Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2017/1121
KARAR NO : 2018/474

DAVA : İSTİRDAT
DAVA TARİHİ : 08/03/2013
KARAR TARİHİ : 09/05/2018

Mahkememizde görülmekte olan İstirdat davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Taraflar arasında taşıt tanıma sistemi sözleşmesinin bulunup, bu sözleşme kapsamında toplam 25 aracın bu sistemi kullandığını, müvekkilinin araçlarını yenileme kararı alarak tamamını sattığını ve taşıt tanıma sistemini kullanmama kararı aldığını, toplam 25 araçtan 23 araçtaki sistemin sökülerek davalıya iade edildiğini, davalının iadeleri yok sayarak 13.07.2011 tarihli faturayı düzenleyerek 9.381 TL’lik demirbaş faturası düzenleyerek müvekkilini hesabından 14.07.2011 tarihinde tahsil ettiğini, ayrıca 13.07.2011 tarihli 14.018,40 TL bedelli cezai şart faturasının da düzenlenerek 14.07.2011 tarihinde tahsil edildiğini, sistemin iki araç dışında iade edildiğini, davalı tarafça 9.381 TL’nin tahsil edilip 8.630,51 TL’lik fazla tahsilat yaptığını, toplam 25 araç için sözleşmede yazılı bulunan 200 USD üzerinden cezai şartın hesaplanıp bu bedelin 5.000 USD olduğunu ve KDV dahil 9.680,72 TL olduğu, cezai şart miktarından da davalının 4.337,68 TL tahsilat yaptığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 12.968,19 TL’nin tahsil tarihi olan 14.07.2011 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalıdan tahsiline, yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmesine talep etmiştir.
Davacı Vekili Davasında:
Dava dilekçesini tekrar ederek davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Vekili Davaya Cevabında :
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Davanın yetkisiz mahkemede açıldığını, İstanbul Mahkemeleri ve icra dairelerinin yetkili olduğunu, davacı tarafın taşıt tanıma sözleşmesini süresinden önce feshettiğini, sistemi tanımlattığı 36 araç için cezai şart ödemesi gerektiğini, cezai şart faturasının 36 araç yönünden sözleşme şartlarına uygun olduğunu, demirbaşlar için fazla tahsil edilen 8.630,51 TL tutarı iadeye hazır olduklarını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Toplanan Deliller:
Dosya mahkememize … 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin … tarihli yetkisizlik kararı ile gelmiş esasa kaydı yapılarak yargılamaya devam olunmuştur.
Mahkememizce tarafların ticari defter ve kayıtları üzerinde inceleme yapılmasına karar verilmiş ve davalı şirketin defter ve kayıtları üzerinde yapılan inceleme sonrası dosyaya ibraz edilen bilirkişi raporunda; Taşıt tanıma sistemi cihazı kullanan araç sayısının sözleşmenin imza tarihinde 23, sözleşmenin fesih tarihinde 23 olduğu ve sözleşmenin imza tarihi ile fesih tarihi arasında toplam kullanıcı sayısının ise 26 olduğu belirtilmiştir. Davacı şirketin ticari defter ve kayıtları üzerinde inceleme yapılmak üzere talimat yazılmış ve dosyaya ibraz edilen bilirkişi raporunda; 25 araca göre kesilmesi gereken tazminat faturası tutarının 9.706,09 TL ve fazla kesilen fatura tutarının 4.312,31 TL hesaplandığını, davalıca davacıya kesilen 23 araca göre kesilmesi gereken tazminat faturası tutarının 8.929,60 TL ve fazla kesilen fatura tutarının 5.088,80 TL olduğu belirtilmiştir.
Mahkememizce 30/04/2014 Tarihinde verilen karar temyiz edilmiş olmakla; yargıtay 23.hukuk Dairesi Başkanlığının 2015/3000 Esas-2016/121 Karar sayılı ilamı ile ” Mahkemece davanın kabulü doğrultusunda demirbaş faturaları yönünden tahsil kararı verilmesi gerekirken soyut olarak bu talep yönünden sadece kabul kararı verilmesi, infazda tereddüt yaratır nitelikte olup HMK’nın 297. maddesine aykırı olmuştur. Keza, aynı kalem alacak hakkında faiz yürütülmesi talebi bulunduğu halde, bu konuda olumlu veya olumsuz karar verilmemesi de hatalıdır. Bunun yanında, kesilen cezai şart talebinin istirdadı yönünden tahsiline karar verilen miktara