Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
DİYARBAKIR
ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO :
KARAR NO :

HAKİM :
KATİP :

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLLERİ :

DAVA :
DAVA TARİHİ : 28/11/2019
KARAR TARİHİ: 11/11/2021
YAZILDIĞI TARİH :

Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit (Ticari Satımdan Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili mahkememize sunduğu dava dilekçesinde; Davalı (…)’ın müvekkile ait (…) numaralı yüksek miktarda hakka ve hukuka aykırı olarak tahakkuk edilen 129.641,48 TL’lik faturanın fazla olduğu, borcun bu miktarda olmadığının tespit edilmesini talep ettiğini. Müvekkil firmanın, 2006 yılından bu yana un fabrikası olan işletmesini sürekli olarak çalıştırmakta elektrik abonesi olan (…) numaralı abone numarasını kullanmakla aktif bir şekilde ticari faaliyetlerini sürdürmekte olduğunu. Bugüne dek işletmesinin un fabrikası olan müvekkil firma tam faaliyet göstermekte ve kapasitesinin tamamıyla çalışmakta olduğunu, ancak 2018 yılının son aylarında baş gösteren ekonomik kriz sebebiyle bu dönemlerde faaliyetlerini azalttığını, işletmesinin çalışmasını neredeyse yarı oranı kadar indirmek zorunda kaldığını ve bu şekilde devam etmekte olduğunu, hal böyle iken daha önce tam kapasiteyle çalışmanın yanı sıra kullanmış olduğu enerji ile neredeyse yarı oranı kadar az bir çalışma ile kullanmış olduğu enerji arasında bir fark bulunmakta olduğunu, 2019 yılının faturalarına bakıldığında da 2018 yılının son aylarına ait faturalar ile 2019 yılının faturaları arasında özellikte 3. Ayından itibaren neredeyse yarı oranda bir azalma ile enerji tüketmekte olup. Davalı (…) 30.06.2019 tarihinde müvekkil firmanın hiç bir kusuru veya ihmali olmamasına rağmen işyerinin olduğu un fabrikasına gelerek mevcut sayaçtan endeks alınmadığı gerekçesiyle sayacın söküldüğünü, incelenmek üzere götürüldüğünü, bu tarihten 03.09.2019 Tarihine kadar iş yeri enerji tüketiyor olsa da sayaç olmadan çalışmaya devam etmiş olduğunu, 03.09.2019 Tarihinde yine davalı tarafından yeni bir sayaç getirilerek takılan bu yeni sayaç ile iş yeri faaliyetlerinde enerji tüketimine olduğu gibi devam ettiğini, ancak sayaçsız çalışılan tarihler aralığında davalı tarafından hiçbir bilgilendirme yapılmadığı, 03.09.2019 Tarihinde getirilen yeni sayaç ile çalışmasına devam ederken yeni sayaç ile yapılan enerji tüketiminde 03.09.2019 İle 21.10.2019 Tarih aralığına ait 61.015,90 TL’lik fatura tahakkuk edilmiş müvekkil firmaya gönderilmiş olduğu, bu aşamada sayaçsız çalışılan tarihler aralığındaki enerji tüketimiyle ilgili bir bilgilendirme yapılmadığı,
Davalı tarafından sayacın söküldüğü 30.06.2019 ile yeni sayaç takıldığı 03.09.2019 tarih aralığına ait 129.641,48 TI lik fatura tahhukkuk edilmiş olduğunu ve müvekkil firmanın işyerine gönderilmiş olduğunu, bu tarih aralığı için gönderilen faturada kullanılmış olarak görünen enerji, iş yerinde o tarihlerde yapılan çalışmanın çok üstünde olduğu, müvekkil firmanın 2019 yılının başından bu yana çalışma kapasitesinin neredeyse yarı oranı kadar az bir faaliyet göstermekle bu kadar enerji tüketilmesinin mümkün olmadığını. Yeni sayaç ile tahakkuk edilen faturanın 03.09.2019 ile 21.10.2019 tarihleri arasındaki faturada kullanılan enerji miktarı