Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO:2022/314 Esas
KARAR NO :2022/490

DAVA:Menfi Tespit (Abone Sözleşmesi)
DAVA TARİHİ:10/05/2022
KARAR TARİHİ:18/05/2022

Mahkememizde görülmekte olan “Menfi Tespit” davasında, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı … Sitesi Yöneticiliği vekili dava dilekçesinde özetle; dilekçe ekinde sundukları elektrik faturalarından da anlaşılacağı üzere, müvekkili yönetim adına site ortak alanlarına bağlı 5 (beş) tane ayrı ayrı saat bulunduğunu, davalı tarafça 03/03/2022 tarihli Usulsüz Elektrik Kullanım Tespit Tutanağına konu edilen … tesisat no’lu sayaçtan müvekkili yönetimin haberinin olmadığını, dava konusu siteyi yapan inşaat firmasının talebi üzerine dilekçe ekinde sundukları 13/10/ 2016 tarihli … A.Ş. Yatırım Planlama Yönetmenliği’nin 68473 sayılı yazısından da anlaşılacağı üzere; site ortak alanının elektrik kullanması için beş adet elektrik saatinin bulunduğunu, para cezasına konu olan … tesisat no’lu sayaçtan bahsedilmediği için müvekkili yönetimin bundan haberinin olmadığını, davalı … A.Ş.’nin hakkaniyetsiz ve keyfi olarak düzenlemiş olduğu 03/03/2022 tarihli tutanakta kanuna aykırı davranarak geriye doğru 5 (beş) yılı kapsayacak şekilde 422,220.41-TL. tutarında para cezası tahakkuk ettirmesinin kanuna aykırılık teşkil ettiğini, yasa ve Yargıtay kararlarında para cezalarının son bir yıllı kapsayacağı belirttiği halde davalı şirketin müvekkili yönetimi mağdur etmek için kanuna aykırı davrandığını, ayrıca davalı şirket elemanının beyanları doğrultusunda müvekkili yönetimin site sakinlerinin mağdur olmaması için dava konusu … tesisat no’lu sayaçtan geçen elektriğin B2-Bloktaki kapıcı dairesine bağlanmış olduğunu, bu bağlanma sonucunda müvekkili sitenin elektrik faturasının 5.000,00-TL. fazla geldiğini, dilekçe ekinde sundukları son ödeme tarihi 15/04/2022 olan fatura ile son ödeme tarihi 18/03/2022 olan fatura miktarının bu durumu ispatladığını, davalı tarafça kaçak elektrik tüketim miktarının hesaplanmasının hatalı olduğunu, tutanakta belirtilen para cezasına itiraz ettiklerini, mahkemece yaptırılacak bilirkişi incelemesi neticesinde bu durumun ortaya çıkacağını, davalı şirketin hukuka aykırı olarak tahakkuk ettirdiği para cezasının müvekkili site yönetimini maddi ve manevi olarak mağdur ettiğini, anılan para cezasından sonra davalı kurumun sürekli olarak müvekkili sitenin elektriğini kesmek suretiyle psikolojik baskı yaparak haksız para cezasını tahsil etmeye çalıştığını belirterek ve dilekçesinde açıkladığı diğer nedenlerle; öncelikle huzurdaki dava sonuçlanıncaya kadar davalı şirketçe müvekkili sitenin elektriğinin kesilmemesini temin bakımından ihtiyati tedbir kararı verilmesine, yapılacak yargılama sonucunda davalı şirketin hukuka aykırı şekilde müvekkili site yönetimi aleyhine tahakkuk ettirdiği 422,220.41-TL. tutarındaki para cezasının iptaline, müvekkili davacının davacı şirketçe tahakkuk ettirilen miktar kadar kaçak elektrik kullanmadığının tespitine, yargılama giderleri ile vekâlet ücretinin ise davalı karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
DELİLLER VE GEREKÇE:
Dava; davalı şirket tarafından, davalı site yönetimi aleyhine 03/03/2022 tarihli Usulsüz Elektrik Kullanım Tespit Tutanağına istinaden tahakkuk ettirilen 422,220.41-TL. tutarındaki para cezasından dolayı davacı site yönetiminin davalı şirkete borçlu olmadığının tespitine yönelik olarak açılmış menfi tespit davasıdır.
Davacı taraf delil olarak; 03/03/2022 tarihli Usulsüz Elektrik Kullanım Tespit Tutanağı, vergi levhası, tanık beyanı, kira kontratı, davalı tarafa ödenen faturalar ve diğer her türlü hukuki delile dayanmıştır.
