Emsal Mahkeme Kararı Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi 2020/1793 E. 2022/1729 K. 07.10.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. GAZİANTEP BAM 17. HUKUK DAİRESİ .
T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2020/1793
KARAR NO : 2022/1729

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN .
ÜYE : .
ÜYE :.
KATİP : .

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/09/2020
NUMARASI : 2019/158 Esas- 2020/273 Karar
DAVACI :…
VEKİLİ : Av. …
DAVALI :..
VEKİLLERİ : Av..
Av..
İHBAR OLUNAN :.
DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 07/10/2022
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 07/10/2022

Gaziantep 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 07/09/2020 tarih ve 2019/158 esas ve 2020/273 karar sayılı kararı aleyhine davalı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle;…… tarihinde ….. plakalı aracın kaza yapması sonucu araçta yolcu olan müvekkilinin ağır yaralandığını, kazaya neden olan ……… plakalı aracın kaza tarihinde ZMMS poliçesinin tespit edilemediğini, bu aşamada zararın tespiti mümkün olmadığından şimdilik 100,00 TL maddi zararın ( 80-TL sürekli iş göremezlik, 10-TL geçici iş göremezlik, 10-TL bakım ve bakıcı gideri) davalıdan temerrüde düştüğü tarihten itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Gerekli belgelerle usulüne uygun başvuru yapılmadığından, dava açma hakkının bulunmadığını, davayı kabul manasına gelmemekle 2918 sayılı kanunu 87/1 maddesi gereği hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini, yargılama giderlerinden sorumlu olmadıklarını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; Davanın kabulü ile 56.281,93 TL’nin 13/09/2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İstinaf kanun yoluna başvuran davalı vekili dilekçesinde özetle; Usulüne uygun başvuru yapılmadığından davanın usulden reddi gerektiğini, geçici iş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatı bakımından müvekkili kurumun sorumluluğunun bulunmadığını, ayrıca davacının bakıcı giderine ilişkin iddiasını ispat etmekle mükellef olduğunu, geçici iş göremezlik sürecinde sürekli olarak bakıma muhtaç olduğunun yargılama içerisinde ispat edilemediğini, 2918 sayılı Kanunun 87/1. maddesi gereğince hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini, maluliyet raporunun hükme esas alınmasının mümkün olmadığını, Adli Tıp Kurumu ……Adli Tıp İhtisas Kurulu’ndan rapor alınması gerektiğini, ……şubat 2019 tarih 30692 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan erişkinler için Engellilik Değerlendirmesi Hakkındaki Yönetmelik hükümlerine göre maluliyetin tespitinin gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
Dava; trafik kazası nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Davacı tarafça, ……… plakalı araçta yolcu olduğunu, söz konusu aracın kaza yapması neticesinde yaralandığını belirterek sürekli ve geçici iş göremezlik ile bakıcı giderine ilişkin tazminat talebinde bulunulmuştur.
2918 sayılı KTK.nın 97. maddesi “Zarar görenin, zorunlu mali sorumluluk sigortasında öngörülen sınırlar içinde dava yoluna gitmeden önce ilgili sigorta kuruluşuna yazılı başvuruda bulunması gerekir. Sigorta kuruluşunun başvuru tarihinden itibaren en geç 15 gün içinde başvuruyu yazılı olarak cevaplamaması veya verilen cevabın talebi karşılamadığına ilişkin uyuşmazlık olması hâlinde, zarar gören dava açabilir veya 5684 sayılı Kanun çerçevesinde tahkime başvurabilir…” hükmünü amirdir. Davacı vekilinin söz konusu hüküm kapsamında davalı tarafa başvuruda bulunduğu, madde metninde başvuru sırasında hangi belgelerin sunulacağına ilişkin hüküm bulunmadığı sabit olduğundan davalı vekilinin başvuru şartının yerine getirilmediğine ilişkin istinaf itirazı yerinde görülmemiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin Geçici İş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatından sorumlu olmadığını belirterek istinaf talebinde bulunmuş ise de: 6111 sayılı yasanın 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı KTK’nın 98. maddesi ile getirilen “Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın ……… tarafından karşılanır” hükmü gereğince trafik kazası sonucu yaralanan kişi, tümüyle iyileşip eski sağlığına kavuşuncaya kadar yaptığı tıbbi tedavi ile sınırlı sağlık hizmet bedelleri SGK tarafından karşılanacaktır. Geçici iş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatı madde kapsamında değerlendirilemeyeceğinden bu hususa ilişkin istinaf sebebi yerinde görülmemiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre, usuli işlemlerin kanuna uygun şekilde yapılarak, hükme esas alınan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, davalı tarafça süresi içerisinde hatır taşıması defiinde bulunulmadığı gibi, sürücünün davacının babası olduğu bu itibarla somut olayda hatır taşıması nedeni ile indirim yapılmamasının usul ve yasaya uygun olduğu, hükme esas alınan maluliyet raporunun kaza tarihinde yürürlükte bulunan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkındaki Yönetmelik hükümlerine uygun olarak düzenlendiği, rapor içeriğinde davacının yaralanması nedeni ile 3 hafta tam gün bakıcı ihtiyacının olduğunun belirtildiği, TBK’nın 54.maddesi ile KTK’nın 98.maddesi hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, kazadaki yaralanmadan kaynaklanan iyileşme sürecindeki bakıcı giderine ilişkin zarardan sorumluluk, zarara neden olanlar ile bu kişilerin sorumluluğunu poliçe ile üstlenen sigorta şirketine ait olduğundan, davacı için hesap edilen bakıcı gideri tazminatının hüküm altına alınmasında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı (Yargıtay 4. H.D.nin 2021/15025 E.2021/8798 K.) anlaşılmakla davalı tarafın istinaf itirazları yerinde görülmeyerek istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesine göre esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 3.844,62 TL istinaf karar harcından peşin alınan 961,16 TL’nin mahsubu ile bakiye 2.883,46‬ TL’nin davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
3-İstinaf yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına,
4-Duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Gider avansından harcanmayan kısmın yatıran tarafa iadesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin olarak oybirliği ile karar verildi.

Başkan Üye Üye Katip
..