Emsal Mahkeme Kararı Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi 2022/1190 E. 2022/1204 K. 06.07.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. BURSA BAM 13. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/1190 – 2022/1204
T.C.
BURSA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
13. HUKUK DAİRESİ K A R A R

DOSYA NO : 2022/1190
KARAR NO : 2022/1204

DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
B.A.M. KARAR TARİHİ : 06/07/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 07/07/2022

Davacılar tarafından, davalılar aleyhine açılan davanın yapılan yargılaması sonunda mahalli mahkemesince davanın kabulüne dair verilen karara süresi içinde davalı İbrahim Sezer vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine yapılan ön inceleme sonunda:
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dava, trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat tahsili talebine ilişkindir. 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesinde; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454’üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların bölge adliye mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir.
Bu düzenleme nedeniyle bir dosyada 20/07/2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş ise bu karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiş olsa bile o dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinafa tabi olmayıp doğrudan HUMK hükümlerine göre temyize tabidir. Bu nedenle daha önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi olarak görevsizlik veya yetkisizlik kararı verilmiş ise bu karar temyiz edilmemiş olsa bile sonrasında dosyanın gönderildiği mahkemece verilen karar dahi HUMK hükümlerine göre temyize tabi olacaktır. HMK geçici 3/2. maddedeki ilk düzenlemede “aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan” ibaresi değiştirilerek “kararlar” ibaresi getirildiğinden bu değişiklik açıkça bu sonucu gerektirmektedir.(Yargıtay4. Hukuk Dairesi 2021/19127-2021/4764 sayılı ilamı)
Somut olayda; kanun yoluna başvurulan yerel mahkemenin davanın kısmen kabulüne dair 22/12/2021 tarihli olup, kural olarak istinaf kanun yoluna tabi ise de, öncesinde 05/10/2015 tarihinde Bursa 1.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/566 Esas , 2015/832 K sayılı ilamı ile davacı Sezgin Selvi yönünden maddi tazminat davasının reddine, davacı Bekir Yıldırım yönünden taleple bağlı kalınarak maddi tazminatın kabulüne karar verilmiş, bu karar Yargıtay(Kapatılan) 17.Hukuk Dairesi’nin 12/12/2018 gün ve 2016/2041 Esas-2018/12072 Karar sayılı ilamıyla bozulduğu ve mahkemece yeni esas alınarak bozma ilamı doğrultusunda yeniden esas hakkında karar verildiği anlaşılmıştır.
Bu haliyle Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihlerinden önce ilk derece mahkemesince niteliği ne olursa olsun nihai karar verilmiş olmakla, dosyada, esas hakkında verilecek kararlara karşı kesinleşinceye kadar başvurulacak kanun yolunun istinaf değil temyiz kanun yolu olduğu anlaşıldığından, Dairemizin istinaf incelemesi yapmakla görevli ve yetkili olmadığı, Yargıtayca dosyanın temyiz incelemesinin yapılması gerektiği kabul edilerek,dosyanın ilk derece mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE,
Dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde, 6100 sayılı HMK’nın 352/1 maddesi uyarınca 06/07/2022 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi

M