Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2014/872 Esas
KARAR NO : 2019/97

DAVA : Tazminat (Ticari Satımdan Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 17/09/2014
KARAR TARİHİ : 06/02/2019

Mahkememizde görülen Tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İDDİA :
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 17/06/2013 tarihli otobüs alım sözleşmesi kapsamında davalı tarafından üretilecek 2 adet otobüsün 20/07/2013 tarihinde kendilerinin yapacağı ödeme karşılığında teslim edileceğini, 20/06/2013 ile 05/07/2013 tarihlerinde hesaba paranın geçtiğini, ancak davalının araçları 06/09/2013 ile 30/08/2013 tarihlerinde geç teslim ettiğini ve bu nedenle zarara uğradıklarını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.000 TL tazminatın dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş olup, bilahare 06/04/2018 tarihli dilekçesi ile talebini rapor doğrultusunda 8.708,60 TL olarak ıslah etmiştir.
SAVUNMA :
Davalı vekili, geç teslim olgusunun ödemenin zamanında yapılmaması ve davacının teslim almaya geç gelmesinden kaynaklandığını, gecikmenin tamamen karşı taraftan kaynaklandığını, araç bedelleri olan 660.000 TL’nin 15/08/2013 tarihinde davalı hesabına ödendiğini, davacının belirttiği ödeme tarihlerinin gerçeği yansıtmadığının, davacı tarafından beyan edilen ödemelerin ihtilaf konusu olmayan diğer araçlar için yapıldığını, bir an için iddialar kabul edilir sayılsa bile kazanç kaybının ödeme tarihi 15/08/2013 tarihi ile teslim tarihleri 30/08/2013 ile 06/09/2013 arası dönem için yani 15 ile 20 günlük süreler için hesap yapılabileceğini, öte yandan davacının araç teslimi için ihbarda bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İNCELEME VE GEREKÇE:
Dava hukuksal niteliği itibariyle, eser sözleşmesine aykırılık iddiası ile araçların geç teslimi nedeniyle uğranılan kâr kaybı zararının tazmini istemine ilişkindir.
Taraflar arasında varlığı çekişmesiz sözleşmenin 4. Maddesinde 4 aracın satış bedelinin toplam 1.340.000 TL olarak kararlaştırıldığı, aracın faturada gösterilen bedeli araç tesliminden önce satıcınını banka hesabına defaten ve nakden ödeneceğinin, araç teslimlerinin 2 araç için haziran ayı içerisinde hemen yapılacağı, diğer 2 araç için ise temmuz ayında teslim edileceği, satış bedelinin belirtilen şekilde ödenmemesi halinde teslimden imtina edilebileceği, alıcının satış bedeli %50 oranında cezai şart ödemeyi kabul ettiği görülmüştür.
Davacı araç bedellerinin 20/06/2013 ile 05/07/2013 tarihlerinde davalı hesabına yatırdığını, buna mukabil davalının ilk aracı 30/08/2013 tarihinde, ötekini ise 06/09/2013 tarihinde teslim ederek edimini geç yerine getirdiğini iddia etmektedir. Diğer yandan davalı taraf temmuz ayında teslimi ön görülen 2 aracın bedelinin 15/08/2013 tarihinde ödenmekle akabinde 30/08/2013 ile 06/09/2013 tarihlerinde teslimatın gerçekleştirildiğini beyan etmektedir.
Davalı defterlerine göre davacının uyuşmazlık konusu olmayan ilk 2 araç için 660.000 TL’yi 20/06/2013 tarihinde ödediği, dava konusu diğer 2 araç için ise 660.000 TL ödemeyi 15/08/2013 tarihinde yaptığı anlaşılmaktadır. Bu durum … Bankası … Şubesi’nin müzekkere cevabi yazısı ile de teyit edilmiştir. Dava konusu araçlardan birinin 30/08/2013, diğerinin ise 06/09/2013 tarihinde teslim edildiği anlaşılmakla banka cevabi yazısı ödeme tarihi gözetilerek bir araç için 15 günlük, öteki araç için ise 22 günlük kazanç kaybının hesaplanması gerektiği kanısına varılmıştır. Bu hesaplama yapılırken özellikle gerçek zararın tespiti adına araçlar için yapılması olağan masrafların da kazanç kaybın da tenzil edilmesi gereklidir.
