Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
16. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2021/839 Esas
KARAR NO : 2022/761
DAVA : Menfi Tespit
DAVA TARİHİ : 21/12/2021
KARAR TARİHİ : 14/12/2022

Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
TALEP : Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilleri adına … İcra Müdürlüğü’nün 2012/… Esas sayılı dosyasında kambiyo senetlerine özgü icra takibi başlatıldığını, aynı icra takibinin takipsiz kalıp yenilenerek 2018/… Esas sayısına kaydının yapıldığını, takip ile ilgili müvekkili ile alacaklı ödeme ve borç miktarı konusunda anlaştığını ve müvekkilinin senet bedelinin 8.000,00 TLsini ödediğini, müvekkili ile alacaklının birlikte imza altına aldıkları belgede 11.11.2014 tarihli borcun 10.000,00 TL olduğunu, bu tarihe kadar 6.500,00 TLsinin ödendiğini, geriye kalan 3.500,00 TLsinin muhtelif tarihlerde ödeneceğinin taahhüt edildiğini, 29.12.2014 tarihinde 1.500,00 TL daha ödeme yaptığını, ödeme belgesinde alacaklının imzasının mevcut olduğunu, işbu belgelerdeki anlaşmaya göre vekalet ücreti hariç 2.000,00 TL borcun kaldığını, karşı tarafın yaptığı tahsilatları icra dosyasına yansıtmadan hiç ödeme yapılmamış gibi takibi devam ettirdiğini, 26.606,22 TL meblağlı müvekkilinin gayrimenkullerine haciz koydurarak satışını talep ettiğini, karşı tarafın takibi devam ettirmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu beyanla icra dosyasındaki borcun ana parasının 10.000 TL olduğunu, 8.000 TLsinin ödendiğini, bu miktar kadar borçlu olmadığının tespitine, anlaşma gereğince 2.000,00 TL ve icra giderleri kadar borçlu olduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacıların müvekkiline dava konusu senetlerden dolayı 2012 yılından beri borçlu olduklarını, borcu ödememeleri nedeni ile …. İcra Dairesi’nin 2012/… Esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, bu takibin güncel numarası olan 20118/… Esas sayılı dosya üzerinden satış talep etmeleri sonucu müvekkiline borçları yokmuş gibi işbu haksız davayı açtıklarını, davacının iddialarının yersiz olduğunu, 2012 senesinde girişilen takip hakkında bütün masraflardan kaçınarak ve tamamen düzensiz, muhtelif tarihlerde yapıldığı iddia edilen ödemelerin haricen tahsil harcını ödeme yükümlülüğünün taraflarına ait olmadığını, haricen tahsil harcı ödenmeden bu ödemelere dair haricen tahsil bildirmenin mümkün olmadığını, davanın reddini savunmuştur.
DELİLLER VE GEREKÇE: Dava; İİK’nın 72. maddesine dayalı icra takibine dayanak bono bedeli alacağına yönelik yanlar arasındaki protokollere atıfla yapılan ödeme iddiasına dayalı menfi tespit istemine ilişkindir.
11/11/2014 tarihli ve 29/12/2014 tarihli yazılı protokol suretlerinin dosyaya ibraz edildiği görülmüştür.
UYAP üzerinden yapılan incelemede, menfi tespit istemine konu … İcra Dairesinin 2018/… E. sayılı ( eski esas 2012/… E. sayılı) dosyasında; davalı/takip alacaklısı … tarafından, davacı/takip borçluları … ve … aleyhine 18/01/2012 düzenlenme tarihli, 15/02/2012 ödeme tarihli, 10.000TL bedelli bonoya dayalı kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile icra takibinin başlatıldığı, 10.000,00 TL asıl alacak, 509,59 TL işlemiş faiz ve 30,00 TL komisyon olmak üzere toplam 10.539,59 TL alacağın tahsilinin talep edildiği anlaşılmıştır.
Mahkememizce dosya kapsamına alınan mali müşavir bilirkişi …tarafından hazırlanan raporda özetle; “…Davacı borçlu tarafından davalı alacaklıya 11.11.2014 tarihinde 6.500,00 TL ödenmiştir. İşbu ödemeden takip öncesi işlemiş faiz olarak talep edilen 509,59 TL ve senet komisyonu 30,00 TL’nin mahsubu, keza yukarıda yazılı takip sonrası işleyen faiz tutarlarından 762,50 TL, 695,14 TL, 574,44 TL ve 1.041,18 TL’nin (27/12/2013 tarihi ile ödemenin yapıldığı 11.11.2014 tarihi arası işlemiş faiz) mahsubu ile toplamda 3.612,85 TL’nin tenzili gerekir. Keza icra vekalet ücret olarak da 1.580,00 TL’nin tenzil ile yapılan 6.500,00 TL ödemenin 5.192,85 TL’si TBK 100. Madde uyarınca faiz ve masraflara mahsup edilerek, asıl alacak olan 10.000,00 TL’den 1.307,15 TL tenzil edilecektir. Bu itibarla; davacı borçlu tarafından 11.11.2014 tarihinde yapılan ödeme ile 11.11.2014 tarihindeki asıl alacak miktarı 8.692,85 TL olmuştur. 11.11.2014 tarihinden itibaren faiz hesabı asıl alacak olarak kalan 8.692,85 TL üzerinden hesaplanmıştır.
