Emsal Mahkeme Kararı Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi 2019/638 E. 2019/1150 K. 12.09.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
GAZİANTEP
1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO :
KARAR NO :

BAŞKAN : … …
ÜYE : … …
ÜYE : … …
KATİP : … …

DAVACILAR : 1- … –
2- … – …
VEKİLİ : Av. … – …
DAVALI : … – … …
VEKİLİ : Av. … –
DAVA : Tanıma Ve Tenfiz
DAVA TARİHİ : 24/07/2019
KARAR TARİHİ : 12/09/2019
GEREKÇE TARİHİ : 04/10/2019
Mahkememizde görülmekte olan Tanıma Ve Tenfiz davasının yapılan açık yargılaması sonunda:
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekilinin dava dilekçesi ve yargılama aşamasındaki beyanında özetle: Essen Eyalet Mahkemesinin 15/04/2010 tarih, …karar sayılı kararı ile, davalının 50.000 Euro’yu davacılara ödemesine hükmedildiğini, ancak kararın davalının Almanya ülkesinde malvarlığı bulunmadığından icra edilemediğini, Türkiye’de bir çok gayrimenkulünün bulunduğunu ancak kararın Türkiye’de icra edilebilmesi için tenfizi gerektiğini beyanla, anılan kararın tenfizini ve ayrıca davalının davadan haberdar olması halinde malvarlığını kaçırma ihtimali bulunduğundan alacağın güvence altına alınması için davalı adına kayıtlı gayrımenkuller üzerine ihtiyati haciz mahiyetinde ihtiyati tedbir konulmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ve yargılama aşamasındaki beyanında özetle: Genel yetkili mahkemenin davalı gerçek ve tüzel kişinin davanın açıldığı tarihte yerleşim yeri olduğunu, yetkili mahkemenin Antalya Asliye Ticaret Mahkemesi olduğunu bu nedenle yetkisizlik kararı verilmesini, ayrıca davacının davasını dayanak olan Essen Eyalet Mahkemesi kararının Asliye Hukuk Mahkemesinin 20/10/2016 tarihinde tamamlanan iflas ile borçların silindiğini, davacının bu karara itiraz ettiğini, ancak mahkemenin bu itirazı reddettiğini, bu nedenlerle davanın reddini talep etmiştir.
Dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde: Dava, tanıma tenfiz talebine ilişkindir.
Davalı taraf yetki itirazında bulunmuş ve yetkili mahkemenin Antalya Asliye Ticaret Mahkemesi olduğunu ileri sürmüştür.
5718 sayılı MÖHUK’un 51/1 hükmü ”(1)Tenfiz kararları hakkında görevli mahkeme asliye mahkemesidir.” şeklindedir. Davanın mahiyeti nazara alındığında Asliye Ticaret Mahkemesinin görevli olduğu değerlendirilmiştir.
5718 sayılı MÖHUK’un 51/2 hükmü ”Bu kararlar kendisine karşı tenfiz istenen kişinin Türkiye’deki yerleşim yeri, yoksa sâkin olduğu yer mahkemesinden, Türkiye’de yerleşim yeri veya sâkin olduğu bir yer mevcut değilse Ankara, İstanbul veya İzmir mahkemelerinden birinden istenebilir.” şeklindedir.
Davalının cevap dilekçesinde bildirmiş olduğu adres ”…” adresidir.
Dava 30/07/2019 tarihinde açılmıştır. Davalının mernis kayıt adresleri incelendiğinde 10/04/2015-16/08/2015 tarihleri arası için yukarıda belirtilen Antalya/Konyaaltı adresinde kayıtlı olduğu, 16/08/2015-29/01/2018 tarihleri arasında Almanya adresinin kayıtlı olduğu, 29/01/2018-12/05/2018 tarihleri arasında yukarıda belirtilen Konyaaltı-Antalya adresinin kayıtlı olduğu, daha sonra yeniden yurtdışı adresi ve 11/01/2019-05/04/2019 tarihleri arasında Konyaaltı/Antalya adresinde kayıtlı olduğu ve dava tarihinde Almanya adresinin kayıtlı olduğu anlaşılmıştır.
Davacının yerleşik yeri sorulduğunda vekaletnamede bildirdiği adresteki dairenin kendi sahibi olduğunu ancak oturmadığını, esas itibariyle Antalya’da yaşadığını, Antalya/Konyaaltı’nda bir arkadaşı olduğunu, ara ara orada kaldığını, ara ara da Kumluca’da kaldığını hem Kumluca hem de Konyaaltı’nda kaldığını ikisinin de kendisine ait evler olmadığını belirtmiştir.
Dosya kapsamından davacının Türkiye’de yerleşik bir adresinin bulunmadığı, ancak ülkeye geldiğinde Antalya’da yerleşik olduğu, nitekim dosya içerisinde tedbir konulan taşınmazların da Antalya’da bulunduğu, dava tarihi de olmak üzere dava tarihine kadar davacının bildirdiği mernis adresinin Antalya İli olduğu birlikte nazara alındığında sakin olduğu yerin Antalya olarak değerlendirilmesi gerektiği kabul edilmiş ve bu nedenle de mahkememizin yetkisiz olduğu, yetkili mahkemenin Antalya Asliye Ticaret Mahkemesi olduğu kabul edilmiştir.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklanan nedenlerle;
1- Mahkememizin yetkisizliğine ve yetkili mahkemenin Antalya Nöbetci Asliye Ticaret Mahkemesi oludğunun tespitine,
2-Kararın kesinleşmesinden sonra HMK 20/1 maddesi uyarınca 2 hafta içinde talep halinde dosyanın yetkili Antalya Nöbetci Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine
3-Yargılama harç ve giderlerinin HMK’nun 331/2, 1. cümlesi gereği yetkili ve görevli mahkemece değerlendirilmesine,
4-İhtiyati haciz mahiyetindeki ihtiyati tedbire itirazın, itiraza konu taşınmazların da bulunduğu ve yetkili olduğu değerlendirilen mahkemece değerlendirilmesine,
Dair, taraf vekillerinin karşı HMK’nın 345. maddesi uyarınca gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren iki hafta içinde Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince incelenmek üzere istinaf yolu açık olarak oy birliği ile verilen karar açıkça okundu ana çizgileriyle anlatıldı.