Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
13. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO:2020/465 Esas
KARAR NO :2023/531

DAVA:Menfi Tespit (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ:25/06/2014
KARAR TARİHİ:07/07/2023

Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
DAVA:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle;Davacı müvekkilinin davalı şirkete yapmış olduğu servis hizmeti sonucu kullanılan parçalar ve işçilik hizmeti nedeniyle 07.05.2014 tarihli 8.023,84 TL bedelli ve 09.05.2014 tarihli 1.827,82 TL bedelli e-faturaları davalı şirkete kestiğini,Davalı şirketin müvekkiline olan diğer borçları da ödemediğinden aleyhine …. İcra müdürlüğünün … esas sayılı icra dosyası ile toplam 41.292,17 TL takip başlatıldığını, Müvekkilinin davalıya kestiği iki adet faturayı ve fatura içeriklerini teslim almasına rağmen müvekkili şirkete e-fatura olarak iade ettiğini ve müvekkilinin bu faturaları e-fatura olduğundan ve e-fatura uygulamasının yeni uygulanıyor olmasından dolayı sehven kabul ettiğini, ayrıca söz konusu faturaların içeriği olan yedek parçaların müvekkili şirkete teslim edildiğini gösterir sevk irsaliyesinin davalı tarafından tanzim edilmediğini ve davalının 9.851,66 TL tutarlı mal ve hizmet bedelli fatura içeriklerini teslim almasına rağmen bedellerini müvekkiline ödemediği gibi dava konusu iade faturalarını müvekkiline göndererek müvekkilini borçlandırmaya çalıştığını ifade ederek, müvekkili şirketin internet üzerinden kendisine davalı tarafından gönderilmiş 9.851,66 TL yönünden davalıya borçlu olmadığının tespitine, Yargılama masrafları ve vekalet ücretinin davalı üzerine bırakılmasını talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesinde: müvekkili şirketin adresinin İstanbul olduğundan davacının davasını yetkisiz mahkemede açtığını yetkili mahkemenin İstanbul mahkemeleri olduğundan davanın usul yönünden reddini, davacı tarafın başka bir şirkete göndermesi gereken faturanın sehven aynı adreste olan müvekkili şirkete gönderdiğini ve müvekkili ile davacı şirket yetkililerinin görüşerek faturaların gerçekte aynı adreste bulunan dava dışı “Soma Kömür A.Ş.” adına kesilmesi gerektiği belirtildiği ve bunun davacı şirket tarafından kabul edildiği ve faturaların muhasebeleştirilmesi açısından iade faturası kesilmesini ve kendilerinin dava dışı şirket adına yeniden fatura keseceklerini beyan ettiklerini, davacıların beyanı ve oluru üzerine müvekkili şirket tarafından dava konusu iptali istenen iki adet fatura kesilerek internet üzerinden davacıya gönderildiğini davacı tarafında sözlü mutabakat nedeni ile faturaların herhangi bir iadesinin ve iptalinin olmadığını ifade ederek, öncelikle yetki itirazları nedeniyle davanın reddine, davanın esastan reddi ile yargılama masrafları ve vekalet ücretinin davalı üzerine bırakılmasını talep etmiştir.
DEĞERLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava; Taraflar arasındaki ticari alışverişin bulunduğu iddiasına dayalı olarak davalının e-faturalar nedeniyle davacıya fatura düzenleyerek gönderdiği, davacının ise bu faturalar nedeniyle borçlu olmadığının tespiti talebine ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Davacı vekili delil ve belgelerini ibraz etmişler, davada; müvekkil şirketin davalı şirkete kestiği 07/05/2014 fatura tarihli … fatura numaralı ve 8.023,84 TL bedelli e-fatura ile 09/05/2014 fatura tarihli … fatura numaralı ve 1.827,82 TL bedelli e faturalı ve 02/05/2014 tarihli sevk irsaliyesi dayanmışlardır.
Mahkememizin 05/07/2019 tarih …. sayılı ilamı ile davanın kısmen kabul karar verildiği, verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine dosyanın Yargıtay’a gönderildiği, ” Yargıtay 15. Hukuk Dairesi’nin 23/06/2020 tarih ve 2019/3900-2020/1773 E.K. sayılı ilamı ile ” …6100 sayılı HMK’nın 166. maddesinde aralarında bağlantı bulunması durumunda dosyaların birlikte görülmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. Eldeki dosyada davacı tarafından sehven iade faturası olarak tebliğ aldığı faturalardan dolayı borçlu olunmadığının tespiti talep edilmiş, aynı sözleşmeden kaynaklanan alacak ile ilgili olarak …. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin … Esas sayılı dosyada ise alacak davası açılmış bulunduğu anlaşılmıştır. Mahkemece yapılması gereken iş; bu dosya getirtilip incelenerek, kesinleşmemiş ise eldeki dosya ile birleştirilmesinin sağlanması, kesinleşmiş ise o dosyadaki olgular dikkate alınarak eldeki davanın sonuçlandırılmasıdır. Aralarında açık bağlantı bulunan ve ayrı ayrı karar verilmesi halinde farklı sonuçlara ulaşılacak davalar için birleştirme değerlendirilmeden yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, davacı vekilinin sair temyiz itirazları bu aşamada incelenmeksizin hükmün bozulması uygun bulunmuştur. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA,” karar verilerek dosyanın mahkememize gönderildiği ve iş bu esasa kaydedildiği, Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
