Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2015/1260 Esas
KARAR NO : 2019/921

DAVA : Kayıt Kabul
DAVA TARİHİ : 18/12/2015
KARAR TARİHİ : 27/11/2019

Mahkememizde görülmekte olan Kayıt Kabul davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVA: Davacı vekili dava dilekçesi ile; borçlu müflis … AŞ’den davacı şirketin alacağının tahsili amacıyla … kayıt no ile yapılan iflas masasına kayıt talebinin müflis şirket yetkilisinin beyanı uyarınca alacak talebinin yargılamayı gerektirdiği gerekçesiyle iflas masasınca reddedildiğini, davacı şirketin alacaklılar toplantısına katılabilmesi için kayıt kabul davası açarak mahkemeden alınacak toplantıya katılma kararının ibraz edilmesi gerektiğinin tebliğ edildiğini, alacakların iflas masasına kaydının hukuka aykırı sebeplerle reddedildiğini, davalının mesnetsiz itirazını kabul etmediklerini beyanla, alacaklarının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

CEVAP: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müflis şirkete yöneltilen taleplerin haksız ve fahiş olduğunu, kabul anlamına gelmemekle birlikte, davacının iddia ettiği miktarda bir alacağı varsa bunun ticari defter ve belge kayıtlarla ispatının gerektiğini, dosyada buna ilişkin bir delil sunulmadığının görüldüğünü, ayrıca müflis şirketin işyeri kayıtları celp edilmeden davanın gerekli ve yeterli bir şekilde tetkik edildiğinden bahsedilemeyeceğinden bu eksikliklerin tamamlanması gerektiğini, bu itibarla, davada iddia edilen alacağın varlık ve miktarının davacı tarafından açık bir biçimde ispatlanamadığından, davanın reddini, asıl alacağa ilişkin ileri sürülen fahiş miktardaki faiz talebinin de reddini talep etmiştir.

