Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
GAZİANTEP
1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO :
KARAR NO :

HAKİM :
KATİP :

DAVACI
KARŞI DAVALI :
VEKİLLERİ :
DAVALI
KARŞI DAVACI :
VEKİLLERİ :
DAVA : Alacak
DAVA TARİHİ : 29/06/2021
KARAR TARİHİ : 06/07/2023
GEREKÇE TARİH : 24/07/2023
Mahkememizde görülmekte olan Alacak davasının yapılan açık yargılaması sonunda:
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı/ karşı davalı vekilinin dava dilekçesi ve yargılama aşamasındaki beyanında özetle: Davalı/ karşı davacı şirket ile dava dışı ….Limited şirketi arasında 230 baş besili hayvanın Brezilya’dan İskenderun Limanına indirilmesi hususunda anlaşıldığını, bu hayvanların tamamının İskenderun Limanından davalı firmaya yine dava dışı …- … … tarafından taşındığını, taşınan hayvanların 148 tanesinin davalı şirket tarafından teslim alındığını, ancak 82 tanesinin teslim alınmadığını, bu hususta nakliye firması tarafından tutanak tutulduğunu, 82 adet hayvanın davalı/ karşı davacı şirket tarafından teslim alınmayacağının belirtilmesi üzerine dava dışı … şirketi tarafından müvekkili şirkete ait entegre et tesisine getirildiğini, müvekkili şirket tarafından davalı/ karşı davacı şirket ile defalarca görüşüldüğünü, ancak hayvanların 189 gün boyunca teslim alınmadığını, müvekkili şirket tarafından hayvanlara yem alındığını, yem bedeli olarak 365.454,00 TL fatura düzenlenerek davalı/ karşı davacı şirkete gönderildiğini, davalı/ karşı davacı şirket tarafından bedelin ödenmediğini, haklarında suç duyurusunda bulunulduğunu, yapılan soruşturma neticesinde kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiğini, bu sırada hayvanlardan 4 tanesinin müvekkili şirket tarafından kesildiğini, 4 hayvan bedeli olarak davalı/ karşı davacı tarafından 41.410,00 TL fatura düzenlendiğini, bakiye 315.000 TL ödeme yapılarak hayvanların kalanının davalı/ karşı davacı şirkete teslim edildiğini, müvekkilinin tüm iyiniyetiyle ve hayvan refahını sağlamak amacıyla toplamda 189 gün boyunca davalı/ karşı davacının hayvanlarına kendi hayvanıymış gibi baktığını, davalı/ karşı davacıya ait hayvanlar sebebiyle çiftliğine yeni hayvan alımı yapamadığını ve karşılığında sadece davalı/ karşı davacının hayvanları için kullandığı yem bedelini tahsil edebildiğini, bu nedenle 82 adet hayvanın müvekkil şirkete ait …. Tesisinde 189 gün boyunca kalması sebebiyle oluşan yedieminlik ücretinin davalı/ karşı davacıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili karşı dava ve cevap dilekçesi ve yargılama aşamasındaki beyanında özetle: Müvekkilinin dava dışı .. Limited şirketi ile canlı hayvan alımı üzerine anlaştığını ve toplam 230 baş besili hayvanın Brezilya’dan İskenderun limanına nakli için 189.596 USD ödeme yapıldığını, 230 hayvanın İskenderun limanına indirildiğini, ancak 148 tanesinin müvekkiline teslim edildiğini, geri kalan 82 tanesinin teslim edilmediğini, 82 hayvanın davacı/ karşı davalı şirkete teslim edildiğini, davacı/ karşı davalı firma ile irtibata geçtiklerini, malların iadesi konusunda ikna etmeye çalıştıklarını, firma tarafından kullanmış oldukları yem parasının kendilerine ödenmesi karşılığından hayvanların teslim edileceğinin bildirildiğini, müvekkili iş çözülsün diye