Emsal Mahkeme Kararı Bakırköy 6. Asliye Ticaret Mahkemesi 2018/667 E. 2019/434 K. 29.04.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. BAKIRKÖY 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2018/667 Esas
KARAR NO : 2019/434

DAVA : Alacak (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 03/07/2018
KARAR TARİHİ : 29/04/2019
KARARIN YAZILMA TARİHİ : 19/05/2019

Mahkememizde görülmekte olan Alacak (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili tarafından sunulan dava dilekçesinde özetle; Müvekkil şirket ile davalı Ankara Hipodromların güvenliğinin sağlanması amacı ile 05.02.2015 tarihinde başlangıç tarihi 01.04.2015, bitiş tarihi 31.03.2018 olan ilave güvenlik hizmet alım sözleşmesi imzalandığını, sözleşme gereği haftalık 45 saatlik çalışmaya karşılık 25 güvenlik görevlisi için davalının müvekkil şirkete 61.300,00 TL /Ay + KDV ödeme yapacağı, Nisan 2016 tarihine kadar fazla mesai yapan personellerin fazla mesai ücreti yerine davalı talimatları ile serbest zaman uygulamasına gittiğini, ancak davalının Nisan 2016 ile Mayıs 2017 tarihleri arasında fazla mesai yapan personeller için serbest zamanı kaldırdığı ve bu sebeple de müvekkil şirketin fazla mesai ödemesi yaptığını fazla mesai ödemelerinin 2016 yılında 36.933,10 TL, 2017 yılında 9.634,05 TL toplamda 46.567,15 TL olduğunu,
Davalı ile aynı şekilde Bursa Hipodromunun güvenlik hizmet alım sözleşmesi de imzaladığı Atla Terapi Merkezinin açılışı için güvenlik personellerinin 2 saat fazla mesai yapacağını ve hesaplanacak fazla mesai tutarının da taraflarına fatura edilmesini istediklerini ve fatura edilerek bu tutarların tahsil edildiğini ancak davalının Ankara Hipodromunda oluşan toplamda 46.567,15 TL fazla mesainin ödenmediğini belirterek 46.567,15 TL fazla mesainin davalıdan kanuni faizi ile tahsili ile yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalı yana yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili tarafından sunulan cevap dilekçesinde özetle; Görev itirazı ve zamanaşımı itirazında bulundukları, davacının işbu dava ile hukuki yararı bulunmadıklarını,
Davacının fazla mesai ödemesi yapmasının sözleşme dışı olduğunu, ödenen fazla mesailerin tek sorumlusunun davacı şirket olduğunu, imzalanan sözleşmenin 3.maddesine ait Genel Şartlar başlıklı 3-5, 3-8, 3-22 maddelerinin bu durumu gösterdiğini, taraflar arasındaki tek delilin sözleşmeye göre müvekkil şirketin defter ve belgeleri olduğunu, davacının iş bu tutumu davanın kötü niyetle ikame edildiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.

Dava: Güvenlik hizmet sözleşmesinden kaynaklı alacağın tahsili istemidir.

Davacı vekili yazılı delillerini, sözleşmeyi, ticari defter ve kayıtlarını ibraz etmiş deliller celbedilmiştir.

Davalı vekili yazılı delillerini sözleşmeyi, ticari defter ve kayıtlarını ibraz etmiş deliller celbedilmiştir.

Davalı vekili her ne kadar görev itirazın bulunmuşsa da tarafların tacir olduğu ve işin de tarafların ticari işletmesine ilişkin olduğu nazara alınarak TTK 4-5 maddeleri gereği davalının görev itirazının reddi ile yargılamaya devam olunmuştur. Davalı zaman aşımı itirazında da bulunmuşsa da TBK Madde 146- ‘Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, her alacak on yıllık zamanaşımına tabidir.’ hükmünü havi olduğu ve taraflar arasındaki hukuki ilişkinin 10 yıllık zaman aşımına tabi olduğu, zaman aşımı süresinin dolmadığı nazara alınarak davalının zaman aşımı itirazının reddine karar verilmiştir.

