Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO:2023/104 Esas
KARAR NO :2023/382

DAVA:Tazminat
DAVA TARİHİ:16/02/2011
KARAR TARİHİ:15/05/2023

Mahkememizde görülmekte olan Tazminat davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 23.06.1999 tarihinde 40.000 DEM, 15.12.1999 tarihinde 92.001 DEM ve 77.841 USD’yi … … Şubesine yatırdığını, henüz vadeleri dolmadan BDDK’nın … A.Ş.’ye el koyduğunu, bankanın önce … A.Ş. ile birleştiğini, … A.Ş.’nin de davalı … Bank A.Ş.’ye satıldığını, yapılan araştırmada mevduatın … A.Ş. tarafından KKTC’de paravan kurulan … Ltd. hesabına aktarıldığının, müvekkilinin bankalara olan güveninin kötüye kullanılıp iradesinin sakatlanarak havale talimatı imzalatıldığının, bu şekilde toplanan paraların … A.Ş. yönetimince grup şirketlerine ve hayali şirketlere usulsüz kredi verilerek tüketildiğinin anlaşıldığını, … Ltd. ile … A.Ş. arasında organik bağ bulunduğunu ileri sürerek 23.06.1999 tarihinde yatırılan 40.000 DEM, 15.12.1999 tarihinde yatırılan 92.001 DEM olmak üzere toplam 132.001 DEM’in karşılığı 67.491,03 Euro’nun ve 15.12.1999 tarihinde yatırılan 77.841 USD’nin davalı bankadan tahsilini, 40.000 DEM için yatırma tarihinden vade sonuna kadar %22 oranında akti faiz, vade sonundan ödeme gününe kadar %22 oranından az olmamak üzere 3095 sayılı Kanunun 2. maddesi son bendi gereğince temerrüt faizi uygulanmasını, geri kalan tutar için yatırma tarihinden vade sonuna kadar %21 oranında akti faiz, vade sonundan ödeme tarihine kadar %21 oranından az olmamak üzere 3095 sayılı Kanunun 2/2. maddesi gereğince temerrüt faizi uygulanmasını talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, 06.09.2016 tarihli ıslah dilekçesiyle 60.700 USD’nin bankaya yatırıldığı tarihten, 40.000 DEM karşılığı 20.451,67 EURO’nun bankaya yatırıldığı tarihten, 86.700 DEM karşılığı 44.329 EURO’nun bankaya yatırıldığı tarihten, 8.465 USD’nin bankaya yatırıldığı tarihten itibaren 3095 sayılı kanunun 4/a maddesine göre hesaplanacak temerrüt faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; zaman aşımı ve husumet itirazı yanı sıra esasa ilişkin olarak, Davalının kendi serbest iradesi ile daha fazla faiz getirisi sağlayan kıyı bankacılığını tercih ettiğini, bu bankalarda açılan hesapların mevduat sigortası kapsamı dışında olduğunu, …’ nin sigorta kapsamına dahil bankalardan sigortalı mevduatlardan topladığı primleri kullanarak mevduat sahiplerine ödeme yapabildiğini, … bankalarınca bir sigorta primi ödemesi söz konusu olmadığından bu mevduatların sigorta kapsamında ödenemeyeceğini, … hesaplara havale için paranın bizzat Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetine transferi veya … bankanın yurt dışında bulunan bir muhabir bankasındaki hesabına gönderilmesinin gerekli olmayıp … nezdindeki yurt dışı bankalar muhasebe skontu altında açılmış hesaplara gönderilmesinin yeterli olduğunu, bu hesaplardan … A.Ş’nin sorumlu tutulamayacağını, Olayda fazla faizin nimet, garantisi olmayan mevduat’ın ise külfet olduğunu, davacının riskin sonuçlarına katlanmak zorunda bulunduğunu, Davacının … banka’a para yatırmadan önce bu banka ile ilgili araştırma yapması gerekirken yapmadığının anlaşıldığını, müvekkili bankanın … hesapları için herhangi bir garantisinin bulunmadığını, müvekkili bankanın davacının talebi doğrultusunda havale işlemini yerine getirdiğini, bunun da vekalet ilişkisi içinde değerlendirilmesi gerektiğini, bu nedenle havale talimatını yerine getirmemesinin söz konusu olamayacağını, havale sonrası paranın … bank tasarrufuna geçtiğini, hesabında olmayan