Emsal Mahkeme Kararı Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi 2022/44 E. 2022/741 K. 31.05.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. BURSA BAM 5. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/44 – 2022/741
T.C.
BURSA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
5. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/44
KARAR NO : 2022/741

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

DAVANIN KONUSU : İHTİYATİ TEDBİR (MENFİ TESPİT)
KARAR TARİHİ : 31/05/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 01/06/2022
Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 06/12/2021 tarih, 2021/698 esas sayılı ara kararının istinaf incelemesi neticesinde;
TALEP:
Davacı vekili, müvekkilinin sigorta aracılık hizmeti verdiğini, davalı banka ile POS cihazı ile kredi kartı hesabının bulunduğunu, kredi kartı harcamalarının POS cihazından olan alacaklarından düzenli olarak mahsup edildiğini, aralarındaki teamülün bu şekilde devam ettiğini, bankaya el konulduğu tarih itibariyle POS hesabında 6.293,79 TL, kredi kartı borcunun ise 8.430,01 TL olduğunu, kalan borç için Fiba Bankasından 01.10.2016 tarihinde 1.500 TL ödeme yapıldığını, İstanbul 1. İflas Dairesinin 2017/4 sayılı dosyasından müvekkiline ödeme yapılmadığını, bankanın POS hesabından mahsup yapmaması nedeniyle kredi kartı borcunun katlandığını ileri sürerek, POS cihazındaki 6.293,79 TL alacaklarının kredi kartı borcundan düşülerek borçlu olmadıklarının tespitini, mümkün olmaması halinde borç ve alacaklarına aynı oranda faiz uygulanmasını, icra takibinin durdurulması için ihtiyati tedbir kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, ihtiyati tedbirin kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili, bankaya 30.05.2015 tarihinde el konulduğunu, bankanın yönetim ve denetiminin TMSF’na verildiğini, İstanbul 1. ATM’nin 2017/41 esas sayılı dosyasıyla 16.11.2017 tarihinde bankanın iflasına karar verildiğini, İstanbul 1 İflas Müdürlüğünün 2017/14 sayılı dosyasında tasfiyenin devam ettiğini, TMSF’nun 2018/272 sayılı ve 17.05.2018 tarihli kararı gereğince, tasfiye işlemlerinin akamete uğramamasını teminen müflis banka alacaklısının takas/mahsup işleminin talep tarihinde icra edilmemesi kararı alındığını, iflas idaresinin POS cihazı alacağına ilişkin kayıt talebinin 6.293,79 TL üzerinden faiziyle birlikte kabul edildiğini, ancak kredi kartına ilişkin takas mahsup talebinin kabul edilmediğini, ihtiyati tedbir şartlarının oluşmadığını belirterek, davanın ve ihtiyati tedbirin reddini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ;
Mahkemece, davacının icra takibinden önce açılan menfi tespit davasında ihtiyati tedbir isteminde bulunduğu, alacağın yargılamayı gerektirdiği, tedbir kararı verilmemesi durumunda telafisi imkansız zarar oluşacağı, sunulan belgelerin yaklaşık ispat şartını gerçekleştirdiği gerekçesiyle, ihtiyati tedbire itirazın reddine karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:
Davalı vekili, davacının kredi kartı borcunun POS hesabından mahsup işleminin bankanın iflas halinde olması nedeniyle mümkün olmadığını, İİK’nın 200. maddesine göre, müflisin borçlusu iflas açıldıktan sonra müflisin alacaklısı olursa ya da müflisin alacaklısı iflas açıldıktan sonra müflisin veya masanın borçlusu olursa takas edilemez denildiğini, TMSF’nun 2018/272 sayılı ve 17.05.2018 tarihli kararı gereğince, tasfiye işlemlerinin akamete uğramamasını teminen müflis banka alacaklısının takas/mahsup işleminin talep tarihinde icra edilmemesi kararı alındığını, HMK’nın 389. maddesindeki ihtiyati tedbir şartlarının oluşmadığını belirterek, istinaf isteminde bulunmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ:
Dava, ihtiyati tedbir istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı içerisindeki bilgi ve belgeler, ilk derece mahkeme gerekçesinde dayanılan deliller ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, İİK’nnı 72/2 maddesine göre, icra takibinden önce açılan menfi tespit davalarında ihtiyati tedbir kararı verilebileceği, davacının borcunun ve alacağının iflas tarihinden önce oluştuğu, sunulan belgelerin yaklaşık ispat çerçevesinde yeterli olduğu anlaşıldığından, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesine göre esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
Davalı vekilinin istinaf isteminin 6100 sayılı HMK 353/1-b/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
Davalı taraf harçtan muaf olduğu anlaşıldığından, bu hususta karar verilmesine yer olmadığına,
Yapılan istinaf yargılama giderinin ilk derece mahkemesince verilecek esas karar ile birlikte dikkate alınmasına,
Karar tebliğ işlemlerinin ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,
Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu oy birliği ile kesin olarak karar verildi.

M