Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. GAZİANTEP BAM 17. HUKUK DAİRESİ
T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2021/1474
KARAR NO : 2022/47

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/05/2021
NUMARASI : 2018/1180 Esas- 2021/362 Karar
DAVACI : … – -… …
VEKİLİ : Av. … …
DAVALI : … – …
VEKİLLERİ : Av. ……
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ : 13/01/2022
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 03/02/2022

Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 27/05/2021 tarih 2018/1180 esas ve 2021/362 karar sayılı kararı aleyhine davalı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, …. tarihinde müvekkilinin içinde bulunduğu dava dışı … adına kayıtlı …. plakalı aracın sebebiyet vermiş olduğu kaza neticesinde müvekkilinin ağır şekilde yaralandığını, tedavi gördüğünü, kazanın oluşumunda müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, kazaya sebebiyet veren aracın kaza tarihinde davalı … şirketi nezdinde sigortaladığını belirterek şimdilik 1000 TL maddi tazminatın davalı … şirketinden alınarak müvekkiline ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulü ile; 177.652,71 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 13.528,15 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 13.941,63 TL Tedavi gideri olmak üzere toplam 205.122,49 TL olarak hesap edilen maddi tazminattan %20 hatır taşıması indirimi yapılarak 164.097,92 TL maddi tazminatın davalı … şirketine başvuru tarihinden 8 iş gün sonrası olan 28/09/2018 tarihiden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
İstinaf kanun yoluna başvuran davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle ; çelişkili maluliyet raporlarına istinaden hüküm kurulmasının hukuka ve kanuna aykırı olduğunu, teminat kapsamında olmayan geçici iş göremezlik kaybı olarak hesaplanan 13.528,15 TL nin ve tedavi gideri olarak hesaplanan 13.941,63-TL nin reddinin gerektiğini, geçici iş görememezlik talebinin tedavi gideri sayılması sebebiyle ….’nın sorumluluğunda olması gerektiğini, müvekkilinin bu konuda herhangi bir sorumluluğu bulunmadığını, TRH Yaşam Tablosunun %1,8 teknik faize göre rapor alınması gerekmekteyken %10 teknik faize göre rapor alınmasının hatalı olduğunu belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
Dava; trafik kazası nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 355. maddesi gereğince, istinaf sebepleri ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Davacı tarafından içinde yolcu olarak bulunduğu dava dışı …. adına kayıtlı …. plakalı aracın sebebiyet verdiği kazada yaralandığı belirtilerek maluliyet, iş gücü kaybı ve tedavi giderlerine ilişkin maddi tazminat talep edilmiştir.
Davalı vekili, müvekkil şirketin Geçici İş göremezlik tazminatından sorumlu olmadığını belirterek istinaf talebinde bulunmuş ise de: 6111 sayılı yasanın 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı KTK’nın 98. maddesi ile getirilen “Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır” hükmü gereğince trafik kazası sonucu yaralanan kişi, tümüyle iyileşip eski sağlığına kavuşuncaya kadar yaptığı tıbbi tedavi ile sınırlı sağlık hizmet bedelleri SGK tarafından karşılanacaktır. Geçici iş göremezlik tazminatı madde kapsamında değerlendirilemeyeceğinden bu hususa ilişkin istinaf sebebi yerinde görülmemiştir.
Somut olayda; davacı davaya konu kazadaki yaralanması nedeniyle tedavi için yaptığı masrafları talep etmiş, davalı tarafça hüküm altına alınan 13.941,63-TL tedavi giderine ilişkin talebin reddinin gerektiği belirtilerek istinaf itirazında bulunulmuştur.
Sigorta şirketi, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır. Ancak Sigorta şirketinin, işleten ve sürücünün yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır. 2918 sayılı Yasa’nın 98. maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluğun dava dışı ….’na geçtiğinde kuşku yoktur. Buna karşın belgesiz tedavi giderlerinden sigorta şirketinin, işleten ve sürücünün sorumlulukları devam etmektedir.
Öte yandan, Danıştay 15. Dairesinin önce 14/11/2013 tarihinde yürütmenin durdurulması kararı ve 16/03/2016 tarih, 2013/7713 esas ve 2016/1779 karar sayılı kararı ile trafik kazaları nedeniyle ilgililere sunulan sağlık hizmet bedellerinin tahsiline ilişkin usul ve esaslara ilişkin Yönetmeliğin 4. maddesinin 1. bendinde yer alan “… Sağlık Uygulama Tebliğinde (SUT) yer alan hükümler doğrultusunda” ibaresinin iptaline karar verilmiş, iptal edilen ibare yerine 31/12/2016 tarih ve 3. Mükerrer 29935 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan yönetmelik değişikliğiyle “..genel sağlık sigortalısı sayılanlar için belirlenen sağlık hizmeti geri ödeme usul ve esasları çerçevesinde..” ibaresine yer verilmiştir.
Somut olayda, dava 10/10/2018 tarihinde 6111 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra açılmıştır.