bir paradan dolayı müvekkili bankanın sorumluluğuna gidilemeyeceğini, bankanın özen borcunun da sınırsız olduğunun söylenemeyeceğini, bankanın offshore bank aleyhine sigorta kapsamı dışında olduğu, riskler taşıdığı, para yatırılmaması gerektiği şeklinde açıklamalar yapamayacağını, bunun aynı zamanda suç teşkil edeceğini ve hukuki sorumluluğuna yol açacağını davacının … bank cüzdanı’nı aldıktan sonra hiçbir itirazda bulunmadığını, yüksek tutardaki belgeleri okumadan imzaladığını oysa bir esnaf olarak ticari teamülleri bilmesi gerektiğini, hesap cüzdanını aldıktan sonra işlemleri benimsediğini, aldığı cüzdanın offshore bank cüzdanı olduğunu dolayısıyla hesabın da bu nitelikte olduğunu devlet güvencesi altında olmadığını bildiği veya bilmesi gerektiği yolundaki … 1. Asl.Ticaret Mahk’nin ve … 2.Asl.Ticaret Mahk.nin kararlarının 26.02.2008 tarihine Yargıtay tarafından onandığını, Davacının dayandığı ceza mahkemesi kararının hukuk mahkemesini bağlayıcı olmadığını ve delil teşkil etmeyeceğini, bu yönde yazılmış hukuki eserlerden alıntı yaparak beyan etmiş,Davacının haklı bulunması halinde uygulanması gereken faizin vadesiz hesaplara uygulanan faiz olması gerektiğini, Haksız ve hukuki dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
05.07.2011 Havale tarihli dilekçesiyle … İplik Teks. San.A.Ş vekili ;Müdahil vekili devamla … İpliğin …’ın …’ye olan tüm borçlarını ödediğini ve bunun … resmi internet sitesinde ilan edildiğini,Davaya dayanak yapılan … hakim ortakları aleyhine ….Ağır Ceza Mahkemesinde görülen davada kurulan mahkumiyet hükmünün Yargıtay tarafından bozulduğunu, gerek huzurdaki dava gerekse aynı konudaki diğer davalarda … Bank için temin edilmiş aciz vesikalarının dayanağı olan icra dosyalarına konu borçların tamamının … bank tarafından ödendiğinin tespit edildiğini ( Makbuz fotokopilerinin ve ödeme emirlerinin ekli olduğu ) bu nedenlerle ortada aciz belgesi kalmadığını, … bank aleyhine semeresiz kalmış icra dosyası bulunmadığını, alacağın … Bank’tan tahsil imkanı’nın bulunduğunu, …’ın mülkiyeti kendisine ait yaklaşık 80.000 m2 kapalı alanda makine parkı ile faaliyet gösteren … A.Ş’den ve bir çok şirketten ve şahıstan alacaklı olduğunu, bu alacakların tüm … mudilerinin alacaklarını ödemeye fazlasıyla yeterli olduğunu, …’ın eski yöneticileri hakkında verilen mahkumiyet kararlarının bozulduğunu,… Banktaki hesapların davacının talimatı ile açıldığını, havalenin talimatına istinaden yapıldığını, bu hesapların açılmasında banka yetkililerinin hileli ya da dolanlı bir eylemine ilişkin belge ya da bilgi temin edilemediğini,Müdahale talebin kabulü ile … hakkında alınmış aciz vesikalarına konu borçların ödenmiş olduğunu, …’ın borcundan yüzlerce kat fazla alacağı olduğu,gerçek muhatabın … olması nedeniyle mesnetsiz davanın reddi gerektiğini beyan etmiştir.
YARGITAY BOZMA İLAMI:
Mahkememizden verilen 2015/1012 Esas 2016/685 Karar sayılı kararı taraf vekillerince temyiz edilmiş, Yargıtay 11.Hukuk Dairesinin 2017/832 Esas, 2018/6817 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına, davalı … Bank A.Ş. vekili, Feri Müdahil …. A.Ş. vekili, ihbar olunan … Yardımlaşma Kurumu vekili, Borcu Üstlenen/feri müdahil … vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuş, Yargıtay 11.Hukuk Dairesinin 2019/965 Esas, 2022/7715 Karar sayılı ilamı ile karar düzeltme istemi ile mahkeme kararının ” Dava, davalı … Bank A.Ş’nin külli halefi olduğu … A.Ş’de bulunan davacı mevduatının, davacının iradesi fesada uğratılarak … hesabına gönderildiği iddiasına dayalı alacak istemine ilişkindir.
