Emsal Mahkeme Kararı Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesi 2017/417 E. 2018/397 K. 20.04.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
BAKIRKÖY
7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2017/417 Esas
KARAR NO : 2018/397

DAVA : Alacak (Uluslarası Hava Taşımacılığından Kaynaklı)
DAVA TARİHİ : 03/05/2017
KARAR TARİHİ : 20/04/2018
KARAR YAZILMA TARİHİ : 03/05/2018
Mahkememizde görülmekte olan davanın yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dilekçesinde özetle; 08/09/2016 tarihinde müvekkili ile davalı arasında akdi ilişki olarak hava taşıması yapıldığını, Almanya Berlin – Türkiye İstanbul uçuşunda eşyalarının bulunduğu bagajın müvekkilinden teslim alındığı, ancak varış yeri olan Atatürk Havalimanı’nda bagajın müvekkiline teslim edilmediğini, müvekkilinin bagaj bilgilerini ileterek müracaat yaptığını, bagaj bilgilerini ileterek kayıp bildiriminde bulunduğu ve bagaj içinde bulunan eşyalar hakkında detaylı bilgi verdiğini, davalının sorumluluğunun ihmali sebebiyle davacının özel ve kişisel eşyalarının kaybı yanısıra elektronik mühendisi olarak çalıştığı … A.Ş firmasıyla ilgili AR-GE nitelikli eşyalarında kaybına sebebiyet verildiği, davacının Berlin’de düzenlenen …. Fuarı’na katılım sebebiyle Almanya’ya seyahat yaptığını, davacının iş amaçlı katılımının yanısıra dinlenme gezi ve kültürel amacıda düşünülerek o ülkedeki o ana ait kullanılmış eşyalar ve fotoğrafların, hatıralarında ortadan kalkması nedeniyle müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığı, 100 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın kayıp tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkilinin davacıyla arasındaki taşıma sözleşmesine uygun olarak davacının bagajını İstanbul’a getirdiği, bagaj teslim bandına bıraktığı, kayıptan sorumlu tutulmasının beklenemeyeceğini, olayda montreal konvensiyonu hükümlerinin uygulanacağını, bu kapsamda sınırlı sorumluluk ilkesinin gözetilmesini gerçek zararın tespitini manevi tazminat talebinin mümkün olmadığını, manevi tazminat talebininde konvensiyon gereği sınır içinde değerlendirilmesini davacının zararının ispat edemediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Dava, davalı tarafından taşınan bagajın kaybı nedeniyle talep edilen maddi manevi tazminat istemine ilişkindir.
Tarafların aktif ve pasif dava ehliyetleri denetlenip uyuşmazlık konuları re’sen belirlenerek taraflarca gösterilen deliller toplanmış ve konunun incelenmesinde uzmanlık gerektiren yönler olduğundan bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle dava sonuçlandırılmıştır.
Bilirkişi 20/03/2018 havale tarihli raporunda; montreal konvensiyonu 17/2 gereği davalının taşıma sürecinde bagajda meydana gelen hasar ve zayi zararından sorumlu olduğunu, 22/2 maddesi gereğince sorumlu tutulacağı zararın 1.131,00 SDR ile sınırlı olduğu, söz konusu sorumluluğun üst sınırının maddi manevi tazminat ayrımı olmaksızın tüm tazminat bakımından uygulanacağını, davalının teslim aldığı bagajın davacıya teslimine kadar geçen süre içerisinde yer hizmeti veya hava alanı yer hizmeti firmaları davalının ifa yardımcıları olup, bu kişilerin kusurundan da davalının sorumlu tutulacağını, davacının iş için seyahat ettiği gözetildiğinde bagajda belirtilen miktarda mal bulunduğunun kabul edilebileceğini, ancak söz konusu eşyaların kullanılmış olmaları nedeniyle %30 oranında değer düşmesi kabul edilirse 6.574,40 TL %40 oranında değer düşmesi kabul edilirse 5.617,20 TL tazminata hükmedilebileceği, davacının montreal konvensiyonu 22/2 gereğince üst sınır sorumluluğunda talep edebileceği tazminatın karar tarihindeki kur üzerinden hesaplanması gerektiğini, davacının olay tarihinden itibaren reeskont faizi talep edebileceğini bildirmiştir.
