Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2020/1859
KARAR NO : 2022/1982

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/09/2020
NUMARASI : 2018/287 Esas- 2020/630 Karar
DAVACI :
VEKİLLER :

DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ : 31/10/2022
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 31/10/2022

Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 14/09/2020 tarih ve 2018/287 esas ve 2020/630 karar sayılı kararı aleyhine davacı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 19/03/2016 tarihinde dava dışı sürücü….sevk ve idaresindeki … plaka sayılı aracın, davacının kullandığı … plakalı motosiklete çarparak davacının ağır derecede yaralanmasına neden olduğu, sürücü ….’ün bu kazada asli kusurlu olduğunu, … plaka sayılı aracın davalı sigorta şirketi nezdinde Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası ile sigortalı olduğunu bu nedenlerle şimdilik 500 TL geçici işgörmezlik ve 500 TL kalıcı işgörmezlik zararı olmak üzere toplam 1.000 TL tazminatın davacıya ödenmesine, yargılama gideri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Zorunlu başvuru belgelerinin ibraz edilmemesi halinde yapılacak başvuruların geçersiz olduğunu, başvuru şartı sağlanmadan açılacak tazminat davalarının da ön şart yokluğu nedeniyle HMK 114/2 ve 115/2 maddeleri gereği davanın usulden reddedilmesi gerektiğini ileri sürerek davanın usulden reddine karar verilmesini talep etmiştir.

İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonunda; 5.906,64 TL geçici iş göremezlik, 34.790,92 TL sürekli iş göremezlik maddi tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.

İstinaf başvurusunda bulunan davalı vekili dilekçesinde özetle; davalı şirketin ancak sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında ve poliçedeki teminat tutarıyla sınırlı olarak sorumlu olabileceğini, maluliyet raporunun yönetmenliğe uygun şekilde hazırlanmadığını, müterafik kusur indirimi yapılması gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

Dava; trafik kazası nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Davacı tarafça, kullandığı … plakalı motorsiklet ile dava dışı sürücü ….’ün idaresindeki…. plakalı aracın çarpışması sonucu meydana gelen kazada yaralandığı belirtilerek maddi tazminat talep edilmiştir.

1-Dosya içerisinde mevcut maluliyet raporunun kaza tarihinde yürürlükte bulunan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırılması ve Özürlülere verilecek Sağlık Kurulu Raporları hakkında yönetmelik hükümlerine uygun olarak düzenlenmesi, hükme esas alınan kusur raporunun kaza tespit tutanağı ile uyumlu olup, olayın oluş şekline de uygun olması nedeni ile davalı tarafın kusura ve maluliyet raporuna ilişkin istinaf itirazları yerinde görülmemiştir.

2-Davalı vekili, müvekkili şirketin Geçici İş göremezlik tazminatından sorumlu olmadığını belirterek istinaf talebinde bulunmuş ise de: 6111 sayılı yasanın 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı KTK’nın 98. maddesi ile getirilen “Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır” hükmü gereğince trafik kazası sonucu yaralanan kişi, tümüyle iyileşip eski sağlığına kavuşuncaya kadar yaptığı tıbbi tedavi ile sınırlı sağlık hizmet bedelleri SGK tarafından karşılanacaktır. Geçici iş göremezlik tazminatı madde kapsamında değerlendirilemeyeceğinden bu hususa ilişkin istinaf sebebi yerinde görülmemiştir.

3-Davalı vekilince davacının koruyucu ekipman dizlik giymemiş olması nedeni ile ortaya çıkan zararın artmasına neden olduğu belirtilerek istinaf itirazında bulunulmuştur.
Zararın meydana gelmesinde veya artmasında zarar görenin de kusurunun bulunması halinde söz konusu olan müterafik kusur Borçlar Kanunu’nun 44. maddesinde (6098 sayılı TBK md. 52) düzenlenmiştir. Zarar görenin kusurunun zararın meydana gelmesinde başlıca etken olması halinde zarar verenin sorumluluğunun kalkması söz konusu olabileceği gibi belirlenen kusura göre zarar ve ziyandan indirim yapılması da gerekebilir.

