Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/1288
KARAR NO : 2022/1478

TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ :
NUMARASI : 2019/591 Esas, 2020/358 Karar
DAVACILAR :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : Tazminat
İSTİNAF KARARININ
TARİHİ : 14/09/2022
YAZIM TARİHİ : 14/09/2022

Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 12/03/2020 Tarih, 2019/591 Esas, 2020/358 Karar sayılı kararı aleyhine davalı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; 26/10/2018 tarihinde ….. sevk ve idaresindeki …. plakalı aracın seyir halinde iken sebebiyet vermiş olduğu kaza neticesinde araçta yolcu olarak bulunan müvekkillerinin desteği olan ……’in vefat ettiğini, kazanın oluşumunda müvekkilinin desteğinin kusurunun bulunmadığını, karşı tarafın kusurlu olduğunu, müvekkillerinin müteveffanın desteğinden mahrum kaldığını, mağdur olduğunu, kazaya sebebiyet veren aracın kaza tarihinde davalı … şirketine nezdinde sigortalandığını, açıklanan bu nedenlerle; şimdilik 5.000,00TL maddi tazminatın davalıdan alınarak müvekkillerine ödenmesine karar verilmesini talep etmiş, yargılama aşamasında talebini HMK’nın 107/2. maddesi gereğince 121.436,80 TL olarak arttırmıştır.

Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; açılan davayı kabul etmediklerini, davacı iddialarının ispatlanması gerektiğini, müterafik kusur indirim yapılmasını ve gerekli yerlerden raporların alınması gerektiğini, müvekkili şirket aleyhindeki kesin ve somut delillere dayanmayan haksız ve hukuka aykırı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulü ile davacı … için; 30.267,45 TL davacı … için 91.169,35 TL olmak üzere toplam 121.436,08 TL maddi tazminatın dava açılış tarihi olan 20/08/2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiştir.

İstinaf başvurusunda bulunan davalı vekili dilekçesinde özetle; mahkemece hatalı ve eksik değerlendirme sonucu karar verildiğini, meydana gelen kazada …’in %25 oranından daha fazla kusurlu olduğunu, mahkemece %20 oranında kusura göre hükmedilmesinin hatalı olduğunu, müvekkil sigorta şirketinin yalnızca sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında ve poliçe limiti ile sorumlu olduğunu, dava konusu kazada müterafik kusurunun olup olmadığı yönünde araştırma yapılması ile tazminat miktarı üzerinden en az %25 oranında müterafik kusur indirimi yapılması gerektiğini, yetiştirme gideri tenzilinin sadece baba açısından %5 oranında yapıldığını anne için herhangi bir yetiştirme gideri tenzili yapılmadığını, bilirkişi hesap raporunun hatalı hesaplandığını, hükme esas alınmaması gerektiğini, müteveffanın 22 yaşı itibariyle ailesine destek olacağı varsayılarak hesaplama yapılması gerektiğini bu nedenlerle mahkemece verilen kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.

Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle ölenin yakınlarının destekten yoksun kalma tazminatı talebine ilişkindir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesi gereğince, istinaf sebepleri ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;

Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelere göre, davaya konu kazanın oluşumunda, davalı tarafa ZMMS poliçesi ile sigortalı bulunan, …..Plaka sayılı araç sürücüsünün %80, ….plaka sayılı araç sürücüsünün ise %20 oranında kusurlu olduğuna ilişkin bilirkişi raporunun hükme esas alınması yerinde görülmüştür.

İlk derece mahkemesince hükme esas alınan 14.02.2020 Tarihli bilirkişi raporunda, TRH 2010 tablosu ve devre başı ödemeli belirli rant yöntemi, % 1,8 teknik faizle hesaplama yapılarak davacı … için 30.267,45 TL, davacı … için ise 91.169,35 TL hesaplama yapılmıştır.

Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 14/01/2021 tarih 2020/2598 Esas 2021/34 Karar sayılı ilamında tazminat hesaplarında bakiye ömrün belirlenmesinde TRH 2010 tablosunun esas alınmasının güncellenen ülke gerçeklerine daha uygun olacağı belirtilmiştir. Hesaplamada TRH 2010 yaşam tablosunun kullanılması Yargıtay 4. Hukuk dairesinin güncel içtihatlarına da uygun olmakla yerinde görülmüştür.

Hükme esas alınan maluliyet raporunun kaza tarihinde yürürlükte bulunan Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurul Raporları Hakkında Yönetmelik hükümleri uyarınca düzenlendiği, hükme esas alınan bilirkişi raporunda hesaplamanın TRH 2010 yaşam tablosu ve devre başı ödemeli belirli süreli rant hesaplama yöntemi ile 1,8 teknik faiz kullanılarak yapıldığı, her ne kadar Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin güncel içtihatlarında hesaplamada TRH 2010 tablosu ve progresif rant yöntemi uygulanması gerektiği belirtilmekte ise de davalı tarafın istinaf itirazları ve istinaf edenin sıfatına göre aleyhe kaldırma yapılamayacağından (Yargıtay 4. H.D.nin 2021/3030 E. 2021/2658 K.) söz konusu husus kaldırma nedeni yapılmamıştır.

Yargıtay 4. Hukuk ve 17. Hukuk Dairesinin genel ilkelerine göre kural olarak; anne ve baba çalışıyorsa anne ve babadan ayrı ayrı %5’er, anne çalışmıyorsa sadece babadan %5 oranında yetiştirme gideri düşülmesi gerekmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunun bu ilkeler çerçevesinde tanzim edildiği görülmekle davalı tarafın bu yöndeki istinaf itirazları da yerinde görülmemiş ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesine göre esastan reddine karar vermek gerekmiştir. Bu itibarla;

KARAR:
1-İncelenen kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 8.295,29 TL istinaf karar harcından peşin alınan 2.129,4‬0 TL’nin mahsubu ile eksik kalan 6.165,89‬ TL’nin davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
3-İstinaf yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına,
4-Duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Gider avansından harcanmayan kısmın talep halinde yatırana iadesine dair,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle KESİN olarak oybirliği ile karar verildi. 14/09/2022

Başkan Üye Üye Katip