Emsal Mahkeme Kararı Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesi 2020/786 E. 2022/216 K. 24.02.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. BAKIRKÖY 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2020/786 Esas
KARAR NO : 2022/216

DAVA : Tanıma Ve Tenfiz
DAVA TARİHİ : 24/04/2020
KARAR TARİHİ : 24/02/2022
KARARINYAZILDIĞI TARİH : 18/03/2022
Yukarıda isim ve adresleri yazılı taraflar arasında mahkememizde görülen davanın açık yargılaması ve dosyanın tetkiki sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
TALEP: davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirket ile davalı arasında imzalanan Yönetim ve Danışmanlık Hizmet Sözleşmesi kapsamında hak kazandığı ücretler için fatura düzenlediğini, düzenlenen faturalardan bir kısmını ödediğini ancak bakiye 206.650,85 Euro tutarındaki borcun ödenmemesi üzerine sözleşme ile yetkili kılınan İrlanda Mahkemesinde dava ikame ettiklerini, bu durumun ve tüm yargılama sürecinin davalıya gerek noter kanalıyla gerekse Lahey Konvansiyonu çerçevesinde bildirdiklerini, İrlanda Yüksek Mahkemesi’nin yaptığı yargılama sonucunda müvekkili şirketi haklı bularak davalının müvekkili şirkete 206.650,85 Euro ödemesine karar verildiğini, bu kararın davalıya tebliğ edildiğini ancak davalı tarafından herhangi bir ödeme yapılmadığını, İrlanda mahkemesinin kararının temyiz edilmediğini ve kararın kesinleştiğini beyan ederek İrlanda Yüksek Mahkemesinin 02/12/2019 tarih ve ……… numaralı kararın tanınmasına ve tenfizine; müvekkilinin 206.650,85 Euro tutarındaki ana para alacağının 3095 sayılı kanunun 4/a maddesi uyarına işleyecek faizi ile birlikte davalı tarafından müvekkili şirkete ödenmesine karar verilerek yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalı üzerine bırakılmasını talep ve dava etmiştir.
SAVUNMA: davalı vekili cevap dilekçesinde özetle: görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğunu, görevsizlik nedeniyle davanın usulden reddi gerektiğini, davacının 206.650,85 Euro ödenmesini talep ettiğini, davacının bu tutar üzerinden harç yatırması gerekirken maktu harç yatırdığını, davacı şirketin İrlanda da bulunan yabancı bir şirket olduğunu, tüzel kişiler bakımından HMK’nun 84.Mad gereğince teminat göstermek zorunda olduğunu, Teminatın HMK m.114 gereğince dava şartı olduğundan teminat göstermeyen davacı şirketin davasının öncelikle usul yönünden reddini talep ettiklerini, davacı şirketin 15/10/2012-01/04/2014 tarihleri arasındaki 7 farklı faturanın ödendiğini iddia ederek dava açtığını, iddia edilen alacak için keşide edilen faturaların ödeme tarihlerine göre en geç 5 yıl içinde dava konusu edilmesi gerektiğini, anacak davacının 5 yıllık zaman aşımı geçtikten sonra İrlanda Yüksek Mahkemesine dava açtığını, zamanaşımına uğramış olmasına rağmen davanın kabulüne karar verildiğini bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, ayrıca mahkeme ilamının usulsüz tebliğ edildiğinden davanın reddedilmesi gerektiğini, davacı tarafından sunulan belgeler incelendiğinde davacının usulüne uygun tebligata ilişkin bir delil sunmadığı gibi İrlanda Yüksek Mahkemesi tarafından verilmiş bir kesinleşme şerhinin de olmadığını, davacının kendi avukatı tarafından düzenlenen bir bilgi notunu kesinleşmeye delil olarak sunduğunu, İrlanda ile Türkiye arasında tenfize ilişkin imzalanan bir anlaşma veya fili uygulamanın olmadığını, davacının sunmadığı bir hizmet karşılığında alacak talebini ileri sürdüğünü, aynı alacağı ilişkin Türk mahkemelerinde devam eden Bakırköy ……… ATM ye açılmış bir dava olduğunu bu kapsamda derdestlik itirazları bulunduğunu, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 805 tarihli kanunun 1-2-4 maddelerine aykırı olduğunu, bu nedenle iş bu sözleşmeye dayalı olarak talepte bulunulmasının mümkün olmadığını beyan ederek davanın görev yönünden reddine, davanın yetki yönünden reddine, davanın tazminat, eksik harç, usulsüz tebligat ve zamanaşımı dolayısıyla reddine, davanın esas yönünden reddine karar verilerek yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davacı üzerine bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
İşbu dosya İstanbul …….. Asliye Ticaret Mahkemesinin …… esas ……… karar sayılı yetkisizlik kararı ile mahkememize intikal etmiştir.
Nisbi harca tabi olan davada (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2017/19-930, 2019/812 karar sayılı kararı gereğince) 24/04/2020 dava tarihi itibariyle 206.650,85 EURO= 1.570.546,46 TL dava değeri üzerinden hesap edilen 26.821,01 TL eksik harcı ikmal etmek üzere davacı vekiline HMK’nun 120/2. maddesi uyarınca süre verilmiş, verilen süre içerisinde harcın yatırıldığı anlaşılmıştır.
