Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO:2021/711 Esas
KARAR NO :2022/307

DAVA:Zayi Belgesi Verilmesi
DAVA TARİHİ:04/12/2019
KARAR TARİHİ:30/03/2022

Mahkememizde görülmekte olan Zayi Belgesi Verilmesi davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVA:Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili firmanın 01/01/2015 tarihi itibariyle e-defter uygulamasına geçtiğini ve 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ait muhasebe kayıtlarının elektronik defter olarak kaydedildiğini ve aylık e-defter beratları alındığını, ancak gerçekleşen siber saldırı neticesinde 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ait kayıtlara elektronik ortamda ulaşılamadığını, bu neden e-defter beratlarının silinip yeniden kaydedilmesi gerektiğini, müvekkili firmanın e-defter beratlarını geri getirebilmek amacıyla konunun uzmanı … Veri Kurtarma merkezinden yardım aldığını fakat verilerin kurtarılamadığını, müvekkili şirketçe tebliğe uygun şekilde Gelir İdaresi Başkanlığı’na, e-defter beratlarının siber saldırı nedeniyle zayi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 13.maddesinde belirtilen mücbir sebep hali dolayıyla 19.11.2019 tarihli dilekçe ile başvurularak durum tespitine ilişkin … Veri Kurtarma Merkezine ait virüs durum tespitine ilişkin tutanak ve YMM raporu da eklenerek 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ait e-defter beratlarının yeniden yüklenmek üzere sistemden silinmesi başvurusu yapıldığını, 28.11.2019 tarihli Gelirler İdaresi cevabında yetkili mahkemeden zayi belgesi alınarak Gelir İdaresi Başkanlığı’na sunulması gerektiğinin bildirildiğini, açıklanan nedenlerle; müvekkili şirketin 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ait e-defter beratlarının zayi olduğuna dair karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava, TTK 82/7 maddesi uyarınca zayi belgesi verilmesine ilişkindir.
Dosya, mahkememizin 2019/642 Esasına kaydedilerek, yargılaması yapılmıştır.
Mahkememizce dava dosyası bilirkişiye tevdi edilerek, bilişim sisteminde iddia olunan ve e-defterlerin silinmesini gerektirecek bir virüs veya zararlı yazılım mevcut ise muhasebe tekniği veya yasal mevzuat açısından yapılacak işlemlerin neler olduğu, e-defterler silinerek yeniden yüklenilmesinin gerekli olup olmadığı hususlarında rapor alınmasına karar verilmiş, Bilirkişiler mahkememize sundukları raporda özetle; Davacı şirketin E-Defterlerinin muhafaza edildiği bilgisayar sistemlerinin bulunduğu adreste Bilişim Uzmanı Bilirkişi ile birlikte yapılan incelemede E-Defterlerin bilgisayarlardan silinmiş olduğu, defterlere ulaşılamaması sebebiyle ve yeniden bilişim güvenliğinin sağlanması amacıyla bilgisayarların formatlandığı tespit edilmiştir. E-Defter Beratlarının ve yedek defter kayıtların ise Gelir İdaresi Başkanlığından alınacak izin sonrası E-Defter sistemine yeniden yüklenmek üzere muhafaza edildiği tespit edilmiştir. Söz konusu E-Defter beratları ve yedek kayıtlar tarafımızca kontrol edilmiş ve varlığı tespit edilmiştir. E-Defter beratları davacı vekili tarafından dosyaya ibraz edilmiştir. Yukarıda yapılan tespitler sonucu davacının 2015, 2016, 2017, 2018 yılları ve 2019/0cak,Şubat, Mart E-Defter Kayıtlarının yok olduğu, kayıtlara ulaşılamadığı tespit edilmiştir. Mali İdare tarafından dikkate alınacak sair hususlar dışında davacının E-Defterlerinin ulaşılamaz durumda olduğunu ispat edecek nitelikteki işlemleri yerine getirdiği anlaşılmıştır. Belirtilen E-Defterlerin uzantılarının bilgisayar kayıtlarında mevcut olmadığı, ulaşılamadığı ve yukarıda yapılan teknik açıklamalardan da anlaşılacağı üzere bunun sebebinin firma bilgisayarına yapılan Siber Saldırı olduğu anlaşılmaktadır. Tüm bu incelemeler neticesinde, takdir tamamen Sayın Mahkeme’ye ait olmak üzere davacının E-Defterlerinin silinerek yeniden yüklenilmesinin gerekli olduğu hususlarında görüş ve kanaatlerini bildirmiştir.
Mahkememizce,davanın TTK 82/7 maddesinde belirtilen hak düşürücü süre içerisinde açılmadığı belirlendiğinden davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince karar için istinaf yoluna başvurulmuş; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi 2021/1713 E., 2021/1531 K. Sayılı ilamı ile “Davanın açıldığı tarihte yürürlükte olan 19/10/2019 tarih 30923 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 3 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği (Sıra No: 1)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğle; elektronik ortamda tutulan defterlerin, vergi güvenliğini sağlamak ve virüs, siber saldırısı vb. diğer teknolojik ataklara karşı tedbir almak amacıyla ikincil kopyalarının gizliliği ve güvenliği sağlanmış şekilde Gelir İdaresi Başkanlığı sistemlerinde ya da Başkanlıktan izin alabilen güvenli saklamacı kuruluşlar bünyesinde de saklanması zorunluluğu getirilmiştir (Bkz. Tebliğ m.4.4.1-e).