DELİLLER VE GEREKÇE:
Taraflara usulune uygun davetiye tebliğ edilmiş olup, iflas masasına yapılan başvuru ve ekleri, İstanbul …İflas Müdürlüğünün … esas sayılı dosyası, iflas müdürlüğü olağanüstü alacaklılar toplantısı tutanağı, ticaret sicil kayıtları celp olunmuştur.
Tarafların iddia ve savunmaları, dosyada toplanan deliller nazara alınarak, dosya rapor tanzimi için bilirkişiye tevdi edilmiş olup, bilirkişi Em.Gümrük Müşaviri … ve Muhasebeci Mali Müşavir … tarafından tanzim olunan 15/12/2017 tarihli bilirkişi raporunda; davacının iddia ettiği ardiye ücreti alacaklarının, … firmasının iflas masasındaki “alacaklılar listesi”ne kaydedilmesi ile ilgili olduğunu, dayanak olarak da sadece alacak olarak iddia edilen 1.977.753,80TL ile ilgili, muhasebe tekniğine uygun olmayan ve herhangi bir tasdiki bulunmayan boş bir A-4 sayfasına yazılmış olan listeden ibaret olduğunu, üzerinde sıralanan faturaların dosyada mevcut olmadığını, bahse konu faturalar var ise, üzerinde ardiye ücretinden başka kalem masraf olup olmadığının görülemediğini, bu sebeple taraflar arasındaki ticari anlaşmaya uygun olarak kesilip kesilmediğinin tetkik edilmediğini veya faturaların kesilmiş olduğu var sayılsa bile kanuni mevzuat çerçevesinde tebliğ edilip edilmediği ve buna mukabil itiraz olup olmadığının tespit edilemediğini, alacak olarak iddia edilen fakat dosyaya sunulmamış olan faturaların düzenlenmesi, tebliği ve benzeri kanuni vecibelerin yerine getirilip getirilmediği ile ilgili kesin bir bilgiye ulaşılamadığını, dolayısı ile bu dosya mevcudu olarak alacağın kesinleşip kesinleşmediğinin tespit edilemediğini, davalı iflas masası vekilince davacının iddia ettiği bir alacağı varsa bunun ticari defter, belge ve kayıtlarla kesin olarak ispatı gerektiği yönündeki talebine istinaden dahi dosyaya bahse konu fatura, defter ve kayıtlarına ilişkin bir belge sunulmadığını, ayrıca alacak iddiasının ispatlanamadığının mahkemece ihtiyaç duyulması halinde hazır olması açısından yapılan tespite göre 0,32 Euro-ton?gün birim kıymetinden hesaplanmasının piyasa rayiçlerine daha uygun olduğunu, bu davaya konu alacağın 16/06/2015 tarihine kadar olan ardiye ücretlerinden ibaret olduğu için, antrepoya girişinden itibaren başlayarak, 16/06/2015 tarihine kadar rayiç değerler üzerinden hesaplandığında, ardiye ücretlerinin toplam 236.537,60Euro olsa da kesildiği iddia edilen fatura kıymetlerinin rayice göre fahiş olduğunu, davacı tarafından alacak olarak iddia edilen 1.977.753,80TL için iflas masasına kaydı konusundaki talebe ilişkin faturaların mevcut bulunmadığı, alacağın ispatına ilişkin yeterli defter-belge ve kayıtlı evraklarla ispatlanamadığı, fatura üzerindeki masraf kalemlerinin incelenemediği, hizmet bitmeden kesilen faturalardaki döviz kurlarının mevzuata uygun olmadığı ve dolayısıyla kesinleştiğine dair bir ispatı veya belgesi bulunmayan bahse konu alacağın kesinleşip kesinleşmediğinin tespitinin farklı bir dava konusu olduğunu, bu listeye yazılması hususunda iflas masası yetkililerinin vermiş oldukları olumsuz cevabın yerinde olduğunu belirtmişlerdir.
Bilirkişi raporu taraflara tebliğ edilmiş olup, rapora karşı beyan ve itirazlar dosyaya ibraz edilmiş, itirazlar doğrultusunda tanzim olunan 30/05/2018 tarihli bilirkişi ek raporunda; kök rapora konu bilirkişi görevlendirme tutanağında “…Tarifesi” olarak belirtildiği, fakat …Bakanlığınca yayımlanan ücret listesinin “… Tarifesi” oldğuunu ve antrepoları içermediğini ve eşyaların da gümrüklü antrepoda bulunması sebebi ile sadece rayiç antrepo ücretleri üzerinden normal antrepolardaki ardiye hesaplaması yöntemi ile hesaplandığını, bu defa yediemin listesi üzerinden hesaplanması emredilmiş olup, yapılan hesaplama sonucuda, malların antrepoya giriş tarihlerinden itibaren (3-a, 3-b, 3-c, 3-d) ayrı ayrı hesaplandığını ve iflas tarhi olan 12/06/2013 tarihine kadar toplam 50.262,63TL ardiye alacağının oluştuğunu, 3-B şıkkında hesaplanmış olan 12/06/2013 ile malların antrepodan çıkış tarihi olan 16/06/2015 tarihine kadar toplam 47.262,63TL ardiye alacağı oluştuğunu, ancak … Ücret Listesinin 3/3 maddesi gereğince, depolama süresinin 6 ayı geçmesi halinde ücretlerin yarı oranında düşürüleceği hükmü bulunduğunu, dolayısı ile 12/06/2015 tarihine kadar hesaplanan 50.262,63TLnin yarısının 25.131,30TL olduğunu, 12/06/2015 tarihine kadar hesaplanan 47.262,63TLnin yarısının 23.631,30TL olduğunun tespit edildiğini belirtmişlerdir. Bilirkişi ek raporu taraflara tebliğ edilmiştir.
Bilirkişi ek raporuna karşı itirazlar doğrultusunda tanzim olunan ikinci bilirkişi ek raporunda; esasen kök rapordaki sonuç miktar hesaplamasında herhangi bir değişiklik olmazken, davalı firmanın iflas tarihi olan 12/03/2013 tarihine kadar ve iflas tarihinden malları antrepodan çıkış tarihi olan 16/06/2015 tarihine kadar olan dönemler dikkate alınarak miktarlar ikiye bölünmek suretiyle hesaplamaların düzeltildiğini, buna göre 12/06/2013 tarihine kadar talep edilebilecek ücretin 170.681,60Euro, 16/06/2015 tarihine kadar talep edilebilecek ücretin 65.856,00Euro olduğunu, toplam talep edilebilecek ücretin 236.437,60Euro olduğunu belirtmişlerdir.
