Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2021/135 Esas
KARAR NO : 2022/315

DAVA : Sıra Cetveline İtiraz (İflas Tasfiyesinde Düzenlenen Sıra Cetveline Yönelik Kayıt Kabul Ve Terkin Talebi (İİK 235))
DAVA TARİHİ : 19/06/2018
KARAR TARİHİ : 25/03/2022

Mahkememizde görülmekte olan Sıra Cetveline İtiraz (İflas Tasfiyesinde Düzenlenen Sıra Cetveline Yönelik Kayıt Kabul Ve Terkin Talebi (İİK 235)) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVA/
Davacı vekili dava dilekçesin özetle: “Borçlu banka … Bankası A.Ş. hakkında iflas karar verilmesi üzerine Alacaklı … kayıt numarası … olarak masaya toplam 1.038.467,11 TL tutarında alacak talebinde bulunduğu, müvekkil …’nın Kredi Veren sıfatıyla akdettiği, … A.Ş.’nin Borçlu, … Bankası A.Ş.’nin ise Garantör sıfatını haiz olduğu 23 Aralık 2008 tarihli Kredi Sözleşmesi uyarınca …, mal ve hizmetlerin satın alınması, yerel ücretler ve risk bedelinin … Bankası A.Ş. Tarafından verilen garanti kapsamında …, … A.Ş. lehine 4.640.590.00 CAD tutarlı, … Referans numaralı ve 23 Haziran 2010 kredi’nin başlangıç tarihinden itibaren 6 (altı) ay sonrasına denk gelen günün sayısal karşılığı olmadığı takdirde söz konusu ayın son günü 23 Aralık 2008 tarihli Garanti Anlaşması ile … Bankası A.Ş., koşulsuz ve gayrikabili rücu olarak vade tarihinde ve vaktinde ödemek suretiyle, Kredi Sözleşmesi veya diğer işlem dokümanları tahtında tahakkuk etmiş ve ödenebilir nitelikteki tüm tutarların zamanında ve aynen ödenmesi de dahil Borçlu’nun garanti edilen tüm yükümlülüklerinin eksiksiz ödenmesini ve yerine getirilmesini …’ya garanti ettiği, Kredi Sözleşmesi uyarınca yapılması gereken son anapara ödeme tarihi 23 Aralık 2016 olup, borçlu 324,132.55 CAD anapara ve 7,613.60 CAD faiz olmak üzere toplam 331,764.15 CAD tutarındaki bu ödemeyi yapmadığından 23 Haziran 2017 tarihinde Kredi Sözleşmesi uyarınca temerrüt faizi ödemeye başlaması gerektiği ve 16 Kasım 2017 tarihine kadar da temerrüt faizi işlemeye devam etmesi gerektiği, 20,224.85 CAD tutarındaki bu borç vadesinde borçlu tarafından ödenmediği, Kredi Sözleşmesi uyarınca gerçekleşmiş olan temerrüt durumunu takiben … Bankası A.Ş.’den 03 Mart 2017 tarihli ödeme emri ile garantör sıfatıyla …’ya olan vadesi gelmiş borç tutarının işlemiş faizler de dahil olmak üzere Kredi Sözleşmesi nezdinde tahsil edilebilecek nitelikteki yüklenebilir masraf ve harcamalar ile birlikte derhal ödenmesinin talep edildiği, kredinin Anapara Tutarı: 324,132.55 CAD, Faiz Tutarı 7.613,60 CAD ve Sözleşmesel Faiz Oranı: % 4.685 (bu oranın Kredi Sözleşmesi’nin 3.2 (a) maddesi uyarınca belirlenmiş olduğu, iflas tarihine kadar işlemiş olan (a) ve (b) tutarında temerrüt faizi 20,224.85 CAD olduğu, temerrüt faizi oranı Kredi Sözleşmesi’nin 3.3. maddesi uyarınca belirlenmiş olup … Bankası A.Ş.’ye 7 Mart 2017 tarihinde iletilmiş olan ödeme emrini takiben işlemeye başlatılmış olduğu, alacağın 846.966,65 TL ‘sı kabul edilip, kalan 191.500,46 TL’lik talep davalı İflas İdaresi tarafından usul ve yasaya aykırı olarak hiçbir sebep gösterilmeksizin reddedilmiş olduğu, bu nedenle, reddedilen bu alacağın İflas masasına kaydını talep etmek üzere bu davanın açılma gereğinin doğduğu, İddiasında bulunarak, – Açıklanan nedenlerle alacağın reddedilen kısmının iflas masasına kaydına karar verilmesine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesi” talebinde bulunmuştur.
