Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO:2021/719 Esas
KARAR NO:2022/58

DAVA:Tazminat ( Eser Sözleşmesinden Kaynaklanan )
DAVA TARİHİ:06/07/2015
KARAR TARİHİ:09/02/2022

Mahkememizde görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ/
İDDİA:
Davacı vekili, müvekkilinin ticari faaliyetleri uyarınca kendi bünyesinde üretmiş olduğu yeni nesil pos cihazlarının yazılımlarının yapılması ve satış sonrası yazılım üzerine teknik destek sağlanması maksadıyla davalı firma ile çözüm ortaklığı yapıldığını, davalı şirketin referanslarıyla dava dışı … şirketiyle 50 adet cihazın satışı için anlaşma sağlanarak cihazların teslim edildiğini, ancak 50 adet cihazda yazılım sorunları yaşanması ve sorunun davalı tarafça çözüleceği yönünde anlaşılmasına rağmen dava dışı şirkete satışı yapılan 50 adet pos makinasının kendilerine iadesiyle karşı karşıya kalındığını, bu cihazlar üzerinde yapılan tetkikatta cihazların uzunca süre kullanıldığı, darbeye maruz kaldığı davalı şirketin yazılım anlamında iyi bir teknik hizmet vermediğini, kusurlu davranışlarıyla müvekkilini zarara uğrattığını belirterek iade edilen 50 adet pos cihazı ile kalem ve pil toplamı 100.000,00-TL’nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
SAVUNMA:
Davalı şirket temsilcisi, kendi pos cihazlarının adetli olarak sahadaki durumunu görmek ve aksaklıkları çözebilmek için firmalarının parkmetre programını … … Belediyesi’nin şirketlerinden olan … A.Ş.’ye deneme ve geliştirme amaçlı olarak 50 adet cihazın demo maksadıyla kurulması için aracılık yapıldığını, 01/07/2014 tarihinde 50 adet el terminali teslim edildiğini, 4 adet cihazın arızalı çıkarak kendileri tarafından teknik servise geri alındığını, bütün güncellemelerin davacı çalışanları tarafından yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İNCELEME VE GEREKÇE:
Dava hukuksal niteliği itibariyle, 50 adet pos cihaz yazılımlarının davalı tarafından kurulumunun ve teknik servis desteğinin sağlanması amacıyla davacı ile aralarında yapılan sözleşme kapsamında programın çalışmaması nedeniyle hizmet alan dava dışı belediye tarafından davacıya iade edilen cihaz bedellerinin tazmini istemine ilişkindir.
Mahkememizin 2015/717 Esas 2018/782 Karar sayılı 04/07/2018 tarihli kararı ile davanın kabulüne karar verilmiş olup hüküm davalı vekilince istinaf kanun yoluna götürülmüştür. İstanbul BAM 15. HD 2020/157 Esas 2021/1886 Karar sayılı 12/10/2021 tarihli kararı ile ek raporun ve sözlü yargılamaya ilişkin tebligatların davalı vekili yerine asile tebliğ edilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğundan bahisle yargılama safhalarının tamamlattırılması amacıyla dosyamız iade edilmiştir. Bunun üzerine yöntemine uygun olarak ek rapor davalı vekiline tebliğ edilerek rapora karşı yazılı itirazda bulunması sağlanmıştır.
Uyuşmazlık; pos makinelerindeki arıza ya da ayıbın kaynağının davalının asli edimi olan yazılım sorunlarını gidermemesi ile bağlantılı olup olmadığı, bu kapsamda taraflar arasındaki ilişkinin mahiyeti uyarınca davalının yazılım sorunlarını gidermede üzerine düşen yükümlülüğü yerine getirip getirmediği, cihaz arızalarında davalı şirketin kusurunun bulunup bulunmadığı konularında toplandığı anlaşılmaktadır.
Taraflar arasında varlığı ihtilafsız sözleşme uyarınca davalı şirket davacının ürettiği pos cihazlarına kendi yazılımlarını yükleyeceği ve bu cihazlar arıza verdiğinde teknik destek sağlayacağı konusunda mutabakata varıldığı anlaşılmaktadır.
Kök raporda hatanın ve arızanın yazılımdan kaynaklanıp kaynaklanmadığı hususunda açıklık bulunmadığından yazılım geliştirme uzmanı…’den cihazlar üzerinde yerinde inceleme yapması suretiyle ek rapor alınmıştır. Yapılan teknik inceleme sonucunda dava dışı … şirketi tarafından demo maksadıyla davacı şirketten teslim alınan cihazların kullanılamaz ve çalışamaz halde olduğu için iade edildiği, yazılımın sürekli arıza verdiği ve bu arızaların davacı şirket tarafından sağlanan teknik destekle giderilemediği, davalının sağlaması gereken birçok modül, altyapı ve servis hizmetini veremediği, bu tarz performans ve işletimlerin yazılım tabanlı olduğundan teknik sorumluluğun davalıda olduğu, yani davalının davacıyla akdetmiş olduğu sözleşmeden kaynaklı yükümlülüğünü gereği gibi yerine getiremediği, dava dışı şirket tarafından kullanılamaz halde davacıya iade edilen cihazlar nedeniyle taraflar arasındaki sözleşme uyarınca meydana gelen zarardan davalının sorumlu olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca kullanılamaz halde iade edilen cihazların kalem ve pilleriyle birlikte toplam 100.000,00-TL değerinde olduğu bilirkişi heyeti tarafından belirtilmekle aşağıdaki gibi davanın kabulüne karar vermek gerekmiştir.