rayiç fiyatının iki katı olan 315.000 TL’yi banka aracılığıyla davacı/ karşı davalı firmaya gönderdiğini, ancak buna rağmen sonuç alınamadığı için suç duyurusunda bulunduklarını, davacı/ karşı davalının 82 adet hayvanın teslimini kabul etmediğini beyan ettiğini, ancak müvekkilinin ödemesini yaptığı hayvanların yasal olarak kendisine ait olduğunu, 148 adetini kabul edip, 82 adetinin kabul edilmemesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, dava dışı nakliyat şirketi tarafından tutulan tutanağın tek taraflı olarak hazırlandığını, müvekkilinin rızası olmadan hayvanların davacı/ karşı davalı şirkete gittiğini, davayı kabul anlamına gelmemekle birlikte yediemin ücretinin zamanaşımına uğradığını, bu nedenle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Karşı dava bakımından; İthal edilen hayvanlardan 82 tanesinin davacı/ karşı davalı firmaya teslim edildiğini, firmanın hayvanların yem ücreti olarak rayiç bedelin iki katının üzerinde yem parası ödemesi halinde hayvanların iade edileceğinin bildirildiğini, müvekkili tarafından 315.000 TL ödeme yapıldığını, sonrasında davacı/ karşı davalı şirket tarafından iade tarihine kadar olan süre içinde 41.454,00 TL yem parası talep edildiğini, müvekkili tarafından çekilen ihtarname ile bu bedelin ödenmeyeceğinin bildirildiğini, talep edilen 315.000 TL bedelin ödendiğini, davacı/ karşı davalı tarafından 4 adet büyükbaş hayvanın kesildiğinin kabul edildiğini, hayvanların bedelinin davacı/ karşı davalı tarafından belirlendiğini, bilirkişi marifeti ile hayvanların bedelinin tespit edilmesini, davacı/ karşı davalının Tarım İl Müdürlüğünün rayiç fiyat çizelgesinin çok üstünde müvekkili şirketten icbar yoluyla fazla yem parası talep ettiğini, müvekkili şirketin kusuru olmaksızın 82 hayvanın müvekkiline iade edilmediği için yem ücreti ödemek zorunda kaldığını, kusurun davacı/ karşı davalı şirkette olduğunu, bu nedenle müvekkilinin ödemiş olduğu yem ücretinin faizi ile müvekkiline iadesine karar verilmesini, bunun mümkün olmaması halinde bilirkişi marifetiyle veya yem ücretleri rayiç bedel araştırması ile bu hususun tespitinin yapılarak fazladan ödenmiş tutarın taraflarına iade edilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkememizce Tarım İl Müdürlüğü kayıtları, noterlik belgesi, Gümrük Müdürlüğü kayıtları celp edilerek dosyamız arasına alınmıştır.
Davalı/ karşı davacı vekilinin bildirdiği tanıklar dinlenmiştir.
Davalı/ karşı davacı tanığı …. beyanında özetle: Davalı/ karşı davacı şirkette muhasebe biriminde çalıştığını, kendilerine İskenderun limanından büyükbaş hayvan geleceğini, 230 adet beklediklerini, ancak 148 adet hayvan geldiğini, ilçe tarım ile konuşarak ve yazışarak kalan diğer hayvanların davacı/ karşı davalı şirkete gittiğini öğrendiklerini, kendileri ile irtibata geçtiklerini, önce hayvanların kendilerine ait olduklarını söylediklerini, 10-15 gün sonra hayvanların kendilerine ait olduğunu anladıklarını, ancak sürecin uzadığı, yaklaşık 6 ay sonra hayvanları kendilerine teslim ettiklerini, 2-3 tanesinin telef olduğunu söylediklerini, diğerlerini teslim ettiklerini, bildiği kadarıyla hayvanların Namet’e teslim edilmesi hususunda ne nakliyatçı firmaya ne de ithalatçı firmaya talimat verilmediğini beyan etmiştir.