Türkiye Cumhuriyeti ile tenfizi talep olunan İrlanda Devleti arasında karşılıklılık esasına dayanan bir anlaşma yahut o devlette Türk mahkemelerinden verilmiş dava konusu ilamların tenfizini mümkün kılan bir kanun hükmü veya fiili uygulamanın bulunup bulunmadığının bildirilmesi için Adalet Bakanlığı Uluslararası Hukuk ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü’ne müzekkere yazılmış, gelen yazı cevabında, İrlanda’nın Lahey’e taraf olmadığı, Türkiye Cumhuriyeti ile İrlanda arasında teminattan muafiyet konusunda ikili anlaşmanın bulunmadığı anlaşılmıştır.
Bu kapsamda MÖHUK’nun 48., HMK 84. maddeleri gereğince, mahkememizce takdiren 200.000 TL teminatı iki haftalık kesin süre içerisinde Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasına depo edilerek ilgili dekontun mahkememize ibrazı hususunda davacı tarafa ihtar gönderilmiş olup davacının belirlenen teminatı Merkez Bankasına depo edemediği. bankaca olumsuz bildirimde bulunduğu yönünde beyan dilekçesi sunduğu, teminat miktarının mahkememiz dosyasına yatırıldığı anlaşılmıştır.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava, 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunu uyarınca yabancı ülke mahkeme kararının tenfizi talebinden ibarettir.
Tenfiz; yabancı mahkeme kararının Türkiye’de icra olunabilmesini sağlayan mahkeme kararıdır. Tenfiz usul ve esasları 2675 sayılı MÖHUK’un 34 vd. maddelerinde düzenlenmiş olup Türk Mahkemeleri’nin yabancı ülke mahkeme kararlarının tenfizi davasında yerindelik denetimi söz konusu değildir. Tenfizden amaç yabancı ülke mahkeme kararının aynen Türkiye’de herhangi bir mahkemenin verdiği bir kararmış gibi kabul görmesidir. Bu amaçla Türk Mahkemeleri’nin yabancı ülke mahkeme kararında tenfize konu hükmü değiştirme hak ve yetkisi dahi bulunmamaktadır. Yargılamada sadece tenfiz şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği değerlendirilmesi yapılır.
Türk hukuk sisteminde yabancı mahkeme kararlarının tenfizine karar verilebilmesi için gerekli koşullar sıralanmıştır. Buna göre, yabancı mahkeme kararının ülkesinde verildiği devlet yasalara göre şekli bakımından kesinleşmiş olması, türkiye cumhuriyeti ile o ülke arasında karşılıklı anlaşma veya o devlette Türk Mahkemelerinden verilmiş ilamların tenfizini mümkün kılan bir yasa hükmünün veya fiili uygulamının bulunması, yabancı mahkeme kararının Türk Mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda vermiş olması, yabancı mahkeme kararının Türk kamu düzenine açıkça aykırı olmaması, karşı tarafın savunma hakkına uyulmuş olması gerekmektedir.
Dava, tanıma ve tenfiz talebinden ibaret olup, tarafların karşılıklı iddia ve savunmaları, tenfizi talep olunan yabancı ülke tahkim kararının apostille şerhli kesinleşmiş aslı ve noter tercümesi ile tüm dosya kapsamına binaen; tenfizi talep olunan yabancı tahkim ilamının ülkemiz kamu düzenine aykırı bir yönünün bulunmadığı, münhasıran Türk Mahkemelerinin yetkisine giren bir konuya ilişkin olmadığı, yargılama sırasında tenfizi talep olunan ülkenin usül hükümlerinin uygulanmasının doğal ve yargılama safhasında adil yargılama hakkının ihlal edilmediği, usulüne uygun kesinleştiği ve 5718 Sayılı Kanunu’nun 54. maddesinde belirtilen tüm tenfiz şartlarının gerçekleşmiş olduğu anlaşılmakla aşağıdaki şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davanın kabulü ile İrlanda Yüksek Mahkemesinin 02/12/2019 tarih ve …….. S numaralı kararın tanıma ve tenfizine,
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gerekli 107.284,02 TL harçtan peşin alınan 29,20 TL harç + 26.821,01 TL tamamlama harcının mahsubu ile eksik 80.433,81 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
3-Davacı tarafından yapılan 272,00 TL yargılama gideri ile 29,20 TL peşin harç + 26.821,01 TL tamamlama harcı olmak üzere toplam 27.122,21 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,
4-HMK’nun 333. maddesi uyarınca yatırılan avanstan kullanılmayan gider avansının (iş bu kararın tebliğ gideri avanstan karşılanmak ve bu gider mahsup edilmek kaydıyla) kararın kesinleşmesinden sonra resen davacıya iadesine,
5-Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden Yürürlükteki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesap edilen 87.769,13 TL avukatlık ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,
Dair karar, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 2 haftalık süre içerisinde HMK’nun 342.maddesi gereğince dilekçe ile mahkememize veya başka bir yer mahkemesine İstinaf kanun yolu harcı, tebliğ giderleri dahil olmak üzere tüm giderler ödenerek istinaf yolu açık olmak üzere taraf vekillerinin yüzüne karşı oy birliği ile verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.
24/02/2022

Başkan…….
¸(e-imzalıdır)
Üye ……
¸(e-imzalıdır)
Üye ……..
¸(e-imzalıdır)
Katip ……..
¸(e-imzalıdır)