Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO: 2017/728 Esas
KARAR NO: 2020/689

DAVA:Menfi Tespit
DAVA TARİHİ:08/08/2017
KARAR TARİHİ:09/11/2020

Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit (Ticari Satımdan Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili ile davalı arasında 14.04.2017 tarihinde … yapılacak işler için 59.000,00-TL bedelle anlaştıklarını, parça parça 44.035,00-TL ödeme yapıldığını, davalının 15.000,00-TL borcu kaldığını bu borcu aralarındaki anlaşmaya göre 10.06.2017 tarihinde ödemesi gerektiğini, davalının, müvekkiline 17.04.2017 tarihinde vermiş olduğu 6.000,00-$ ve 26.04.2017 tarihinde ödemiş olduğu 4.000,00-$ için 10.06.2017 ödeme tarihli 10.000,00-$ bedelli bonoyu müvekkilinden almış bulunduklarını, bu bonoları bir nevi alınan paralara karşı teminat mukabiline davalıya vermiş olduklarını, davalının müvekkiline olan 15.000,00-TL borcunu ödemediğini, müvekkili tarafından bu borç istendiğinde aralarında tartışma çıktığını, müvekkilinin alacağını alamadığı için 15.000,00-TL alamadığı için iyi niyetli vermiş olduğu bono ile borçlu duruma düştüğünü belirterek, menfi tespit davalarının kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkili ile davacı arasında düzenlenen anlaşma uyarınca işçilik dahil 59.035,00-TL anlaşmış olduklarını ve 44.035,00-TL ‘yi davacıya anlaşmada belirlenen tarihlerde elden ödediklerini, bu durumun da davacının kabulünde olduğunu, anlaşma çerçevesinde bakiye kalan 15.000,00-TL ‘yi ise parça parça davacıya elden ödediklerini, zira davacının imzasını taşıyan makbuzlarla da bu durumun sabit olduğunu, bu noktada, davacı tarafın malzeme almak üzere müvekkilden aldığını iddia ettiği 6.000$ ve 4.000$ karşılığında, teminat olarak, davalıya 10.000$ bedelli, 10.06.2017 ödeme tarihli senet verdiği iddiası da gerçeği yansıtmadığını belirterek, cevap dilekçesinde belirtilen nedenlerle davanın reddini talep etmiştir.
GEREKÇE;
Dava ; Bono nedeniyle borçlu olunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Davacı; bononun teminat senedi olması nedeniyle borçlu olmadığını iddia etmiş, davalı ise davacıya borç verildiğini savunmuştur.
Senedin teminat senedi olduğunun ispatı eldeki dava açısından bunu iddia eden davacıya aittir. Davacının bu iddiayı yazılı delil ile ispatlaması gerekir.
Dosya açısından durum değerlendirildiğinde, davacının davaya konu bononun teminat amacıyla verildiğine dair yazılı bir delil sunmadığı, bonoda nakden kaydının bulunduğu, davacının yemin deliline de dayanmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde davanın reddine dair aşağıdaki şekilde karar vermek gerekmiştir. ( Aynı yönde Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 2019/310 Esas – 2020/1335 Karar sayılı kararı )
HÜKÜM: Gerekçesi açıklanan nedenlerle;
1-Davanın REDDİNE,
2-Alınması gerekli 54,40-TL karar ve ilam harcının, peşin alınan 605,52-TL den mahsubu kalan 551,12-TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacı tarafa iadesine,
3-Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden yürürlükte bulunan AAÜT göre hesap olunan 5.318,55-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine,
4-Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına,
5-Davalı tarafından yapılan 18,00-TL posta gideri, 7,25-TL vekalet pulu ve 4,60-TL vekalet harcı olmak üzere toplam 29,85-TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Taraflarca yatırılan gider avansından arta kalan kısmının karar kesinleştiğinde taraflara iadesine,
Dair, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinde istinaf yolu açık olmak üzere davacı asil ve davacı vekili ile davalı vekilinin yüzüne karşı verilen karar açıkça okunup anlatıldı. 09/11/2020

Katip …
e-imzalı

Hakim …
e-imzalı

Bu belge 5070 sayılı Yasa uyarınca güvenli E-İMZA ile imzalanmıştır.