…. Asliye Ticaret Mahkemesi’ nin 03/11/2015 tarih … Kararı incelendiğinde davacının … … A.Ş., davalının … … A.Ş., davanın ….İcra Dairesinin … takip sayılı dosyası sebebiyle itirazın iptali davası olduğu davanın kabulüne karar verildiği, 20/12/2015 tarihinde kararın kesinleştiği bildirilmiştir.
Tarafların iddia ve savunmaları, Yargıtay bozma ilamı göz önüne alındığında dosyanın SMMM bilirkişiye tevdii edildiği, 24/02/2023 Tarihli bilirkişi raporunda özetle; “.. İş bu menfi tespit davasına konu davalı şirket iade faturalarının 07.05.2014 ve 09.05.2014 tarihli davacı faturalarına konu mal ve hizmet bedellerinin iadesi nedeniyle düzenlendiği, …. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 03.11.2015 tarihli kararı ile; iş bu menfi tespit davasına konu faturalarla birlikte diğer iki adet fatura nedeniyle davacının 41.292,17 TL alacaklı olduğu yönünde hüküm tesis edildiği, Mahkeme kararının 20/12/2015 tarihinde kesinleştiği .. ” hususu tespit ve rapor edilmiştir.
Tüm dosya kapsamı tarafların iddia ve savunmaları Yargıtay bozma ilamı bilirkişi kök raporu birlikte değerlendirildiğinde;
Davacı yüklenici, davalı iş sahibinin iş makinaları için servis hizmeti aldığını, davacının servis hizmet sonunda davalıya kullanılan parça ve işçilik bedeli için 07.05.2014 tarihli, 8.023,84 TL ve 09.05.2014 tarihli, 1.827,82 TL bedelli e-faturaları elektronik ortamda düzenleyerek gönderdiğini, davalının ise mal ve hizmetleri almasına rağmen davacıya 16.05.2014 tarihli 1.827,82 TL bedelli ve 8.023,84 TL iki ayrı iade faturasını yine elektronik ortamda düzenleyerek gönderdiğini, davacının ise sehven faturaları kabul ettiğini, davalı aleyhine dava konusu faturalar dışında iş bedeline ilişkin alacaklı olduğu diğer faturaların ödenmemesi üzerine …. İcra Müdürlüğü’nün … Esas sayılı icra dosyası ile toplam 41.292,17 TL bedelli alacak yönünden takip yapıldığını beyanla, toplamda 9.851,66 TL bedelli iade faturalarından dolayı borçlu olmadığının tespitini talep etmiş, davalı ise borcu olmamasına rağmen davacı tarafından gönderilen faturaların iade faturası ile gönderildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep ettiği,
Eldeki dosyada davacı tarafından sehven iade faturası olarak tebliğ aldığı faturalardan dolayı borçlu olunmadığının tespiti talep edilmiş, aynı sözleşmeden kaynaklanan alacak ile ilgili olarak …. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin … Esas sayılı dosyada ise alacak davası açılmış bulunduğu, Mahkemece davanın kabulüne karar verildiği ve bu kararın 20/12/2015 tarihinde kesinleştiği,
…. Asliye Ticaret Mahkeme’nin kesinleşen kararına göre; takibe konu edilen 41.292,17 TL tutarındaki alacağa dayanak davacı faturalarının 08/04/2014 tarih 4.020,16 TL, 17/04/2014 tarih 27.420,35 TL, 07/05/2014 tarihli 8.023,84 TL, 09/05/2014 tarih 1.827,82 TL faturaların toplamının 41.292,17 TL olduğu, işbu menfi tespit davasına konu, davalı şirket iade faturaların 16/05/2016 tarih 1.827,82 ve 8.023,84 TL olmak üzere toplam 9.821,66 TL olduğu,
İş bu menfi tespit davasına konu davalı şirket iade faturalarının 07.05.2014 ve 09.05.2014 tarihli davacı faturalarına konu mal ve hizmet bedellerinin iadesi nedeniyle düzenlendiği, …. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 03.11.2015 tarihli kararı ile; iş bu menfi tespit davasına konu faturalarla birlikte diğer iki adet fatura nedeniyle davacının 41.292,17 TL alacaklı olduğu yönünde hüküm tesis edildiği ve bu kararın kesinleşmesi husususun tespit ve rapor edildiği denetlemeye ve hükme dayanak etmeye elverişli bilirkişi raporuna göre davanın kabulüne karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi Yukarıda Açıklandığı Üzere;
1-Davacının KABULÜ ile;
a-)16/05/2014 tarihli 8.023,84-TL ve 1.827,82-TL bedelli e-fatura nedeniyle davacının davalıya borçlu olunmadığının tespitine,
2-)Harçlar Yasası uyarınca alınması gerekli 672,96 TL harçtan peşin alınan 168,25 TL harcın mahsubu ile bakiye 504,71 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, (25/11/2019 Tarihde yazılan harç tahsil müzekkeresinin işlemsiz olarak iadesine,)
3-Davacı tarafından dava açıldığı sırada yatırılan 25,20 başvurma harcı, 168,25 TL peşin harç, 3,80 TL vekalet harcı olmak üzere toplam 197,25 TL davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
4-)Davacı tarafından yapılan bozma öncesi yapılan 1.437,00 TL ve bozma sonrası yapılan 600,00 TL bilirkişi ücreti, 71,00 TL tebligat gideri olmak üzere toplam 2.108,00 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
5-)Davacı duruşmalarda kendisini bir vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 2.725,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
6-)Karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacının / davalının gider / delil avanslarından artan bakiyelerinin davacı / davalı / vekillerine iadesine,
Dair, Davacı vekilinin yüzüne karşı, davalı vekilinin yokluğunda gerekçeli kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içerisinde Mahkememize verilecek bir dilekçe ile veya başka bir yer Mahkemesi aracılığı ile gönderilecek bir dilekçe ile Yargıtay nezdinde Temyiz kanun yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.. 07/07/2023

Katip …
e-imza

Hakim …
e-imza