ticari faiz uygulanmasına karar verilmiştir.Ticari faiz 3095 sayılı Yasa’nın 1. maddesi uyarınca, yasal faiz oranı anlamına gelmektedir. Oysa davacı, dava dilekçesinde % 33 oranında faiz yürütülmesini talep etmekte olup, tarafların tacir ve dava konusu işin de ticari işletmeyle ilgili bulunmasından dolayı talep edilen faizin oranı gözetildiğinde aynı Yasa’nın 2. maddesi uyarınca, tahsiline karar verilen miktara avans faizi yürütülmesi gerekir. Hal böyle iken 3095 sayılı Yasa’nın 1. maddesi anlatımında, alacağın ticari faizle tahsiline karar verilmesi hatalı olmuştur.” gerekçesi ile mahkememiz kararı bozulmuş, mahkememizce yasaya ve usule uygun bulunan bozma ilamı doğrultusunda yargılama devam olunmuştur.
Delillerin Değerlendirilmesi:
Tüm dosya kapsamı dikkate alınarak; Davacı ve davalı vekili beyanları, dosyaya sunulan deliller, inceleme sonrası dosyaya ibraz edilen bilirkişi raporları ile tüm dosya kapsamına ile Yargıtay Bozma ilamına göre; Taraflar arasındaki 01.10.2009 tarihli Taşıt Tanıma Sistemi sözleşmesi gereğince davalı tarafından fazla tahsil edildiği belirtilen cezai şart tazminat ile demirbaş faturasına yönelik bedelin iadesinin talep edildiği, davacı tarafça demirbaş bedeli yönünden toplam 25 araçtan 2 tanesi hariç 23 araç için 9.381,00 TL bedelli fatura düzenlendiği ve 2 araç dışındaki araca takılı bulunan sistemin davalıya iadesi nedeniyle 8.630,51 TL yönünden davanın kabul edildiği, ceza şart bedeli yönünden ise davalı tarafından 36 araç yönünden hesaplama yapılmakla davalının demirbaş faturası yönünden davacı tarafından belirtilen 25 araçtan 2 araç dışındaki hesaba yönelik bedelin kabul edildiği gibi sunulan bilirkişi raporundaki açıklamalarda nazara alındığında cezai şart bedeli yönündeki 23 araç yönünden hesaplamanın yapılması gerektiği, cezai şart alacak miktarının 4.337,68.TL. Olduğu, fazla fazla ödemenin tahsil tarihi olan 21.07.2011 tarihinden itibaren avans faizi yürütülmesinin gerektiği; davalı tarafça kabul edilen Demibaş Faturalarına yönelik alacak talebinin kabul nedeni ile kabulünün gerektiği davacının talep tarihi olan 14/07/2011 Tarihinden itibaren avans faizi yürütlmesi gerektiği yönünde kanaat hasıl olmakla aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M :Yukarıda açıklanan nedenlerle ;
1-)Davacı tarafın … Faturalarına Yönelik Alacak Talebinin KABUL NEDENİ İLE KABULÜ ile; 8.630,51.TL. nin 14/07/2011 Tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine;
2-)Davacı tarafın Cezai Şart Alacak Talebinin KABULÜ ile; 4.337,68,.TL. nin 21/07/2011 Tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine;
3-)Karar tarihinde yürürlükte bulunan harçlar tarifesi gereğince hükmolunan kısım üzerinden hesaplanan 885,86.TL. nispi karar harcından peşin yatırılan 192,60.TL harcın mahsubu ile bakiye 693,25.TL. harcın davalıdan tahsili ile HAZİNEYE İRAD KAYDINA,(Mahkememizin 2013/65 Esas-2014/99 Karar sayılı dosyası üzerinden yazılan 31/07/2014 Tarihli harç tahsil müzekkeresi ile tahsilde tekerrür olmamak üzere)
4-)Davacı vekili lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince hükmolunan kısım üzerinden hesaplanan 2.180.TL.nisbi vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine,
5-)Davacı tarafından yatırılan 213,90.TL.Harç, 1..951.TL.Bilirkişi ücreti ve posta giderinden ibaret toplam 2.165.TL. yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine,
6-)Taraflarca yatırılan ve bakiye kalan gider avansının kararın kesinleşmesi halinde kendilerine iadesine,
Mahkememiz dosyasından verilen karar daha önce yargıtay incelemesinde geçmiş olmakla;ilgililere kararın tebliğinden itibaren 2 hafta içinde mahkememize vereceği bir dilekçe ile TEMYİZ YOLU açık olmak üzere taraf vekillerinin yüzüne karşı verilen karar alenen okunup usulen tefhim kılındı.09/05/2018

Katip …
(e-imza)

Hakim …
(e-imza)