Davalı/ karşı davacı tanığı …beyanında özetle: Kendisinin davalı/ karşı davacı şirkette şoför olarak çalıştığını, İskenderun limanından hayvan geleceğini, hayvanları kendisi, muhasebeci ve diğer tanık …in alacağını, kendilerine 230 adet hayvan geleceği söylendiğini, ancak saydıklarında 148 adet hayvan bulunduğunu gördüklerini, teslimattan sonra yaklaşık 24 saat beklediklerini, ama hayvanların gelmediğini, hayvanların ne olduğuna dair bilgisi olmadığını beyan etmiştir.
Mahkememizce bir veteriner, bir zooteknist ziraat mühendisinden oluşan heyetten tarafların iddia ve savunmalarını irdeleyen rapor alınmıştır.
Bilirkişi heyeti sunmuş oldukları 20/08/2022 tarihli raporda özetle: Davacı/ karşı davalı şirketin, davalı/ karşı davacı şirkete yanlışlıkla işletmelerine gelmiş olan hayvanları teslim alın anlamına gelecek bir bildirim, ihbar ve ihtarı olmadığını, davalı/ karşı davacının 06.11.2019 tarihinde Oğuzeli İlçe Tarım Müdürlüğüne verdiği dilekçe ile Hayvancılık Genel Müdürlüğüne müracaat ederek hayvanlarının kendisine tesliminin sağlanmasını istediği, davalı/ karşı davacının 03.03.2020 tarihinde banka kanalıyla davacıya 300.000,00 TL ödeme yaptığını,
Besi başında 240 kg canlı ağırlığındaki hayvanın günlük yem ihtiyacı canlı ağırlığının %2’si olmak üzere 5 kg/gün, besi sonunda bu hayvanın 491 kg canlı ağırlığa ulaşacağının hesaplandığı, günlük yem ihtiyacı 10 kg/gün ve ortalaması 5+10 /2 = 7,5 kg /gün bulacağı, 82 adet hayvanın 190 günlük yem ihtiyacının 7,5 kg/gün/adet x 82 adet x 190 gün= 116.850,00 kg olarak bulunacağı,
İl Tarım Orman Müdürlüğünün 3396224 sayılı yazı cevabına göre 2020 yılı Şubat ve Mart aylarında yem fiyatının 1,24 TK/Kg olduğu, buna göre keşif yem bedelinin 116.850 Kg x 1,24 TL/Kg = 144.894,00 TL olduğu, diğer yandan rasyonun %80’i kesif yem, %20’si kaba yem olacağının kabulü ile kaba yem =saman ihtiyacı=116.850 kg /80 x20= 29.200 kg olarak bulunacağı, bedelinin ise İl Tarım ve Orman Müdürlüğünün 2019 yılı faaliyet cetvelinde 2019 yılında saman fiyatının 0,35 TL/kg olduğu, buna göre kaba yem bedeli = 29.200 kg x 0,35 TL/kg =10.220,00 TL olduğu, kaba yem ve kesif yem bedelinin 144.894,00 TL + 10.220,00 TL = 155.114,00 TL olarak bulunacağı,
Sığır besiciliğinde hayvan alımları hariç tutulur ise masrafların %70-90 oranında yem giderinin oluşturacağını, bu değerin %80 olarak kabul edilirse yedieminlik ücretinin 155.114,00 TL/80×20=38.778,00 TL = 40.000,00 TL sonucuna varılacağını, kesilen 4 adet hayvanın bedelinin ise Ulusal Kırmızı Et Konseyinin internet sitesinde 02/04/2020 tarihi için karkas fiyatının dana bıçak yağsız fiyatının 35 TL/Kg olduğu, buna göre 1.051,28 kg x 35,00 TL/kg = 36.795,00 TL olduğu,
Sonuç olarak kaba yem ve kesif bedeli 155.114,00 TL, yedieminlik bedeli 40.000,00 TL, 4 adet hayvanın bedeli -36.795,00 TL olacağı, kalan bedelin 158.319,00 TL olacağı, davacıya ödenen 315.000,00 TL’den – kalan bedel 158.319,00 TL = 156.681,00 TL’nin davalı/ karşı davacıya iade edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde: Asıl dava vekaletsiz iş görmeden kaynaklanan yedieminlik alacağı için açılmış belirsiz alacak davasıdır. Karşı dava ise kesilen hayvanlar ve fazladan yapılan yem ödemesine icbar edilen davalı/ karşı davacının sebepsiz zenginleşen davacı/ karşı davalıdan alacak talebine ilişkindir. Davacı/ karşı davalı vekaletsiz iş gören, davalı/ karşı davacı iş sahibidir.