Öte yandan, aynı tebliğin 7.1. Maddesininde, e-defter tutanların, Vergi Usul Kanununda belirtilen “Mücbir Sebep” halleri nedeniyle e-Defter veya beratlarına ait kayıtlarının bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görememesi ve e-Defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-Defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilemediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren tevsik edici bilgi ve belgeleri ile birlikte 15 gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yetkili mahkemeye başvurarak kendisine bir zayi belgesi verilmesini isteyebilecekleri; Mahkemeden zayi belgesinin temin edilmesini müteakip, zayi belgesi ile birlikte durumun Başkanlığa yazılı olarak bildirilmesi ve Başkanlık tarafından istenilen bilgi ve belgelerin ibraz edilmesi halinde, mükelleflerin zayi olan e-defter kayıtlarının yeniden oluşturulması ve bunlara ait yeni oluşturulan e-defter ve berat dosyalarının e-defter uygulaması aracılığı ile Başkanlık sistemine yeniden yüklenmesi için Başkanlık tarafından yazılı izin verileceği düzenlenmiştir.
TTK’nın 82/7. Maddesine uygun şekilde düzenleme yapılan anılan tebliğde e-defter veya beratlarına ait kayıtların bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görememesi ve e-Defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilemediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren 15 gün içinde yetkili mahkemeden zayi belgesi verilmesini istemesi gerektiği belirtilmiştir. TTK’nın 82/7. Maddesinde düzenlenen zayi belgesi verilmesi için başvuru süresi hak düşürücü süre olup bu süre içinde başvuru yapılması zorunludur.
Somut olayda da, davacı 11.11.2019 tarihli … Veri Kurtarma Merkezi raporuyla birlikte 19/11/2019 tarihinde bahse geçen tebliğ hükümlerine uygun olarak Gelir İdaresi Başkanlığına müracaat etmiş, Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından davacıya zayi davası açılması gerektiğine ilişkin 28/11/2019 tarihli elektronik posta ile yanıt verilmiştir. Bu durumda davacının zayi olgusunu 28/11/2019 tarihinde öğrendiğini, davanın ise süresi içerisinde açıldığını kabul etmek gerekirken davanın hak düşürücü süreden sonra açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi yerinde olmamıştır.
Açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353(1)a-4 maddesi uyarınca kabulü ile hükmün kaldırılarak, davanın yeniden görülmek üzere dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.” şeklinde karar verilerek, mahkememiz kararı kaldırılmıştır.
İstinaf kararı sonrasında, dosya mahkememizin yeni bir esasına kaydedilerek, kaldırma kararı doğrultusunda yargılamasına devam edilmiştir.
Dosya kapsamında, İstinaf kararı öncesinde alınan bilirkişi raporu yeterli ve denetime elverişli görüldüğünden, usul ekonomisi de gözetilerek, yeniden rapor alınmamıştır. Yargılama safhasında alınan bilirkişi raporu, istinaf kararı gözetilerek, davacının 2015, 2016, 2017, 2018 yılları ve 2019/Ocak, Şubat, Mart E-Defter Kayıtlarının yok olduğu, kayıtlara ulaşılamadığı, zayi olduğu, davanın da TTK 82/7 maddesi uyarınca yasal süresi içerisinde açıldığı anlaşıldığından, davanın kabulüne karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M :
1-Davanın KABULÜ ile, davacıya ait 2015, 2016, 2017, 2018 yılları ve 2019 yılı Ocak-Şubat-Mart aylarına ilişkin e-defter kayıtlarının zayii olduğunun tespitine,
2-Harçlar yasası uyarınca alınması gereken 80,70 TL karar harcından peşin alınan 44,40 TL’nin mahsubu ile geri kalan 36,30 TL bakiye harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydedilmesine,
3-Davacının yaptığı yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Karar kesinleştiğinde ve talep halinde artan gider avansının davacıya iadesine,
Dair, HMK 345 maddesi uyarınca kararın taraflara tebliğ edildiği tarihten başlayarak iki hafta içinde HMK 342 maddesi gereğince düzenlenmiş dilekçe ile HMK 343 maddesi uyarınca mahkememize veya başka bir mahkemeye yapılacak başvuru ile HMK 341/1 maddesi uyarınca İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf yolu açık olarak davacı vekilinin yüzüne karşı verilen karar açıkça okunup anlatıldı. 30/03/2022

Katip …
e-imza

Hakim …
e-imza