Dairemizin 29.01.2020 tarihli ve 2020/108 sayılı yazısı ile; Dairemizin görev alanı itibariyle bakmakta olduğu çeşitli Türk bankalarındaki mevduat hesaplarının, sahiplerinin rızası veya bilgisi dışında veyahut da banka yönetici ve çalışanlarının (örgütlü dolandırıcılık teşkil ettiği ceza mahkemesi kararları ile saptanan) teşvik ve çabaları sonucunda yurt dışında faaliyet gösteren … bankalarındaki hesaplara aktarıldığı iddiası ile Türk bankaları (ve yöneticileri) aleyhine açılan alacak davalarında ilk olarak … bankalarına karşı dava açılmasının gerekli olduğu, oradan sonuç alınamaması hâlinde aktarma işlemini yapan Türk bankalarına dava açılabileceğine karar verildiği, daha sonraki süreçte ise davaya konu … bankalarının mevduat hesabı açan ve aktarma işlemini yapan Türk bankalarının hâkim ortakları tarafından kurulan ve mal varlığı bulunmayan paravan şirketler olduğunun saptandığı, bunun üzerine Dairemizce ortak mevduat hesaplarının açıldığı (ve aktarma işleminin yapıldığı) Türk bankaları (ve yöneticileri) aleyhine anılan iddialar ile ilgili dava açılabileceği ve aktarma işlemini yapan Türk bankalarının (ve yöneticilerinin) 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun (818 sayılı BK) 41 ve 55, maddeleri ile 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun (6762 sayılı TTK) 321 ve 336. maddeleri gereğince sorumlu oldukları sonucuna varıldığı, bu davalarda zamanaşımıyla ilgili olarak ise zararın doğumunun esas alındığı, bu kapsamda bazı kararlarda … bankaları aleyhine yasal işlem yapılmasından sonra zararın doğacağının, bazı kararlarda hesabı açan ve aktarma işlemini yapan Türk bankalarının yönetici ve çalışanlarının bankayı vasıta kılarak dolandırdıklarının anlaşılması nedeniyle paranın … bankalarından tahsil edilemediği anda zararın doğacağının ve bazı kararlarda ise paranın … bankalarından tahsil edilme olanağının kalmadığının anlaşıldığı anda zararın doğacağının belirtildiği, dolayısıyla zamanaşımı süresinin de bu tarihlerde başlayacak olması nedeniyle zamanaşımı def’inin reddedilmesi gerektiğine karar verildiği, ancak son zamanlarda bu tür davalarda zamanaşımının başlangıcı konusunda değişik görüşlerin ortaya çıktığı ve sayı itibariyle bir görüş üzerinde karar vermeye yeter çoğunluk sağlanamadığı, öte yandan Dairemizin yukarıda belirtilen zamanaşımı başlangıcı ile ilgili değerlendirmesinin değişmesi gerektiği konusunda da çoğunluk görüşünün oluşması sebebiyle Yargıtay Kanunu’nun 15/2-c maddesi gereğince bu tür davalarda zamanaşımı başlangıcının hangi tarih olması gerektiği hususunda içtihadın birleştirilmesi talep edilmiştir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 22/04/2022 tarihli ve 2021/7 Esas, 2022/2 Karar sayılı kararı ile neticeten mudilerin … alacaklarının tahsiline yönelik açtıkları davalarda zamanaşımının başlangıcının tespitinde … hesabına aktarma tarihinin esas alınması gerektiğine karar verilmiştir.
Uyuşmazlığın çözümü için konu ile ilgili yasal düzenleme ve kavramların açıklanmasında yarar vardır.