İncelenen tüm dosya kapsamına, tarafların iddia ve savunmalarına, bilirkişi raporu, tanık beyanları içeriğine göre; davacının bagajının kaybolması nedeniyle teslim edilemediğinin sabit olması ve bilirkişi raporunda da belirtildiği üzere davalının bu ziyadan sorumlu olması nedeniyle davacının maddi tazminat talebinin kabulüne karar vermek gerekmiş, maddi tazminat talebinin miktarı hesaplanırken 2. El konumundaki eşyalardan dolayı %30 oranında değer indirimi uygun bulunmuş ve talep karar tarihi itibariyle montreal konvansiyonu 22/2 maddesindeki 1.131,00 SDR’lik sınırın altında kaldığından maddi tazminat talebinin kabulüne karar verilerek kayıp tarihinden itibaren avans faizine hükmolunmuş; davacının talebi doğrultusunda fazlaya ilişkin hakları saklı tutulmuş olup, manevi tazminat istemi yönünden ise yapılan seyahatin özelliği dikkate alındığında davacının iş görüşmesi için gitmiş olduğu seyahat sonrası işyerine ait Ar-Ge evraklarınında dosyada bulunduğu ve bu nedenle işyerinde problem yaşadığı, mahçup duruma düştüğü, dinlenen tanık beyanlarından anlaşılmakla, akde aykırılığın manevi tazminatı gerektirir bir şekilde kişilik haklarının ihlaline neden olduğu anlaşılmakla, 1.131,00 SDR’lik üst sınırla hükmolunan maddi tazminat miktarıda göz önüne alındığında 5.000,00 TL’lik manevi tazminat takdirinin hak ve nesafet kurallarına uygun düştüğü kabul edilerek, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne hükmolunmuş ve aşağıdaki hüküm tesis olunmuştur
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Davacının maddi tazminat talebinin kabulü ile 100 TL maddi tazminatın kayıp tarihi olan 08/09/2016 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
Fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına,
Davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 5.000,00 TL manevi tazminatın kayıp tarihi olan 08/09/2016 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
Fazlaya ilişkin manevi tazminat talebinin reddine,
Alınması gerekli 348,38 TL harçtan davacı tarafça yatırılan 172,49 TL harcın mahsubuyla bakiye 175,89 TL harcın davalıdan alınarak hazineye irat kaydına,
Davacı tarafça yapılan 208,49 TL harç, 705,90 TL posta / tebligat / bilirkişi gideri (ayrıntısı uyapta kayıtlı) olmak üzere toplam 914,39 TL yargılama giderinden kabul ve red oranı üzerinden takdiren 461,72 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiye yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına,
AAÜT gereğince kabul edilen maddi tazminat miktarı yönünden hesap edilen 100,00 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
AAÜT gereğince kabul edilen manevi tazminat miktarı yönünden hesap edilen 2.180,00 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
AAÜT gereğince reddedilen manevi tazminat miktarı yönünden hesap edilen 2.180,00 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
Davalı tarafından yatırılan kullanılmayan gider avanslarının karar kesinleştiğinde istem halinde davalıya iadesine,
Kararın kesinleşmesine kadar yapılan yargılama giderlerinin davacı tarafça peşin olarak yatırılan yargılama gider avansından mahsubu ile bakiye kısmın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,
Dair, 6100 sayılı HMK’nun 342 ve 345.maddeleri gereğince karşı tarafın sayısı kadar örnek eklenmek suretiyle tebliğden itibaren 2 haftalık süre içerisinde mahkememize verilecek dilekçe ile ilgili İstinaf Dairesi nezdinde istinaf yolu açık olmak üzere verilen karar taraf vekillerinin yüzünde açıkça okunup, usulen anlatıldı. 20/04/2018

Katip …

Hakim …