Hükme esas alınan Adli Tıp uzmanı bilirkişi raporunda “hastane tedavi ve muayene giderleri farkı (mevcut makbuzlar baz alınarak) 13.171,63-TL olduğu, ulaşım giderinin yaklaşık 270-TL olduğu ve tedavi süresinde evde uygulayacağı pansuman için gerekli medikal malzemeler ile korse ve kol askısı gibi gerekli medikal ihtiyaçların toplamı için ortalama fiyatın 500-TL olduğu” belirtilmiştir. 6111 sayılı yasa uyarınca belgeli tedavi giderlerinin … tarafından karşılandığı değerlendirildiğinde hesaba dahil edilen özel hastane farkı bedelinin ne olduğu anlaşılamamakla, hangi masraf için hangi miktarda harcama yapılabileceği de tek tek gösterilmediğinden rapor denetime elverişli değildir. Yetersiz bilirkişi raporuna göre karar verilmesi eksik inceleme mahiyetindedir. Bu itibarla mahkemece aynı bilirkişiden talep edilen tedavi giderlerinin 6111 sayılı Yasaya göre Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı’nın sorumluluğunda olup olmadığı, belgesiz tedavi giderleri bakımından da; dava konusu kaza nedeniyle meydana gelen yaralanmanın niteliği ve yapılan tedaviler göz önüne alınarak bu tür yaralanmalarda yapılacak olan belgesiz tedavi giderleri hakkında denetime elverişli, ayrıntılı, gerekçeli bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm tesisi yerinde görülmemiştir (Yargıtay 17. H.D.nin 2016/15806 E. 2019/6693 K., Yargıtay 17. H.D.nin 2016/9080 E.2019/3789 K. Yargıtay 17. H.D.nin 2016/7151 E.2019/3098 K. Yargıtay 17. H.D.nin 2016/15810 E. 2019/7478 K.)
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, sair hususlar bu aşamada incelenmeksizin, mahkeme kararının 6100 sayılı HMK’nın 353/1-a.6 maddeleri gereğince kaldırılmasına, Dairemiz kararına uygun şekilde kazanılmış haklarda dikkate alınarak davanın yeniden görülerek eksikliklerin giderilmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜ İLE;
Gaziantep 2.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 27/05/2021 tarih ve 2018/1180 esas ve 2021/362 sayılı kararının HMK’nın 353/1-a,6 maddeleri uyarınca KALDIRILMASINA,
Dosyanın davanın yeniden görülmesi için MAHALLİNE İADESİNE,
2-Davalıdan tahsil edilen istinaf karar harcının istek halinde yatıran tarafa iadesine,
3-İstinaf yargılama giderinin ilk derece mahkemesince yapılacak yargılama neticesinde verilecek kararla birlikte değerlendirilmesine,
4-Duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Davalı …Ş. tarafından tehiri icra talebi kapsamında …. İcra Dairesinin …. Esas sayılı icra dosyasına mehil vesikası için ibraz edilen …. tarihli ve …. numaralı …. TL tutarlı teminat mektubunun yatırana İADESİNE,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu, HMK’nın 353/1-a maddesi gereğince KESİN olarak oybirliğiyle karar verildi.

Başkan Üye Üye Katip
… … … …

…