Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO :
KARAR NO :

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/10/2019
NUMARASI : 2019/533 Esas, 2019/1376 Karar
DAVACI :
DAVALI :
VEKİLLERİ :
DAVANIN KONUSU : Menfi Tespit
İSTİNAF KARARININ
KARAR TARİHİ : 08/12/2021
YAZIM TARİHİ : 08/12/2021

Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 21/10/2019 tarih ve 2019/533 Esas, 2019/1376 Karar sayılı kararının istinaf incelemesi davacı vekili tarafından istenmiş olmakla, 6100 sayılı HMK’nın 353. Maddesi gereğince tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten, istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan, dava dosyası için düzenlenen rapor ile istinaf sebepleri dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin sürücüsü ve işleteni olduğu ….. plakalı kamyon ile bağlı bulunduğu şirketin talimatları doğrultusunda, un çuvallarının nakliyatı yapılırken, havanın yağışlı olması nedeniyle 7-8 adet un çuvalının ıslanarak zarar gördüğünü, müvekkilinin teslim yaptıktan sonra eve gidebileceğinin söylendiğini, müvekkilinin hazır bulunmadığı bir sırada şirket yetkilileri tarafından nakledilen yükün tamamı zarar görmüş gibi tutanak düzenlendiğini, bu nedenle davalı sigorta şirketi tarafından müvekkili aleyhine …. İcra Müdürlüğü’nün .. esas sayılı dosyası ile takip başlatıldığını, müvekkilinin aracına konulan haciz sebebi ile mağdur olduğunu, bu nedenlerle müvekkilinin davalıya borçlu olmasının tespiti ile başlatılan takibin iptaline, davalı tarafın alacağın % 20’si oranında kötüniyet tazminatına mahkum edilmesine, yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.

Mahkemece 12/02/2018 Karar tarihli, 2016/93 Esas – 2018/210 Karar sayılı karar ile davanın kabulüne karar verilmiş olup, kararın davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine dosya Dairemize gönderilmiş, Dairemizin 31/05/2019 tarih, 2018/669 Esas – 2018/1091 Karar sayılı ilamıyla “(…) Somut olayda, davaya konu nakliyat emtia poliçesinin Emtia Nakliyat Sigortası Genel Şartlarına, Enstitü Yük Klozu (A)’ya atıfta bulunduğu, Enstitü Yük (A) klozunun geniş teminat olarak adlandırıldığı, yağmur ve ıslanmayı da teminat altına aldığı, mahkemenin exgratia ödeme yapıldığı, yağmurdan ıslanmanın teminat altına alınmadığına yönelik gerekçesinin yerinde olmadığı anlaşıldığından, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, HMK’nın 353/1-a/6. maddesine göre mahkemenin kararının kaldırılmasına, işin esasının incelenmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.(…)” denilerek dosya yeniden mahkemesine gönderilmiş ve Mahkemenin işbu esasına kaydedilerek yargılamaya devem edilmiştir.

