Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
GAZİANTEP
1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO :
KARAR NO :
HAKİM : … …
KATİP : … …
DAVACILAR : 1- … – …
2- … – …
VEKİLLERİ : Av. …
Av. …
DAVALI : …
VEKİLİ : Av. …
DAVA : Tazminat (Destekten Yoksun Kalmadan Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 26/05/2014
KARAR TARİHİ : 20/12/2019
GEREKÇELİ KARAR TARİHİ : 20/12/2019
Mahkememizde görülen Tazminat davasının yapılan açık yargılamasının sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, davalıya zorunlu trafik sigortalı aracı kullanan murisin tek taraflı trafik kazası sonucu vefat ettiğini, davacıların murisin annesi ve babası olduğunu, destekten yoksun kaldığını beyanla, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden işleyecek faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiş, bedel artırım dilekçesiyle talebini 50.041.81 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkememizin 27/03/2015 tarih ve … sayılı ilamı ile, davanın kabulüne ve 25.921,33 TL destek tazminatının davacı …’e, 24.120,48 TL destek tazminatının davacı …’e dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine şeklinde karar verilmiş, davalı vekilinin temyizi üzerine karar Yargıtay 17.HD.nin 31/05/2018 tarih ve …. sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 91/1. maddesinde, “İşletenlerin, bu kanunun 85/1. maddesine göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur.”; 85/1 maddesinde, “Bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, motorlu aracın bir teşebbüsün ünvanı veya işletme adı altında veya bu teşebbüs tarafından kesilen biletle işletilmesi halinde, motorlu aracın işleteni ve bağlı olduğu teşebbüsün sahibi, doğan zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olurlar.”; 85/son maddesinde ise, “İşleten ve araç işleticisi teşebbüsün sahibi, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan kendi kusuru gibi sorumludur.” hükümlerine yer verilmiş, Karayolları Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının A-1. maddesinde de, “Sigortacı bu poliçede tanımlanan motorlu aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermesinden dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na göre işletene düşen hukuki sorumluluğu, zorunlu sigorta limitlerine kadar temin eder.” şeklinde ifade edilmiştir.
Yukarıda açıklanan madde hükümlerinden, Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası’nın; motorlu bir aracın karayolunda işletilmesi sırasında, bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına neden olması halinde, o aracı işletenin zarara uğrayan 3. kişilere karşı olan sorumluluğunu belli limitler dahilinde karşılamayı amaçlayan ve yasaca yapılması zorunlu kılınan bir zarar sigortası türü olduğu anlaşılmaktadır.
Motorlu araçların işletilme tehlikesine karşı, zarar gören üçüncü şahısları korumak amacıyla getirilmiş olan bu düzenleme ile öngörülen sorumluluğun bir kusur sorumluluğu olmayıp sebep sorumluluğu olduğu, böylece araç işletenin sorumluluğunun sebep sorumluluğunun ikinci türü olan tehlike sorumluluğuna ilişkin bulunduğu öğretide ve yargısal içtihatlarla kabul edilmektedir (Fikret Eren, Borçlar Hukuku, 9. Bası, s. 631 vd.; Ahmet Kılıçoğlu, Borçlar Hukuku, Genişletilmiş 10. Baskı, s. 264 vd).
Kanun koyucu, 2918 sayılı KTK’nun 91. maddesiyle de; işletenin aynı Kanunun 85. maddesinin birinci fıkrasına göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası (Karayolları Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası) yaptırma zorunluluğunu getirmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki, işletenin sorumluluğu hukuki nitelikçe tehlike sorumluluğuna ilişkin bulunmakla, işletenin hukuki sorumluluğunu üstlenen zorunlu sigortacının 91. maddede düzenlenen sorumluluğu da bu kapsamda değerlendirilmelidir.
Eldeki davada; davacı …’in maliki ve davalının zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracı kullanan muris tek taraflı trafik kazası sonucu vefat etmiş ve işleten sigortalı davacı baba … kendisi için kendi zorunlu trafik sigorta şirketinden destekten yoksun kalma tazminatı talep etmiştir. Yukarıdaki açıklamalar ışığında, denilebilir ki, zorunlu trafik sigortasının amacı, trafik kazaları sonucu 3. kişilere verilecek zararların güvence altına alınmasıdır. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu 92. maddesi ve Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının A.3.b maddesinde “işleten tarafından ileri sürülecek tazminat talepleri”nin teminat kapsamı dışında kalacağı hüküm altına alınmıştır. Buna göre işleten davacı …’in, işleten olarak kendi sorumluluğunu üstlenen davalı zorunlu trafik sigortacısından tazminat talebinde bulunması mümkün değildir. Zira zorunlu trafik sigortacısı, işletenin üçüncü kişilere verdiği zararları teminat altına aldığından ve olayda davacı işleten davalı … şirketi karşısında zarar gören üçüncü kişi konumunda bulunmadığından, davacı işletenin talep ettiği destekten yoksun kalma tazminatının reddine karar verilmesi gerekmektedir. Bu sebeplerle, davacı … tarafından açılan dava kabul edilmiş, davacı … tarafından açılan dava ise reddedilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
A-Davacı … tarafından açılan dava hakkında olmak üzere;
1-Davanın REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gerekli 44,40-TL karar ve ilam harcının peşin alınan ve davacının talep miktarına tekabül eden 94,53-TL’den mahsubu ile bakiye 50,13-TL’nin karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine,
3-Davacılar tarafından yapılan ve davacının talep miktarına tekabül eden 224,67-TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına,
4-Davalı tarafından yapılan ve davacının talep miktarına tekabül eden 74,83-TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
5-Davalı, davayı vekil marifetiyle takip ettiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT m. 13/4’e göre belirlenen 2.725-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
B-Davacı … tarafından açılan dava hakkında olmak üzere;
1-Davanın KABULÜNE; 25.921,33-TL’nin dava tarihinden (26/05/2014) itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gerekli 1.770,68-TL karar ve ilam harcından peşin alınan ve davacının talep miktarına tekabül eden 101,59-TL’nin mahsubu ile bakiye 1.669,09-TL’nin davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına, bozmadan önce alınmış harç var ise Harçlar Kanunu m. 8 gereğince mahsubuna,
3-Davacılar tarafından yapılan ve davacının talep miktarına tekabül eden 295,32-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-Davacı davayı vekil marifetiyle takip ettiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ye göre belirlenen 3.110-TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
C-Gider avansından kullanılmayan kısmın karar kesinleştiğinde ilgilisine re’sen iadesine,
Dair; davacı … ile davacılar vekilinin yüzüne karşı, davalının yokluğunda, gerekçeli kararın tebliği tarihinden itibaren 15 gün içinde, mahkememize ya da mahkememize gönderilmek üzere başka yer emsal mahkemeye verilecek bir dilekçe ile Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi, okundu, anlatıldı.
20/12/2019
Katip …
¸e-imzalıdır
Hakim …
¸e-imzalıdır
.