Dava konusu zararın doğduğu iddia olunan tarihte yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nda düzenlenen ve 41. maddesinde ifadesini bulan haksız fiil sorumluluğu, kural olarak zarar verenin kusurlu olmasına bağlıdır. Kusur sorumluluğuna dayanan haksız fiil BK’nın 41. maddesinde “Mesuliyet Şartı” başlığı altında; “Gerek kasten gerek ihmal ve teseyyüp yahut tedbirsizlik ile haksız bir surette diğer kimseye bir zarar ika eden şahıs, o zararın tazminine mecburdur. Ahlâka mugayir bir fiil ile başka bir kimsenin zarara uğramasına bilerek sebebiyet veren şahıs, kezalik o zararı tazmine mecburdur.” şeklinde ifade edilmiştir. 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun (TBK) 49. maddesinde de benzer bir düzenlemeye gidilerek kusurlu ve hukuka aykırı bir fiille başkasına zarar verenin bu zararı gidermekle yükümlü olduğu belirtilmiştir. Gerek BK’nın 41. maddesi gerekse TBK’nın 49. maddesi, hukuka aykırı kusurlu bir fiille başkasına zarar veren kimsenin bu zararı tazmine mecbur olduğunu belirtmektedir. Böylece haksız fiilden sorumluluk, tazminat borcunun kaynağını oluşturmaktadır. Haksız fiil nedeniyle zarar gören kişinin alacak hakkı kanunda belirtilen süreler içinde talep ve takip edilmediği taktirde zamanaşımına uğrar. Bu durumda zarardan dolayı sorumlu tutulan kişilerin borçları zamanaşımı nedeniyle son bulur. 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 60. maddesinde “Müruru zaman” başlığı altında; “Zarar ve ziyan yahut manevi zarar namiyle nakdi bir meblâğ tediyesine müteallik dâva, mutazarrır olan tarafın zarara ve failine ittılaı tarihinden itibaren bir sene ve her halde zararı müstelzim fiilin vukuundan itibaren on sene mürurundan sonra istima olunmaz. Şu kadar ki zarar ve ziyan dâvası, ceza kanunları mucibince müddeti daha uzun müruru zamana tabi cezayı müstelzim bir fiilden neşet etmiş olursa şahsî dâvaya da o müruru zaman tatbik olunur.Eğer haksız bir fiil, mutazarrır olan taraf aleyhinde bir alacak tevlit etmiş olursa, mutazarrır kendisinin tazminat talebi müruru zaman ile sâkıt olsa bile o alacağı vermekten imtina edebilir” şeklinde düzenlenmiş olan zamanaşımı 6098 sayılı TBK’nın 72. maddesinde düzenlenmiş ve kısa olan bir yıllık zamanaşımı süresi iki yıla çıkarılmıştır. Haksız fiilden doğan gerek maddi gerekse manevi tazminat davaları, zarar gören tarafın zararı ve haksız fiil sorumlusunun kim olduğunu öğrenmesinden itibaren başlar. Her ne kadar kanun “zarar ve failine ıttıla” demişse de “fail” sözcüğünden “sorumlu kişi” anlaşılmalıdır. Zarar görenin zararı öğrenmesi demekte, zararın varlığı, mahiyeti ve esaslı unsurları hakkında bir dava açmaya ve davanın gerekçelerini göstermeye elverişli bütün hâl ve şartları öğrenmiş olması demektir. Tazminat hesabına yarayacak bütün ayrıntıların bilinmesi gerekmez (Akman, Sermet/Burcuoğlu, Halûk/Altop, Atillâ/ Tekinay, Selâhattin Sulhi: Tekinay Borçlar Hukuku Genel Hükümler,7. Bası, İstanbul 1993,s.717-718). Zamanaşımı süresi konusunda ayrık hüküm bulunsa da zamanaşımını durduran, kesen sebepler, zamanaşımı sürelerinin hesabına ilişkin konularda kanunun zamanaşımına ilişkin genel hükümleri uygulanmaktadır (Kılıçoğlu, Ahmet Mithat: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Ankara 2005, s. 345). Borçlar Kanunu’nun 128. maddesine göre zamanaşımı süresi, alacağın muaccel olduğu tarihten itibaren işlemeye başlar. Ancak bazı alacakların nitelikleri ya da alacaklı ile borçlu arasındaki ilişkinin özel niteliği zamanaşımı süresinin işlemesini haklı göstermeyebilir. Bu mantıktan hareket eden Borçlar Kanunumuz, zamanaşımını durduran ve kesen sebeplere yer vermiştir (Kılıçoğlu, s.651). Zamanaşımının durması demek, o ana kadar işlemiş olan zamanaşımı süresinin işlediği noktada durması, buna yol açan sebebin ortadan kalktığı andan itibaren kaldığı yerden işlemeye devam etmesi demektir. Zamanaşımının kesilmesi (kat’ı) ise, borçlunun veya alacaklının ya da hâkimin belli fiillerinin sonucu olarak işlemiş bulunan zamanaşımı süresinin yanması ve kesilmeye neden olan olaydan itibaren yeni bir zamanaşımı süresinin işlemeye başlamasıdır. Zamanaşımının kesilmesi için, zamanaşımının işlemekte olması gerekir. Zamanaşımı süresi dolmuşsa, zamanaşımının kesilmesi söz konusu olmaz. Zamanaşımını kesen sebepler BK’nın 133. (TBK m. 154) maddesinde gösterilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 133. maddesinde “Katı sebepleri” başlığında; “Aşağıdaki hallerde müruru zaman katedilmiş olur: 1 – Borçlu borcu ikrar ettiği, hususiyle faiz veya mahsuben bir miktar para veya rehin yahut kefil verdiği takdirde. 