Davacı borçlu tarafından davalı alacaklıya 11.11.2014 tarihinde 1.500,00 TL ödenmiştir. 11/11/2014 tarihinden 29/12/2014 tarihine kadar toplamda 130,51 TL faiz işlemiş olup, kalan asıl alacak ile 29/12/2014 tarihinde toplamda 8.823,36 TL toplam alacak mevcuttur. İşbu alacaktan ödenen 1.500,00 TL’nin tenzili ile 29/12/2014 tarihinde kalan asıl alacak miktarı 7,323,36 TL’dir.
30/12/2014 tarihinden itibaren faiz hesabı asıl alacak olarak kalan 7.323,36 TL üzerinden hesaplanmıştır.
29/12/2014 tarihindeki ödemeden sonra kalan asıl alacak miktarı olan 7.323,36 TL’ye 30/12/2014 tarihinden dava tarihi olan 21/12/2021 tarihine kadar işleyen faizlerin tümü 6.271,04 TL’nin eklenmesi ile davacı borçlunun davalı alacaklıya toplamda 13.594,40 TL borçlu olduğu tespit edilmiştir.
GEREKÇELİ SONUÇ:
Tüm dava dosyası, davacı iddiası ile dava dosyasına sunulan tüm deliller üzerinde, yapılan inceleme, denetim, tahlil ve hesaplamalar neticesinde;
Davacı vekilinin dava dilekçesinde iddia ettiği gibi davacı borçlunun davalı alacaklıya 2.000,00 TL ve icra giderleri kadar borçlu olduğunun kabul edilemeyeceği,
Davalı alacaklı vekilince haricen tahsil harcını ödeme yükümlülüğünün kendilerinde olmadığı, bu nedenle tahsil harcı ödenmeden bu ödemelere dair haricen tahsil bildirimi yapılmasının mümkün olmadığı iddia ve beyanının yerinde olmadığı,
Davalı alacaklı vekilinin, davacı borçlunun dava dışı başka bir icra dosyasından müvekkiline borcu olması nedeniyle davacının işbu davayı açmasında hukuki yararı olmadığı beyanının huzurdaki davanın konusu olmadığı,
Davacı borçlunun, davalı alacaklıya neticeten 13.594,40 TL borçlu olduğu, sonucuna ulaşılmıştır…” şeklinde mütalaada bulunulduğu görülmüştür.
Huzurdaki dava; İİK’nın 72. maddesine dayalı icra takibine dayanak bono bedeli alacağına yönelik yanlar arasındaki protokollere atıfla yapılan ödeme iddiasına dayalı menfi tespit istemine ilişkin olup takip dayanağı 18/01/2012 düzenlenme tarihli, 15/02/2012 ödeme tarihli, 10.000-TL bedelli 1 adet bono tetkik edildiğinde; davacı …’un keşideci, davacı …’un avalist, davalının lehtar/hamil olduğu görülmüştür. Somut olayda hukuki ihtilafın; 11/11/2014 tarihli ve 29/12/2014 tarihli protokollere atıfla yapılan ödemelerin takibe konu bonolar nedeniyle yapılıp yapılmadığı ve buna bağlı olarak da davacıların davalı yana borçlu bulunup bulunmadıkları noktasında toplandığı tespit edilmiştir. Dosyada mübrez 11/11/2014 tarihli ve 29/12/2014 tarihli yazılı protokol içerikleri tetkik edildiğinde; 11/11/2014 tarihli protokolde, davaya konu icra takip dosyası ve bono bedelinin yer aldığı, 11/11/2014 tarihine kadar davalı yana 6.500-TL ödeme yapıldığının belirtildiği, kalan 3.500-TL’nin 30/01/2015 tarihine kadar ödenmesinin kararlaştırıldığı ve davacı (…) ile davalı tarafça imzalandığı görülmüştür. 29/12/2014 tarihli protokolde ise önceki protokole atıf yapıldığı, davalı yana nakden 1.500-TL ödeme yapıldığının belirtildiği, aynı taraflarca imza altına alındığı görülmüştür. Anılı her iki protokol de davalı tarafa isticvap mahiyetinde tebliğ edilmiş, davalı taraf isticvap edileceği duruşmada hazır bulunmamış ve cevap dilekçesinin içeriğinde de protokollere yönelik içerik ve imza inkarının bulunmadığı saptanmıştır. Bu kapsamda HMK’nın 171/2 maddesi ışığında ve savunma içeriği kapsamında, protokol ve içeriklerinin davalı tarafça kabul edildiği sonucuna varılması gerekmiştir.
