Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. BURSA BAM 13. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2023/107 – 2023/151
T.C.
BURSA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
13. HUKUK DAİRESİ K A R A R

DOSYA NO : 2023/107
KARAR NO : 2023/151

DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle)
B.A.M. KARAR TARİHİ : 18/01/2023
KARAR YAZIM TARİHİ : 20/01/2023

Davacı tarafından, davalı aleyhine açılan davanın yapılan yargılaması sonunda mahal mahkemesince davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen karara süresi içinde davalı Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine yapılan ön inceleme sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde ; 20/09/2013 tarihinde işleteni ve maliki Besime Şahin Kartal, sürücüsü Mete TAŞ olan, davalı … A.Ş.’ye ZMMS sigorta poliçesi ile sigortalı olan, 34 BH 1910 plaka sayılı aracın İstanbul-Avcılar’da yaya olan davacıya çarparak yaralanmasına neden olduğu, yaralanma nedeni ile sürekli iş görmezlik ve çalışma gücünün de kaybolduğu, tedavi giderleri yaptığı, müvekkilinin tır şoförlüğü yapıp aylık kazancının 2.500,00 tl civarında bulunduğu, bu nedenle 2.000,00 tl maddi tazminat ile, 4.685,00 TL tedavi gideri, 30.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı SGK Başkanlığı cevap dilekçesinde; davanın reddini savunarak, davanın görev ve yetki yönünden usulden reddini, ayrıca davacıya 6.659,76 TL tedavi gideri ödemesi yapıldığından; davanın esastan reddine karar verilmesini ileri sürmektedir.
Davalı Besime Kartal cevap dilekçesinde; davanın reddini savunmakta, olay Bakırköy sınırları içerisinde olduğundan; bu nedenle Bakırköy Mahkemeleri yetkili bulunduğundan; davanın yetki yönünden reddine, davacının talepleri zaman aşımına uğradığından; zaman aşımı yönünden reddine, müvekkilem, aracı kaza tarihinden önce fiilen ve haricen satıp devrettiğinden; husumet yönünden reddine, ayrıca davada Asliye Hukuk Mahkemesi görevli olduğundan; görev yönünden reddine, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin haklı ve hukuki bir dayanağı bulunmadığından; tazminat taleplerinin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Mete Taş davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; Sosyal Güvenlik Kurumu’na yönelik davanın kısmen kabulü kısmen reddi ile ; 2.015,96 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte adı geçen davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, davalı Sosyal Güvenlik Kurumu’na yönelik davanın 1.328,96 tl’lik kısmı ödeme nedeniyle konusuz kaldığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına, Sosyal Güvenlik Kurumu’na yönelik fazlaya ilişkin taleplerin reddine, davacının davalılar Besime Kartal, Mete Taş ve … A.Ş ‘ye yönelik maddi tazminat davasının kabulü ile 77.074,86 TL alacağın adı geçen davacıya ödenmesine, hükmedilen maddi tazminata Mete Taş ve Besime Kartal yönünden kaza tarihi olan 20/09/2013 tarihinden, diğer davalı sigorta şirketi olan 22/01/2014 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, davalı sigorta şirketinin sorumluluğunun poliçe limit ile sınırlı tutulmasına, manevi tazminata ilişkin talebin kısmen kabulü ile 25.000 TL manevi tazminatın 20/09/2013 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar Mete Taş ve Besime Kartal’dan müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, manevi tazminattan fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Davalı SGK Başkanlığı vekili istinaf kanun yoluna başvuru dilekçesinde, Yerel mahkeme kararında “Davacı tarafça yapılan 448,42 TL harç, 1.623,00 TL yargılama gideri toplam 2.071,42 TL’nin davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, ( davalılar Besime KARTAL, Mete TAŞ ve SGK ‘nın sorumluluğunun kabul ret oranına göre 1.926,42 TL ile sınırlı tutulmasına, davalı SGK’nın sorumluluğunun müteselsil sorumluluk olmadığının açıklanmasına,) ” şeklinde hüküm ile müvekkil kurum aleyhine harca hükmedildiğini, ancak müvekkil kurum harçtan muaf olup müvekkil kurum aleyhine harca hükmedilmesi usule ve yasaya aykırı olduğundan, yerel mahkeme kararının kaldırılması gerektiğini beyan ve dava etmiştir.
DEĞERLENDİRME VE GEREKÇE
Dava trafik kazası nedeniyle maddi manevi tazminata ilişkin davadır.
HMK’nın “İstinaf Yoluna Başvurulabilen Kararlar” başlıklı 341. maddesinin (2) no’lu bendinde, miktar veya değeri binbeşyüz Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararların kesin olduğu belirtilmiştir. 01/01/2022 tarihinden itibaren verilen kararlarda miktar ve değeri 8.000,00.-TL’nı geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararlar kesindir (HMK’nın 341/2.m.). Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir (HMK’nun 341/3.m.). Alacağın tamamının dava edilmiş olması durumunda, kararda asıl talebin kabul edilmeyen bölümü kesinlik sınırını geçmeyen taraf, istinaf yoluna başvuramaz (HMK’nun 341/4.m.).
Talep edilen ve hükme bağlanan miktar / istinafa getirilen miktar 2.015,96.-TL olup mahkeme karar tarihi itibariyle söz konusu miktar kesinlik sınırları içindedir.
HMK’nın 346. maddesi gereğince kesin olan karara ilişkin istinaf başvurusunda bulunulması halinde kararı veren mahkeme tarafından istinaf dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi istinaf incelemesi sırasında da istinaf isteminin reddine karar verilebilir.
Bu durumda, HMK’nın 341/2. maddesinde açıklanan 8.000,00.- TL’nın altında kalan miktar yönünden davalı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM:Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1- Davalı SGK Başkanlığı vekilinin Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 16/05/2022 tarih ve 2020/270 Esas – 2022/599 Karar sayılı kararına yönelik istinaf kanun yolu başvuru dilekçesinin HMK 352. maddesi gereğince USULDEN REDDİNE,
2- Davalı SGK harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına
3- İstinaf talebinde bulunan tarafından karşılanan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına, artan kısmın talep halinde ilk derece mahkemesince yatırana iadesine,
4- Karar tebliğ ve harç iade işlemlerinin ilk derece mahkemesince yapılmasına,
Dair, duruşma açılmadan dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda, 6100 sayılı HMK’nun 362/1.a hükmü uyarınca 18/01/2023 tarihinde kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.