Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2020/1413
KARAR NO : 2022/1569

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/07/2020
NUMARASI : 2019/509 Esas- 2020/502 Karar
DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
İHBAR OLUNAN :
DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 23/09/2022
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 23/09/2022

Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 02/07/2020 tarih ve 2019/509 esas ve 2020/502 karar sayılı kararı aleyhine davalı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 18/10/2016 tarihinde sürücü ….’in sevk ve idaresindeki …plakalı aracın tek taraflı sebebiyet verdiği trafik kazası neticesinde araçta yolcu olarak bulunan müvekkilinin ağır şekilde yaralandığını, kazanın oluşumunda müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, karşı tarafın kusurlu olduğunu, kazaya sebebiyet veren aracın kaza tarihinde davalı sigorta şirket nezdinde sigortalandığını belirterek şimdilik 100 TL maddi tazminatın davalı sigorta şirketinden alınarak müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; açılan davayı kabul etmediklerini, davacının iddialarının ispatlanması gerektiğini, müterafik kusur indirimi ve hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile bilirkişi raporunda 64.847,02 TL olarak hesap edilen sürekli iş göremezlik, geçici iş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatında %20 oranında hatır taşıması indirimi %20 oranında müterafik kusur indirimi yapılarak ve davalı sigorta şirketi tarafından yapılan ödemenin faizi ile birlikte indirimi yapıldıktan sonra kalan 8.974,78 TL maddi tazminatın 29/04/2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

İstinaf kanun yoluna başvuran davalı sigorta şirketi vekili dilekçesinde özetle; ödeme tarihi verileri esas alınarak hesaplama yapılması gerektiğini güncel veriler uyarınca hesaplama yapılmasının yerinde olmadığını, hesap edilen tutardan %20 hatır taşıması ve %20 müterafik kusur indirimi olmak üzere %40 oranında indirim yapılması ve bu halde bakiye çıkması halinde güncel veriler doğrultusunda rapor tanzim edilmesi gerekirken bu durumlar gözetilmeksizin hesaplama tarihi verileri esas alınarak rapor tanzim edildiğini ve %40 oranındaki hakkaniyet indiriminin göz önünde bulundurulmadığını, geçici iş göremezlik maluliyetinden doğan zararlar ve bakıcı giderine ilişkin zararların teminat kapsamında kalmadığını, Trafik Sigortası Genel Şartlarına göre %70 altı sakatlıklarda bakıcı giderinin hesaplanamadığını, bakıcı giderine hükmedilmesinin hatalı olup davacıya kaza sonrasında aile içi bakım yapılmış ise Yargıtay kararları uyarınca hesaplanan bakıcı giderinden hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

Dava; trafik kazası nedeni ile tazminat istemine ilişkindir.
HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Davacı tarafça, 18/10/2016 tarihinde dava dışı sürücü …..’in sevk ve idaresindeki ….. plakalı araçta yolcu konumunda bulunurken, sürücünün direksiyon hakimiyetini kaybetmesi neticesinde meydana gelen kazada yaralandığını belirterek geçici, sürekli iş göremezlik nedeni ile tazminat ve bakıcı giderine ilişkin maddi tazminat talep edilmiştir.

Davalı vekilince, müvekkili şirketin Geçici İş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatından sorumlu olmadığı belirtilerek istinaf talebinde bulunulmuş ise de: ….tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 13.02.2011 tarihli 6111 Sayılı Yasa’nın 59.maddesi ile 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 98. maddesi değiştirilmiş, buna göre “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı” Yasanın geçici 1. maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, sözkonusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanun’un 59. maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve ….ının yükümlülüklerinin sona ereceği,” öngörülmüştür. Sigorta şirketi, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır. Sigorta şirketinin, işleten ve sürücünün yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır. 2918 sayılı Yasa’nın 98. maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk dava dışı Sosyal Güvenlik Kurumu’na geçmiştir. Ancak geçici iş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatı madde kapsamında değerlendirilemeyeceğinden geçici iş göremezlik ve bakıcı gideri talepleri yönünden sigorta şirketlerinin sorumluluğu devam edeceğinden bu hususa ilişkin istinaf sebebi yerinde görülmemiştir. (Yargıtay 4. H.D.nin 2021/5372 E. 2021/8669 K., Yargıtay 4. H.D.nin 2021/3468 E. 2021/6538 K. Yargıtay 5. H.D.nin 2021/5372 E. 2021/8669 K.)

Davalı vekilince, davacı tarafın maluliyetine ilişkin zararının başvuru üzerine giderildiği başvuru tarihindeki veriler dikkate alınarak 06/05/2019 tarihinde 27.843,29-TL ödeme yapıldığı öncelikle ödeme tarihindeki veriler uyarınca hesaplama yapılması gerektiği belirtilerek istinaf itirazında bulunulmuştur.

Somut olay nedeniyle davalı sigorta şirketi tarafından davacıya davadan önce başvuru üzerine ödeme yapılmış ancak taraflar arasında imzalanan bir ibraname olduğu ise taraflarca ileri sürülmemiş ve dosyaya ibraname sunulmamıştır.

KTK’nın 111. maddesi uyarınca ortada anlaşma olmadığından dava tarihinden önce yapılan ödeme ile ödeme tarihi itibariyle yapılması gereken ödeme arasında orantısızlık bulunup bulunmadığının araştırılmasına gerek yoktur. Bakiye alacak yönünden usulünce verilmiş ibraname bulunmadığı için Yargıtay 17. HD’nin içtihatlarına uygun şekilde önceden yapılan ödeme makbuz hükmünde kabul edilerek dava tarihinden önceki ödeme rapor tarihine kadar güncellenerek tazminattan mahsup edilmesi doğru görülmekle davalı tarafın istinaf itirazı yerinde görülmemiştir. (Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2015/14406 E. 2018/8459 K.)

Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre, usuli işlemlerin kanuna uygun şekilde yapılarak, hükme esas alınan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin yerleşik uygulamalarına göre aile içi bakım nedeni ie bakıcı giderinden hakkaniyet indirimi yapılmasının makul kabul edilmemesi (Yargıtay 17. H.D.nin 2016/18222 E. 2019/9513 K., Yargıtay 17. H.D.nin 2016/4273 E. 2019/7158 K. Sayılı ilamları) nazara alınarak davalı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmemiş ve istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesine göre esastan reddine karar verilmiştir.

KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1 maddesi uyarınca esastan reddine,
2-Alınması gereken 613,06 TL istinaf karar harcından peşin alınan 155,00 TL nin mahsubu ile bakiye 458,06 TL’nin davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
3-İstinaf yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına,
4-Duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Gider avansından harcanmayan kısmının yatıran tarafa iadesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin olarak oybirliği ile karar verildi.

Başkan Üye Üye Katip