Bilirkişi kök rapor ve ek raporlara tarafların beyan ve itirazları dikkate alınarak, dosya yeni bilirkişi heyetine tevdi edilmiş olup, bilirkişiler Gümrük Antrepoları Kaçakçılık ve Dış Ticaret Uzmanı … ve Mali Müşavir … tarafından tanzim olunan 22/08/2019 tarihli bilirkişi raporunda; davacının davaya konu ettiği alacak miktarı kadar ardiye faturası bulunmadığını, ancak sunulan 14 adet antrepo beyannamesi ve eşyaların ihaleden sonra antrepodan teslim alındığında düzenlenen tutanak incelendiğinde eşyaların davacı antreposunda depolandığının anlaşıldığını, taraflar arasında her ne kadar yazılı bir sözleşme bulunmuyor ise de, davalı adına antrepo beyannameleri tescil edilerek eşyaların, davacı antreposuna bırakılmış olması ile taraflar arasında bir ardiye ilişkisinin kurulmuş olduğunu, antrepo işletmeciliği piyasasının bilinen ücret tarifeleri dikkate alınarak, antrepo beyannamelerinin tescil edildiği 2008 ile eşyaların depodan çıkarıldığı 2015 yılı baz alındığında, dosyaya sunulu önceki bilirkişi raporlarında da belirtilen günlük 0,32Euro rayiç bedelin makul ve kabul edilebilir oranda olduğunu,yapılan hesaplamalar dikkate alınarak, ardiye ücreti yönünden; eşyanın depoya girişinden 12/06/2013iflas tarihine kadar 411.306,20TL, 12/06/2013 tarihinden 16/06/2015 tarihine kadar 193.017,81TL olmak üzere toplam 604.324,01TL olduğunu, yediemin ücret tarifesine göre ise, 12/06/2013 iflas tarihine kadar 66.705,00TL, 12/06/2013 tarihinden 16/06/2015 tarihine kadar 16.275,00TL olmak üzere toplam 82.982,20TL olduğunu belirtmişlerdir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlığın; davacı tarafından müflis şirket iflas masasına alacak kayıt başvurusu için yaptığımız başvurunun reddi sebebi ile davacı şirket alacağının masaya alacak olarak yazılması amacı ile açılmış kayıt kabul davası olduğu tespit edilmiştir.
Yapılan yargılama, davacı tarafın iddiaları, davalının beyanları, tanzim olunan bilirkişi kök ve ek raporları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; dava, müflis şirkete ait bir takım malların, davacıya ait depolarda muhafaza edilmesi sebebiyle oluşan ardiye ücretinin davalı şirketin iflas masasına kaydı amacıyla yapılmış olan başvurunun reddi sebebiyle, söz konusu alacağın iflas masasına kaydına yönelik kayıt kabul davasıdır.
Davacı ile davalı müflis şirket arasında yapılmış herhangi bir ardiye sözleşmesi ve ücret sözleşmesi bulunmamaktadır. Ancak söz konusu eşyaların antre beyannameleri dikkate alındığında 2008 ve 2009 yılından itibaren müflis şirkete ait eşyaların davacıya ait depoda depolandığı, davalı müflis şirketin iflası sonrası 12/06/2015 tarihinde söz konusu malların iflas masasına teslim edildiği, bu kapsamda davacı şirket tarafından müflis şirkete antrepo hizmeti verilmesinin sabit olduğu görülmüştür. Davacı tarafça açılan davada müflis şirketin gerek iflas öncesi, gerek iflas sonrası oluşan antrepo ücretinin tamamının alacak olarak iflas masasına kaydı talep edilmiştir. Her ne kadar davacı tarafça müflis şirketin iflas öncesi ve iflas sonrası oluşan alacağın tamamının iflas masasına kaydı talep edilmiş ise de bir davada maddi olaya anlatmak taraflara, hukuki nitelendirmeyi yapmak ise Hakime aittir. Davacı hem iflas öncesi hemde iflas sonrası oluşan alacağını istemektedir. İİK 195.maddesi uyarınca iflasın açılmasıyla müflisin borçları muaccel hale gelir. Müflisin iflas tarihine kadar olan borçları İİK 206.maddesi uyarınca alacaklıların sırasına göre iflas masasına kaydolur. Müflis şirketin iflas sonrasında tüzel kişiliğinin bulunmaması sebebiyle kural olarak borcu oluşmamaktadır. Müflisin mallarının muhafazası yada mallarının satışı için gereken masraf ve bedeller masa borcu niteliğini taşımaktadır. Dolayısıyla somut olayımızda iflas tarihine kadar olan davacı şirket alacağının müflis borcu vasfıyla masaya kayıt ve kabulüne karar vermek gerekmiş, iflas tarihinden sonra oluşan ardiye depolama ücretinin ise masa borcu vasfı taşıması sebebiyle masa borcu olarak iflas idaresinden tahsiline karar vermek gerekmiştir. Bu kapsamda taraflar arasında ardiye sözleşmesine ve ücrete ilişkin yapılmış yazılı bir sözleşme bulunmaması, mahkememizce aldırılan bilirkişi raporlarına göre eşyaların depoya girdiği 2008 tarihi ile depodan çıkarıldığı 2015 yılı baz alındığında günlük 0,32 Euro rayicin makul ve kabul edilebilir oranda olduğu, bu hesaplamalar dikkate alındığında eşyaların depoya giriş tarihinden, iflas tarihi olan 12/06/2013 tarihine kadar davacı tarafın talep edebileceği ardiye ücretinin 411.306,20 TL olduğu, dolayısıyla bu bedelin davacı şirket alacağı olarak davalı şirket iflas masasına 4.sırada alacak olarak kayıt ve kabulü gerektiği, iflas tarihi olan 12/06/2013 tarihinden, malların iflas masasına teslim edildiği 16/06/2015 tarihine kadar ise davacının ardiye ücreti olarak davalı iflas masasından 193.017,81 TL masa alacağı talebinde bulunabileceği anlaşılmakla bu kısmında masa alacağı olarak davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar vermek gerekmiştir.