SAVUNMA/
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle: “İcra ve İflas Kanununun 235. maddesine göre, sıra cetveline itiraz edenler cetvelin ilanından itibaren on beş gün içinde iflasa karar verilen yerdeki ticaret mahkemesine dava açmaya mecbur olduklarından şayet davacı taraf işbu davayı hak düşürücü süre içerisinde açmamış ise davanın öncelikle usulden reddinin gerektiği, Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu’nun 22.07.2016 tarih ve 6947 sayılı Kararı ile … Fonu’nun 21.07.2016 tarih ve 9029 sayılı yazısında yer alan talebi üzerine, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 107. maddesinin son fıkrası hükmü çerçevesinde … Bankası A.Ş.’nin faaliyet izninin kaldırılmasına karar verildiği ve … 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin … E. sayılı dosyasından … tarafından açılan iflas davasında, müvekkil Bankanın iflasına, iflasın 16.11.2017 tarihi itibariyle açılmasına, iflas tasfiyesinin Fon tarafından yerine getirilmesine karar verildiği ve müflis bankanın iflas tasfiyesine, … 1. İflas Müdürlüğünün … iflas sayılı dosyası üzerinden … tarafından önerilen ve İcra Hakimliğince atanan iflas idaresi tarafından yürütülmeye başlandığı, davacı … müflis bankadan alacaklı olduğu gerekçesiyle … 1. İflas Müdürlüğünün …iflas sayılı dosyasına … kayıt numarasıyla alacak kayıt talebinde bulunduğu ve İcra ve İflas Kanunun 206. maddesine göre, teminatlı olup da rehinle karşılanmamış olan veya teminatsız bulunan alacaklar masa mallarının satış tutarından, belirlenen sıra üzerinden kaydının gerektiği, 5411 sayılı Bankacılık Kanununun 63. maddesinin 4. fıkrasına göre, kredi kuruluşlarının iflası hâlinde; mevduat ve katılım fonu sahipleri, fonun imtiyazlı alacaklarından ve devlet ile sosyal güvenlik kuruluşlarının 6183 sayılı Kanun kapsamındaki alacaklarından sonra gelmek üzere sigortaya tâbi olmayan kısım için 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun 206 ncı maddesindeki üçüncü sıra anlamında imtiyazlı alacak olarak kaydedileceği, imtiyazlı olmayan alacakların da dördüncü sıraya kaydının gerektiği, bu hükümler dikkate alınarak yapılan incelemeler neticesinde; banka kayıtlarında Müflis …’nın … A.Ş. lehine davacı … ile garantör sıfatıyla yapmış olduğu garanti sözleşmesinden kaynaklanan bir alacağı olduğu anlaşıldığı ve … A.Ş. tarafından kullanılan kredi işlemi ile ilgili ödeme yapılan son tarih 23.06.2016 olup, 23.12.2016 tarihinde ödenmesi gereken ana para 324.132,12 CAD ( Kanada Doları) bu miktarın müflis bankanın faaliyet izninin kaldırıldığı 22.07.2016 tarihi TCMB CAD alış kuru (2,33) üzerinden TL’ ye çevrilerek uygulanması ile 755.227,84 TL olduğu ve bu miktara müflis bankanın faaliyet izninin kaldırıldığı 22.07.2016 tarihinden iflasın açıklandığı 16.11.2017 tarihleri arasındaki gün sayısına göre anaparaya işleyen % 9 yasal faiz oranının uygulanması ile bulunan 89.758,31 TL. ile ödeme yapılan son tarih olan 23.06.2016 tarihinden bankanın faaliyetlerinin durdurulduğu 22.07.2016 tarihine kadar kalan borca sözleşme faizi oranı olarak % 4,685 ‘in uygulanmasıyla elde edilen 1.206,53 CAD., bu miktarın müflis bankanın faaliyet izninin