Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. BURSA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

T.C.
BURSA
2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ Türk Milleti Adına
KARAR

ESAS NO : 2021/1067
KARAR NO : 2022/960

HAKİM : … …
KATİP : … …

DAVACI : … – …
VEKİLLERİ : Av. … – …
Av. … – [16221-22278-07587] UETS
Av. … – [16465-64171-87657] UETS
DAVALI : 1- … – …
VEKİLİ : Av. … –
DAVALI : 2- … – … …
DAVA : Alacak
DAVA TARİHİ : 26/12/2014
KARAR TARİHİ : 19/09/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 28/09/2022
Mahkememizde görülmekte olan Alacak davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili vermiş olduğu dava dilekçesinde ve duruşmadaki beyanlarında özetle; davalı şirketlerin Kütahya AVM İnşaatının yapımı için yüklendiğini, davalı …. İnş. San Tic Ltd Ştinin yüklenici olduğu diğer davalının da taşeron firma olduğu davalı şirket ile 6 ay süre için inşaat mahallinde çalışacak işçilere dağıtılacak yemek için 08/04/2011 tarihli “belirli süreli yemek hizmeti” sözleşmesi yapıldığı, iş bu sözleşmeye istinaden davacının yükümlülüklerini yerine getirdiğini ve bu hizmetine karşılık toplam 134.359,12 TL bedelinde 9 adet fatura kestiğini bu faturalara istinaden davalı şirket tarafından 8.900,00 TL bedelli çek ve 1.300,00 TL nin havale yolu ile ödendiğini bakiye 124.159,12 TL alacağın kaldığın ancak ödenmediğini bu bedelden her iki davalının müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarını belirterek fazlaya dair haklarının saklı kalması suretiyle şimdilik 70.000,00 TL nin fatura tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili vermiş olduğu cevap dilekçesinde; davacı ile 08.04.2011 tarihli sözleşme yapıldığı bu sözleşmeye istinaden 30.04.2011 tarih 17754 nolu 8.906,76 TL bedelli, 31.05.2011 tarih 17815 nolu 758,16 TL bedelli ve 15.06.2011 tarih 17816 nolu 537,41 TL bedelli fatura düzenlendiğini, bu faturalar dışında mal ve hizmet alınmadığı gibi kendilerine ulaşmış fatura olmadığını bu fatura bedellerinin ise 8.900,00 TL bedelli çek ve 1.300,00 TL havalı gedilerek ödendiğini, diğer davalı … ile 31.03.2011 tarihli sözleşme imzalandığını bu sözleşmede bu davalının yemek borçlarının üstlenileceğine dair bir ibare bulunmadığını, aksine sözleşmenin Not-4 başlıklı maddesinde işçilik kalemine her türlü SGK prim ve vergileri dahildir.gezel gider kalemlerine her türlü yeme içme, barınma ekipman ve sarf malzemelerinin nakliye bedelleri v.b. Dahil edilmelidir şeklinde yazılı olduğu ayrıca sözleşmenin B1.1,1.2,1.3,1.4, B3.1,3.2,3.3 maddelerinde diğer davalıya nelerin temin edileceklerinin yazılı olduğu B2.1,2.2,3.3 maddelerinde ise diğer davalının mükellefiyetlerinin yazılı olduğu bu sözleşmenin 10.09.2011 tarihinde fesh edildiğini, diğer davalının dava konusu alımları ile ilgili tekeffüllerinin olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir .
Davalı … vermiş olduğu cevap dilekçesinde davacının Nisan 2011 tarihinden itibaren şantiyeye yemek verdiğini ilk faturanın davalı şirket adına kesildiğini ancak davalı şirket yetkililerinin faturaların kendisi adına kesilmesini davacıya söylemeleri üzerine kendisi adına kesildiğini ancak bir kısım ödemesinin davalı şirket tarafından yapıldığını, kendisinin davacı şirket ile sözleşmesi olmadığını asıl yüklenicinin davalı şirket olduğunu kendisinin taşeron olduğunu , davalı şirketin asıl işverenden ödemeleri aldığını, işçilerin davalı şirket için çalıştıklarını borçtan da davalı şirketin sorumlu olduğunu belirtmiştir.
KANITLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ VE HUKUKİ NİTELENDİRME:
Davacı ile davalı şirket arasında 08.04.2011 tarihli belirli süreleri hazır yemek hizmeti sözleşmesi düzenlenmiştir. Sözleşmenin konusunun Kütahya AVM şantiyesinde mevcut ortalaması 200 personele 6 ay (180 gün) 35 gün hazır yemek hizmeti verilmesi olduğu kişi başına ücretin 7,50 TL +KDV olduğu ödemenin her ayın son günü düzenlenecek fatura karşılığı 30 günlük çek ile yapılacağı davacıdan fatura alınır alınmaz çekin teslim edileceği fazla iş bedelinin de bu sözleşmeye dahil olduğu belirlenmiştir.
Davacının alacağına dayanak yaptığı 9 adet faturadan;
-30.04.2011 tarih 17754 nolu 8.906,76 TL bedelli
-15.06.2011 tarih 17816 nolu 536,90 TL bedelli
-31.05.2011 tarih 17815 nolu 758,16 TL bedelli
-31.07.2011 tarih 17768 nolu 1.500,00 TL bedelli faturalar davalı şirket adına kesilmiştir.
-30.04.2011 tarih 17753 nolu 1.799,14 TL bedelli
-31.07.2011 tarih 17767 nolu 558,90 TL bedelli
-30.06.2011 tarih 17764 nolu 36.104,44 TL bedelli
-27.04.2011 tarih 17752 nolu 3.173,08 TL bedelli
-31.05.2011 tarih 17812 nolu 25.712,64 TL bedelli faturalar ise davalı … adına kesilmiştir.
Davalı şirket ile davalı … arasında ise 31.03.2011 tarihli sözleşmede ise ana malzemenin işveren olan davalı şirket tarafından Not-6 şeklindeki yazılı olan sarf malzemelerinin davalı taşeron …’a ait olacağı ve buna göre Radyo Temel kalıbı, düz ve eğri döşeme kalıbı yapımı sözleşmesi yapıldığı, sözleşmenin Not-4 başlığında işçilik kalemine her türlü SGK prim ve vergilerinin dahil olduğu genel gider kalemlerine her türlü yeme-içme barınma, ekipman ve sarf malzemelerinin dahil olduğu Not -7 başlığında ise şantiye ofisi, işçi yemekhanesi, yatakhaneler dış birim fiyatlara dahil olduğu yazılıdır.
Davacı ve davalı şirkete ait ticari defterler üzerinde bilirkişi incelemesi yapılmıştır. Davalı … defterlerinin vergi dairesi tarafından alındığını belirtmiş ise de vergi denetim kurulu tarafından verilen cevapta sadece 2008 yılına ait yevmiye defteri ve defteri kebir’in olduğu belirtilmiştir.
Oysa ki dava konusu ticari ilişki 2011 yılına aittir. Bu davalı tarafından 2011 yılına ait defterler sunulmamıştır.
Davacı defterlerinde davalı şirkete kesilmiş toplam 4 adet fatura karşılığı 11.701,82 TL bedelli fatura olup karılığında davalı şirkette 10.200,00 TL tahsilat yapıldığı bakiye 1.501,82 TL alacaklı olduğu görülmüştür.
Davacı defterlerinde davalı …’dan toplam 5 adet fatura karşılığı 122.657,80 TL alacaklı olduğu görülmüştür.
Davalı şirketin defterlerinde ise üç fatura karşılığı toplam 10.201,82 TL borca karşılık 10.200,00 TL ödeme olduğu bakiye 1,82 TL borç gözüktüğü görülmüştür.
Davacının defterlerinde kayıtlı olan 31.07.2011 tarih 17768 nolu 1.500,00 TL bedelli fatura davalı şirketin defterlerinde kayıtlı değildir.
Bütün bu açıklamalara göre davacı; Davalı şirket ile yapılan sözleşme gereği Kütahya AVM de çalışan 200 işçiye yemek verildiğini ve bedelinden davacı şirket ile diğer davalının sorumlu olduğunu bir kısım faturaların diğer davalı adına kesildiğini bunun da davalı şirket yetkililerinin talebi üzerine yapıldığını belirtmiştir.
Davalı şirket 3 adet fatura borcunun olduğunu bunu da ödediğini belirterek diğer faturalardan sorumlu olmadığını belirtmiştir.
Davalı … ise yemek hizmetinin verildiğini ancak davalı şirketin bedellerinden sorumlu olduğunu yalnız faturaların kendisi adına kesildiğini belirtmiştir.