2 – Alacaklı dava veya defi zımnında mahkemeye veya hakeme müracaatla veya icrai takibat yahut iflas masasına müdahale ile hakkını talep eylediği halde” şeklinde düzenleme mevcuttur. İlgili maddeye göre zamanaşımı: borçlunun bir fiili ile, alacaklının bir fiili ile, yargılama ve takibe ilişkin bir işlemle veya yargıcın emir ve hükmüyle kesilebilir. Alacaklının fiilleri ise dava açması, def’î dava zımnında mahkemeye müracaat etmesi, hakeme başvurması, icra takibine başvurması veya iflas masasına başvurması şeklinde gerçekleşmektedir. Alacaklının bir mahkemede alacağıyla ilgili dava açması zamanaşımının kesilmesi için yeterli olup, davanın niteliği önem arzetmemektedir. Ayrıca dava açıldıktan sonra hâkimin duruşma esnasında veya dosyada yaptığı her işlem ve hüküm ile tarafların her işlem ve eylemi sonunda zamanaşımı yeniden kesilir, süre tekrar işlemeye başlar.
Mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 60. maddesinde ise haksız fiilden zarar görenin zararının tazmini istemiyle açacağı davaların zamanaşımı süreleri düzenlenmiştir. 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun (TBK) konuya ilişkin 49 ve 72. maddeleri de aynı yönde düzenleme içermektedir. Anılan maddeler ile haksız fiillere uygulanacak üç zamanaşımı süresi belirlenmiştir. Bunlar, zarar görenin zararı ve faili öğrendiği tarihten itibaren başlayacak bir yıllık zamanaşımı; fiilin vukuundan itibaren işleyecek on yıllık zamanaşımı ve fiilin aynı zamanda ceza kanunlarında düzenlenmiş olması hâlinde uygulanacak olan ceza davası zamanaşımı süreleridir. Haksız fiillerin bir kısmı, sadece hukuk açısından değil, ceza yasaları bakımından da sorumluluğu gerektirir; haksız fiilin faili, yani sorumlusu genellikle daha ağır sonuçları olan ceza kovuşturmasına konu olabileceği sürece, zarar görenin haklarını yitirmesinin kabul edilmesi mümkün değildir. Bu bakımdan haksız eylem aynı zamanda ceza kanunları gereğince bir suç teşkil ediyorsa ve ceza kanunları ya da ceza hükümlerini ihtiva eden sair kanunlar bu eylem için daha uzun bir zamanaşımı süresi tayin etmişse, tazminat davası da ceza davasına ilişkin zamanaşımı süresine tabi olur. Nitekim bu husus 07.12.1955 tarihli ve 17/26 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da vurgulanmıştır. Buna göre, anılan mevzuat uyarınca ceza davası zamanaşımı süresinin uygulanabilmesi için öncelikle zarar veren eylemin ceza kanunu veya ceza hükmü taşıyan özel kanunlarda suç olarak düzenlenmesi gerekli olup özel kanunlarda haksız eylem için başka bir zamanaşımı süresi tayin edilmiş olmadıkça, haksız eylemden doğan maddi ve manevi zararların tazmini için açılacak davalarda BK’nın 60. (TBK’nın 72.) maddesinde öngörülen zamanaşımının uygulanması gerekir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 09.10.2013 tarihli ve 2013/4-36 E. 2013/1457 K.). Bu itibarla şayet zarar doğuran eylem aynı zamanda cezayı gerektirir nitelikte ise; eğer ceza kanunundaki ya da ceza hükümlerini taşıyan özel kanunlardaki bu eylem için kabul edilen zamanaşımı süresi, BK’daki bir yıllık süreden daha kısa ise, o zaman yine BK’nın 60. maddesinin birinci paragrafındaki süre (TBK m. 72) olaya uygulanacak; ceza kanunundaki zamanaşımı süresi BK’nın 60. maddesinin birinci paragrafındaki süreden daha uzun ise, o zaman bu uzun süre tazminat davaları için de uygulama yeri bulacaktır. Böyle bir durumda uygulanması söz konusu olan ceza davası zamanaşımı süresi ise fiilin gerçekleştiği tarihe göre uygulama alanı bulacak olan ve hâlen yürürlükteki 5237 sayılı TCK’nın 66. (mülga 765 sayılı TCK’nın 102. maddesine) göre belirlenecektir.