Bilirkişi SMM …., Hukukçu…. ve güvenlik uzmanı … tarafından düzenlenen 18.03.2019 tarihli bilirkişi raporunda özetle;

Yasal defter ve bordro kayıtlarına göre dava tarihi itibariyle davalı adresinde çalıştırdığı personeller için 2016 yılında 35.498,26 TL, 2017 yılında 3.470,47 TL olmak üzere toplamda 38.968,73 TL fazla mesai ödemesi yaptığını ancak fazla mesai alacakları için davalıya fatura etmediğini, bu tutarda alacak talep edebileceğini,
Aynı zamanda, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin Genel Şartlar başlıklı 3.maddesinin 3-5, 3-8, 3-22 bentlerinde çalışan personelin yapılacak fazla mesailerinin ödemesini davacının üstlenmesi gerektiğini, ve davalıdan talep edemeyeceğini, (3-5), ya da “davacı (firma) ödeyecektir” (3-8, 3-22 ) ibaresi yer aldığı görülmekte bu durumda 38.968,73 TL Fazla Mesai ödemesinden davalı tarafın sorumlu olup olmayacağının da mahkememiz takdirlerinde olduğunu,
Davacı tarafın 2016-2017 yılı defterlerinin sahibi lehine delil niteliği bulunduğunu,
Bunlardan başka, HMK 222 (5) maddesinde “Taraflardan biri tacir olmasa dahi, tacir olan diğer tarafın ticari defterlerindeki kayıtları kabul edeceğini belirtir; ancak, karşı taraf defterlerini ibrazdan kaçınırsa, ibrazı talep eden taraf iddiasını ispat etmiş sayılır.” ifadesi yer aldığını, davalının 14.01.2019 tarihli duruşma tutanağında belirtilen defter inceleme günü gelmediğinden ve dosya kapsamında başkaca talebi bulunmadığından ticari defterleri üzerinde inceleme yapılamadığını,
2016 yılında 3.064,70 saat fazla mesai mevcut iken Mahkeme dosyasına sunulan Fazla Mesai Çizelgesinde ise toplamda 3.121,50 saat fazla mesai yapıldığının görüldüğünü,
Aradaki fark 56,80 saat olmakla birlikte bu fazla mesaiye karşılık gelen tutar resmi kayıtlarda bulunmadığını,
2017 yılında 275,50 saat fazla mesai mevcut iken Mahkeme dosyasına sunulan Fazla Mesai Çizelgesinde ise toplamda 740,00 saat fazla mesai yapıldığı görüldüğünü
Aradaki fark tamamen Mayıs 2017 dönemine ait fazla mesai olan 464,50 saat olduğunu, Mayıs 2017 bordrolarında bu saatle birlikte bu fazla mesaiye karşılık gelen her hangi bir tutar resmi kayıtlarda bulunmadığını belirtmişlerdir.

Yapılan yargılama, toplanan ve sunulan deliller, hükme esas alınan 18.03.2019 tarihli bilirkişi raporu, tüm dosya içeriği ile birlikte değerlendirildiğinde;Davacı güvenlik hizmet sözleşmesine dayanan fazla mesai ödenmesinden kaynaklı alacağın tahsilini talep etmiş davalı ise sözleşme gereği işçilerin fazla mesai ücretlerinden davalının sorumlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Taraflar arasında imzalanan 05.05.2015 tarihli Güvenlik Hizmeti alım sözleşmesinin Genel Şartlar başlıklı 3.maddesinin 3-5, 3-8, 3-22 bentlerinde çalışan personele yapılacak fazla mesailerin ödemesini davacının yapacağının düzenlendiği, dava konusu fazla mesai alacak kaleminin normal ücret dışında davacı tarafından ayrıca talep edilmesinin sözleşme hükümlerine uygun olmayacağı dolayısıyla davacının fazla mesai ücret alacağı talep etme hakkının bulunmadığı kanaati mahkememizde hasıl olmuştur.
Tüm bu nedenlerle; Davanın reddine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın REDDİNE
2-492 Sayılı Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 44,40-TL red karar harcının, mahkememiz veznesine yatırılan 795,26-TL peşin harçtan mahsubu ile bakiye kalan harcın karar kesinleşince ve talebi halinde davacı tarafa iadesine,
3-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Davalı tarafından dosyada herhangi bir yargılama gideri yapılmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,
5-Davalı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesaplanan 5.472,39.-TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalı tarafa verilmesine,
6-Bakiye avansın karar kesinleşince yatırana iadesine,
Dair taraf vekillerinin yüzüne karşı gerekçeli kararın taraflara tebliğ tarihinden itibaren 2 haftalık yasal sürede İstinaf Başvuru hakları olduğu hatırlatılarak verilen karar açıkça okunup, usulen anlatıldı.
29/04/2019

Katip …
¸e-imzalıdır

Hakim …
¸e-imzalıdır