Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2019/2062
KARAR NO : 2021/1374

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/04/2019
NUMARASI : 2017/1531 Esas, 2019/502 Karar
DAVACI :
VEKİLLERİ :

DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
İSTİNAF KARARININ
TARİHİ : 27/09/2021
YAZIM TARİHİ : 27/09/2021

Gaziantep 1.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 05/04/2019 Tarih, 2017/1531 Esas ve 2019/502 Karar sayılı kararı aleyhine davalı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı sigorta şirketine ZMMS ile sigortalı ….plakalı araç ile davacının sevk ve idaresindeki … plakalı motosikletin çarpışması şeklinde gerçekleşen 05/10/2017 tarihli trafik kazasında davacının yaralandığını ve geçici-sürekli olacak şekilde iş-güçten kaldığını, kazanın sigortalı araç sürücüsünün kusuru ile gerçekleştiğini, zararın karşılanması için davalıya yapılan müracaattan sonuç alınamadığını, geçici ve sürekli işgöremezlik zararının tazmini kapsamında fazlaya dair talep ve dava hakkı saklı kalmak kaydıyla 1.000-TL’nin davalıya kaza tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, yargılama aşamasında davacı vekili taleplerini toplamda 17.889,08 TL’ye arttırmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davadan önce davalıya yapılan müracaatın davacıdan kaynaklı sebeplerle sonuçlandırılamadığını, dava şartının yerine getirilmediğini, …. plakalı aracın davalıya 26/04/2017-18 tarihleri arasında ZMMS ile sigortalandığını ancak sorumluluğun sigortalının kusuru ve poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, geçici iş göremezlik zararının teminat kapsamında bulunmadığını, davacının müterafik kusurunun nazara alınması gerektiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulü ile 14.311,26 TL’nin 08/11/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İstinaf başvurusunda bulunan davalı vekili dilekçesinde özetle; söz konusu kazanın 05/10/2017 tarihinde meydana geldiğini, müvekkil sigorta şirketinin geçici iş görmezlik tazminat taleplerine ilişkin sorumluluğunun bulunmadığını, sağlık giderleri teminatının Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğunda olduğunu, sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının sorumluluğunun 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98.maddesi hükmü ile sona erdiğini, mahkemece verilen kararın hukuka aykırı olduğunu, kararın kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu maruz kalınan bedensel zarar nedeniyle maddi tazminat talebine ilişkindir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesi gereğince, istinaf sebepleri ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, usuli işlemlerin kanuna uygun şekilde yapılarak, aşamalarda ileri sürülen iddia ve cevapların denetimi sağlayacak biçimde eksiksiz sergilenip, hükme esas alınan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve özellikle 6111 sayılı yasanın 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı KTK’nın 98. maddesi ile getirilen ” Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır” hükmü gereğince trafik kazası sonucu yaralanan kişi, tümüyle iyileşip eski sağlığına kavuşuncaya kadar yaptığı tıbbi tedavi ile sınırlı sağlık hizmet bedellerinin SGK tarafından karşılanacağı gözetilip, geçici iş göremezlik tazminatı madde kapsamında değerlendirilmeyerek, bu tazminat kaleminden davalı ZMSS sigortacısının sorumluluğuna hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalı vekili tarafından yapılan istinaf itirazları yerinde görülmemiş ve başvurunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir. Bu itibarla;
KARAR:
1-İncelenen kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b,1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 977,60 TL istinaf karar harcından peşin alınan 245,00 TL’ nin mahsubu ile bakiye 732,60 TL’nin davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
3-İstinaf yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına,
4-Duruşma açılmadığından istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Gider avansından harcanmayan kısmın talep halinde yatırana iadesine dair,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle KESİN olarak oybirliği ile karar verildi. 27/09/2021

Başkan Üye Üye Katip