kaldırıldığı 22.07.2016 tarihi TCMB CAD alış kuru (2,33) üzerinden TL’ ye çevrilerek uygulanması ile 2.811,20 TL olmak üzere toplam 755.227,83 TL + 89.758,31 TL + 2.811,20 TL = 847.797,34 TL alacağı olduğunun tespit edildiği, fakat sistemsel hata nedeniyle 846.966,65 TL olarak sıra cetveline kaydının yapılmış olduğu, bu sebeple sıra cetveline kaydı yapılmış olan miktarın 847.797,34 TL olarak düzeltilmesi ve fakat davacı tarafının fazlaya ilişkin talebinin reddinin gerektiği, Savunmasında bulunarak, -Açıklanan nedenlerle fazlaya ilişkin her türlü talep, dava ve şikayet hakları saklı kalmak kaydıyla, dava eğer İİK 235.maddesi gereğince hak düşürücü süre içerisinden açılmamış ise; davanın öncelikle usulden reddine, süresi içinde açılmış ise izah edilen nedenlerle davacının 847.797,34 TL alacağının sıra cetveline yazılmasına, fazlaya ilişkin talebinin reddine, mahkeme masrafları ve vekalet ücretinin davacı taraf üzerinde bırakılmasına karar verilmesi” karşı talebinde bulunduğu görülmüştür.
DELİLLER VE GEREKÇE/
Dava, İİK 235.maddesine dayalı kayıt kabul davasıdır.
Taraflar arasındaki ihtilaf, davacının müflis bankadan iflas tarihi itibariyle alacak miktarı ve iflas masası tarafından reddedilen miktar yönünden kayıt ve kabulüne karar verilip verilemeyeceği hususlarından kaynaklanmaktadır.
Mahkememizce deliller toplanıp dosya üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmış olup, Bankacı Bilirkişi … tarafından hazırlanan 21.02.2022 tarihli bilirkişi raporunda özetle; davacı …. ile dava dışı …A.Ş. arasında 23.12.2008 tarihli, yıllık % 4,685 faiz oranıyla,4.640.590 CAD limitli bir Kredi Sözleşmesi imzaladığını ve davalı müflis bankanın da bu sözleşmeyi garantör olarak imzaladığını, bu nedenle davacı ile davalı arasındaki ilişkinin bir garanti ilişkisi olduğu görülmüş olduğunu, bu ilişki içinde dava dışı … A.Ş.ne davacı bankaca kullandırılan krediden dolayı hesap kat tarihi olan 23.12.2016 tarihi itibarıyla davacının 324.132,33 CAD. asıl alacak ve 23.06.2016-23.12.2016 arası dönem için yıllık % 4,685 oranı üzerinden 7.613,60 CAD da işlemiş faiz olmak üzere toplam 331.745,93 CAD. alacağı bulunduğu, dava ve cevap dilekçeleri, kredi miktarları yönünden incelendiğinde de görüleceği üzere; her iki tarafın da davalı müflis banka nezdinde müflis bankanın faaliyet izninin kaldırıldığı tarih olan 22.07.2016 tarihi itibarıyla 324.132,33 CAD. kredi alacağı bulunduğu konusunda mutabık olduklarını, yani kredinin asıl alacağının döviz tutarlarında bir ihtilaf bulunmadığını, ancak bunların hangi tarihe kadar faizlendirileceği ve hangi tarihteki, hangi kur üzerinden Türk Lirasına çevrilerek masaya kayıt edilmesi gerektiği konularının taraflar arasında ihtilaflı olduğu görülmekte olduğu, iflas tarihi itibarıyla kaydı mümkün alacak tutarına ilişkin değerlendirmeler: davacı banka müflis masasına 16.11.2017 iflas tarihi itibarıyla 1 CAD Kur 1 CAD = 3,015 TL. olmak üzere toplam faizli alacağı tutarı olan 351.971,00 CAD. nın TL. karşılığı olarak 1.038.467,11 TL. nın masaya kaydını talep etmesi üzerine; davacı talebinin 2467 kayıt numarası ile kayda alındığını ve davalı iflas idaresince incelenen bu talebin 