Mal veya hizmetin verildiğini alacaklı ispat edecektir.Hizmet alan ise ödemesini ispat edecektir. Bunun haricinde defterler öncelikle sahibi aleyhine delil teşkil eder. Düzenlendiği fatura içeriği düzenleyeni bağlar aksinin yazılı delil ise düzenleyen tarafından ispat edilmesi gerekir.
Davacı davalı şirket ile yemek sözleşmesi yapmış ise de yemek teslimini ve hizmetin davalı şirkete verildiğini yazılı belge ile ispat etmesi gerekir. Davacı bu hususta herhangi bir belge sunmamıştır. Sadece sözleşmeye dayanmıştır. Arada sözleşme olsa da teslim yapılmadığı sürece edimin yerine getirildiği ispat edilmemiş olur. Bunun yanında faturaların diğer davalı adına kesilmesi hususunda davalı şirket ile anlaşıldığı hususta ispat edilmemiştir. Bu sebeple bu iddialar ispat edilmediğinden davalı şirketi bağlamaz. Davalı şirket üç faturayı kabul ettiğinden bu fatura bedellerinden sorumludur.
Davacı davalı şirket adına düzenlenen 1.500,00 TL bedelli yemek faturasında yazılı olan yemeği teslim ettiğini de ispat edememiştir.
Bu sebeple davalı şirketten üç fatura bedelinden bakiye kalan 1,82 TL alacaklıdır.
Davalı … yemek alındığını kabul etmiştir. Ancak alınan yemeklerden diğer davalının sorumlu olduğunu belirtmiş faturaların adına kesilmesini ise diğer davalının talebi üzerine ve bu şekilde uygulama olduğu için yapıldığını belirtmiştir. Davalı bu iddiasını yazılı bir belge ile ispat edememiştir. Faturaların kendi adına kesilmesini kabul etmiştir. Ancak faturaların içeriğinin aksini yazılı belge ile ispat edememiştir. Bunun yanında davalının bu savunması hayatın olaağan akışına aykırıdır. Çünkü faturalar vergi yönünden gider gösterilmektedir. Diğer davalı bedelinden sorumlu ise ve ödeme yapacak ise neden faturaları adına düzenleterek gider göstermesin. Bu husus davalı ve davacı tarafça açıklanmamıştır.
Bunun yanında davalılar arasında düzenlenen sözleşmenin Not-4 başlıklı maddesinde davalı şirket beyanını desteklemektedir.
Her ne kadar davacı ile davalı şirket arasındaki sözleşmede şantiye de çalışan işçilerin yemek bedelinden davalı şirket sorumlu gibi anlam yüklenebilinir ise de davalı şirkete teslim yapılmadan ve sözleşmede taşeronların işçisinin yemek gider üstlendiği belirtilmediğinden taşeron işçilerine verilecek yemek bedellerinden davalı şirket sorumlu tutulamaz.
Bu sebeple talep edilen alacağın 1,82 TL sinden davalı şirket 69.998,18 TL sinden davalı … sorumludur.
Davalılar arasında müşterek ve müteselsil sorumluluğu gerektiren bir durum yoktur. Bu sebeple davacının bu talebinin reddine karar verilmiştir.
Davacı ile davalı arasında yapılan sözleşmeye göre ödeme fatura tarihinden itibaren 30 günlük çek ile ödeme yapılacağı belirtildiğinden davalı şirketin defterinde kayıtlı en son fatura tarihine 30 gün eklenerek faiz işletilmesine karar verilmiştir.
Davalı … ise temerrüde düşürülmediğinden onun yönünden dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmiştir.
Mahkememiz kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz incelemesi Yargıtay 23.Hukuk Dairesi tarafından yapılmış olup, Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 12/02/2014 tarih 2013/7304 Esas, 2014/961 nolu kararı ile; “Davacı ile davalı …. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. arasında sözleşme yapıldığı, sözleşme ile Kütahya AVM inşaatında çalışan işçilerin yemek hizmetinin davacı şirket tarafından verilmesinin kararlaştırıldığı, bilahare davalı …. İnş. San. Ltd. Şti. ile diğer davalı Köprü Yapı İnş. Taah. San. Tic. … arasında 31.03.2011 tarihli taşeronluk sözleşmesi yapıldığı inşaatın taşeron işçilerince yapıldığı ve yemek hizmetinin davacı şirket tarafından verilmeye devam edildiği dosya kapsamından anlaşılmakta olup bu hususlar tarafların da kabulündedir. Davalı …. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. ile … arasında yapılan sözleşmede, yemek hizmetinin asıl işveren tarafından taahhüt edildiğine dair bir hüküm bulunmadığı savunulmuş ise de, sözleşmede taşeron işçilerinin yemek bedellerinin …. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından ödeneceğine dair hüküm bulunduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca asıl işveren verilen hizmet bedelinden sorumludur, faturanın taşeron adına düzenlenmesi sorumluyu değiştirmez. Bu nedenle asıl işveren …. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. ‘nin tüm borçtan sorumlu tutulması gerekirken yanılgılı gerekçe ile 69.998,18 TL borçtan sadece …’ın sorumlu tutulması doğru görülmemiştir” gerekçesi ile bozulmuştur.