HÜKÜM: Gerekçesi ve ayrıntısı yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davacının davasının KISMEN KABUL KISMEN REDDİ ile,
A-Davacının iflas tarihinden oluşan alacağı yönünden 411.306,20 TL’nin davacı alacağı olarak davalı şirket iflas masasına 4.sırada alacak olarak KAYIT VE KABULÜNE,
B-Davacı şirketin iflas tarihinden sonra oluşan alacağı yönünden 193.017,81 TL masa alacağının davalı şirket iflas masasından alınarak davacıya verilmesine,
2-Kalan kısımlar yönünden davanın reddine,
3-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince takdir olunan 2.725,00 TL vekalet ücretinin davalı şirket iflas masasından alınarak davacıya verilmesine,
4-Harçlar tarifesi gereğince alınması gereken 44,40 TL karar ve ilam harcından peşin olarak alınan 27,70 TL’nin mahsubu ile bakiye 16,70 TL’nin davalı şirket iflas masasından alınarak Hazine’ye irat kaydına,
5-Davacı tarafından yapılan 3.400,00 TL bilirkişi ücreti ve 355,50 TL posta masrafı olmak üzere toplam 3.755,50 TL’nin davalı şirket iflas masasından alınarak davacı tarafa verilmesine,
Ayrıca davacı tarafından dava açılırken yatırılan 27,70 TL peşin harcın davalı şirket iflas masasından alınarak davacıya verilmesine,
6-Davacı tarafından yatırılan ve kullanılmayan gider avansının talep halinde ve karar kesinleştiğinde İADESİNE,
Davacı vekilinin yüzüne karşı davalının yokluğunda kararın tebliğinden itibaren 2 Hafta süre içerisinde Bölge Adliye Mahkemesine İSTİNAF yolu açık olmak üzere oy birliğiyle verilen karar açıkça okunup, usulen anlatıldı.

Başkan …
e-imzalı
Üye …
e-imzalı
Üye …
e-imzalı
Katip …
e-imzalı

İşbu evrak 5070 sayılı Elektronik İmza Yasası kapsamında imzalanmıştır