846.966,65 TL. sının kabulü ile 4. sıraya kaydına ve bakiye 191.500,46 TL. talebin ise reddine karar verildiği görülmüş olduğu, 23.06.2016 tarihi itibarıyla 324.132,33 CAD. Kredi alacağına 23.06.2016-23.12.2016 arası dönem için sözleşme gereği uygulanan yıllık % 4,685 oranı üzerinden 7.613,60 CAD da işlemiş faiz olmak üzere toplam 331.745,93 CAD. alacağı bulunduğunun hesaplandığı, buna göre taraflar arasındaki ihtilafın: davacı yana göre iflas tarihi olan 16.11.2017 ye kadar işleyecek faizle birlikte oluşan 351.971,00 CAD. alacağın efektif satış kuru 1 CAD = 3,015 TL. üzerinden tutarının 1.038.467,11 TL. olduğunu ileri sürerken, davalı yan ise müflis bankanın faaliyet izninin kaldırıldığı 22.07.2016 tarihi itibarıyla 324.132,33 CAD. olduğu ve bu tarihteki tarihindeki TCMB CAD. alış kuru olan 2,33 TL. üzerinden TL. ya çevrildiğinde 755.227,84 TL. olduğu ve 22.07.2016-16.11.2017 arası % 9 yasal faiz uygulanmak suretiyle 847.797,34 TL. olarak hesaplanması gerekirken sistemsel bir hata ile 846.966,65 TL. olarak sıra cetveline kaydı yapıldığından kaydın 847.797,34 TL olarak düzeltilmesi gerektiğini ileri sürdüğünden, ihtilafın doğduğu görülmekte olduğunu, kayıt kabulü gereken alacak tutarının hesaplanması: bir örneği bilirkişi raporu ekinde yer alan Yargıtay’ın kökleşmiş içtihatlarına göre; döviz cinsinden borçların iflas masası alacaklıları arasında kur nedeniyle bir dengesizlik oluşturmaması amacıyla; masaya iflas tarihindeki TCMB nın döviz satış kuru üzerinden oluşan Türk Lirasının kaydedilmesi gerektiğinin içtihat edildiği, bu nedenle davacının, iflas tarihindeki TCMB efektif satış kurunun uygulanması gerektiği bilgisi ile davalının da, iflas tarihindeki kur değil, müflisin bankacılık izninin kaldırıldığı tarihteki TCMB. nın CAD. alış kuru uygulanması gerektiği bilgilerinin yanlış olduğu, yerleşik içtihatlara göre; iflas tarihinde geçerli (Bilindiği gibi TCMB. Kurları bir sonraki gün için gösterge niteliğinde kullanılmaktadır.) Döviz Satış Kurunun esas alınması gerekmekte olduğu, dava konusu kredi borcunun ödenme tarihi 23.12.2016 olarak belirli olduğu ve bu tarih itibarıyla bir ödeme yapılmamış olmakla; kredi sözleşmesi gereğince temerrüt durumu oluşmuş olduğundan 23.12.2016 tarihi itibarıyla belirlenen 324.132,33 CAD. kredi alacağına iflas tarihi olan 16.11.2017 tarihine kadar taraflar arasındaki sözleşmenin Çizelge 1 sahife 5 de yer alan “Temerrüt Sonrası Oran” maddesi uyarınca eklenecek yıllık % 2 ile birlikte yıllık % 6,685 temerrüt faizi hesaplanması gerekmekte olduğu, buna göre yaptığımız hesaplama sonucunda davalının iflas tarihi olan 16.11.2017 itibarıyla oluşan toplam alacak tutarı: 351.675,04 CAD olarak hesaplandığını, buna mukabil davacı yanın bilirkişi raporundaki tespitlerden daha yüksek olmak üzere toplam 351.971,00 CAD talepte bulunduğundan, davacının tespiti aşan döviz cinsinden talebinin yerinde olmadığı, T.C. Merkez Bankasınca gösterge niteliğinde yayınlanmakta olan döviz kurlarının, bir sonraki gün için geçerli gösterge oluşturduğu hususu da dikkate alındığında; davalı bankanın iflas tarihi olan 16.11.2017 tarihinde gösterge oluşturacak döviz kur listesi ilişikte