Bozma üzerine dosya mahkememize gelmekle, esasa kaydedilmiş, bozma ilamına direnilmesine karar verilmiştir. Buna göre;
Davacı ile davalı … İnşaat Ltd Şirketi arasında 08/04/2011 tarihli “belirli süreli hazır yemek hizmeti” sözleşmesi yapılmıştır. Bu sözleşmenin 3.maddesinde Kütahya AVM şantiyesinde mevcut ortalaması 200 olan personele 6 ay süreli yemek hizmeti verileceği belirlenmiştir.
Bu sözleşmeden önce davalı şirket ile diğer davalı arasında 31/03/2011 tarihli Kütahya AVM projesi için taşeronluk sözleşmesi imzalanmıştır.
Davacı; bu sözleşme gereği yemek hizmeti verdiğini, tarafların anlaşması üzerine bir kısım faturayı davalı taşeron … adına kestiğini, ancak yemek bedelinden her iki davalının da sorumlu olduğu belirtilerek, tahsili talep edilmektedir.
Davalı … İnşaat Ltd Şirketi ise; 8.906,76 TL, 758,16 TL ve 537,14 TL bedelli faturaların kendi adlarına düzenlendiğini ve bu faturalardaki mallar haricinde herhangi bir mal ve hizmet alınmadığını belirtmiştir.
Diğer davalı … ise; tarafların anlaşması üzerine bir kısım faturaların kendi adlarına düzenlendiğini, borçtan diğer davalı şirketin sorumlu olduğunu belirtmiştir.
Davacı ile davalı şirket arasında yapılan sözleşme eser sözleşmesidir.
Eser sözleşmesinde; eserin tamamlanarak teslim edildiğini yüklenici ispat edecektir. Bu ispatın şekli teslim belgesi ile yazılı olabileceği gibi tanık dinletmek suretiyle de mümkündür.
Davacı; 31.07.2011 tarih 17768 nolu 1.500,00 TL bedelli, 30.04.2011 tarih 17753 nolu 1.799,14 TL bedelli, 31.07.2011 tarih 17767 nolu 558,90 TL bedelli, 30.06.2011 tarih 17764 nolu 36.104,44 TL bedelli, 27.04.2011 tarih 17752 nolu 3.173,08 TL bedelli, 31.05.2011 tarih 17812 nolu 25.712,64 TL bedelli faturalara ilişkin olarak hizmeti veya malı almadığını iddia etmektedir. Davalı şirketin kabul etmediği bu faturalar davalı şirketin defterlerinde de kayıtlı değildir. Bu nedenle, bu faturalardaki yemeklerin davalılara teslim edildiğinin davacı tarafından ispat edilmesi gerekmektedir.
Davacı, ispat olarak herhangi bir teslim belgesi, irsaliye sunmadığı gibi teslim hususunda tanık deliline dayanılarak tanık da dinletmemiştir. Bu sebeple, bu faturalardaki yemek hizmetinin verildiği ispat edilemediğinden davalı şirket yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bozma ilamında ise; davacı ile davalı … İnşaat arasında yapılan sözleşmede, AVM inşaatında çalışan işçilerin yemek hizmetinin davacı şirket tarafından verileceği, taşeronluk sözleşmesi ile de AVM inşaatının taşeron işçileri tarafından yapılacağı belirlenmiş olduğundan, yemek bedelinden … İnşaatın asıl iş veren olarak sorumlu olacağı belirtilmiştir.