Somut olayda imzası ve varlığı inkar edilmeyen anılı protokollerin davaya konu bono ve dayanak icra takip dosyası ile birebir örtüştüğü, protokoller kapsamında sabit olduğu üzere davacılarca (davacı keşideci … tarafından yapılan ödeme TTK’nın 702. maddesi gereğince aval veren davacı … yönünden de geçerli olup) dava tarihine kadar toplam 8.000-TL ödeme yapıldığı, ancak protokol gereğince 30/01/2015 tarihine kadar yapılması gereken 3.500-TL yönünden taahhüdün davacılarca yerine getirilmediği, nitekim son ödemenin 29/12/2014 tarihindeki 1.500-TL’lik ödeme olduğu, bu hali ile icra takip dosyası yönünden feri ve masraflara yönelik davalı tarafın takibe devam etmekte hukuki menfaatinin bulunduğu anlaşılmıştır. Hukuksal kabul ışığında; davacıların 8.000-TL ödeme nedeni ile davalı takip alacaklısının davacı takip borçlusu ile yaptığı 11/11/2014 tarihli ve 29/12/2014 tarihli protokoller gereğince dava konusu …. İcra Dairesinin 2018/… E. sayılı (eski esası 2012/… E. sayılı) takip dosyasına konu 1 adet bonoya dayalı borç nedeniyle protokollere bağlı olarak; davacıların davalıya 8.000,00-TL borçlu olmadığının tespitine dair karar vermek gerekmiştir. Son olarak her ne kadar kısa kararda davacıların kötüniyet tazminat istemi sehven yazılmamış ise de kısa karar ve gerekçeli karar arasında çelişki yaratmamak amacı ile bu hususun gerekçe içerisinde belirtilmesi ile yetinilmiştir. Nitekim rapor ile de tespit edildiği üzere davalı/takip alacaklısının icra takibine konu alacağı yönünden feri ve masraflar yönünden alacağının devam ettiği, davacılarca yapılan 11/11/2014 tarihli 6.500-TL ödeme ve 29/12/2014 tarihli 1.500-TL ödeme ile birlikte toplam 8.000-TL ödemenin, ödeme tarihleri itibariyle takibe konu asıl alacaktan protokollerdeki kabul gereğince icra müdürlüğünce mahsup edilmek suretiyle infaz edilmesi gerektiğinden davalı yanın kötüniyetli olduğu sonucuna varılması mümkün görülmemiştir. Bu nedenle yasal koşulları oluşmayan kötüniyet tazminatı istemine cevaz verilmesinin mümkün olmadığı anlaşılmakla; davanın menfi tespit istemi yönünden kabulüne dair aşağıdaki şekilde hüküm kurmak gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi açıklandığı üzere;
1-Davanın KABULÜ ile,
Davalı takip alacaklısının davacı takip borçlusu ile yaptığı 11/11/2014 tarihli ve 29/12/2014 tarihli protokoller gereğince dava konusu …. İcra Dairesinin 2018/… E. sayılı (eski esası 2012/… E. sayılı) takip dosyasına konu 1 adet bonoya dayalı borç nedeniyle protokollere bağlı olarak; davacıların davalıya 8.000,00-TL borçlu olmadığının tespiti ile,
A-11/11/2014 tarihli 6.500,00-TL ödeme ile,
B-29/12/2014 tarihli 1.500,00-TL ödeme ile birlikte toplam 8.000,00-TL ödemenin ödeme tarihleri itibariyle takibe konu asıl alacaktan protokollerdeki kabul gereğince icra müdürlüğünce mahsup edilmek suretiyle infazına,
2- Kabul edilen dava değeri üzerinden hesaplanan 546,48 TL karar-ilam harcından, davacı tarafça peşin yatırılan 136,62 TL harcın mahsubu ile bakiye 409,86 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazine’ye gelir kaydedilmesine,
3-Dava tam kabul ile sonuçlandığından, davacı tarafça yapılan 900,00 TL bilirkişi ücreti ile 44,00 TL posta ve yargılama gideri olmak üzere toplam 944,00 TL yargılama giderinin, davalıdan tahsili ile davacılara ödenmesine,
4- Davalı taraf yargılama gideri yapmadığından bu hususta bir karar verilmesine yer olmadığına,
5- Davacı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesap ve takdir olunan 8.000 TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacılara ödenmesine,
6- Taraflarca yatırılan gider avansının kullanılmayan kısmının 6100 sayılı Yasanın 333. maddesi ile Yönetmeliğin 207. maddesi gereğince hükmün kesinleşmesinden sonra hesap numarası bildirilmiş ise elektronik ortamda hesaba aktarmak suretiyle; hesap numarası bildirilmemiş ise masrafı kalan paradan karşılanmak suretiyle PTT merkez ve işyerleri vasıtasıyla adreste ödemeli olarak yazı işleri müdürü tarafından iadesine,
7- Davacı tarafça peşin yatırılan 136,62 TL harç ile 59,30 TL başvuru harcı olmak üzere toplam 195,92 TL’nin davalıdan tahsili ile davacılara ödenmesine,
Dair; taraf vekillerinin yüzüne karşı, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde mahkememize ya da mahkememize gönderilmek üzere istinaf dilekçesi sunulmak suretiyle … Mahkemesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.14/12/2022

Katip …
¸e-imzalıdır

Hakim …
¸e-imzalıdır