sunulduğu, bu tespitlerin ışığında T.C. Merkez Bankasınca gösterge niteliğinde 16.11.2017 tarihinde geçerli Döviz Satış Kurunun 1 CAD = 3,0611 TL. olduğu görülmüş olup bu verilere göre dava konusu olup masaya kaydı gereken alacağın Türk Lirası karşılığı tutarı 351.675,04 x 3,0611 = 1.076.512,25-TL. olarak hesaplanmakta olduğu, yani davacı bankanın, davalı müflis bankadan alacaklarının iflas tarihi olan 16.11.2017 de geçerli TCMB Döviz Satış Kurlarından Türk Lirası karşılıkları tutarının 1.076.512,25 TL. olduğu, bu tutarın iflas idaresince 846.966,65 TL. sının kabul edilerek masaya kaydı yapıldığı dikkate alındığında; 1.076.512,25 – 846.966,65 = 229.545,60 TL. daha masaya kaydı istenebilecek alacak bulunduğu, ancak; davacının 1.038.467,11 – 846.966,65 = 191.500,46 TL. nın kaydı için bu davayı açtığı gözetildiğinde, talebiyle bağlı olduğundan; talebi gibi 191.500,46 TL. nın daha masaya kaydının yerinde olacağı hesaplanmakta olduğu, sonuç olarak, davacı yanın, davalı müflis bankanın iflas tarihi itibarıyla; bu bankadan olan CAD cinsinden alacaklarının, Yargıtay’ın yerleşik içtihatları gereğince; bankanın iflas tarihi olan 16.11.2017 tarihinde geçerli TCMB Döviz Satış Kurlarından Türk Lirasına çevrilmesi gerektiği, bu ilkeye uygun olarak yaptığımız hesaplamaya göre; davacı yanın masaya kaydı istenebilecek Türk Lirası alacak tutarı 1.076.512,25 TL. olarak hesaplanmış ise de; davacının daha az olmak üzere 191.500,46 TL. nın masaya kaydı için bu davayı açtığı gözetildiğinde, talebiyle bağlı olduğundan; kabul edilerek masaya kaydı yapılan alacağa ilave olarak, talebi gibi 191.500,46 TL. nın daha masaya kaydının yerinde olacağını, tarafların, masraf, tazminat, ücreti vekalet ve benzeri talepleri ile hukuki mahiyetteki beyan ve itirazlarının mahkemenin takdirinde olduğu sonuç ve kanaati bildirilmiştir.
Tüm dosya kapsamı ile alınan bilirkişi raporu denetime açık ve hüküm kurmaya elverişli olup, bilirkişi raporundaki tespit ve değerlendirmeler yerinde bulunmuş olmakla; İİK 235.maddesine dayalı kayıt kabul davasında taraflar arasındaki ihtilafın, davacının müflis bankadan iflas tarihi itibariyle alacak miktarı ve iflas masası tarafından reddedilen miktar yönünden kayıt ve kabulüne karar verilip verilemeyeceği hususlarından kaynaklandığı, İflas masasının bu safi (net) mevcudu (masaya giren mal, alacak ve haklar), “alacakların ödenmesine tahsis olunur” (İİK m.184,I,c.1). Buradaki “alacaklar” teriminden maksat, aslında yalnız “iflas alacaklarıdır.” İflas alacağı, iflas açıldığı anda müflise karşı hukuken mevcut olan alacaklar yani müflisin iflasın açıldığı andaki borçları olup, iflas masasından istenebilirken (masaya yazdırılabilirken), müflisin iflas açılmasından sonra doğan alacakları, iflas alacağı olmadığından, iflas masasından talep edilemez. Bu nedenle, iflas masasından istenen bir alacağın, iflas alacağı mı, yoksa masa alacağı mı olduğunu belirlemenin büyük önemi vardır. Kayıt kabul davaları, iflasından önce müflisten alacaklı olanların, bir diğer ifade ile iflas alacaklılarının alacaklarını iflas masasına kaydettirmek için açtıkları ve dayanağını İİK’nın 235. maddesinden alan davalardır.