Mahkememizce verilen kararda ise, davalı … Ltd Şirketi hizmetin verilmediğini belirterek itiraz ettiğinden, faturalardan dolayı (diğer davalı adına düzenlenmiş olan faturalar da dahil) hizmetin verildiği veya yemeğin teslim edildiği ispat edilemediğinden dolayı davalı şirket yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, yemek sözleşmesi ve taşeronluk sözleşmesinden dolayı red kararı verilmemiş, sadece taşeron sözleşmesinin Not-4 başlıklı maddesinin ise davalı şirketin beyanlarını desteklemekte olduğu belirtilmiştir.
Bütün bunların haricinde, ticari defterler öncelikle sahibi aleyhine delil oluşturmaktadır.
Davacının defterinde itiraza uğrayan faturalardan dolayı davalı şirketten alacaklı olduğu kayıtlı değildir. Davacının defterindeki bu kayıt kendisini bağlar. Bunun aksini yazılı belge ile ispat etmesi gerekir.
Bunun haricinde diğer davalının hizmeti aldığını kabul etmesi davalı şirketi bağlayıp bağlamayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekmektedir.
Davalı …’ın davacıyı destekler şeklindeki beyanı hizmeti aldığını zimni olarak iddia etmesi daha doğrusu yemek verilen işçilerin kendi işçisi olmadığı, sadece faturaların kendi adına düzenlendiğini beyan etmesi diğer davalıyı bağlamaz. Yani, davalı …’ın yemek hizmetinin verildiğini kabul etmesi davalı şirketi bağlayıcı değildir. Bu nedenle, yukarıda bahsedildiği üzere ne kadarlık yemek hizmeti verildiğinin davacı tarafından ispat edilmesi gerekmektedir.
Taraflar arasındaki sözleşme ile taşerona verilen yemek hizmetinden davalı … Ltd Şirketi sorumlu olsa dahi, yemek hizmetinin verildiği davacı tarafından ispat edilmesi gerekir. Bu husus ispat edilemediğinden, diğer davalının kabulü de davalı şirketi bağlamayacağından, davalı şirket tarafından itiraz edilen faturalar yönünden davanın reddine karar verilmiş, bu sebeple bir önceki kararda direnilmiştir.
Davalı … tarafından karar temyiz edilmediğinden, O’nun yönünden karar kesinleşmiştir. Davacı tarafından temyiz edilmiş ise, aleyhe bozma olamayacağından dolayı davalı … yönünden verilen bir önceki karar aynen tekrar edilmiştir.
Mahkememiz bu direnme kararına karşı davacı vekili 21/08/2015 tarihli dilekçesi ile temyiz talebinde bulunmuştur.
Temyiz talebi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017(23)15-1692, 2021/949 Karar sayılı, 07/07/2021 tarihli ilamı ve ” davacı ile davalı …. İnşaat San. Tic. Ltd. Şti. arasında imzalanan 08.04.2011 tarihli “Belirli süreli hazır yemek hizmeti sözleşmesi” ile, davacı, Kütahya AVM Şantiyesinde mevcut ortalaması iki yüz personel için altı ay yüz seksen gün, üç öğün hazır yemek hizmeti vermeyi üstlenmiş ve hizmetinin karşılığında da her iki davalı adına muhtelif tarihli faturalar düzenlemiştir. Dosya kapsamından davacının sözleşme konusu yemek hizmetini verdiğini ispatladığı sabit olup; uyuşmazlık, verilen hizmet bedelinden davacıya karşı her iki davalının birlikte sorumlu tutulup tutulmayacağı noktasında toplanmaktadır. Davalılar arasında 31.03.2011 tarihinde imzalanıp, yüklenici şirket tarafından 12.09.2011 tarihli ihtarname ile feshedilen sözleşmenin yürürlükte olduğu dönemde davalı şirketin, davacı ile 08.04.2011 tarihli sözleşmeyi imzaladığı, dolayısıyla davacının verdiği yemek hizmeti bedelinden diğer davalı taşeron … ile birlikte davalı şirketin de sorumlu olduğu, her iki davalının hizmet bedeline karşılık düzenlenen faturaların ödemesini birlikte üstlendiği açıktır, bu durumda mahkemece davacının, davalı şirketin itiraz ederek kabul etmediği faturalardaki yemek hizmetini verdiğini yasal delillerle kanıtlayamadığı, davalı …. İnş. San. Tic. Ltd. Şti.’nin davacının talep ettiği alacağın tamamından diğer davalı ile birlikte sorumlu olmadığı gerekçesiyle verilen direnme kararı yerinde görülmemiştir, Hâl böyle olunca; tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki belge ve delillere, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesi doğru olmamıştır” gerekçesi ile bozulmuştur.