Mahkemece Dairemizce verilen kaldırma kararı sonrasında yapılan yargılama neticesinde 21/10/2019 tarihli karar ile; “…Somut olayda; … Nakliyatın dava dışı sigortalı…. Ltd. Şti.’nin emtiasının taşıtılması işini üstlendiği, emtianın …Nakliyat tarafından gönderilen davacının işleteni ve sürücüsü olduğu araca yüklendiği, araç teslim noktasına vardığında emtianın ıslanarak hasarlandığının anlaşılması üzerine tutanak düzenlendiği; TTK’nun 875/1 maddesi “Taşıyıcı, eşyanın taşınmak üzere teslim alınmasından teslim edilmesine kadar geçecek süre içinde, eşyanın zıyaından, hasarından veya teslimindeki gecikmeden doğan zararlardan sorumludur.” hükmü uyarınca taşıma konusu emtianın teslim alınmasından teslim edilmesine kadar geçecek süre içinde, eşyanın ziyaından, hasarından veya teslimindeki gecikmeden doğan zarardan taşıyıcının sorumlu olacağı; bu kapsamda fiili taşıyıcı olan davacının da yükün taşıma konusu emtianın hasarlanmasından sorumlu olduğu, zira davacının duruşmadaki beyanında da belirttiği üzere aracın işleteninin kendisi olduğu ve bakımından sorumlu olduğu, aracının ekspertiz raporunda tespit edildiği üzere bakımının yapılmadığı, aracın brandasının yırtık ve dorse yan kapaklarının kırık olduğu bu sebeple emtianın hasarlandığı anlaşıldığından davanın reddine karar vermek gerekmiştir. Her ne kadar davacı tarafından dava dilekçesinde malın tamamının hasarlanmadığı iddiasında bulunulmuş ise de, davacı tarafça bu iddiasını ispata elverişli herhangi bir delil ibraz edilmemiş olmakla hasar tespit tutanağı ile ekspertiz raporları kapsamında değerlendirme yapılmış; bu sebeple davacının delillendirilemeyen soyut beyanına itibar edilememiştir.” gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Karara karşı davacı istinaf isteminde bulunmuştur.
Davacı istinaf dilekçesinde özetle; yerel mahkemenin son kararındaki, “…. Aracın brandasının yırtık ve dorse yan kapaklarının kırık olduğu bu sebeple emtianın hazırlandığı anlaşıldığından davanın reddine..” şeklindeki gerekçesini kabul etmediklerini, lehine verilen Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin ilk kararı olan 12/02/2018 tarih, 2016-93-2018/210 E-K sayılı kararda direndiğini, haklı davasının reddine karar verilmesinin hakkaniyetli ve hukuki olmadığını, son gerekçede belirtilen hususları kabul etmediğini, eksik yargılama olduğunu belirterek yerel mahkemece aleyhine verilen kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

HMK’nın 353.maddesine göre inceleme yapıldığından duruşma açılmamıştır.
İnceleme 6100 sayılı HMK’nın 355.maddesi hükmü uyarınca istinaf dilekçesinin belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların bulunup bulunmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dava, nakliyat emtia sigorta poliçesine dayalı rücu alacağının tahsili için başlatılan icra takibi nedeniyle borçlu olunmadığının tespiti (menfi tespit) istemine ilişkindir.

Mahkemece, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
HMK m. 359/3 uyarınca; dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK m. 355/1 gereği incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re’sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın bulunmamasına, Dairemizin kaldırma kararı doğrultusunda yargılama yapılarak hüküm verilmiş olmasına, TTK’nın 875. Maddesi uyarınca taşıyıcının, eşyanın taşınmak üzere teslim alınmasından teslim edilmesine kadar geçecek süre içinde, eşyanın zıyaından, hasarından veya teslimindeki gecikmeden doğan zararlardan sorumlu bulunmasına, TTK’nın 877. Maddesi uyarınca taşıyıcının taşıma aracındaki arızaya dayanarak sorumluluktan kurtulmasının mümkün olmamasına, TTK’nın 858/2. Maddesi uyarınca taşıyıcının eşyayı teslim aldığı sırada ambalaja ilişkin çekince koymamasına, TTK’nın 875,876 ve 877. Maddelerinde düzenlenen, taşıyıcıyı sorumluluktan kurtaracak sebeplerin somut olayda gerçekleştiğinin ispat edilememiş olmasına, gerçek zararın tespiti mümkün olmadığından, eksperin belirlediği zarar miktarının TBK’nın 50. maddesi uyarınca hakkaniyete uygun bulunmasına, bu nedenlerle kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılmasına göre; davacının istinaf itirazları yerinde görülmediğinden HMK’nın 353/1.b.1. maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir,

HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacının istinaf başvurusunun, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 353/1-b-1. maddesi uyarınca esastan REDDİNE,
2-İstinaf isteminde bulunan davacı tarafından yatırılması gereken 59,30 TL istinaf karar harcından, peşin alınan 54,40 TL’nin mahsubu ile bakiye 4,90 TL harcın davacıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına,
3-Davacı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-HMK’nın 333/1. maddesi uyarınca artan gider avansının ilgili tarafa geri verilmesine,
5-HMK’nın 359/4. maddesi uyarınca kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,
HMK’nın 362/1-a bendi uyarınca kesin olmak üzere 08/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

Başkan

e-imzalıdır.

Üye

e-imzalıdır.

Üye

e-imzalıdır.

Katip

e-imzalıdır.