Yeri gelmişken usulî kazanılmış hak kurumuna kısaca değinilmesi gerekmektedir. Bu kurum, davaların uzamasını önlemek, hukukî alanda istikrar sağlamak ve kararlara karşı genel güvenin sarsılmasını önlemek amacıyla Yargıtay uygulamaları ile geliştirilmiş, öğretide kabul görmüş ve usul hukukunun vazgeçilmez, ana ilkelerinden biri hâline gelmiştir. Anlam itibariyle, bir davada mahkemenin ya da tarafların yapmış olduğu bir usul işlemi ile taraflardan biri lehine doğmuş ve kendisine uyulması zorunlu olan hakkı ifade etmekte olup bu noktada bir mahkemenin Yargıtay dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda, kendisi için o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak yine o kararda belirtilen hukukî esaslar gereğince hüküm verme yükümlülüğü doğacağı gibi bazı konuların bozma kararı kapsamı dışında kalması yolu ile de usulî kazanılmış hak gerçekleşebilir. Bozma kararına uymuş olan mahkeme, kesinleşen bu kısımlar yönünden yeniden inceleme yaparak aksine karar veremez. Bir başka anlatımla, kesinleşmiş bu kısımlar, lehine olan taraf yararına usulî kazanılmış hak oluşturur (Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kurulunun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 E., 1959/5 K. sayılı kararı). Ancak Mahkemenin bozmaya uymasından sonra yeni bir içtihadı birleştirme kararı çıkması, uygulanması gereken kanun hükmünün karar kesinleşmeden önce Anayasa Mahkemesince iptaline karar verilmesi, görev, hak düşürücü süre, kesin hüküm itirazı, harç ile bozma kararının maddi hataya dayanması hâllerinde usulî kazanılmış hak oluşması mümkün değildir.
Yine yargılamada davalının yanında feri müdahil sıfatıyla yer alan … ve …’ın durumundan bahsetmekte de yarar bulunmaktadır. 6100 sayılı HMK’nın 68. maddesinde (HUMK m. 57) feri müdahilin, yanında katıldığı tarafın yararına olan iddia ve savunma vasıtalarını ileri sürebileceği, onun işlem ve açıklamalarına aykırı olmayan her türlü usûl işlemleri yapabileceği düzenlenmiştir. HMK’nın 68. maddesinde de belirtildiği üzere, feri müdahil, lehine katıldığı tarafla birlikte hareket eder, yani, onun yardımcısıdır; hüküm, lehine müdahale edilen taraf hakkında verildiğinden, bu hükme karşı temyiz yoluna başvurma yetkisi de doğal olarak bu tarafa aittir. Nitekim Yargıtay ancak asıl taraf temyiz etmişse, müdahilinde kararı temyiz edebileceği yönünden kararlar vermektedir. (Hukuk Genel Kurulu’nun, 26.11.2014 tarihli, 1329, 985 K sayılı ilamı) Feri müdahilin asıl tarafla birlikte hareket etmesi, onun yaptığı usul işlemlerinin asıl tarafın işlemlerine aykırı olmamasını gerektirir. Buna karşılık feri müdahil, yanında katıldığı tarafın lehine olan işlemleri yaparken her defasında onun ön onayını almak zorunda değildir. Bilakis, o, yanında katıldığı tarafından dava takip yetkisini kullanarak usul işlemlerini yapar;yanında katıldığı taraf ise bu işlemi geçersiz kılabilir. Aksi takdirde fer’i müdahilin