Vekaletsiz iş görme TBK 526 ve devamı maddelerde düzenlenmiştir. Buna göre; Vekaleti olmaksızın başkasının hesabına iş gören, o işi sahibinin menfaatine ve varsayılan iradesine uygun olarak görmekle yükümlüdür.
Doktrinde; iş sahibinin çıkarına uygun olarak girişilen ve onun geçerli bir yasaklamasına aykırı olmayan vekaletsiz iş görmeye “caiz olan vekaletsiz iş görme” denilmektedir. Buna karşılık iş sahibinin çıkarına olmayan, iş sahibinin açık yasaklamasına aykırı olan, iş görenin kendi çıkarına yaptığı, iş sahibinin vekili olmayan birisi tarafından verilen vekalet yetkisine dayanılarak yapılan iş görmeler ise “caiz olmayan vekaletsiz iş görme” olarak tanımlanmaktadır. ( Prof. Dr. Aydın Zevkliler, Prof. Dr. Kadir Emre Gökyayla Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri )
Caiz olan iş görme, hukuki işlem benzeri bir eylem, caiz olmayan iş görme ise hukuka aykırı bir eylem niteliğindedir. Caiz olan iş görmeden kaynaklanan alacaklar, sözleşmeden doğanlar gibi 10 yıllık zaman aşımına tabidir. (Nihat Yavuz Borçlar Hukuku sayfa 737)
Vekaletsiz iş görmede, iş gören TBK 526 uyarınca iş sahibinin çıkarlarına uygun olarak işi görmelidir. TBK 529 uyarıncada caiz olan iş görmede, iş gören, işin niteliğine uygun olarak yapılması gerekli olan zorunlu ve yararlı giderlerle doğan zararların ödenmesini ve gerekiyorsa uygun ücret ödenmesini isteyebilir.
İş gören, işi görürken aşırı özen göstermekle yükümlüdür. TBK 527 maddesi uyarınca her türlü kayıtsızlığından sorumludur.
Somut olayda davalı/ karşı davacı her ne kadar zaman aşımın dolduğu yönünde savunma ileri sürmüş ise de; yukarıda açıklandığı üzere zaman aşımının 10 yıl olması karşısında bu savunmaya itibar edilmemiş ve davanın esası görülmüştür.
Yasal düzenlemeler karşısında iş gören davacı/ karşı davalı, zorunlu ve yararlı giderlerle doğan zararların ödenmesini isteme hakkı vardır. Yedieminlik ücreti ve yem bedeli hiç kuşku yok ki zorunlu ve faydalı giderlerdendir. Ancak her türlü kayıtsızlığından TBK 527 uyarınca sorumlu olan davacı/ karşı davalının kestiği 4 büyük baş hayvanın kesilmesinden kaynaklanan zararlarından da sorumlu olacağı açıktır. Bilirkişiler hem talep edilebilecek yedieminlik ücretini hemde kesilen hayvanların bedelini hesaplamışlardır. Mahkememize sunulan rapor ve yapılan hesaplamalar, olayın gerçekleşme şekline uygun görülmüş, hesaplamaların objektif kriterlere dayanması karşısında hükme esas alınmıştır. Buna göre davacı/ karşı davalının, davalı/ karşı davacıdan 155.114,00 TL kaba ve kesif yem bedeli ile 40.000,00 TL yedieminlik ücreti talep edebileceği sonucuna varılmıştır.
