Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2019/2048
KARAR NO : 2021/1321

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/05/2019
NUMARASI : 2018/875 Esas- 2019/752 Karar
DAVACI :

VEKİLİ :

DAVALI :

VEKİLİ :

DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 23/09/2021
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 23/09/2021

Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 13/05/2019 Tarih ve 2018/875 Esas Ve 2019/752 Karar sayılı kararı aleyhine davacı vekili istinaf başvurusunda bulunduğundan dosyanın yapılan incelemesi sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 04/01/2012 tarihinde ….’in sevk ve idaresindeki ….plakalı aracı ile müvekkiline çarpması sonucu gerçekleşen trafik kazasında müvekkilinin yaralandığını, kazada müvekkilinin bir kusurunun bulunmadığını, müvekkilinin maluliyetine ilişkin Gaziantep 2.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2013/570 Esas sayılı dosyası ile kusur, maluliyet ve aktüer raporları alındığını, bu nedenlerle müvekkilinin uğramış olduğu bakıcı giderinden kaynaklanan zararına ilişkin 4.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsili ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı tarafından müvekkili şirkete başvuruda bulunulmadığını, müvekkili şirketin bakıcı giderine ilişkin zarardan sorumluluğu bulunmadığını, müvekkili şirketin temerrüde düşmediğini, bu nedenle faiz talebinin reddine karar verilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulü ile, 225.000,00 TL bakıcı gideri tazminatının temerrüt tarihi olan 16/07/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İstinaf kanun yoluna başvuran davacı vekili dilekçesinde özetle; davalı … şirketinin işbu kazayı, sonuçlarını ve sorumluluğunu ilk dava ile öğrendiğini, bu sebeple faizin de birinci dava tarihi ve temerrüt tarihi olan 01/11/2012 tarihinden itibaren işletilmesi gerektiğini, Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/9150 Esas 2016/6377 Karar nolu ilamında da birinci dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerektiği açıkça belirtildiğini, kaldı ki kazanın 01/06/2015 tarihinden önce gerçekleştiğini, ZMSS Genel Şartlarının ilgili maddelerine göre söz konusu kaza tarihi ve poliçe düzenlenme tarihinin Genel Şartların yürürlük tarihinden önce olduğunu yani davalıya başvuru zorunluluğu dahi olmamasına rağmen mahkemenin faiz tarihini dava tarihinden itibaren işlettiğini, bu hususta da faiz tarihinde yanlışlık olduğunu beyanla kararın bu yönlerden kaldırılmasını istemiştir.
Dava, trafik kazası sonucu yaralanmadan kaynaklı bakıcı giderine dair maddi tazminat istemine ilişkindir.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 355. maddesi gereğince, istinaf sebepleri ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda;
Davacı vekili tarafından 04/01/2012 tarihinde dava dışı ….’in sevk ve idaresindeki … palakalı aracın yaya konumunda olan müvekkiline çarpması sonucu müvekkilinin yaralandığını, kazaya sebebiyet veren aracın davalı … şirketi tarafından ZMMS kapsamında sigortalandığını daha önce geçici ve sürekli maluliyet nedeni ile Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2013/570 Esas sayılı dosyasında dava açıldığını belirterek bakıcı giderine ilişkin tazminat talebinde bulunulmuştur.
Gaziantep 2 Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2013/570 Esas 2014/324 Karar sayılı ilamına göre; Davalı … şirketine ZMMS ile sigortalı …. plaka sayılı aracın sebep olduğu 04/01/2012 tarihli trafik kazasında yararlanan davacının geçici ve sürekli işgöremezlik zararının tazmini talebiyle dava açıldığı, alınan kusur bilirkişi raporuna göre araç sürücüsünün 8/8 oranında kusurlu olduğu, yine alınan maluliyet raporuna göre kaza nedeni ile davacının maluliyet oranın %100 olduğu, yargılama neticesinde davanın 225.000-TL üzerinden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle kabulüne karar verildiği ve kararın Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2014/24031 Esas 2017/4736 K. Sayılı ilamı ile onandığı anlaşılmıştır.
2918 sayılı KTK.’nun 99/1. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları’nın B.2.b. maddesi uyarınca, rizikonun bilgi ve belgeleri ile birlikte sigortacıya ihbar edildiği tarihten itibaren 8 iş günü içinde sigortanın tazminatı ödeme yükümlülüğü bulunmakta, bu sürenin sonunda ödememe halinde temerrüt gerçekleşmektedir. Sigortaya başvurulmadan dava açılması veya icra takibi başlatılması halinde ise bu tarihlerde temerrüt gerçekleşir.
Somut olayda uyuşmazlık, haksız eylemden kaynaklanmaktadır. Davacı tarafça kaza nedeni ile yaralanmasından dolayı geçici ve sürekli maluliyetinden kaynaklı iş göremezliği nedeni ile Gaziantep 2 Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2013/570 Esas 2014/324 Karar sayılı dosyasında dava açılmıştır. Bu itibarla davalı … şirketi iş bu davadan önce temerrüde düşmüş sayılır. Dolayısıyla, zarar gören gerek kısmi davaya, gerekse sonradan açtığı ek davaya veya ıslaha konu ettiği kısma ilişkin olarak ilk dava tarihinden itibaren temerrüt faizi isteme hakkına sahiptir. O halde, mahkemece davacı için davalı yönünden faiz başlangıcının ilk dava tarihi olan 01/11/2012 olarak kabulü gerekirken ek dava niteliğindeki 16/07/2018 tarihinden itibaren faize karar verilerek hüküm tesisi yerinde görülmemiştir.(Benzer nitelikte Yargıtay 17. H.D.nin 2019/2379 E. 2020/6538 K. Sayılı ve Yargıtay 17. H.D.nin 2015/9150 E.2016/6377 K. Sayılı ilamı)
Yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda istinaf edenin sıfatı ve istinaf itirazları nazara alınarak yapılan inceleme sonucu davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile 6100 sayılı H.M.K‘nun 353/1-b-2 maddesi gereğince kararın kaldırılarak yeniden esas hakkında aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.
KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜ ile;
Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 13/05/2019 Tarih 2018/875 Esas ve 2019/752 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince YENİDEN ESAS HAKKINDA HÜKÜM KURULMASINA,
1-Davanın kabulü ile, 225.000,00 TL bakıcı gideri tazminatının temerrüt tarihi olan 01/11/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2-Alınması gereken 15.369,75 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 790,73 TL harcın mahsubu ile bakiye 14.579,02 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
3-Davacının yaptığı ve karşıladığı harç dahil toplam 1.847,08 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-Davalının yaptığı herhangi bir yargılama gideri olmadığından bu konuda bir karar verilmesine yer olmadığına,
5-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre takdir olunan 24.200,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
İstinaf Yargılaması Yönünden ;
6-Davacı tarafından istinaf başvurusunda yatırılan, başvurma harcı dışında istinaf karar harçlarının talep halinde davacıya iadesine,
7-İstinaf aşamasında davacı tarafından yapılan 121,30- TL başvurma harcı ve 9,00-TL posta tebligat gideri olmak üzere toplam 130,3‬-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
8-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından ücreti vekalet takdirine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 361 ve devamı maddeleri uyarınca kararın taraflara tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.

Başkan Üye Üye Katip
… … … …

G.D.