Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C. BURSA BAM 13. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/1875 – 2022/1967
T.C.
BURSA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
13. HUKUK DAİRESİ K A R A R
DOSYA NO : 2022/1875
KARAR NO : 2022/1967
B
DAVANIN KONUSU : Tazminat
B.A.M. KARAR TARİHİ : 22/11/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 29/11/2022
Davacılar tarafından, davalı aleyhine açılan davanın yapılan yargılaması sonunda mahalli mahkemesince davanın kabulüne dair verilen karara süresi içinde davalı vekili ile davacılar vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine yapılan ön inceleme sonunda:
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesinde; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454’üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle bir dosyada 20/07/2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş ise bu karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiş olsa bile o dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinafa tabi olmayıp doğrudan HUMK hükümlerine göre temyize tabidir. Bu nedenle daha önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi olarak görevsizlik veya yetkisizlik kararı verilmiş ise bu karar temyiz edilmemiş olsa bile sonrasında dosyanın gönderildiği mahkemece verilen karar dahi HUMK hükümlerine göre temyize tabi olacaktır. HMK geçici 3/2. maddedeki ilk düzenlemede “aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan” ibaresi değiştirilerek “kararlar” ibaresi getirildiğinden bu değişiklik açıkça bu sonucu gerektirmektedir (Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/19127-2021/4764 sayılı ilamı).
Somut olayda; kanun yoluna başvurulan yerel mahkemenin davanın reddine dair 15/10/2009 tarih ve 2008/203 E- 2009/251K. Numaralı kararın, temyizi üzerine, Yargıtay 17 HD, 2019/1776 E-2020/4239 K sayılı ilamıyla bozma kararı verilip, dosyanın Bursa 7. Asliye Hukuk Mahkemesi 2020/314 E sırasına kaydedildiği, 16/02/2021 tarihli kararı ile görevsizlik kararı verilerek Bursa Asliye Ticaret Mahkemelerinin görevli olduğunun tespit edildiği, dosyanın Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2021/493 Esas sayılı dosyası ile yapılan yargılama sonunda 2022/223 K sayılı, 08/03/2022 tarihli ilamla davanın kabulü cihetine gidildiği, karara karşı davacılar vekili ile davalı vekilince istinaf yoluna başvurulduğu ve dosyanın Dairemiz’e gönderildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihlerinden önce ilk derece mahkemesince niteliği ne olursa olsun nihai karar verilmiş olmakla, dosyada, esas hakkında verilecek kararlara karşı kesinleşinceye kadar başvurulacak kanun yolunun istinaf değil temyiz kanun yolu olduğu (Yargıtay 4 HD 2021/19127 E- 2021/4764 K) anlaşılmakla, Dairemizin istinaf incelemesi yapmakla görevli ve yetkili olmadığı, Yargıtayca dosyanın temyiz incelemesinin yapılması gerektiği kabul edilerek, dosyanın Yargıtay İlgili Hukuk Dairesi’ne gönderilmek üzere, ilk derece mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE,
Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, 6100 sayılı HMK 352/1 maddesi uyarınca 22/11/2022 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.