden kaynaklanan ceza koşulu alacağının tahsili istemine ilişkindir.
Sözleşmenin 4.3. maddesinde, “Kiracının işbu sözleşmeden kaynaklanan taahhütlerini yerine getirmemesine rağmen, kiraya veren sürelere uymaması durumunda kiraya veren, kiracıya 500.000,00 TL cezai şart ödemekle yükümlüdür.” hükmüne yer verilmiştir.
Davacı taraf, fuar çadırı kurulumunun 13.05.2012 tarihinde başlayıp, en geç 22.05.2012 tarihinde tamamlanması gerektiğini, kurulumun süresinde yapılmadığını, 26.05.2012 tarihinde yapılan delil tespitinde de çadırın halen kurulmadığının görüldüğünü ileri sürerek sözleşmenin anılan hükmüne dayalı olarak ceza koşulu alacağı isteminde bulunmuştur.
Taraflar arasında düzenlenen sözleşmede kararlaştırılan ceza koşulu niteliği itibariyle, TBK’nın 179/2. maddesinde düzenlenen ifaya ekli cezadır. Bu cezanın talep edilebilmesi için ifa kabul edilirken, anılan cezayı isteme hakkının saklı tutulması veya sözleşmede çekinceye (ihtirazi kayda) gerek olmaksızın ceza istenebileceğine dair bir hüküm bulunması gerekir. Çekince beyan edilmeden eserin teslim alınması halinde ceza düşer.
Somut olayda, fuar çadırı sözleşmede belirlenen sürede kurulmamış ise de, fuar tarihi itibariyle kurulumun tamamlandığı, fuarın sözleşmede belirtildiği üzere 2-5 Mayıs 2012 tarihleri arasında yapıldığı, dolayısıyla davacının geç de olsa ifayı kabul ettiği uyuşmazlık dışıdır. Davacı ceza koşulu alacağını ilk olarak fuardan sonra gönderdiği 29.05.2012 tarihli ihtarname ile talep etmiştir. İfanın kabulünden önce ya da kabulü sırasında ceza koşuluna ilişkin hakkın saklı tutulduğu davacı yan tarafından iddia edilmiş ve kanıtlanmış olmadığından, davanın reddi gerekirken, kabulü doğru olmamış, hükmün bu nedenle davalı yararına bozulması gerekmiştir.”gerekçesiyle mahkememizde açılan davanın reddi gerektiğini açıklamıştır.
Öncelikle belirtmek gerekir ki;YHGK’nın 12.11.2014 tarih ve 2013/15-1140 E., 2014/905 K. sayılı ilamında da açıklandığı üzere;dava tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı BK’nın 158/2. maddesi ( TBK’nın 179/2. mad.) “Akdin muayyen zamanda veya meşrut mahalde icra edilmemesi halinde tediye olunmak üzere cezai şart kabul edilmiş ise, alacaklı hem akdin icrasını hem meşrut cezanın tediyesini talep edebilir. Meğer ki alacaklı bu hakkından sarahaten feragat etmiş veya kayıt dermeyan etmeksizin edayı kabul eylemiş olsun.” hükmünü içermektedir. Bu hükme göre, borçlunun borca aykırı davranışı halinde, alacaklı hem aynen ifayı, hem de kararlaştırılan cezanın ödenmesini talep edebilecektir. Bu nedenle, burada ceza koşulunun aynen ifaya ilave olarak (kümülatif) talep edilebilmesi olanaklıdır. Seçimlik ceza koşulundan farklı olarak, alacaklı ya aynen ifayı ya da cezayı talep etmek zorunda bırakılmamıştır.
Öte yandan Yargıtay 15.H.D. uygulamasında da kabul olunduğu üzere somut olayda olduğu üzere işin teslimi sırasında iş sahibi şirketin ceza isteme hakkını saklı tuttuğuna ilişkin bir belge dosyada bulunmamaktadır. İş sahibi şirket tarafından yüklenici şirkete teslim tarihi öncesi ifaya ekli cezai şart talep edileceğini ilişkin bir ihtarname gönderilmemiş olup, ilk fuardan sonra gönderilen ihtarname ise bu noktada davacı lehine cezai şart talep etme hakkını doğuramaz.Bu çerçevede Yargıtay bozma ilamındaki gerekçede gözetilerek bozma ilamına uyulmuştur.
Yukarıda açıklanan bozma ilamı içeriği de dikkate alındığında Yargıtay’ın 01/11/2018 tarihli ilk bozma ilamı usul hukuku tekniği anlamında “inceleme ve araştırmaya sevk” edecek nitelik taşımamakta olup “sınırlayıcı ve yol gösterici”nitelik taşımaktadır.O halde mahkememizce verilen ilk karar ile ilgili bozma ilamı içeriği dikkate alındığında, mahkememizce yeniden bilirkişi raporu alınması veya başkaca bir tahkikata yönelik işlem yapılması da gerekmemektedir.Yukarıda açıklanan gerekçelerle Yargıtay ilamına mahkememizce uyulmakla artık davalı lehine oluşan usuli kazanılmış hak çerçevesinde davanın reddine karar verilmesinde usuli zorunluluk arz eder.
Yapılan açıklamalar karşısında davacının davanın reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacının davasının reddine,
2-Davalı,vekille temsil edildiğinden AAÜT gereğince takdir olunan 42.050,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine,
3-Davacının harcadığı yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
4-Davalı tarafından yapılan 220,00 TL tebligat ve posta giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
5-Alınması gereken 54,40 TL karar ve ilam harcının peşin alınan 7.425,00 TL’den mahsubu ile kalan 7.370,60 TL harcın davacıya iadesine,
6-Bozma öncesi Yeditepe Vergi Dairesi Müdürlüğü’ne yazılan 05/10/2017 tarihli 2017/174 harç numaralı harç tahsil müzekkeresinin tahakkuksuz ve tahsilat yapılmadan iadesi için müzekkere yazılmasına,
7-Karar kesinleştiğinde gider avansının talep halinde iadesine,
Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde Yargıtay nezdinde temyiz yasa yolu açık olmak üzere vekillerin huzurunda ve oy birliği ile karar verildi.23/01/2020

Başkan …
¸e-imzalıdır
Üye …
¸e-imzalıdır
Üye …
¸e-imzalıdır
Katip …
¸e-imzalıdır