Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. BURSA BAM 14. HUKUK DAİRESİ
T.C.
BURSA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/215
KARAR NO : 2023/688

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : BURSA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/09/2020
NUMARASI : 2018/665- 2020/452
AR YAZIM TARİHİ :09/03/2023
Mahkemece verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine dosya incelendi.
İDDİA VE SAVUNMANIN ÖZETİ:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının davacının cari hesap ve ticari defter kayıtlarına göre yapılan işler karşılığında halen ödenmemiş 82.500,03.-TL borcunun bulunduğunu, bu borcun tahsili için başlatılan icra takibine haksız olarak itiraz edildiğini belirerek Bursa 17. İcra Müdürlüğü’nün 2017/14403 Esas sayılı dosyasındaki takibe yapılan itirazın iptaline, takibin devamına, % 20’den az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacının alacağı olduğu iddialarını kabul etmediklerini, alacak olsa dahi zamanaşımına uğradığını, ticari ilişkinin üzerinden 5 yıldan uzun süre geçtiğini, taraflar arasında bir dönem ticari ilişki olduğunu, bu ticari ilişki kapsamında davacı şirkete tüm ödemelerin yapıldığını, davalının ticari defter ve kayıtlarında hiçbir borcunun görünmediğini, davacının takip yapmakta kötüniyetli olduğunu belirterek davanın reddine, % 20’den az olmamak üzere kötüniyet tazminatının davacıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:
Mahkemece, sözleşmede 44 gün sonra işin teslim edileceğinin düzenlendiği, 29/12/2012 tarihi itibariyle alacağın muaccel olup bu tarihten itibaren icra takibinin yapıldığı 26/12/2017 tarihine kadar 5 yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığı, davacının bakiye 82.500,00.-TL alacaklı olduğunu ileri sürdüğü, davalının sözleşmede barter olarak davacıya verilmesi kararlaştırılan daireyi teslim ettiğini kesin deliller ile ispatlayamadığı, davalının itirazının haksız olduğu, icra inkar tazminatı koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne, icra takibine yapılan itirazın iptaline, takibin 82.500,00.-TL asıl alacak üzerinden

takip talebindeki şartlar ile birlikte devamına, alacağın likit olması sebebiyle alacağın %20’si olan 16.500,00.- TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde, zamanaşımı itirazlarının hatalı değerlendirildiğini, tanıklarının dinlenilmesi taleplerinin mahkemece haksız olarak reddedildiğini, ispat külfetinin davacıya ait olduğunu, davalı şirket kayıtlarına göre davalının davacıya borcunun görünmediğini, barter sözleşmesini imzalayan davacının taşınmazın kendilerine verildiğine dair açık kabulünün olduğunu, sözleşmede barter ile verileceğinin değil, verildiğinin yazıldığını, bu nedenle ayrıca makbuz verilmesine gerek duyulmadığını, sözleşme ve işin yapıldığı tarihteki şirket yetkililerinin isticvabı taleplerinin reddine ilişkin ara kararın hatalı olduğunu, yeminin usulüne uygun eda edilmediğini, davalı şirket yetkililerinin yeminin yapılacağı duruşmada hazır bulunmak istedikleri için Yalova’da yapılacak yemin duruşmasının gününün gelmesini beklediklerini ancak davacı şirket yetkilisinin Bursa’daki duruşmaya gelerek yemin ettiğini, mahkemenin yemin için talimat yazdığını, davacı şirket yetkilisinin duruşmada dinleneceğine dair ara karar bulunmadığını, duruşma sırasında yeminin davalı şirket yetkililerinin hazır olduğu duruşmada yapılması istenilmesine rağmen bu talebin kabul edilmediğini, ara karar olmadığı halde duruşmada yemin yaptırılmasının usul ve yasaya aykırı olduğunu, HMK’nun 222.maddesinde 7251 sayılı kanunla yapılan değişikliğe göre bilirkişiden ek rapor alınması taleplerinin kabul edilmediğini, ihtilafın yargılamayı gerektirdiğini, davalı aleyhine icra inkar tazminatına karar verilmesinin hatalı olduğunu belirterek mahkeme kararının kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekili davalının istinaf başvurusuna karşı verdiği cevap dilekçesinde, davalı asilin huzurunda yemin yapılacağına ilişkin mecburiyet bulunmadığını, davalının vekil ile temsil edildiğini ve vekil huzurunda yeminin eda edildiğini, kesin delil ile sübuta varan olgu karşısında kararın kaldırılmasını gerektiren bir yön bulunmadığını, davalının ödeme iddiasını ispat edemediğini belirterek davalının istinaf başvurusunun reddine karar verilmesini istemiştir.