Sebepsiz zenginleşme TBK 77 ve devamında düzenlenmiştir. Haklı bir sebep olmaksızın, bir başkasının mal varlığından veya emeğinden zenginleşen, bu zenginleşmeyi geri vermekle yükümlüdür. Somut olayda davacı/ karşı davalının talep ettiği ve davalı/ karşı davacıdan tahsil ettiği yem bedelinin, 82 büyükbaş hayvanın tüketebileceği yem miktarından fahiş derecede fazla olduğu, 315.000,00 TL yem bedeli talep ve tahsil edilmiş olmasına rağmen tüketilebilecek yem bedelinin 155.114,00 TL olduğu anlaşılmıştır. Bu durumda davacı/ karşı davalının aradaki fark kadar sebepsiz zenginleştiği sonucuna varılmıştır. Yine karşı davalı/ karşı davacıya ait 4 adet büyükbaş hayvanın kesilmesi sebebi ile karşı davalıdan 36.795,00 TL alacaklı olduğu sonucuna varılmıştır.
TBK 117 uyarınca sebepsiz zenginleşmede, zenginleşmenin gerçekleştiği tarihte borçlu temerrüte düşmüş olur. Ancak sebepsiz zenginleşmenin iyi niyetli olduğu hallerde temerrüt için bildirim şarttır.
Somut olayda 82 büyükbaş hayvanın davacı/ karşı davalıya ait tesise götürülmesinde davacı/ karşı davalının kötü niyetli olmadığı, talep edilen yem bedeli piyasa rayicinden yüksek ise de kötü niyetli olduğunu ispata yarar bir delil ibraz edilemediği, davacı/ karşı davalının iyi niyetli olduğunun kabulü gerekeceği kanaatine varılmıştır. Bu durumda sebepsiz zenginleşen davacı/ karşı davalının TBK 117/1 uyarınca ancak ihtar ile temerrüte düşebileceği anlaşılmıştır.
Davalı/ karşı davacıda 22.06.2023 tarihli dilekçesinde Gaziantep …Noterliğinin 28.04.2020 tarihli ihtarı ile davacı/ karşı davalıyı temerrüte düşürdüklerini ifade etmiş, bu tarihten itibaren ticari faize hükmedilmesini talep etmiştir. Ancak cevap/ karşı dava dilekçesinin sonuç kısmında, davalı/ karşı davacı yem bedelinin tamamının, aksi halde rayiç bedel ile ödenen miktar arasındaki bakiyenin faiziyle tahsilini talep etmiştir. Bu talepte davalı/ karşı davacı faiz başlangıç tarihi bildirmediği gibi faiz türünü de belirtmemiştir. Bu durumda karşı dava tarihinden itibaren yasal faize hükmetmek gerekmiştir.
Açıklanan gerekçeler karşısında davacı/ karşı davalının, davalı/ karşı davacıdan yem bedeli ve yedieminlik ücreti alacağı, davalı/ karşı davacının ise sebepsiz zenginleşmeden kaynaklanan kesilen hayvanlara ait bedel ile fazladan ödenen yem bedeli alacağı olduğu kanaatine varılmıştır. Aynı türden alacakların takası mümkündür. Takas TBK 139 ve devamında düzenlenmiştir. TBK 143 uyarınca takas, borçlunun takas iradesini alacaklıya bildirmesi ile gerçekleşir. Somut olayda böyle bir bildirim olmasa da Yargıtay HGK 2017/ (23) 15-1612 Esas ve 2021/441 Karar sayılı ilamına göre takasın karşı dava ile ileri sürüldüğünün kabulü gerekecektir. Nitekim bahsi geçen HGK kararında açıkça bu husus belirtilmiştir;
“… BK’nın 118. vd. maddesinde (TBK m. 139 vd.) düzenlenen ‘‘Takas’’, iki tarafın karşılıklı olarak birbirinden aynı cinsten ya da özdeş (aynı nitelikte) ve istenebilir olan alacak ve borçlarının, taraflardan birinin takas itirazını dermeyan etmesi suretiyle borç ilişkisinin tamamen veya kısmen sona erdirilmesidir. Takas sonucu her iki borç daha az olan borç miktarınca sona erer. Takas, hukuki niteliği itibariyle bozucu yenilik doğuran bir hak olup, sözleşme niteliğinde bulunmadığından, takas iradesinin muhatabına ulaşmasıyla birlikte sonuç doğurmaya başlar. Takas talebi karşı dava olarak ileri sürülebileceği gibi karşı dava açmaya gerek olmaksızın def’i yoluyla da ileri sürülebilir.