dahi sayaçsız kullanılan enerjinin miktarını aşağı yukarı göstermekte olduğunu, hatta sayaçsız kullanılan dönemden önceki döneme ait fatura miktarı da kullanılan enerji miktarını aşağı yukarı göstermekte olduğunu, davalı taraf ile yapılan görüşmelerde sayaçtan endeks alınmadığı gerekçesiyle sökülüp götürülmüş sayaç incelemeye alınmış ve tüketicinin bir kusuru olmadığı tespitine varılmış olduğunu, yönetmeliğe göre tüketicinin bir kusuru olmadığı halde Sayaçsız çalışılan tarihler aralığındaki faturalamanın geçmiş yıla ait aynı dönem aralığındaki mevcut tüketimi dikkate alınarak tahakkuk edildiği cevabı alınmış olduğunu, Oysa ki; EPDK yönetmeliğindeki madde aynen şu şekilde olduğunu,
Sayacın hiç veya doğru tüketim kaydetmemesi halinde tüketim miktarının tespiti; Tüketimin tespiti için geçen senenin değil aynı dönemde tespit edilemeyen tarihten önceki dönemleri dikkate alınması veya sonraki döneme ait ilk iki dönemine ait tüketimi dikkate alınmasının gerektiği, burada davalı taraf yönetmeliğe uygun hareket etmediğini,
İhtiyati tedbir talebi hakkında; Davalı tarafından fazla tahakkuk edilen fatura ile görüşmeler yapılarak bir sonuç alma çabasıyla bu faturanın halen ödenmemiş olup faturanın son ödeme tarihinin 22.11.2019 olduğunu. Aynı zamanda dava şartı olan arabuluculuğa başvurulmuş ve bu görüşmelerden de herhangi bir sonuç alınamadığı, bu aşamada mahkemenin belirleyeceği uygun bir teminat karşılığında, davalı tarafından enerji kesim işleminin yapılmaması için ihtiyati tedbir kararı verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekilinin 05/11/2021 tarihli dilekçesi ile davadan feragat ettiklerini beyan etmiştir.
Dava; davacı şirketin sahibi olduğu un fabrikasının elektrik aboneliğinden kaynaklı menfi tespit talebine ilişkindir.
HMK m. 311 hükmünde açıkça ifade edildiği üzere; davadan feragat, davaya son veren bir taraf işlemi olup, sonuç doğurması karşı tarafın veya mahkemenin kabulüne bağlı değildir. Bu beyan, yazılı veya sözlü yapılabilir ve mahkemeye ulaştığı anda kesin hüküm gibi sonuç doğurur.
Tarafların davadan feragat etmesi halinde, feragat eden taraf aleyhine karar verilmiş gibi yargılama giderleri ile karar ve ilam harcını ödemeye mahkum edilir. Feragat ilk duruşmada veya öncesinde yapılırsa Harçlar Kanunu’nun 22’nci maddesine göre karar ve ilam harcının üçte biri, sonrasında vuku bulursa karar ve ilam harcının üçte ikisi alınır.
Açıklanan sebeplerle; davacı tarafından davaya son veren taraf işlemi olarak davadan feragat edildiğinden, feragat nedeniyle davanın reddine ilişkin aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi ekli kararda açıklandığı üzere,
1-Feragat nedeniyle davanın REDDİNE,
2-Harçlar Kanununa göre alınması gerekli maktu 59,30 TL başvurma harçtan dava açılırken peşin alındığı anlaşılan 44,40 TL peşin harcın mahsubu ile bakiye 14,90 TL harcın davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
3-Davacının yapmış olduğu yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
Dair tarafların yokluklarında verilen karara, 6100 Sayılı HMK’nın 341 vd. Hükümleri doğrultusunda gerekçeli kararın tebliğinden itibaren (2 haftalık) süre içerisinde Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi nezdinde istinaf kanun yoluna başvurulabileceğine karar verildi.

Katip Hakim