Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2019/2852
KARAR NO : 2021/1899

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/09/2019
NUMARASI : 2018/466 Esas- 2019/859 Karar
DAVACI :
VEKİLLERİ :

DAVALI : .
VEKİLLERİ : Av. … …
Av. … …
Av. … …
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ : 08/12/2021
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 03/01/2022

Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 12/09/2019 tarih 2018/466 esas 2019/859 karar sayılı kararı aleyhine davalı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 23/10/2017 tarihinde …. plakalı aracı ile seyir halinde iken … sevk ve idaresindeki .. plakalı aracın müvekkilinin aracına çarpması neticesinde müvekkilinin ağır şekilde yaralandığını, tedavi gördüğünü, kazanın oluşumunda müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, karşı tarafın kusurlu olduğunu, kazaya sebebiyet veren aracın kaza tarihinde davalı … şirketi nezdinde sigortalandığını belirterek şimdilik 1000 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulü ile, 4.212,29 TL geçici iş göremezlik 13.262,54 TL kalıcı iş göremezlik olmak üzere toplam 17.674,83 TL maddi tazminatın dava açılış tarihi olan 06/04/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

İstinaf kanun yoluna başvuran davalı … şirketi dilekçesinde özetle; davacının geçici işgöremezlik tazminat talepleri teminat kapsamında bulunmadığından reddi gerektiğini, 26.04.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanununda 6704 Sayılı Kanunun 4. maddesinde yapılan yasa değişikliği gereğince geçici işgöremezliğe ilişkin tazminat talebinin teminat kapsamında olmadığını, zira 01.06.2015 tarihli genel şartlar ile poliçe başlangıç tarihinin 01.06.2015 tarihinden itibaren meydana gelen kazalarla ilgili taleplerin bu esaslar çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiğini, eldeki davada kaza tarihinin 23/10/2017 ve poliçe başlangıç tarihinin 04/10/2017 olması dikkate alındığında 01.06.2015 tarihli Yeni Genel Şartlar sonrası düzenlenen bir poliçe ve meydana gelen bir kaza olduğunu, bu nedenle geçici işgöremezlik ile ilgili davanın SGK sorumluluğunda bulunması nedeniyle davanın müvekkil şirket açısından reddine karar verilmesi gerekirken davanın kısmen kabulüne karar verilmesinin kanuna aykırı olduğunu belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
Dava; trafik kazası nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.

HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Davacı vekilince 23/10/2017 tarihinde müvekkilinin sevk ve idaresindeki …plakalı araca dava dışı … sevk ve idaresindeki davalı … şirketine ZMMS poliçesi ile sigortalı …plakalı aracın çarpması şeklinde meydana gelen kazada davacının yaralandığı belirtilerek maddi tazminat talep edilmiştir.
Davalı vekili, müvekkil şirketin Geçici İş göremezlik tazminatından sorumlu olmadığını belirterek istinaf talebinde bulunmuş ise de: 6111 sayılı yasanın 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı KTK’nın 98. maddesi ile getirilen “Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır” hükmü gereğince trafik kazası sonucu yaralanan kişi, tümüyle iyileşip eski sağlığına kavuşuncaya kadar yaptığı tıbbi tedavi ile sınırlı sağlık hizmet bedelleri SGK tarafından karşılanacaktır. Geçici iş göremezlik tazminatı madde kapsamında değerlendirilemeyeceğinden bu hususa ilişkin istinaf sebebi yerinde görülmemiştir.

Her ne kadar mahkeme hüküm kısmında davanın kabulü ile birlikte bilirkişi raporunda belirtilen 4.412,29-TL geçici iş göremezlik tazminatını 4.212,29 TL olarak belirtmiş ise de, mahkemece hüküm altına alınan toplam tazminatın 17.674,83 TL olarak belirlenmesi ve davanın bedel arttırım dilekçesi uyarınca tam kabulüne karar verilmiş olması nazara alındığında söz konusu hata mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilerek kaldırma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre, usuli işlemlerin kanuna uygun şekilde yapılarak, hükme esas alınan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmemiş ve istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesine göre esastan reddine karar verilmiştir.

KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 1.207,36 TL istinaf karar harcından peşin alınan 301,84 TL nin mahsubu ile bakiye 905,52‬ TL’nin davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
3-İstinaf yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına,
4-Duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Gider avansından harcanmayan kısmının yatıran tarafa iadesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin olarak oybirliği ile karar verildi.

Başkan Üye Üye Katip