28. ‘‘Mahsup’’ ise, bir alacağı doğuran olayla ilgili olarak, alacaklının elde ettiği bazı menfaatlerin ya da borçlunun katlandığı bazı külfetlerin bu alacaktan indirilmesidir. Mahsuplaşmada, takastan farklı olarak iki ayrı alacak bulunmamaktadır. Mahsupta, hukuken karşılıklı alacaklılık ilişkisinden öte, alacağın gerçek miktarının tespiti için yapılan bir işlemin varlığı kabul edilmelidir. Mahsuplaşma itiraz olup, bir davada taraflarca açıkça ileri sürülmese dâhi, hâkim dava dosyasına yansıyan belgelerden mahsup itirazının varlığını anladığı takdirde, bunları kendiliğinden dikkate almalıdır…”
Mahkememizce HGK kararı dikkate alınarak, karşı dava ile takas talep edildiği sonucuna varılmış, bu kanaat doğrultusunda hazırlanan bilirkişi raporu hükme esas alınmış ve davalı/ karşı davacının, davacı/ karşı davalıdan 156.681,00 TL alacaklı olduğuna yönelik bilirkişi raporu hükme esas alınarak asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne karar verilmiş, aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklanan nedenlerle;
A-Asıl dava yönünden
1-Davanın reddine
2-a)Alınması gereken 269,85 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 59,30 TL harcın mahsubu ile eksik 210,55 TL harcın davacı/ karşı davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
b)Zorunlu Arabuluculuk sürecinde Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanan 1.096,27 TL giderin 6325 sayılı Kanun’un 18/A maddesi gereğince, davacı/ karşı davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
3-Davacı/ karşı davalının yaptığı yargılama giderlerinin kendisi üzerinde bırakılmasına,
4-Davalı/ karşı davacının yaptığı herhangi bir yargılama gideri bulunmadığından bu konuda hüküm tesisine yer olmadığına,
5-Karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT’ye göre 1.000,00 TL nispi vekalet ücretinin davacı/ karşı davalıdan alınarak davalı/ karşı davacıya verilmesine,
6-Yapılan giderin avanstan mahsubu ile bakiye kısmın HMK’nın 333. maddesi uyarınca karar kesinleştiğinde davacı/ karşı davalıya iadesine
B-Karşı dava yönünden
1-Davanın kabulü ile; 156.681,00 TL’nin karşı dava tarihi olan 11.08.2021 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davacı/ karşı davalıdan alınarak, davalı/ karşı davacıya verilmesine,
2-a)Alınması gereken 10.702,88 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 2.726,96 TL harcın mahsubu ile eksik 7.975,92 TL harcın davacı/ karşı davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
b)Zorunlu Arabuluculuk sürecinde Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanan 1.096,27 TL giderin 6325 sayılı Kanun’un 18/A maddesi gereğince, davacı/ karşı davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
3-Davalı/ karşı davacının harç dahil yaptığı 2.853,96 yargılama giderinin davacı/ karşı davalıdan alınarak davalı/ karşı davacıya verilmesine,
4-Davacı/ karşı davalının yaptığı herhangi bir yargılama gideri bulunmadığından bu konuda hüküm tesisine yer olmadığına,
5-Karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT’ye göre 24.502,15 TL nispi vekalet ücretinin davacı/ karşı davalıdan alınarak davalı/ karşı davacıya verilmesine,
6-Yapılan giderin avanstan mahsubu ile bakiye kısmın HMK’nın 333. maddesi uyarınca karar kesinleştiğinde davalı/ karşı davacıya iadesine
Dair, taraf vekillerinin yüzüne karşı HMK’nın 345. maddesi uyarınca gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren iki hafta içinde Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince incelenmek üzere istinaf kanun yolu açık olarak verilen karar, açıkça okundu, ana çizgileriyle anlatıldı. 06/07/2023