28/05/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’ un 3/1-k maddesinde tüketici; ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi, 3/1-l maddesinde ise tüketici işlemi; mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlem olarak tanımlanmıştır.
Aynı yasanın 73/1. maddesinde tüketici işlemleri ile tüketiciye yönelik uygulamalardan doğabilecek uyuşmazlıklara ilişkin davalarda tüketici mahkemeleri görevli kılınmıştır.
6502 sayılı kanunun 83/2 maddesinde ise taraflarından birini tüketicinin oluşturduğu işlemler ile ilgili diğer kanunlarda düzenleme olmasının bu işlemin tüketici işlemi sayılmasını ve bu kanunun görev ve yetkiye ilişkin hükümlerinin uygulanmasını engellemeyeceği düzenlemiştir.
Bir hukuki işlemin sadece 6502 sayılı yasada düzenlenmiş olması onun tek başına o işlemden kaynaklanan uyuşmazlığın tüketici mahkemesinde görülmesini gerektirmez. Bir hukuki işlemin 6502 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilebilmesi için taraflardan birinin tüketici olması gerekir.
Somut olayda davacı … Sitesi Yöneticiliği (Site Yönetimi) davalı şirket tarafından kaçak/usulsüz elektrik kullanımı nedeniyle aleyhine tahakkuk ettirilen 422,220.41-TL. tutarındaki para cezasından dolayı davalı tedarikçi şirkete borçlu olmadığının tespitini talep etmektedir. Davacı site yönetimi, dava konusu uyuşmazlık bakımından ticari ve mesleki olmayan amaçlarla hareket eden tüketici konumunda değildir. Davacıya elektrik hizmeti sağlayan davalı şirket ise ticari amaçla hareket eden konumundadır. Bu durumda eldeki davanın 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığı anlaşılmaktadır. Nitekim Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 14/10/2019 tarihli; 2016/19997 E. ve 2019/9900 K. sayılı ilamında da bu husus açıkça belirtilmektedir. Yine Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 08/06/2010 tarih; 2010/1744 E. ve 2010/8139 K. sayılı kararı da benzer şekildedir.
Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olduğundan, taraflar ileri sürmeseler dahi yargılamanın her aşamasında mahkemece re’sen gözetilmesi gerekir.
6502 sayılı yasanın 72. maddesi uyarınca tüketici işleminden doğan uyuşmazlıklarda tüketici mahkemesi görevlidir. Sonuç olarak; davacı site yönetimi, somut uyuşmazlık yönünden ticari ve mesleki amaçlarla hareket etmeyip, tüketici konumunda olduğundan ve tüketiciye yönelik uygulamalardan doğabilecek uyuşmazlıklara ilişkin davalarda tüketici mahkemeleri görevli bulunduğundan, eldeki davada Ticaret Mahkemesi değil, Tüketici Mahkemesi görevli olduğundan, mahkememizce Tüketici Mahkemesinin görevli olduğu kabul edilerek aşağıdaki
KARAR: Gerekçede açıklandığı üzere;
1-HMK 114/1-c bendi gereğince mahkememizin görevsizliği sebebiyle davanın HMK 114/1-c ve 115/2 maddesi gereğince dava şartı noksanlığından usulden reddine,
2-Görevli Mahkemenin İSTANBUL TÜKETİCİ MAHKEMESİ olduğuna,
3-HMK’nun 331/2. maddesi gereğince yargılama gideri ve vekâlet ücreti hususunda görevli mahkemece karar verilmesine,
4-HMK’nun 331/2. maddesi son cümlesi uyarınca dosya süresi içinde görevli mahkemeye gönderilmediği takdirde talep halinde yargılama gideri ve vekâlet ücreti hususunda mahkememizce karar verilmesine,
5-Karar kesinleştiğinde HMK’nun 20/1. maddesi uyarınca 2 (iki) haftalık kesin süre içinde başvurulması halinde dosyanın görevli mahkemesine gönderilmesine, belirlenen süre içinde başvurulmadığı takdirde mahkememizce davanın açılmamış sayılmasına karar verileceğinin ihtarına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda tarafların yokluğunda gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere karar verildi. 18/05/2022

Katip …
e-imzalıdır

Hakim …
e-imzalıdır