Diğer yandan taraflar arasındaki sözleşme otobüs satım sözleşmesi olarak görünmekte ise de, esasında davalı aynı zamanda otobüsleri imal etmekle yükümlü yüklenici konumunda olduğundan burada eser sözleşmesi söz konusudur. Davacı alıcı eseri teslim yükümlülüğünde gecikilmesinden dolayı davalı yüklenici satıcıdan zararının tazminini istemektedir. İş sahibi gecikmeden ötürü TBK’nın genel hükümleri 118. maddesinde düzenlenen temerrüt hükümlerine göre zararını isteyebilir. Sözleşmenin 4. maddesi uyarınca son 2 araç için temmuz ayı kararlaştırıldığından temmuz ayının son günü olan 31/07/2013 itibariyle davalı yüklenici mütemerrit duruma düşecektir. Ancak, davalı davalı yüklenici, bedel ödenmedikçe araç tesliminden imtina etme hakkına sahip olduğundan davacı tarafından 15/08/2013 tarihli ödeme dikkate alınarak 30/08/2013 ile 06/09/2013 tarihleri baz alınarak temerrüt ve gecikme zararına esas gün sayısı tespit edilmelidir.
Teknik bilirkişi tarafından kök rapor ve ek raporlar ile nihai son ek raporda mutat giderleri ve davacının tasarruf edeceği kalemleri düşerek hesaplamıştır. Buna göre dava konusu otobüslerin 100 km’de 60 litre dizel yakıt kullandığı, yağ, filtre, balata ve benzeri diğer ilave giderler karşılığı yakıt bedelinin %5 kısmının alındığı, ağustos 2013 döneminde İstanbul ilinde dizel yakıt fiyatının KDV dahil 4.38 TL olduğu, 31 gün içinde gidilen toplam mesafenin 7.529 km olması gözetilerek tek şoförün yeterli olduğu, şoför için ilgili dönem asgari ücretin brüt 1.021,50 TL, net 803,68 TL olduğu, yol yemek ve sair giderler karşılığı asgari ücretin %50 fazlası ile aylık 1.532,25 TL şoför giderinin uygun olduğu bilirkişi tarafından teknik verilerle denetime elverişli şekilde ortaya konmuştur. Buna göre her 2 otobüsün gecikme gün sayısı 37 gün üzerinden hesaplama yapılarak yakıt gideri, yağ bakım motor ve sair masraflar ile sürücü giderleri tenzil edilerek net zarar 8.708,60 TL olarak tespit edilmiştir.
Davacı tarafından bu rapor benimsenerek ıslah edilmiş olup, her iki tarafın tacir olması nazara alınarak aşağıdaki şekilde dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte hukuka uygun 25/12/2017 tarihli nihai rapor doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda Açıklanan Nedenlerle;
Davanın KABULÜ İLE;
1-Maddi tazminat tutarı 8.708,60-TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
2-Alınması gereken 594,88 TL harçtan peşin alınan ve ıslah suretiyle ikmal olunan toplam 156.30 TL harcın mahsubu ile, bakiye 438,58 TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
3-Davacı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince kabul edilen miktar üzerinden hesap edilen 2.725,00 TL nisbi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
4-Bu dava kapsamında davacı tarafından sarfedilen, 208.7 TL posta ve tebligat masrafı, 1.800 TL bilirkişi masrafı, 156.30 TL harçlar gideri olmak üzere cem’an 2.165 TL’den ibaret yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, davalı tarafından sarf edilen yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
5-HMK’nın 333. maddesi gereğince, mahkeme veznesine depo edilen gider avansından kullanılmayan kısmının kararın kesinleşmesi ile birlikte yatıran tarafa iadesine,
Dair, tarafların yüzüne karşı HMK’nın 345. maddesi gereğince gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere verilen karar açıkca okunup usulen anlatıldı. 06/02/2019

Katip …

Hakim …

*5070 Sayılı Kanun Gereğince Elektronik İmza İle İmzalanmıştır.*