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye alacağın tahsili amacıyla başlatılan icra takibine itirazın 2004 sayılı İİK’nun 67.maddesi gereğince iptali istemine ilişkindir.
Davacı alacaklı vekili Bursa 17. İcra Müdürlüğü’nün 2017/14403 Esas sayılı dosyasında 26/12/2017 tarihinde 82.500,00.-TL asıl alacak ile 22.173,30.-TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 104.673,30.-TL’nın tahsili için davalı borçlu aleyhine ilamsız icra takibi başlatmış, davalının itirazı üzerine süresinde itirazın iptali için dava açmıştır. Davacı icra takibinde borcun sebebi olarak ticari defter kayıtlarını göstermiştir.
Taraflar arasında eser sözleşmesi olduğu, eserin yapılarak davalı iş sahibine teslim edildiği, iş bedelinin bir kısmının davacı yükleniciye ödendiği hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık iş bedelinin tamamının ödenip ödenmediği, davacının bakiye alacağı olup olmadığı hususundadır.
Bilirkişi raporlarının düzenlenmesinden sonra davalı tarafından dosyaya sunulan 15/11/2012 tarihli “Malzemeli Giydirme Cephe Sözleşmesi”ne göre yüklenici davacı şirket, davalı iş sahibine ait kaba inşaatı bitmiş olan yapının tüm malzemeleri dahil olmak üzere resimlere ve belirlenen malzemelere uygun olarak yapılması işini üstlenmiştir. Bu sözleşmenin ‘ek-5 ‘maddesinde sözleşme bedelinin 217.500,00.-TL + KDV olduğu, Nilüfer İlçesi Görüklü Mahallesi 119 ada 9 parsel sayılı taşınmaz inşaatındaki 10 nolu 2+1 dairenin 82.500,00.-TL tutarında iş karşılığı (barter) olarak yükleniciye verildiği, Barter sonrası ödenmesi gereken (217.500,00.-TL + 39.150,00.-TL – 82.500,00.-TL = ) 174.150,00.- TL’nın 4 eşit taksitle çek olarak ödeneceği düzenlenmiştir.
Davalı iş sahibinin sözleşmedeki edimlerin yüklenici tarafından yerine getirilmediğine ilişkin bir itirazı olmadığı gibi, davacı yüklenicinin de 82.500,00.-TL dışında kalan tutarın kendisine ödenmediğine ilişkin bir iddiası bulunmamaktadır. Yargılama sırasında tarafların ticari defter ve kayıtları üzerinde SMMM bilirkişiler aracılığı ile yaptırılan inceleme sonucunda da davacının ticari defter ve bağlı kayıtlarına göre davacının alacağının 82.500,00.-TL olduğu, davalının ticari defter ve bağlı kayıtlarına göre davalı şirketin 31/8/2013

tarihinde ticari defterine yaptığı kayıt ile (barter) davacı şirketi 82.500,00.-TL borçlandırdığı, davacının 82.500,00.-TL borçlandırılmasına ilişkin belgenin davalı tarafından dosyaya sunulmadığı belirlenmiştir.
Davalı şirket, sözkonusu bilirkişi raporlarından sonra taraflar arasındaki sözleşmeyi dosyaya sunarak barter sözleşmesine konu taşınmazın 82.500,00.-TL tutarında iş karşılığı (barter) olarak davacıya verildiğini savunmuştur. Mahkemece tapu müdürlüğüne yazılan yazı sonrası sözleşme konusu parsel ile ilgili tapu kaydı olmadığının bildirilmesi üzerine davalı 18/4/2019 tarihli ek bilirkişi raporuna karşı verdiği itiraz dilekçesinde, davacıya verilen dairenin 5473 ada 2 parselde bulunan 10 numaralı daire olduğunu, bu dairenin davacının emlakçısının bulduğu Mustafa Din isimli kişiye devredildiğini, satıştan elde edilen bedelin davacı tarafından alındığını ileri sürmüştür.
Davalının rapora karşı itiraz dilekçesindeki beyanları da dikkate alındığında sözleşme bedelinin 82.500,00.-TL’nın davacıya nakit olarak verilmediği dosya kapsamı ile sabittir. Davalı bu bedel karşılığında inşaatta bulunan dairenin davacıya verildiğini, davacının da bu daireyi kendi üzerine devralmadan 3. kişiye satarak bedelini tahsil ettiğini ileri sürmüş ise de davalının bu iddiası davacı tarafından kabul edilmemiştir. Dava değerine göre davalı daire karşılığı ödeme yaptığına ilişkin savunmasını 6100 sayılı HMK’nun 200.vd. maddelerinde düzenlenen kesin delillerle ispatla yükümlüdür. Davalı yemin deliline dayandığından ve karşı tarafa yemin teklif ettiğinden bu hususta gerekli işlemler yapılmış, davacı şirket temsilcisi duruşmaya katılarak davalı vekili huzurunda yemini eda etmiştir.
