Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. GAZİANTEP BAM 17. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2020/553 – 2022/534
T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17.HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/553 E.
KARAR NO : 2022/534 K.

TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI

BAŞKAN : ….
ÜYE :…
ÜYE : ……
KATİP : …

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/12/2019
NUMARASI : 2018/488 Esas, 2019/1470 Karar
DAVACILAR : 1-……
2-…….
3-…….
VEKİLLERİ : Av. ……
Av. ….
Av. …
DAVALI : …
VEKİLLERİ : Av. …
Av. …
DAVANIN KONUSU : Tazminat
İSTİNAF KARARININ
TARİHİ : 24/03/2022
YAZIM TARİHİ : 24/03/2022
Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 23/12/2019Tarih, 2018/488 Esas, 2019/1470 Karar sayılı kararı aleyhine davalı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; …. tarihinde davalı tarafından ZMSS ile sigortalı olan…. plakalı aracın çarpması sonucu yaya olan küçük…’ün yaralandığını, davalı sigorta şirketine … tarihinde başvuru yapıldığını ancak yasal süreye rağmen ödeme yapılmadığını, bu nedenlerle şimdilik …TL maluliyet tazminatı ile bakıcı giderinin davalıdan tahsiline, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiş, yargılama aşamasında talebini HMK’nın 107/2. maddesi gereğince 29.088,96 TL olarak arttırmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulü ile 27.684,90 TL sürekli iş göremezlik tazminatı ile 1.404,06 TL bakıcı giderinin …. tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İstinaf başvurusunda bulunan davalı vekili dilekçesinde özetle; mahkemece verilen kararın hatalı olduğunu, kusur tespitinin ATK Trafik İhtisas Dairesi tarafından yapılması gerektiğini, bakıcı gideri yönünden müvekkil şirketin sorumluluğunun bulunmadığını, destek ve maluliyet tazminatı hesaplarının aktüerya bilim dalı ile uğraşan hazine siciline kayıtlı aktüerler tarafından yapılması gerektiğini, bu nedenlerle mahkemece verilen kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu maruz kalınan bedensel zarar nedeniyle maddi tazminat talebine ilişkindir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesi gereğince, istinaf sebepleri ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, usuli işlemlerin kanuna uygun şekilde yapılarak, aşamalarda ileri sürülen iddia ve cevapların denetimi sağlayacak biçimde eksiksiz sergilenip, hükme esas alınan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve özellikle; 6111 sayılı yasanın 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı KTK’nın 98. maddesi ile; ” Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır” hükmü getirilmiş olup, trafik kazası sonucu yaralanan kişi, tümüyle iyileşip eski sağlığına kavuşuncaya kadar yaptığı tıbbi tedavi ile sınırlı sağlık hizmet bedelleri … tarafından karşılanacaktır. Geçici iş göremezlik tazminatının (ve bakıcı giderinin) tedavi gideri sayılmasına olanak olmadığı gibi, ZMSS Genel Şartlarının A.5.b maddesinde “sağlık giderleri teminatı” olarak yer alan tedavi giderleri ile bakıcı giderinin KTK’nın 98.maddesi gereğince …’nın sorumluluğuna geçtiğine yönelik düzenleme, Anayasa Mahkemesi’nin 17/07/2020 tarih ve 2019/40-2020/40 sayılı kararı gereğince hükümsüz hale gelmiş olup, sigorta teminatına giren ya da girmeyen tazminatların belirlenmesi ZMSS Genel Şartları yerine Karayolları Trafik Kanunu, Türk Borçlar Kanunu ve Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre yapılacak olduğundan, bakıcı giderinden ZMSS sigortacısı yerine …’nın sorumlu olduğuna dair istinaf itirazının yerinde olmamasına; kazanın oluşumunda davalı tarafından sigortalanan aracın tam kusurlu olduğuna dair oluşa uygun ve yeterli gerekçeyi içeren tekli bilirkişi raporunun hükme esas alınmasında bir isabetsizlik bulunmamasına ve hesap raporunu hazırlayan bilirkişinin aktüer sıfatına haiz olduğunun anlaşılmasına göre; davalı vekili tarafından yapılan istinaf itirazları yerinde görülmemiş ve başvurunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesi gereğince esastan reddine karar vermek gerekmiştir. Bu itibarla;
KARAR:
1-İncelenen kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 1.987,06TL istinaf karar harcından peşin alınan 496.76 TL’ nin mahsubu ile eksik kalan 1.490,30 TL’nin davalı alınarak hazineye gelir kaydına,
3-İstinaf yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına,
4-Duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Gider avansından harcanmayan kısmın talep halinde yatırana iadesine dair,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle KESİN olarak oybirliği ile karar verildi. 24/03/2022

Başkan Üye Üye Katip
.

…