yaptığı işlemler asıl taraf için sonuç doğurur. Asıl tarafın yararına aykırı işlemler ile dava üzerinde tasarruf sonucunu doğurabilecek işlemler fer’i müdahil tarafından yapılamaz (HMK 68/1.c.2). (Pekcanıtez Hakan/Özekes, Muhammet/Akkan, Mine/Korkmaz, Hülya Taş: Pekcanıtez Usûl, Medeni Usûl Hukuku, Cilt I, İstanbul 2017, s.732). Fer’i müdahil lehine katıldığı tarafında da hazır olduğu duruşmada davayı veya savunmayı değiştirir(veya genişletir) şekilde beyanlarda bulunur ve lehine müdahalede bulunulan taraf buna itiraz etmezse, bu beyanlar lehine müdahale edilen tarafça yapılmış sayılır. Karşı taraf, müdahilin yaptığı ve lehine müdahale edilen tarafın da zımnen benimsediği bu davayı değiştirmeye veya savunmayı genişletmeye zımnen veya açıkça muvafakat ederse, bununla dava değiştirilmiş veya savunma genişletilmiş olur. (Kuru, Baki: Hukuk Muhakemeleri Usulü, İstanbul 2001, C. IV, s.3470). Nitekim Dairemizin 28.01.1975 tarih 3828 /482 E.K sayılı kararında da müdahilin iltihak ettiği tarafın yardımcısı olarak davalının savunma sebeplerini izah ederek kanıtlayabileceği gibi hasmın muvafakati halinde müşterek amaç ve yarar için genişletilebileceği veya değiştirilebileceği, cevap dilekçesinde ileri sürülmeyen zamanaşımı savunması için de durumun müdahil yönünden aynı nitelikte olduğu, müdahilin müşterek amaca uygun olarak davaya iltihak ettikten sonra, zamanaşımı savunmasını ileri sürebileceği ve hasmın zımnen kabulü ifade edecek bir zaman geçtikten sonra tevsi itirazında bulunursa bu itirazın mahkemece nazara alınmayarak zamanaşımı itirazının (savunmasının) incelenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Özetle, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 22/04/2022 Tarihli ve 2021/7 Esas, 2022/2 Karar sayılı kararı gereğince, mudilerin … alacaklarının tahsiline yönelik açtıkları davalarda zamanaşımının başlangıcının tespitinde … hesabına aktarma tarihi esas alınarak, daha önceden temyiz incelemesinden geçmiş dosyalar bakımından içtihadı birleştirme kararının, usuli kazanılmış hakkın istisnalarından biri olduğu gözetilerek, zamanaşımına ilişen temyiz itirazları konusunda bir değerlendirme yapılması ve davalı tarafça zamanaşımı hususunda bir temyiz sebebi ileri sürülmemiş olsa dahi, feri müdahil tarafından temyiz nedeni olarak getirilmek kaydıyla davalı yönünden zamanaşımı incelemesinin yapılması, dava konusu olay bakımından ceza mahkemesince banka yöneticilerinin eyleminin dolandırıcılık olarak nitelendirildiği gözetilerek uzamış ceza zamanaşımı süresinin bu suça göre belirlenmesi ve uzamış ceza zamanaşımı süresinin 10 yıllık zamanaşımı süresinden kısa olması halinde her halükarda 10 yıllık zamanaşımı süresinin esas alınması, zamanaşımı durduran ve kesen sebeplerden davacı tarafça daha önce açılmış olan bir dava bulunması halinde zamanaşımı süresinin, o davanın kesinleşme tarihinden itibaren 10 yıl olarak kabul edilmesi gerekmektedir.
