Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/886
KARAR NO : 2022/314

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/02/2020
NUMARASI : 2017/120 Esas, 2020/140 Karar

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : Menfi Tespit
İSTİNAF KARARININ
KARAR TARİHİ : 24/02/2022
YAZIM TARİHİ : 24/02/2022

-K A R A R-

Dosyanın incelenmesinde; davanın kabulüne karar verilmiş, karara karşı davalı Türkiye ….Bankası T.A.O. vekili tarafından istinaf isteminde bulunulmuş, davalı banka tarafından sunulan istinaf başvuru dilekçesinin harçlandırılmadığı görülmüştür.
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından istinaf incelemesi yapılabilmesi için, istinaf kanun yolu harç ve giderlerinin istinaf yoluna başvuran tarafından mutlaka tam olarak yatırılması gerekir.
İstinaf yolu giderleri, dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesi ve istinaf incelemesinden sonra Bölge Adliye Mahkemesi tarafından dosyanın mahkemeye iadesi için gereken giderler ile istinaf incelemesi sırasında Bölge Adliye Mahkemesi’nde ve istinaf incelemesi sonrası yerel mahkemede yapılması gereken tebligatlar için gerekli giderleri kapsar.
İstinaf kanun yolu harçları ise (mahkemece alınması gereken istinaf harçları) başvurma harcı ile karar ve ilam harcından oluşmaktadır.
Başvurma harcı Harçlar Yasasında düzenlenmiş, her yıl miktarı değişen maktu bir harç olup istinaf eden tarafından yatırılması zorunludur.
İstinaf karar ve ilam harcı ise ikiye ayrılmaktadır. Buna göre;
Maktu karar ve ilam harcına bağlı davaların kabul ve reddine ilişkin kararların ayrıca nispi harca tabi davaların reddine ilişkin kararlara karşı istinaf kanun yoluna başvurulması halinde alınması gereken istinaf kanun yolu karar ve ilam harcı maktu olup bu harcın tamamı peşin olarak istinaf yoluna başvurandan alınır.
Nispi karar ve ilam harcına tabi davaların kabulüne (ya da kısmen kabulüne) ilişkin kararlara karşı istinaf yoluna başvurulması halinde alınması gereken istinaf karar ve ilam harcı nispi olup, alınmasına karar verilen nispi karar ve ilam harcının dörtte biri peşin olarak (nispi istinaf karar ve ilam harcı olarak) alınır.
Bunun yanında, mahkemece verilen ek kararlara karşı istinaf yoluna gidilmesi halinde de (örneğin istinaf talebinin süreden reddine dair ek karar) istinaf harç ve giderlerinin alınması gerekir. Ek kararların istinafı halinde, ek kararı istinaf edenden öncelikle başvurma harcı alınmalı bunun yanında mahkemece verilen asıl karar ister maktu karar ve ilam harcına tabi olsun isterse nispi karar ve ilam harcına tabi olsun istinaf yoluna başvurandan maktu temyiz karar ve ilam harcı alınmalıdır.
Bilindiği üzere harçlar, kamu hizmetinden yararlananların bu hizmetler dolayısıyla hizmetin maliyetine bir ölçüde katılmak üzere ödedikleri meblağlardır. Yani idarece yapılan belirlenmiş bir hizmet sonucu kamu hizmetinden yararlanma karşılığı olarak bu hizmetten yararlananlar tarafından ödenmesi gereken kamu geliri niteliğini taşımaktadır. Bir kamu hizmetinden dolayı harç alınabilmesi, bu hizmetin kanunla belirlenmesine ve bu hususla ilgili harç alınmasına ilişkin düzenlemelerin de kanunda yer almasına bağlıdır.
Nitekim, T.C. Anayasası’nın 73. maddesine göre, “Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülükler kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır”. Bu anlamda, bir kişi ya da kurumun harçtan muaf olup olmayacağı, kişi ya da kurumlarca yapılan bir işlemin harçtan müstesna olup olmayacağı yalnız yasa ile düzenlenir. Harçlardan muafiyeti ya da istisnaları düzenleyen kanun, genel nitelikteki Harçlar Kanunu olabileceği gibi her hangi bir kanun da olabilir. Bir kişi ya da kurumun yargılama harçlarından muaf olabilmesi için muafiyeti düzenleyen yasada o kurumun “yargılama harçlarından muaf olduğu” açık ve net bir şekilde hüküm altına alınmalıdır. Vergi ve harçların yasallığı ilkesi bunu gerektirir.