Dosya içerisinde mevcut hükme esas alınan maluliyet raporu içeriğine göre, davacının kaza nedeni ile “sağ tibia parçalı PCL avulsiyon kırığının ” oluştuğu bu itibarla davacının motosiklete binerken dizlik, koruyucu ekipman kullanmadığının sabit olduğu, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin yerleşik içdihatları uyarınca koruyucu ekipman kullanılmamasının maluliyetin artmasına sebebiyet vermesi halinde müterafik kusur indiriminin uygulanması gerekliliği belirtildiğinden mahkemece müterafik kusur indirimi uygulanmaksızın hüküm tesisi yerinde görülmemiştir. (Yargıtay 17. H.D.nin 2016/8136 E.2019/3570 K. Yargıtay 17. H.D.nin 2015/14080 E.2018/6005 K.) Hükme esas alınan bilirkişi raporunda belirtilen toplam tazminat miktarından davacının koruyucu ekipman kullanmayarak maluliyetinin artmasına sebebiyet vermesi nedeni ile % 20 oranında indirim yapılmak suretiyle davacının talep edebileceği tazminat miktarının hesaplanması gerektiği anlaşılmıştır.

Yukarıda izah edilen nedenlerle davalı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmüş ancak söz konusu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca dosya üzerinde inceleme yapılarak, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak TBK’nun 51. ve 52. maddelerinden kaynaklanan hakkaniyet ve takdiri indirimler nedeniyle, davanın kısmen reddedilmesi halinde, indirimden dolayı reddedilen kısım için yargılama giderleri yönünden taraflar arasında paylaştırmaya gidilemeyeceği de nazara alınarak (Yargıtay 17. H.D.nin 2019/3781 E. 2020/2098 K., Yargıtay 17. H.D.nin 2016/2975 E.2018/11904 K., Yargıtay 17. H.D. Nin 2016/287 E.2018/10887 K.) aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.

HÜKÜM :Yukarıda Açıklanan Nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf talebinin KABULÜNE,
2-Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 14/09/2020 tarih, 2018/287 Esas- 2020/630 KararSayılı Kararının KALDIRILMASINA,
3-6100 sayılı HMK 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında kararla; davanın KISMEN KABUL, KISMEN REDDİ ile;4.725,31 TL geçici iş göremezlik, 27.832,73 TL sürekli iş göremezlik maddi tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-Harçlar Kanunu gereğince kabul edilen miktar üzerinden hesaplanan 2.224,24 TL karar ve ilam harcına davacı tarafça yatırılan 175,90 TL (35,90 TL peşin, 140,00 TL ıslah harcı ) mahsubu ile bakiye 2.048,34 TL karar harcının davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydına,
5-Davacı taraftan alınan ve mahsup edilen 175,90 TL (35,90 TL peşin, 140,00 TL ıslah harcı ) TL ıslah harcı ) davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
6-Davacı kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre davanın kabul edilen miktarı üzerinden hesaplanan 9.200,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
7-TBK’nın 51/52. maddeleri gereği hakkaniyet indirimi yapılan miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına,
8-Davacı tarafından karşılanan35,90 ilk başvuru harcı, 2.450,50 TL bilirkişi ücreti, posta ve tebligat gideri olmak üzere toplam 2.486,40 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
9-Yapılan giderlerin mahsubu ile bakiye gider avansının HMK ‘nın 333. maddesi uyarınca karar kesinleştiğinde talep halinde yatırana iadesine,
İstinaf Harç ve Giderleri
1-Davalı taraftan alınan peşin istinaf karar ve ilam harcının talep halinde iadesine,
2-Davalı tarafından karşılanan 148,60 TL istinaf başvuru harcının davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
4-Karar kesin olduğundan tebligatların ve harç tahsil/iade işlemlerinin ilk derece mahkemesince yapılmasına,
Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda HMK.362/1-a maddesi gereği kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.31/10/2022
Başkan Üye Üye Katip