Davacı tanık dinlenilmesi ve şirket temsilcilerinin isticvabı taleplerinin reddedildiğini, ispat yükünün davacıda olduğunu istinaf sebebi yapmış ise de eser sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlıklarda iş bedelinin tamamen ödendiğine ilişkin ispat yükünün davalı iş sahibi üzerinde bulunması, ödeme iddiasının ancak kesin deliller ile ispatlanacak olması, davalının ödeme iddiasını kesin deliller ile ispatlayamaması karşısında davalının bu yöndeki itirazlarına itibar edilmemiştir.
Mahkemece yemin yaptırılması için davacı şirket temsilcisinin yerleşim yerinin bulunduğu mahkemeye talimat yazılmasına karar verilmiş, davalı vekili talimat yazılmasına karar verilen duruşmada yemin için yapılacak duruşmanın tarihinin kendilerine de tebliğini istemiş, bu beyan sırasında ayrıca davalı şirket temsilcisinin de yemin sırasında bulunmak istediğine ilişkin bir açıklama yapmamıştır. Davacı şirket temsilcisine yemin teklifi için talimat mahkemesine yazı yazılmasına rağmen davacı şirket temsilcisi asıl mahkemedeki duruşmaya katılmış, davalı vekili bu duruşmada yemin sırasında davalı şirketin yetkililerinin olmasını istediğini belirterek yeminin diğer celse yapılmasını istemiş ancak mahkemece bu talep yerinde görülmeyerek aynı duruşmada yemin yaptırılmıştır. Davalı yeminin davalı şirket temsilcisinin huzurunda yaptırılmamasının usule aykırı olduğunu ileri sürerek bu hususu da istinaf sebebi yapmıştır.
6100 sayılı HMK’nun 225.vd.maddelerde yeminin ne şekilde yapılacağı açıkça düzenlenmiş olup sözkonusu maddelerde yeminin karşı tarafın hazır olduğu duruşmada yapılmasını gerektiren bir yasal düzenleme olmadığı gibi yeminin edası için talimat yazılmasına karar verilen 21/1/2020 tarihli duruşmada davalı vekili tarafından davalı şirket temsilcisinin yemin duruşmasında hazır bulunacağına dair bir açıklama da yapılmamıştır. Mahkemede yaptırılan yeminin davalı vekilinin huzurunda yapılması nedeniyle yeminin usulüne uygun yaptırılmadığı iddiası yerinde görülmemiştir.
Davalı vekili hüküm altına alınan icra inkar tazminatına da itiraz etmiştir. Dava konusu yapılan alacağın likit olup her iki tarafın ticari defterlerinde de aynı miktarda kayıtlı olması, davalının bu miktarın karşılığında davacıya taşınmaz verildiğini açıklamasına rağmen buna ilişkin dayanak belge sunmaması da gözetildiğinde dava konusu alacak likit olup tazminat koşulları oluştuğundan bu yöndeki itiraz da yerinde değildir.
Mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması nedeniyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 29/09/2020 tarih, 2018/665- 2020/452 sayılı kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından HMK 353/1-b-1 hükmü gereğince davalının istinaf kanun yolu başvurusunun ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf kanun yoluna başvuran davalıdan alınması gereken 5.635,58.-TL karar ve ilam harcından peşin alınan 1.408,90.-TL harcın mahsubu ile eksik kalan 4.226,68.-TL karar ve ilam harcının davalıdan alınarak Hazine’ye irat kaydına,
3-İstinaf talebinde bulunan davalı tarafından karşılanan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına, artan kısmın talep halinde ilk derece mahkemesince yatırana iadesine,
4-İstinaf yargılaması sırasında duruşma açılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Karar tebliğ, harç tahsil ve gider avansı iade işlemlerinin ilk derece mahkemesince yapılmasına,
Dair, duruşma açılmadan dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda, 6100 sayılı HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere 09/03/2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

…
Başkan
…
¸e-imzalıdır
…
Üye
…
¸e-imzalıdır
…
Üye
…
¸e-imzalıdır
…
Katip
…
¸e-imzalıdır