İİK’nın 235. maddesine göre, kural olarak sıra cetveline itiraz edenler, cetvelin ilanından itibaren 15 gün içinde ticaret mahkemesine dava açabilirler. Ancak aynı Kanun’un 223. maddesi hükmüne göre alacaklı tebligata elverişli adresini bildirip kararın tebliği için avans yatırmışsa 15 günlük dava açma süresi, kararın tebliğ tarihinden itibaren işlemeye başlar. Davacının kararın tebliği için gerekli avansı yatırdığı, davanın 15 günlük hak düşürücü süre içinde açıldığı anlaşılmıştır.
”Konusu yabancı para (döviz) olan alacaklar (BK. m. 99 2. 3) de konusu para olmayan alacaklara (m.198) kıyas ile iflasın açıldığı tarihteki T.C Merkez Bankası efektif satışı kuru üzerinden Türk parasına çevrilir ve Türk parası olarak iflas masasına yazdırılır. (Baki Kuru, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış İcra İflas Hukuku, 1. Baskı Legal Yayınevi, Eylül-2016)
Emsal Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 2014/4900 E. 2015/4147 K. sayılı ilamı da benzer yönde olup yabancı para cinsinden olan mevduat alacağının iflasın açıldığı tarihteki Merkez Bankası tarafından gösterge niteliğinde yayımlanan efektif satış kuru üzerinden Türk Lirasına çevrilerek masaya kayıt ve kabulüne karar verilmesi gerekmektedir.
Davacı yanın, davalı müflis bankanın iflas tarihi itibarıyla; bu bankadan olan CAD cinsinden alacaklarının, Yargıtay’ın yerleşik içtihatları gereğince; bankanın iflas tarihi olan 16.11.2017 tarihinde geçerli TCMB Döviz Satış Kurlarından Türk Lirasına çevrilmesi gerektiği, bu ilkeye uygun olarak bilirkişi tarafından yapılan hesaplamaya itibar edilerek; davacı yanın masaya kaydı istenebilecek Türk Lirası alacak tutarı 1.076.512,25-TL olarak hesaplanmış ise de; davacının daha az olmak üzere 191.500,46 -TL. nın masaya kaydı için bu davayı açtığı gözetildiğinde, talebiyle bağlı olduğu kabul edilerek masaya kaydı yapılan alacağa ilave olarak, talebi gibi 191.500,46 TL’nin daha masaya kaydının yerinde olduğu anlaşılmakla davanın kabulü ile iflas idaresince kabul edilen (846.966,56-TL) tutara ilaveten reddedilen 191.500,46-TL’nin davacı alacağı olarak iflas masasına kayıt ve kabulüne dair aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-)Davanın kabulü ile iflas idaresince kabul edilen (846.966,56-TL) tutara ilaveten reddedilen 191.500,46-TL’nin davacı alacağı olarak iflas masasına kayıt ve kabulüne,
2-)Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi gereğince hesaplanan 80,70 TL nispi karar harcının, peşin yatırılan 35,90 TL harçtan mahsubu ile noksan kalan 44,80 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
3-)Davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince kabul edilen miktar üzerinden hesaplanan 5.100,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
4-)Davacı tarafından yapılan toplam 1.785,83 TL yargılama gideri ile 35,90 TL peşin harç ve 35,90 TL başvuru harcı toplamı 1.857,63 TL’nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
5-)Taraflarca yatırılan bakiye gider avansının kararın kesinleşmesi halinde yatırana iadesine,
dair taraf vekillerinin yüzüne karşı HMK’nun 341/1 vd. maddeleri uyarınca gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde mahkememize ya da mahkememize gönderilmek üzere başka yer mahkemesine istinaf dilekçesi sunulmak ve istinaf başvurma ve karar harcı ile istinaf gider avansı yatırılmak suretiyle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi İlgili Hukuk Dairesince incelenmesi için tarafların istinaf kanun yoluna başvuru hakkı açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup anlatıldı. 25/03/2022

Katip …
¸e-imzalıdır

Hakim …
¸e-imzalıdır

Harç/ Masraf Dökümü
Peşin Harç :35,90 TL
Karar Harcı : 80,70 TL
Noksan Harç : 44,80 TL
Davacı Gider Avansı
Yatırılan Avans : 1.925,00 TL
Davalı Gider Avansı
Yatırılan Avans : 427,00 TL
Yargılama Gideri Detayları
Bilirkişi Ücreti : 1.400,00 TL
Posta Giderleri : 459,33 TL