Davalı vekilince gerek 23/06/2016 günlü beyan dilekçesi gerekse de ek rapora karşı yöneltmiş olduğu itirazında müvekkili ile gerek dava dışı … A.Ş. arasında gerekse de davacı arasında herhangi bir sözleşme olmadığını, cihazların imzasız teslim edilmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davalı şirket temsilcisi ise aracılık hizmeti verdiklerinden ötürü sorumluluklarının söz konusu olamayacağını belirtmişlerdir.
Uyuşmazlık niteliği itibariyle eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup sözleşmenin geçerliliği herhangi bir yazılı şekle tabi değildir. Dava dilekçesi ekinde sunulu özellikle 19/03/2015 tarihli altındaki imzası inkar edilmemiş dava dışı alıcı … A.Ş.’ye hitaben davalı tarafından yazılan cevabi yazıda, davacı iş birliği ile cihazların … A.Ş.’ye teslim edildiği belirtilerek 50 adet makinenin çalışır vaziyette teslim edilemediğini beyanla arızalar sıralanmış olup yazışmanın sonunda söz konusu ayıplardan kendilerinin değil davacının sorumlu olduğunu, bu hataların kendileri tarafından giderilmesinin imkansız olduğunu belirtmişlerdir. Oysa ki teknik raporlarda da değinildiği üzere davalının sağlaması gereken birçok modül, altyapı ve servis hizmetini vermediği, özellikle bu formattaki performans ve işletimlerin yazılım tabanlı olması sebebiyle teknik sorumluluğun davalıda olduğu sabittir.
Bir başka söyleyişle teslim edilen cihazlardaki aksaklıkların davalı sahasından kaynaklı olduğu belirgin olup kendilerince de dava dışı … şirketi muhatap alınarak arızaların kendilerinden kaynaklanmadığı belirtilerek kusurlu davranışlarıyla maddi zarara sebebiyet verildiği, kaldı ki yapılan yazışmalarda da akdi ilişkiyi zımnen benimsediği anlaşılmaktadır. TBK’nın 471/2 maddesi gereğince yüklenicinin özen borcundan doğan sorumluluğunun belirlenmesinde, benzer alandaki işleri üstlenen basiretli bir yüklenicinin göstermesi gereken meslekî ve teknik kurallara uygun davranışı esas alınır. Söz konusu ayıpların ise davalı tarafından giderilmesi gereken türde ayıplar olduğu anlaşıldığından zarardan sorumlu olacağı aşikardır. Dolayısıyla husumet itirazı yerinde değildir.
Ayrıca davalı itirazında teslim edilen el terminali ürünlerin yazar kasa olmadığını, dışarıdan müdahale ile onaysız bir program yükleyerek çalıştırmanın kanunen suç olacağını belirterek teknik ve yazılımsal ayıplardan sorumlu olmayacaklarını yinelemişse de, gerek 19/03/2015 gerekse de 30/03/2015 tarihli yazışmalarda hataların içerikleri kendilerince belirtilmiş olup TTK 18/II gereğince basiretli hareket etmesi gereken iştigal alanında uzman olması gereken davalı tacirin dava dışı gelir idaresi başkanlığından da görüş sorduğu görülmektedir. Bir takım yasal engeller olsa dahi bunları aştıktan sonra cihazların satışa sunulması ve cihazlardan beklenen verimin sağlanması gerekmektedir. Hal böyleyken ek rapora karşı yöneltilmiş sair itirazlar da dikkate değer görülmemiş olup aşağıdaki şekilde karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM / Yukarıda Açıklanan Nedenlerle;
Davanın KABULÜ ile,
1-100.000,00 TL ‘nin dava tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2-Alınması gereken 6.831,00 TL harçtan peşin alınan 341,55 TL harcın mahsubu ile, bakiye 6.489,45 TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
3-Davacı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince kabul edilen miktar üzerinden hesap edilen 13.450,00 TL nisbi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
4-Bu dava kapsamında davacı sarfedilen, istinaf öncesi 4.261,55 TL, istinaf sonrası ise 120,00 TL posta masrafı olmak üzere cem’an 4.381,55 TL’den ibaret yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
5-HMK’nın 333. maddesi gereğince, mahkeme veznesine depo edilen gider avansından kullanılmayan kısmının kararın kesinleşmesi ile birlikte yatıran tarafa iadesine,
Dair, taraf vekillerinin yüzüne karşı HMK’nın 345. maddesi gereğince gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere verilen karar açıkca okunup usulen anlatıldı. 09/02/2022

Katip …
e-imzalıdır

Hakim …
e-imzalıdır