İstinaf isteminde bulunan davalı … Bankası T.A.O.’ya yönelik yargı harçlarından muaf olduğuna ilişkin yasal bir düzenleme olup olmadığı incelendiğinde;
5411 Sayılı Bankacılık Kanunu’nun geçici 13. maddesine göre, sermayesinin yarısından fazlası kamu kurum ve kuruluşlarına ait olan ya da hisselerinin çoğunluğu üzerinde bu kurum ve kuruluşların idare ve temsil yetkisi bulunan ve özel kanunla kurulmuş bankalarda 26.12.2003 tarihinden önce bankacılık teamüllerine göre teminatlı ve/veya yetersiz teminatlı kredi kullanıp da vadesi geçtiği halde henüz ödenmemiş, süresi uzatılmış veya yeniden yapılandırılmamış kredileri kullananlar ya da yeniden yapılandırma şartlarını ihlal edenler ile münferit veya karşılıklı verilen banka teminat mektupları, kabul kredileri ve avaller, taşınır ve taşınmaz rehni, ipotek, üst hakkı, intifa hakkı ve oturma hakkı gibi her türlü sınırlı ayni hak tesisine ilişkin sözleşmeden doğan hakların da diğer bankaların ve üçüncü kişilerin muvazaadan ari hakları aleyhine olmamak üzere Fon alacaklarının tahsiline ilişkin 123, 134, 136, 137, 138, 140, 142 ve 165. madde hükümleri bankalarınca uygulanır. 5411 Sayılı Kanun’un 140. maddesine göre Fon bankaları, faaliyet izni kaldırılan veya tasfiyeleri Fon eliyle yürütülen bankaların iflas ve tasfiye idarelerinin alacaklarının tahsilini teminen yapacakları her türlü işlem, dava ve icra takipleri, bu dava ve takiplerin borçlularınca kabul edilmek suretiyle kesinleştirilmesi, her türlü vergi, resim, harçtan muaftır.

Harçlar Kanunu’nun 123/3. maddesine göre bankalar, finansman şirketleri, yurt dışı kredi kuruluşları ve uluslar arası kurumlarca kullandırılacak kredilere, bunların teminatlarına ilişkin işlemler yargı harçları hariç harçlardan muaftır.
24.12.2017 tarih ve 30280 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 696 sayılı KHK’nin 11. Maddesi ile 6219 sayılı … Bankası T.A.O. Kanunu’na eklenen Geçici 5. madde ile “Sermayesindeki kamu payı %50’nin altına düşünceye kadar, kredi alacaklarının tahsili amacıyla Banka tarafından açılmış veya açılacak dava veya takiplerde 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 2 nci, 23 üncü ve 29 uncu maddeleri ile 30/6/1934 tarihli ve 2548 sayılı Ceza Evleriyle Mahkeme Binaları İnşası Karşılığı Olarak Alınacak Harçlar ve Mahkûmlara Ödettirilecek Yiyecek Bedelleri Hakkında Kanunun 1 inci maddesi Banka hakkında uygulanmaz. Bankanın her türlü ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz taleplerinde teminat şartı aranmaz.” düzenlenmiştir olmakla, bankanın davalı olduğu durumlarda harç ve teminattan muaf olmadığı anlaşılmıştır,
Bu itibarla, mahkemece HMK’nın 344. maddesine göre bir haftalık kesin süre içinde istinaf başvuru, karar ilam harcı (nispi) ile istinaf giderlerinin tamamlanması, aksi halde istinaf başvurusundan vazgeçmiş sayılacağına dair davalı vekiline muhtıra gönderilmesi, verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmazsa mahkemece başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verilmesi yatırılır ise yeniden gönderilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda oy birliği ile karar verildi. 24/02/2022

…
Başkan
…

…
Üye
…

…
Üye
…

…
Katip
…

NOT: BU BELGE ELEKTRONİK İMZA İLE İMZALANMIŞ OLUP AYRICA ISLAK İMZA UYGULANMAYACAKTIR. “5070 Sayılı Yasanın 5. ve 22. maddeleri gereğince elektronik imza ile oluşturulan belgeler elle atılan ıslak imza ile aynı hukuki sonucu doğurur.”