Emsal Mahkeme Kararı İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi 2017/203 E. 2018/1007 K. 17.10.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2017/203 Esas
KARAR NO : 2018/1007
DAVA : İtirazın İptali
DAVA TARİHİ: 28/02/2017
KARAR TARİHİ: 17/10/2018
Mahkememizde görülen İtirazın İptali davasının yapılan yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İDDİA:
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı bankanın … Şubesinden ticari krediler çektiğini, 2016 Eylül ayında mevcut teminatlara karşın kapanan krediler yerine yeni krediler kullandırılmadığını, müvekkilinden mevcut kredilerin erken kapatılmasının istendiğini, hazine payı adı altında kapancak krediden usul ve yasalara aykırı olarak %2 erken kapama komisyonu alındığını, alınan bu komisyon ve BSMV’lerin TBK’nın 21. maddesindeki genel işlem koşulları işlem ilkesine aykırı olduğunu belirterek, başlatılan takibe itirazın iptali ile takibin devamını, asgari %20 inkar tazminatına hükmolunmasını talep ve dava etmiştir.
SAVUNMA:
Davalı vekili, karşı tarafın tacir olduğunu, dolayısıyla da sözleşme hükümlerinin karşılıklı müzakere edilerek serbest irade ile imzalandığını, sözleşmede erken kapama komisyonu alınacağının düzenlendiğini, yapılan kesintilerin usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
İNCELEME VE GEREKÇE:
Dava hukuksal niteliği itibariyle, ticari kredi ilişkisi kapsamında haksız olarak alındığı iddia olunan erken kapama ve BSMV ücretinin iadesi için başlatılan takibe vaki olmuş itirazın İİK’nın 67/1 maddesi uyarınca iptali istemine ilişkindir.
Taraflar arasında 23/09/2014 tarihli 5.000.000,00-TL tutarlı genel kredi sözleşmesi akdedildiği, davacı şirketin 08/07/2015 tarihli talimatına binaen 1.950.000,00-TL tutarında taksitli ticari kredi kullandırıldığı, bu kredinin 19/10/2016 tarihinde kapatıldığı, %2.79 oranında erken kapama komisyon tutarı BSMV dahil 46.725,00-TL olarak kesildiği ihtilafsızdır.
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki sözleşme kapsamında erken kapama komisyon ücretinin alınmasının usul ve yasaya uygun olup olmadığı, TBK’nın 20 ve devamı maddelerinde düzenlenen genel işlem koşulları ilkesinin somut olayda uygulanıp uygulanmayacağı noktasında toplanmaktadır.
Erken kapama komisyon kesintisinin akdi yönden irdelenmesinde; sözleşmenin 3.4. maddesinde banka tarafından kredi kullandırım tarihinden itibaren 1 yılın dolmasına müteakiben her türlü hakları saklı kalmak kaydı ile kredinin vadesinden öncesinde kapatılması halinde bankanın onayının gerektiği, geri ödemeden kaynaklı olarak her türlü vergi resim harç fon erken kapama komisyonu ve sair giderlerin müşteriden talep edilebileceğinin düzenlendiği anlaşılmaktadır. Yani, erken kapama ücretinin talep edilebileceği kararlaştırılmakla birlikte oran belirtilmemiştir.
Dava konusu kredi ticari nitelikte olup davacı taraf tacir vasfını haizdir. TTK’nın 18/2 maddesi uyarınca ticari faaliyetler kapsamında tacirlerin basiretli iş adamı olarak hareket etmesi esas olup, sözleşmenin bu bağlayıcı maddesi davacı yönünden de evleviyetle hüküm ifade edecektir. Dolayısıyla, tüketiciler sahasında uygulanan TBK’nın 20 ve devam eden maddelerinde düzenlenen genel işlem koşulları ve haksız şart ilkesi tacirler yönünden uygulanamayacaktır. Kaldı ki, TTK’nın 20. maddesine istinaden tacir olan davalı bankanın vermiş olduğu hizmet karşılığında ücret istemesi de işin doğasına uygundur. Ne var ki, somut olayda sözleşme içi boşluk mevcuttur. Hangi oranda erken kapama ücreti alınacağı kararlaştırılmamıştır. Bu durumda sözleşmedeki bu boşluk bizi TTK’nın 2. maddesine yönlendirmektedir. Bu kapsamda, diğer bankaların kesinti yapılan yıllar uyarınca ticari kredi müşterilerine uygulamış oldukları erken kapama ücret oranları celp edilerek emsal olması açısından dosyamız arasına alınmıştır.
Dava dışı emsal banka uygulamalarının ortalaması alınarak kıyas yapıldığında ise davaya konu kredi erken kapama komisyonu ve bunların gider vergisi kesintisinin ticari teamüllere ve emsal uygulamalara uygun ve paralel gittiği sonuç ve kanaatine varılarak masraf iade talebinin yerinde olmadığı sonucuna varılmakla davanın reddi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda Açıklanan Nedenlerle;
1-Davanın REDDİNE;
2-Alınması gereken 35.90-TL harçtan peşin alınan 556.88-TL harcın mahsubu ile, artan 520.98 TL’nin istek halinde yatıran davacıya iadesine,
3-Davalı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince reddedilen miktar üzerinden hesap edilen 5.489,75-TL nisbi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine,
4-Davacı tarafından sarfedilen yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
5-HMK’nın 333. maddesi gereğince, mahkeme veznesine depo edilen gider avansından kullanılmayan kısmının kararın kesinleşmesi ile birlikte yatıran tarafa iadesine,
Dair, taraf vekilleri yüzüne karşı HMK’nın 345. maddesi gereğince gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere verilen karar açıkca okunup usulen anlatıldı.
Katip …
Hakim …¸
*5070 Sayılı Kanun Gereğince Elektronik İmza İle İmzalanmıştır.*