Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. BURSA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ Esas-Karar No: 2017/669 Esas – 2018/344
T.C.
BURSA
1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ TÜRK MİLLETİ ADINA
KARAR

ESAS NO : 2017/669
KARAR NO : 2018/344

HAKİM :
KATİP :

DAVACI : … – TC Kimlik no-…….
VEKİLİ : Av. …….. – Dr.Ziya Koya Mah. Ilıca Cad. Komutan Apt. K:1 Gemlik/ BURSA
DAVALI : … BANKASI A.Ş – ………..
Nisbettiye Mah. Aydar Cad. No:2 Beşiktaş/ İSTANBUL
VEKİLİ : Av. …… – Hacı İlyas Mah. 4.Aral Sk. No:3-5 Adalet Apt. K:4 D:16 Osmangazi/ BURSA
DAVA : Alacak
DAVA TARİHİ : 12/05/2017
KARAR TARİHİ : 16/03/2018
Mahkememizde görülen davanın açık yargılamasında,
DAVACININ TALEBİ : Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin davalı bankadan 03/01/2011 tarihinde 40.000.-TL, 29/09/2009 tarihinde 9.000.-TL, 23/02/2010 tarihinde 10.000.-TL, 22/03/2011 tarihinde 5.000.-TL, 29/09/2009 tarihinde 9.000.-TL ticari kredi kullandığını, bu kredi kullanımı sırasında davalı bankanın davacıdan 1.399.-TL tahsil ettiğini, genel işlem şartına açıkça aykırı olan bu bedellerin iadesi gerektiğini, kredi sözleşmesine konulan kullanım ücreti, komisyon ücreti, ekspertiz ücreti vb. İsimler altındaki kalemlerin yazılmamış sayılması gerektiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla haksız şekilde tahsil edilen 1.399,00.-TL’nin tahsil tarihinden itibaren işlemiş bankalarca uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
DAVALININ CEVABI : Davalı taraf ise, imzalanan bu kredi sözleşmelerinin genel kredi sözleşmesi kapsamında olduğu için kullandırılan kredinin ticari kredi niteliğinde olduğunu, kredi kullandırımı sırasında masraf alınacağı davacı ile müvekkili banka arasında akdedilen sözleşmede açıkça belirtildiğini, masraf alınmasına ilişkin sözleşme koşulunun haksız şart olarak kabul edilmesinin mümkün olmadığını, davacının tahsil tarihinden itibaren faiz talebi hukuka aykırılık teşkil ettiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
DELİLLER ve GEREKÇE: Derdest dava davacının davalı bankadan kullanmış olduğu taksitli ticari kredilerden kesintisi yapılan masrafların bankaca haksız olarak tahsil edildiği iddiasına dayalı alacak davasıdır. Taraflar arasında bir kredi sözleşmesi imzalandığı ve bu sözleşme çerçevesinde davacıya kredi kullandırılırken masraf ve komisyon adı altında bir miktar para tahsil edildiği tartışmasızdır.
Davacıdan kredi verilmesi sırasında yapılan kesintilerin sebepleri ve miktarının araştırılması amacıyla bilirkişi incelemesi yaptırılması uygun görülmüştür. Bilirkişinin 09/01/2018 tarihli raporunda açıkladığı üzere taraflar arasında ticari nitelikli bir genel kredi sözleşmesi mevcuttur. Bu sözleşme çerçevesinde taksitli ticari kredi nedeniyle 73.000.-TL limitli taksitli kredi kullandırılmış, bu aşamada komisyon adı altında toplam 1.399.-TL tahsil edilmiştir. Taraflar arasındaki sözleşmenin ticari nitelikte olduğu tartışmasızdır.
Davacı tacir durumundadır. Aldığı kredinin masrafsız olup olmadığını bilmelidir. Üstelik kredinin kendisine maliyeti konusunda gerekli hesaplamaları yaptığı kabul edilir. Bu itibarla dosya masrafının tamamının iadesinin istenmesi haklı görülemez. Zira kendisi de tacir olan bir banka yaptığı işlemler ve verdiği hizmetler sırasında komisyon ve masraf alabilir. Buna mukabil bankanın sözleşmeyi ve ilan edilen masraf – komisyon tutarlarını aşar biçimde kesinti yapması da sözleşmeye aykırılık teşkil edecektir.
Bankacılık konusunda uzman bilirkişi 09/01/2018 tarihli raporu ile yasa, yönetmelikler ve bankacılık teamülleri “ücret tarifesi” kapsamında değerlendirildiğinde ve kullandırılan kredi miktarları da (73.000.-TL) dikkate alındığında bankaca tahsil edilen toplam 1.399.-TL’lik masrafın o günkü ekonomik koşullara göre makul ücret olduğu kanaatine varıldığını bildirmiştir.
Davacıya kullandırılan kredi toplam 73.000-TL tutarındadır. Bankanın isteyebileceği komisyon ve masraf toplamı en fazla kredinin %2’sine tekabül edebilir. Bunu aşan rakamlar haksız kabul edilmelidir. O halde davalı banka en fazla 1.460.-TL tutarında komisyon ve masraf alabilir. Bunu aşan rakamlar haksız ve sözleşmeye aykırıdır. 1.399.-TL lik masraf ekonomik koşullara göra makul bir ücret olduğundan davaınn reddine karar vermek gerekmiştir.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere ;
Davanın reddine,
Alınması gereken 35,90-TL harcın peşin harçtan mahsubu ile bakiye 4,50.-TL’nin davacıya tamamlattırılmasına,
Davalı vekili lehine takdir edilen karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT 13/2 madde hükmü de nazara alınarak reddedilen miktarı geçemeyeceğinden 1.399.-TL ücret-i vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
Davacı tarafça yapılan muhakeme masrafının kendi üzerinde bırakılmasına,
Kesinleşme süreci tamamlanana kadar masraf avanslarının kullanılabileceği nazara alınarak kararın kesinleşmesinden sonra yazı işlerince yapılacak hesaba göre artan avansların yatıran tarafa iadesine dair kesin karar taraf vekillerinin yüzlerine karşı açıkça okunup anlatıldı. 16/03/2018

İş bu kararın gerekçesi 26/03/2018 tarihinde yazılmıştır.

Katip

Hakim