Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2019/2317
KARAR NO : 2021/1529

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/12/2018
NUMARASI : 2017/816 Esas- 2018/1335 Karar
DAVACI :

TEMLİK ALAN DAVACI :

VEKİLİ :
DAVALI :

VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 25/10/2021
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 02/11/2021
Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 25/12/2018 tarih ve 2017/816 esas ve 2018/1335 karar sayılı kararı aleyhine davalı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 14/10/2016 tarihinde meydana gelen trafik kazasında müvekkili …’in yaralandığı, tedavi gördüğü, oluşan kazada müvekkilinin bir kusurunun bulunmadığı, karşı tarafın kusurlu olduğu, kusurlu aracın kaza tarihinde davalı sigorta şirketi bünyesinde sigortalı olduğunu belirterek şimdilik 100,00 TL’nin davalıdan alınarak müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; …. plakalı aracın müvekkili sigorta şirketi bünyesinde sigortalı olduğunu, müvekkili şirketin sigortalısının kusur oranında sorumluluğu olduğunu, ilgili yerlerden gerekli raporların alınması gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulü ile davalının müterafik kusur indirimi talebini dizlik ve kask takmadığı iddiasının tarafınca ispatlanması gerektiği buna yönelik de dosyada herhangi bir delil bulunmadığından müterafik kusur indirimi talebinin reddi ile …. TL maddi tazminatın 12/06/2017 tarihinden 8 gün sonra yani 20/06/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
İstinaf kanun yoluna başvuran davalı sigorta şirketi vekili dilekçesinde özetle; öncelikle Yeni Genel Şartlar dönemi kriterlerine uygun bir maluliyet raporu alınmasını, Genel Şartlar gereği geçici iş göremezlik zararından sigorta şirketlerinin sorumluluğu bulunmamakla birlikte bütün sorumluğun Sosyal Güvenlik Kurumunda olduğunu, bu nedenle istinaf taleplerinin kabulü ile mahkemece verilen kararın kaldırılarak davacı yanın geçici iş görmezlik taleplerinin reddini talep etmiştir.
Dava; trafik kazası nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Davacı taraf, olay tarihi olan 14/10/2016 tarihinde motosikleti ile seyir halinde iken davalı sigorta şirketine ZMMS poliçesi ile sigortalı …. plakalı araç ile çarpışması sonucu meydana gelen kazada yaralandığını belirterek maddi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, müvekkil şirketin geçici İş göremezlik gideri tazminatından sorumlu olmadığını belirterek istinaf talebinde bulunmuş ise de: 6111 sayılı yasanın 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı KTK’nın 98. maddesi ile getirilen “Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır” hükmü gereğince trafik kazası sonucu yaralanan kişi, tümüyle iyileşip eski sağlığına kavuşuncaya kadar yaptığı tıbbi tedavi ile sınırlı sağlık hizmet bedelleri SGK tarafından karşılanacaktır. Geçici iş göremezlik tazminatı madde kapsamında değerlendirilemeyeceğinden bu hususa ilişkin istinaf sebebi yerinde görülmemiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, usuli işlemlerin kanuna uygun şekilde yapılarak, hükme esas alınan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, hükme esas alınan maluliyet raporunun kaza tarihinde yürürlükte bulunan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırılması ve Özürlülere verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkındaki yönetmelik hükümlerine göre düzenlendiği, her ne kadar davacı … tarafından temlik sözleşmesi ile dava konusu alacağın 50.000-TL’lik kısmı temlik alan davacı …’a temlik edilmiş ve bu husus hüküm kısmında belirtilmeyerek hükmedilen maddi tazminatın davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine şeklinde hüküm tesis edilmiş ise de, söz konusu hususun infaz aşamasında değerlendirilebilecek olması nedeni ile kaldırma nedeni yapılmamış davalı tarafın geçici iş göremezlik tazminatından sorumlu olmadıklarına ve Yeni Genel Şartlar dönemi kriterlerine uygun bir maluliyet raporu alınmasına ilişkin istinaf itirazları yerinde görülmemiş ve istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesine göre esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 7.977,87 TL istinaf karar harcından peşin alınan 1.994,47 TL nin mahsubu ile bakiye 5.983,4 TL’nin davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
3-İstinaf yargılama giderlerinin ilgilisi üzerinde bırakılmasına,
4-Duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Gider avansından harcanmayan kısmının kararın kesinleşmesinden sonra yatıran tarafa iadesine,
Dair duruşma açılmadan dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda 6100 sayılı HMK’nın 361/1.maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki haftalık süre içinde Yargıtay TEMYİZ yasa yolu açık olmak üzere OY BİRLİĞİ ile karar verildi.
Başkan Üye Üye Katip