Tüm bu açıklamalar ışığında somut uyuşmazlığa gelindiğinde, davacının bankaya 1999 yılında para yatırdığı, işbu davayı 10 yıllık zamanaşımı süresinden sonra 16.02.2011 tarihinde açtığı, bu itibarla davanın zamanaşımı sebebiyle reddine karar verilmesi gerektiği anlaşıldığından Dairemizin 06.11.2018 tarih, 2017/832 Esas- 2018/6837 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına, mahkeme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
2) Bozma sebep ve şekline göre ihbar olunan/feri müdahale talep eden … vekili, feri müdahil …. A.Ş. vekilinin tüm, davalı … Bank A.Ş. vekili ile, borcu üstlenen/ feri müdahil … vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, Dairemizin 06.11.2018 tarih, 2017/832 Esas- 2018/6837 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına, mahkeme kararının bu gerekçe ile BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle ihbar olunan/feri müdahale talep eden … vekili, feri müdahil …. A.Ş. vekilinin tüm, davalı … Bank A.Ş. vekili ile borcu üstlenen/ feri müdahil … vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, ” gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE:
Mahkememizin 2015/1012 esas, 2016/685 karar sayılı kararı, Yargıtay 11.Hukuk Dairesinin 2019/965 esas, 2022/7715 karar sayılı ilamı ile karar düzeltme istemi yerinde görülerek bozulmuştur.
Dava, davalı … Bank A.Ş’nin külli halefi olduğu … A.Ş’de bulunan davacı mevduatının, davacının iradesi fesada uğratılarak … hesabına gönderildiği iddiasına dayalı alacak istemine ilişkindir.
Mahkememizin 15/05/2023 tarihli duruşmasında Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir.
Davalı cevap dilekçesi ile usulüne uygun bir şekilde zamanaşımı definde bulunmuştur.
Öncelikle zamanaşımı savunması yönünden değerlendirme yapılması gerekmektedir.
Yargıtay bozma ilamında da değinilen Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 22/04/2022 tarihli, 2021/7 esas, 2022/2 karar sayılı kararı gereğince, mudilerin … alacaklarının tahsiline yönelik açtıkları davalarda zamanaşımının başlangıcının tespitinde … hesabına aktarma tarihi esas alınarak, daha önceden temyiz incelemesinden geçmiş dosyalar bakımından içtihadı birleştirme kararının, usuli kazanılmış hakkın istisnalarından biri olduğu gözetilerek, zamanaşımına ilişen temyiz itirazları konusunda bir değerlendirme yapılması ve davalı tarafça zamanaşımı hususunda bir temyiz sebebi ileri sürülmemiş olsa dahi, feri müdahil tarafından temyiz nedeni olarak getirilmek kaydıyla davalı yönünden zamanaşımı incelemesinin yapılması, dava konusu olay bakımından ceza mahkemesince banka yöneticilerinin eyleminin dolandırıcılık olarak nitelendirildiği gözetilerek uzamış ceza zamanaşımı süresinin bu suça göre belirlenmesi ve uzamış ceza zamanaşımı süresinin 10 yıllık zamanaşımı süresinden kısa olması halinde her halükarda 10 yıllık zamanaşımı süresinin esas alınması, zamanaşımı durduran ve kesen sebeplerden davacı tarafça daha önce açılmış olan bir dava bulunması halinde zamanaşımı süresinin, o davanın kesinleşme tarihinden itibaren 10 yıl olarak kabul edilmesi gerekmektedir.
Somut olayımızda, davacının bankaya 1999 yılında para yatırdığı, işbu davayı 10 yıllık zamanaşımı süresinden sonra 16/02/2011 tarihinde açtığı, bu bağlamda dava tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmakla, Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda zamanaşımı nedeniyle davanın reddine dair aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçelere binaen;
1-Davanın reddine,
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince alınması gerekli olan 179,90-TL maktu karar ve ilam harcının, başlangıçta yatırılan 148,50- TL peşin harçdan ve ıslah ile yatırılan 3.995,35-TL toplamı 4.143,85-TL’nin mahsubu ile bakiye 3.9644,10- TL’nin karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,
3-Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesap ve takdir olunan 40.667,79-TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine,
4-Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına,
5-Davalı tarafından yapılan 374,00-TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Taraflarca yatırılan gider avansından arta kalan kısmının karar kesinleştiğinde taraflara iadesine,
Dair, hazır bulunan taraf vekillerinin yüzlerine karşı, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesi nezdinde TEMYİZ yasa yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup ana hatları ile anlatıldı.
15/05/2023

Katip …
e-imzalı

Hakim …
e-imzalı