Yeniden mahkememiz esasına kaydedilen dava dosyasında yargılamaya devam edilmiş, Bursa 7. İcra Müdürlüğü’nün 2021/3 İflas sayılı dosyası ve Bursa 1. Asliye Ticaret mahkemesinin 2019/3 sayılı dosyası UYAP sisteminden dosyamız arasına celp edilmiştir.
Toplanan tüm deliller ve dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde açılan dava; davacı ile davalı …. İnşaat San. Tic. Ltd. Şti. arasında imzalanan 08.04.2011 tarihli “Belirli süreli hazır yemek hizmeti sözleşmesi” akdedildiği,davacının, Kütahya AVM Şantiyesinde ortalama iki yüz personel için altı ay/yüz seksen gün, üç öğün hazır yemek hizmeti vermeyi üstlendiği ve her iki davalı adına muhtelif tarihli faturalar düzenlemesine dayalı alacak davasıdır.İlgili Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017(23)15-1692 Esas 2021/949 Karar sayılı ilamı dikkate alınarak , davacının verdiği yemek hizmeti bedelinden diğer davalı taşeron … ile birlikte davalı şirketin de sorumlu olduğunun, her iki davalının hizmet bedeline karşılık düzenlenen faturaların ödemesini birlikte üstlendiğinin belirtildiği, davacının talep ettiği alacağın tamamından davalıların sorumlu olması gerektiği hususu göz önünde bulundurularak davanın kabulüne,(davacı tarafın fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla) 70.000,00 TL nin (davalı … yönünden dava tarihi olan 22/09/2011 tarihinden itibaren avans faizini geçmemek üzere işleyecek en yüksek banka faiziyle birlikte , davalı … İnş. San. Tic. Ltd. Şti. yönünden ise 20/07/2011 tarihinden itibaren avans faizini geçmemek üzere işleyecek en yüksek banka faiziyle birlikte ) davalılardan alınarak davacıya verilmesine dair aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
H Ü K Ü M : Yukarıda açıklanan nedenlerle,
1-Davanın KABULÜNE,(davacı tarafın fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla) 70.000,00 TL nin (davalı … yönünden dava tarihi olan 22/09/2011 tarihinden itibaren avans faizini geçmemek üzere işleyecek en yüksek banka faiziyle birlikte , davalı … İnş. San. Tic. Ltd. Şti. yönünden ise 20/07/2011 tarihinden itibaren avans faizini geçmemek üzere işleyecek en yüksek banka faiziyle birlikte ) davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
2-Alınması gerekli 4.781,70 TL harçtan peşin alınan 1.039,50 TL’nin mahsubu ile bakiye 3.742,20 TL nispi karar ve ilam harcının davalılardan müşterek ve müteselsilen alınarak hazineye irad kaydına,
3-Davacı tarafından sarf edilen aşağıda dökümü yazılı 630,80 TL yargılama gideri, 1.039,50 TL peşin harcın,18,40 TL başvurma harcı, 2,90 TL vekalet harcı olmak üzere toplam 1.691,60 TL’nin davalılardan müşterek ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, davalı … San. Tic. Ltd. Şti tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Davacı vekil ile temsil edildiğinden AAÜT’ye göre belirlenen 11.200,00 TL nispi vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
5-Davacı tarafından yatırılan ve kullanılmayan gider avansından karar tebliği için gerekli miktar kullanıldıktan sonra artan kısmın kararın kesinleşmesi halinde HMK’nın 333.maddesi uyarınca istek halinde davacıya iadesine,
6-Davalılar tarafından yatırılan ve kullanılmayan gider avansının kararın kesinleşmesi halinde HMK’nın 333.maddesi uyarınca istek halinde davalılara iadesine,
Dair, davacı vekilinin, davalı şirket vekilinin yüzüne karşı, diğer tarafların yokluğunda gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 15 günlük yasal süre içinde mahkememize veya mahkememize iletilmek üzere herhangi bir nöbetçi Asliye Ticaret Mahkemesi’ne verilecek dilekçe ile Yargıtay’da temyiz kanun yoluna başvurma hakkı açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.19/09/2022

Katip …
¸e-imzalıdır.

Hakim …
¸e-imzalıdır.

Yargılama Gideri:
300 TL bilirkişi reddiyatı
330,80 TL posta ve tebligat gideri
1.039,50 TL peşin harç
18,40 TL başvurma harcı
2,90 TL vekalet harcı